miedzynarodoworganizacjeturystyczne.docx

(59 KB) Pobierz
1

ORGANIZACJE ONZ

1.      OECD - ORGANIZACJA WSPÓŁPRACY GOSPODARCZEJ I ROZWOJU - Organization for Economic Co-operation and Development

Organizacja międzynarodowa skupiająca 30 wysoko rozwiniętych i demokratycznych państw, powstała 30 września 1961 r. z przekształcenia Organizacji Europejskiej Współpracy Gospodarczej (OEEC). Została założona przez 20 państw, które podpisały Konwencję o Organizacji Współpracy Gospodarczej i Rozwoju z 14 grudnia 1960 r. W ramach ONZ zajmuje się także turystyką. Wytyczne tej organizacji dla państw członkowskich ONZ ograniczają bariery rozwoju turystyki światowej - chodzi o liberalizację obrotu towarów i osób oraz dopływu kapitału do krajów słabo rozwiniętych, dostarczenie im pomocy technicznej, również na potrzeby rozwoju infrastruktury turystycznej.

Cele OECD

a)      wspieranie państw członkowskich w osiągnięciu jak najwyższego poziomu wzrostu gospodarczego i stopy życiowej obywateli. OECD przyczynia się także do rozwoju słabiej rozwiniętych państw.

b)      cele OECD są bardziej związane z ekonomią - popieranie wielostronnego handlu światowego

c)      wzrost zatrudnienia w krajach członkowskich

Siedzibą OECD jest Paryż.

Polska jest pełnoprawnym członkiem OECD od 1996r. Pierwszym polskim sekretarzem akredytowanym przy OECD, a zarazem najważniejszym negocjatorem po stronie Polski był Mieczysław Szostak.

OECD - zorganizowała też konferencję do spraw turystyki w 1966 r. w Meksyku "Przyszłe wyzwania dla turystyki".

1999 - Paryż - polityka regionalna i turystyka - "wdrożenie polityki turystycznej w regionach"

Z OECD związany jest KOMITET TURYSTYCZNY - pełni rolę koordynatora polityki w zakresie światowej turystyki. W jego pracy biorą udział wszystkie państwa członkowskie współpracujące z W.O.T. Generalnie Komitet Turystyczny stara się liberalizować turystykę w skali światowej.

Cele Komitetu Turystycznego:

a)      aktywizacja regionów poprzez turystykę

b)      wzrost wpływów dewizowych z turystyki dla państw słabo rozwiniętych

c)      wzrost zatrudnienia w sektorze turystycznym tych krajów (turystyka, to sektor gospodarki dobry do rozwoju krajów słabo rozwiniętych) - są tylko konieczne odpowiednie walory. Turystyka to branża, w której praca jest ciężka a dochody nie zawsze kokosowe. Turystyka w bogatych krajach to czasem kula u nogi, powodujące bezrobocie wśród ludności miejscowej. Są zatrudniani tymczasowo, sezonowo obcokrajowcy za mniejsze stawki. Całe regiony krajów są enklawami turystycznymi.

Działania Komitetu Turystycznego w zakresie turystyki światowej:

- liberalizacja i ułatwienia w gospodarcze turystycznej oraz z turystyką związanej

- działania interdyscyplinarne turystyki oraz publikowanie wyników

- najważniejsze - kontrola polityki państw w aspekcie jej wpływu na turystykę wewnętrzną i zewnętrzną

- Komitet Turystyczny - wysyła pewną grupę ekspertów do danego kraju, która to grupa bada, jak działa w danym kraju turystyka, jak jest zorganizowana. Raport zalecienia doytzące ewentualnych zmian - chodzi o interes gospodarczy, interes firm.

 

             

 

1

 


2. UNESCO - Organizacja Narodów Zjednoczonych do Spraw Oświaty, Nauki i Kultury - United Nations Educational, Scientific and Cultural Organization

Z siedzibą w Paryżu – utworzona 16 listopada 1945 roku jako organizacja wyspecjalizowana ONZ. Pierwszym sekretarzem generalnym UNESCO został Julian Huxley, biolog i pisarz.

Podstawowym celem organizacji jest wspieranie współpracy międzynarodowej w dziedzinie kultury, sztuki i nauki, a także wzbudzanie szacunku dla praw człowieka, bez względu na kolor skóry, status społeczny i religię. Dla turystyki największe znaczenie ma Światowa Lista Dziedzictwa Kulturowego na którą wpisywane są najbardziej wartościowe obiekty (obiekty o wybitnej wartości historycznej, przyrodniczej). Stan w czerwcu 2007: lista obejmuje - 851 obiektów w 140 krajach, w tym 660 obiektów dziedzictwa kulturowego (K), 166 przyrodniczego (P) i 25 mieszanych (K, P). W sprawie wpisania danego obiektu na listę rozstrzyga coroczna konferencja UNESCO, począwszy od 1977 roku. Nominacje zgłaszane są przez poszczególne kraje.

Cele UNESCO

a)      współpraca w celu polepszenia wzajemnej znajomości i zrozumienia pomiędzy ludźmi.
inicjowanie zamian w edukacji
zabezpieczenie i konserwacja książek, dzieł sztuki, zabytków historii i nauki

b)     działania na rzecz rozwoju nauki i kultury

c)      udzielanie pomocy materialnej, technicznej i kadrowej w organizowaniu oświaty

 

Wpisu na listę dokonuje Światowy Komitet Dziedzictwa i kwalifikuje się 4 klasy:

1.        pomniki kultury mające wybitną wartość z punktu widzenia nauki, kultury, sztuki

2.        wg podobnego kryterium - grupy budowli, wsie, regiony, w których występuje unikalne połączenie działalności ludzkiej, mające wybitną wartość, także z punktu widzenia estetycznego i etnologicznego. Etnologia, to nauka o zwyczajach, obyczajach, życiu w społeczeństwie. Tak więc wieś Papuasów może zostać wpisana na listę.

3.        dziedzictwo naturalne - u nas Białowieska Puszcza. Gdzie występuje zagrożenie dla środowiska oraz żyjących tam ludzi i zwierząt.

4.        Miejsca i regiony wyróżniające się naturalnym pięknem (góry, wodospady, wybrzeża - chodzi o krajobraz). Na tej liście nie ma polskich Tatr, a są to najbardziej wyeksponowane góry skaliste na świcie, dlatego, że w Tatrach jest mnóstwo kotlin.

Kryteria

O objęciu danego obiektu ochroną UNESCO w ramach listy światowego dziedzictwa decyduje szereg kryteriów. Do końca 2004 roku było sześć kryteriów dla obiektów dziedzictwa kulturowego i cztery dla przyrodniczego. W 2005 połączono je w jednorodną listę dziesięciu kryteriów. Dany obiekt musi reprezentować "unikatową uniwersalną wartość" i spełniać przynajmniej jeden z poniższych warunków:

Kryteria kulturowe

·         I. "reprezentować arcydzieło ludzkiego geniuszu twórczego"

·         II. "przedstawiać ważną wymianę ludzkich wartości, na przestrzeni dziejów lub w obszarze danego regionu świata, w zakresie rozwoju architektury lub technologii, w sztukach monumentalnych, urbanistyce lub projektowaniu krajobrazu"

·         III. "przedstawiać unikatowe albo przynajmniej wyjątkowe świadectwo tradycji kulturowej lub istniejącej albo minionej cywilizacji"

·         IV. "przedstawiać szczególny przykład typu budowli, zespołu architektonicznego lub technologicznego albo krajobrazu ilustrującego ważny etap (lub etapy) w historii ludzkości"

·         V. "przedstawiać szczególny przykład tradycyjnego ludzkiego osadnictwa, zagospodarowania ziemi lub morza, reprezentatywny dla danej kultury (lub kultur), albo ludzkiej interakcji ze środowiskiem, szczególnie jeśli stało się ono zagrożone wskutek nieodwracalnej zmiany"

·         VI. "pozostawać w bezpośrednim lub namacalnym związku z wydarzeniami lub żywą tradycją, pomysłowością lub wierzeniami albo z dziełami artystycznymi lub literackimi o wyjątkowym uniwersalnym znaczeniu (Komitet uznaje, że to kryterium powinno być stosowane w połączeniu z innymi kryteriami)"

Kryteria przyrodnicze

·         VII. "obejmować wyjątkowe zjawiska przyrodnicze lub tereny szczególnego naturalnego piękna i o estetycznym znaczeniu"

·         VIII. "przedstawiać szczególne świadectwo ważnych etapów w historii planety, zawierające ślady dawnego życia, istotnych toczących się procesów geologicznych tworzących formy ukształtowania terenu lub istotne formacje geomorficzne lub fizjograficzne"

·         IX. "przedstawiać szczególny przykład toczących się procesów ekologicznych i biologicznych, istotnych dla ewolucji i rozwoju lądowych, słodkowodnych, przybrzeżnych i morskich ekosystemów lub społeczności roślin i zwierząt"

·         X. "obejmować najważniejsze środowiska przyrodnicze do ochrony różnorodności form życia, łącznie z zagrożonymi gatunkami o uniwersalnej wartości z punktu widzenia nauki i konserwacji przyrody."

Od 2007 roku UNESCO zrzesza 192 państwa.

Obiekty z listy UNESCO w Polsce

Polska

·         1978 - Stare Miasto w Krakowie (K)

·         1978 - Zabytkowa kopalnia soli w Wieliczce (K)

·         1979 - Auschwitz-Birkenau. Niemiecki nazistowski obóz koncentracyjny i zagłady (1940-1945) (K)

·         1979 - Białowieski Park Narodowy - (wspólnie z Białorusią) (P)

·         1980 - Stare Miasto w Warszawie (K)

·         1992 - Stare Miasto w Zamościu - przykład renesansowej zabudowy miejskiej (K)

·         1997 - Średniowieczny zespół miejski Torunia (K)

·         1997 - Zamek Krzyżacki w Malborku (K)

·         1999 - Kalwaria Zebrzydowska: manierystyczny zespół architektoniczny i krajobrazowy oraz park pielgrzymkowy z XVII w. (K)

·         2001 - Kościoły Pokoju w Jaworze i Świdnicy (K)

·         2003 - Drewniane kościoły południowej Małopolski i Podkarpacia - Binarowa, Blizne, Dębno Podhalańskie, Haczów, Lipnica Murowana, Sękowa (K)

·         2004 - Park Mużakowski nad rzeką Nysą (wspólnie z Niemcami) (K)

·         2006 - Hala Stulecia (Hala Ludowa) we Wrocławiu (K)

 


3. ILO - Międzynarodowa Organizacja Pracy              International Labour Organization.

Została utworzona 28 czerwca 1919 r. na paryskiej konferencji pokojowej jako autonomiczna organizacja stowarzyszona z Ligą Narodów. Po drugiej wojnie światowej stała się organizacją afiliowaną przy ONZ. Siedziba tej organizacji znajduje się w Genewie. W 1969 roku otrzymała pokojową Nagrodę Nobla.

Cele ILO

a)      określa warunki pracy, wynagrodzenia za pracę, ograniczanie bezrobocia i ochrona bezrobotnych

b)     ochrona warunków pracy pracowników, dzieci, młodzieży i kobiet ciężarnych.

Te wszystkie zalecenia, dyrektywy obejmują pracowników turystyki. Turystyka to specyficzna dziedzina gospodarki i jej system pracy to jest 12 godzin pracy - zazwyczaj, szczególnie w obsłudze - i 24 godziny odpoczynku. Pilotów ten system nie może obejmować. Przewodnicy i piloci mają swoje organizacje i próbją na to wpływać. ILO oddziałuje na turystykę tak, że zaleca wprowadzanie jak najdłuższych urlopów wypoczynkowych. Czas wolny jest podstawowym elementem rozwoju aktywności turystycznych. W ogóle, ograniczanie czasu pracy, to jeden ze środków ograniczania bezrobocia. Dla turystyki ma znaczenie konwencja ILO z 1990 r. nakazująca swoim członkom (państwom) minimum 21 dni roboczych jako urlopu. W Japonii tego nie ma. Japończycy mają brak nawyków turystycznych i wypoczynkowych. Jeśli nie ma tych nawyków, to nie ma turystyki, ale młode pokolenie wchodzi z zupełnie innymi nawykami. Japonia już nie jest  "tygrysem gospodarczym" jak to bywało.

ILO organizuje Międzynarodową Konferencję Pracy w Genewie co roku, w czerwcu. Konferencja ta podejmuje decyzje dotyczące polityki, programu i budżetu ILO.

Każdy kraj członkowski reprezentowany jest na Konferencji przez czterech delegatów: dwóch z ramienia rządu, jednego przedstawiciela pracodawców i jednego przedstawiciela pracowników. Wszystkie głosy są równe, niezależnie od wielkości i ludności państwa. Reprezentanci pracowników i pracodawców zazwyczaj są wybierani przez ogólnonarodowe organizacje. ILO posiada Centrum Szkoleniowe w Turynie.

3. WHO              Światowa Organizacja Zdrowia, World Health Organization.

Została utworzona w roku 1946, lecz działalność rozpoczęła w 1948. Siedzibą WHO jest Genewa. Liczy 187 członków.

Cele WHO

a)      dążenie do poprawy i ochrony zdrowia wszystkich ludzi

b)      działanie na rzecz zwiększenia współpracy między państwami w dziedzinie ochrony zdrowia i zwalczania epidemii chorób zakaźnych

c)      ustalanie norm dotyczących składu lekarstw i jakości żywności

d)      Organizacja dąży również do zapewnienia opieki medycznej ludności świata oraz zmniejszenia śmiertelności niemowląt

e)      działalność informacyjno - statystyczna

 

Odprawa fitosanitarna - to są narzucane przez WHO dyrektywy na poszczególne kraje, czyli: co do przewozu żywności, zwierząt, pasz itp.  WHO wyznacza obszary, w których pobyt ...

Zgłoś jeśli naruszono regulamin