ORGANIZACJE ONZ
1. OECD - ORGANIZACJA WSPÓŁPRACY GOSPODARCZEJ I ROZWOJU - Organization for Economic Co-operation and Development
Organizacja międzynarodowa skupiająca 30 wysoko rozwiniętych i demokratycznych państw, powstała 30 września 1961 r. z przekształcenia Organizacji Europejskiej Współpracy Gospodarczej (OEEC). Została założona przez 20 państw, które podpisały Konwencję o Organizacji Współpracy Gospodarczej i Rozwoju z 14 grudnia 1960 r. W ramach ONZ zajmuje się także turystyką. Wytyczne tej organizacji dla państw członkowskich ONZ ograniczają bariery rozwoju turystyki światowej - chodzi o liberalizację obrotu towarów i osób oraz dopływu kapitału do krajów słabo rozwiniętych, dostarczenie im pomocy technicznej, również na potrzeby rozwoju infrastruktury turystycznej.
Cele OECD
a) wspieranie państw członkowskich w osiągnięciu jak najwyższego poziomu wzrostu gospodarczego i stopy życiowej obywateli. OECD przyczynia się także do rozwoju słabiej rozwiniętych państw.
b) cele OECD są bardziej związane z ekonomią - popieranie wielostronnego handlu światowego
c) wzrost zatrudnienia w krajach członkowskich
Siedzibą OECD jest Paryż.
Polska jest pełnoprawnym członkiem OECD od 1996r. Pierwszym polskim sekretarzem akredytowanym przy OECD, a zarazem najważniejszym negocjatorem po stronie Polski był Mieczysław Szostak.
OECD - zorganizowała też konferencję do spraw turystyki w 1966 r. w Meksyku "Przyszłe wyzwania dla turystyki".
1999 - Paryż - polityka regionalna i turystyka - "wdrożenie polityki turystycznej w regionach"
Z OECD związany jest KOMITET TURYSTYCZNY - pełni rolę koordynatora polityki w zakresie światowej turystyki. W jego pracy biorą udział wszystkie państwa członkowskie współpracujące z W.O.T. Generalnie Komitet Turystyczny stara się liberalizować turystykę w skali światowej.
Cele Komitetu Turystycznego:
a) aktywizacja regionów poprzez turystykę
b) wzrost wpływów dewizowych z turystyki dla państw słabo rozwiniętych
c) wzrost zatrudnienia w sektorze turystycznym tych krajów (turystyka, to sektor gospodarki dobry do rozwoju krajów słabo rozwiniętych) - są tylko konieczne odpowiednie walory. Turystyka to branża, w której praca jest ciężka a dochody nie zawsze kokosowe. Turystyka w bogatych krajach to czasem kula u nogi, powodujące bezrobocie wśród ludności miejscowej. Są zatrudniani tymczasowo, sezonowo obcokrajowcy za mniejsze stawki. Całe regiony krajów są enklawami turystycznymi.
Działania Komitetu Turystycznego w zakresie turystyki światowej:
- liberalizacja i ułatwienia w gospodarcze turystycznej oraz z turystyką związanej
- działania interdyscyplinarne turystyki oraz publikowanie wyników
- najważniejsze - kontrola polityki państw w aspekcie jej wpływu na turystykę wewnętrzną i zewnętrzną
- Komitet Turystyczny - wysyła pewną grupę ekspertów do danego kraju, która to grupa bada, jak działa w danym kraju turystyka, jak jest zorganizowana. Raport zalecienia doytzące ewentualnych zmian - chodzi o interes gospodarczy, interes firm.
1
2. UNESCO - Organizacja Narodów Zjednoczonych do Spraw Oświaty, Nauki i Kultury - United Nations Educational, Scientific and Cultural Organization
Z siedzibą w Paryżu – utworzona 16 listopada 1945 roku jako organizacja wyspecjalizowana ONZ. Pierwszym sekretarzem generalnym UNESCO został Julian Huxley, biolog i pisarz.
Podstawowym celem organizacji jest wspieranie współpracy międzynarodowej w dziedzinie kultury, sztuki i nauki, a także wzbudzanie szacunku dla praw człowieka, bez względu na kolor skóry, status społeczny i religię. Dla turystyki największe znaczenie ma Światowa Lista Dziedzictwa Kulturowego na którą wpisywane są najbardziej wartościowe obiekty (obiekty o wybitnej wartości historycznej, przyrodniczej). Stan w czerwcu 2007: lista obejmuje - 851 obiektów w 140 krajach, w tym 660 obiektów dziedzictwa kulturowego (K), 166 przyrodniczego (P) i 25 mieszanych (K, P). W sprawie wpisania danego obiektu na listę rozstrzyga coroczna konferencja UNESCO, począwszy od 1977 roku. Nominacje zgłaszane są przez poszczególne kraje.
Cele UNESCO
a) współpraca w celu polepszenia wzajemnej znajomości i zrozumienia pomiędzy ludźmi.inicjowanie zamian w edukacjizabezpieczenie i konserwacja książek, dzieł sztuki, zabytków historii i nauki
b) działania na rzecz rozwoju nauki i kultury
c) udzielanie pomocy materialnej, technicznej i kadrowej w organizowaniu oświaty
Wpisu na listę dokonuje Światowy Komitet Dziedzictwa i kwalifikuje się 4 klasy:
2. wg podobnego kryterium - grupy budowli, wsie, regiony, w których występuje unikalne połączenie działalności ludzkiej, mające wybitną wartość, także z punktu widzenia estetycznego i etnologicznego. Etnologia, to nauka o zwyczajach, obyczajach, życiu w społeczeństwie. Tak więc wieś Papuasów może zostać wpisana na listę.
3. dziedzictwo naturalne - u nas Białowieska Puszcza. Gdzie występuje zagrożenie dla środowiska oraz żyjących tam ludzi i zwierząt.
4. Miejsca i regiony wyróżniające się naturalnym pięknem (góry, wodospady, wybrzeża - chodzi o krajobraz). Na tej liście nie ma polskich Tatr, a są to najbardziej wyeksponowane góry skaliste na świcie, dlatego, że w Tatrach jest mnóstwo kotlin.
Kryteria kulturowe
· I. "reprezentować arcydzieło ludzkiego geniuszu twórczego"
· II. "przedstawiać ważną wymianę ludzkich wartości, na przestrzeni dziejów lub w obszarze danego regionu świata, w zakresie rozwoju architektury lub technologii, w sztukach monumentalnych, urbanistyce lub projektowaniu krajobrazu"
· III. "przedstawiać unikatowe albo przynajmniej wyjątkowe świadectwo tradycji kulturowej lub istniejącej albo minionej cywilizacji"
· IV. "przedstawiać szczególny przykład typu budowli, zespołu architektonicznego lub technologicznego albo krajobrazu ilustrującego ważny etap (lub etapy) w historii ludzkości"
· V. "przedstawiać szczególny przykład tradycyjnego ludzkiego osadnictwa, zagospodarowania ziemi lub morza, reprezentatywny dla danej kultury (lub kultur), albo ludzkiej interakcji ze środowiskiem, szczególnie jeśli stało się ono zagrożone wskutek nieodwracalnej zmiany"
· VI. "pozostawać w bezpośrednim lub namacalnym związku z wydarzeniami lub żywą tradycją, pomysłowością lub wierzeniami albo z dziełami artystycznymi lub literackimi o wyjątkowym uniwersalnym znaczeniu (Komitet uznaje, że to kryterium powinno być stosowane w połączeniu z innymi kryteriami)"
Kryteria przyrodnicze
· VII. "obejmować wyjątkowe zjawiska przyrodnicze lub tereny szczególnego naturalnego piękna i o estetycznym znaczeniu"
· VIII. "przedstawiać szczególne świadectwo ważnych etapów w historii planety, zawierające ślady dawnego życia, istotnych toczących się procesów geologicznych tworzących formy ukształtowania terenu lub istotne formacje geomorficzne lub fizjograficzne"
· IX. "przedstawiać szczególny przykład toczących się procesów ekologicznych i biologicznych, istotnych dla ewolucji i rozwoju lądowych, słodkowodnych, przybrzeżnych i morskich ekosystemów lub społeczności roślin i zwierząt"
· X. "obejmować najważniejsze środowiska przyrodnicze do ochrony różnorodności form życia, łącznie z zagrożonymi gatunkami o uniwersalnej wartości z punktu widzenia nauki i konserwacji przyrody."
Od 2007 roku UNESCO zrzesza 192 państwa.
Obiekty z listy UNESCO w Polsce
Polska
· 1978 - Stare Miasto w Krakowie (K)
· 1978 - Zabytkowa kopalnia soli w Wieliczce (K)
· 1979 - Auschwitz-Birkenau. Niemiecki nazistowski obóz koncentracyjny i zagłady (1940-1945) (K)
· 1979 - Białowieski Park Narodowy - (wspólnie z Białorusią) (P)
· 1980 - Stare Miasto w Warszawie (K)
· 1992 - Stare Miasto w Zamościu - przykład renesansowej zabudowy miejskiej (K)
· 1997 - Średniowieczny zespół miejski Torunia (K)
· 1997 - Zamek Krzyżacki w Malborku (K)
· 1999 - Kalwaria Zebrzydowska: manierystyczny zespół architektoniczny i krajobrazowy oraz park pielgrzymkowy z XVII w. (K)
· 2001 - Kościoły Pokoju w Jaworze i Świdnicy (K)
· 2003 - Drewniane kościoły południowej Małopolski i Podkarpacia - Binarowa, Blizne, Dębno Podhalańskie, Haczów, Lipnica Murowana, Sękowa (K)
· 2004 - Park Mużakowski nad rzeką Nysą (wspólnie z Niemcami) (K)
· 2006 - Hala Stulecia (Hala Ludowa) we Wrocławiu (K)
3. ILO - Międzynarodowa Organizacja Pracy International Labour Organization.
Została utworzona 28 czerwca 1919 r. na paryskiej konferencji pokojowej jako autonomiczna organizacja stowarzyszona z Ligą Narodów. Po drugiej wojnie światowej stała się organizacją afiliowaną przy ONZ. Siedziba tej organizacji znajduje się w Genewie. W 1969 roku otrzymała pokojową Nagrodę Nobla.
Cele ILO
a) określa warunki pracy, wynagrodzenia za pracę, ograniczanie bezrobocia i ochrona bezrobotnych
b) ochrona warunków pracy pracowników, dzieci, młodzieży i kobiet ciężarnych.
Te wszystkie zalecenia, dyrektywy obejmują pracowników turystyki. Turystyka to specyficzna dziedzina gospodarki i jej system pracy to jest 12 godzin pracy - zazwyczaj, szczególnie w obsłudze - i 24 godziny odpoczynku. Pilotów ten system nie może obejmować. Przewodnicy i piloci mają swoje organizacje i próbją na to wpływać. ILO oddziałuje na turystykę tak, że zaleca wprowadzanie jak najdłuższych urlopów wypoczynkowych. Czas wolny jest podstawowym elementem rozwoju aktywności turystycznych. W ogóle, ograniczanie czasu pracy, to jeden ze środków ograniczania bezrobocia. Dla turystyki ma znaczenie konwencja ILO z 1990 r. nakazująca swoim członkom (państwom) minimum 21 dni roboczych jako urlopu. W Japonii tego nie ma. Japończycy mają brak nawyków turystycznych i wypoczynkowych. Jeśli nie ma tych nawyków, to nie ma turystyki, ale młode pokolenie wchodzi z zupełnie innymi nawykami. Japonia już nie jest "tygrysem gospodarczym" jak to bywało.
ILO organizuje Międzynarodową Konferencję Pracy w Genewie co roku, w czerwcu. Konferencja ta podejmuje decyzje dotyczące polityki, programu i budżetu ILO.
Każdy kraj członkowski reprezentowany jest na Konferencji przez czterech delegatów: dwóch z ramienia rządu, jednego przedstawiciela pracodawców i jednego przedstawiciela pracowników. Wszystkie głosy są równe, niezależnie od wielkości i ludności państwa. Reprezentanci pracowników i pracodawców zazwyczaj są wybierani przez ogólnonarodowe organizacje. ILO posiada Centrum Szkoleniowe w Turynie.
3. WHO Światowa Organizacja Zdrowia, World Health Organization.
Została utworzona w roku 1946, lecz działalność rozpoczęła w 1948. Siedzibą WHO jest Genewa. Liczy 187 członków.
Cele WHO
a) dążenie do poprawy i ochrony zdrowia wszystkich ludzi
b) działanie na rzecz zwiększenia współpracy między państwami w dziedzinie ochrony zdrowia i zwalczania epidemii chorób zakaźnych
c) ustalanie norm dotyczących składu lekarstw i jakości żywności
d) Organizacja dąży również do zapewnienia opieki medycznej ludności świata oraz zmniejszenia śmiertelności niemowląt
e) działalność informacyjno - statystyczna
Odprawa fitosanitarna - to są narzucane przez WHO dyrektywy na poszczególne kraje, czyli: co do przewozu żywności, zwierząt, pasz itp. WHO wyznacza obszary, w których pobyt ...
cleo85