Elem_ustr_konstr_uklad.pdf

(313 KB) Pobierz
Elem_ustr_konstr_uklad
@mw
Budownictwo
str. 1
Elementy i ustroje konstrukcyjne oraz układy budynków 1
Obiekty budowlane składaj Ģ si ħ z wielu elementów spełniaj Ģ cych okre Ļ lone funkcje
konstrukcyjne, u Ň ytkowe i estetyczne. Mo Ň na klasyfikowa ę je np. w zale Ň no Ļ ci od spełnianych
przez nie zada ı (elementy konstrukcyjne i niekonstrukcyjne), wielko Ļ ci lub proporcji wymiarów.
Elementy budowlane
Klasyfikacja ze wzgl ħ du na proporcje wymiarów
Elementy pr ħ towe (np. belki,
słupy) – maj Ģ jeden wymiar
wielokrotnie wi ħ kszy ni Ň dwa
pozostałe
Elementy powierzchniowe
(np. płyty) – maj Ģ dwa
wymiary znacznie wi ħ ksze
ni Ň trzeci
Elementy masywne (np.
bloki) – maj Ģ wszystkie
wymiary tego samego rz ħ du
W schemacie wyst ħ puj Ģ nast ħ puj Ģ ce okre Ļ lenia: belki 2 , słupy 3 , płyty 4 - wyja Ļ nienia ni Ň ej.
Obci ĢŇ enia obiektu budowlanego s Ģ to wszystkie oddziałuj Ģ ce na niego siły fizyczne,
które wynikaj Ģ z ci ħŇ aru własnego tego obiektu oraz jego przeznaczenia i sposobu u Ň ytkowania, a
tak Ň e z wpływów Ļ rodowiskowych. Obowi Ģ zkiem projektantów i wykonawców jest
zagwarantowanie, aby siły działaj Ģ ce na dobrze zaprojektowany, prawidłowo wykonany i
u Ň ytkowany obiekt budowlany nie mogły doprowadzi ę do zniszczenia materiałów, z których go
wykonano, zbyt du Ň ych odkształce ı lub przemieszcze ı (wskutek naruszenia równowagi konstrukcji
lub podło Ň a gruntowego). Konieczna jest do tego odpowiednia wytrzymało Ļę i stateczno Ļę
zarówno całego obiektu, jak i wszystkich jego elementów.
Elementy konstrukcyjne s Ģ to cz ħĻ ci obiektu budowlanego, których głównym zadaniem
jest przenoszenie obci ĢŇ e ı .
Do głównych elementów konstrukcyjnych budynku nale ŇĢ (rys. 1.):
  fundament – podziemna cz ħĻę obiektu budowlanego przekazuj Ģ ca na podło Ň e gruntowe ci ħŇ ar
własny całego obiektu budowlanego oraz wszystkie inne obci ĢŇ enia działaj Ģ ce na ten obiekt,
  Ļ ciany konstrukcyjne (zwane te Ň Ļ cianami no Ļ nymi) – przegrody pionowe (zewn ħ trzne i
wewn ħ trzne) przenosz Ģ ce na fundament lub inne elementy konstrukcyjne ci ħŇ ar własny i
obci ĢŇ enia od innych wy Ň ej poło Ň onych elementów i ustrojów budynku (np. dachów, stropów,
balkonów), jego wyposa Ň enia i u Ň ytkowników, a tak Ň e od parcia wiatru lub gruntu,
  nadpro Ň a – elementy konstrukcyjne (poziome lub łukowe) o stosunkowo małej szeroko Ļ ci,
które przekrywaj Ģ od góry otwory okienne oraz drzwiowe i s Ģ zdolne do przenoszenia obci ĢŇ e ı
ze Ļ ciany powy Ň ej nich,
1 Wg „Zarys budownictwa ogólnego” seria „technologia” - Konrad Podawca – WSiP W-wa 2003 r.
2 Belka – poziomy lub uko Ļ ny element konstrukcyjny przenosz Ģ cy obci ĢŇ enia na podpory.
3 Słup – pionowy element konstrukcyjny przenosz Ģ cy obci ĢŇ enia w kierunku zbli Ň onym do swojej osi podłu Ň nej.
4 Płyta – element konstrukcyjny o grubo Ļ ci wielokrotnie mniejszej od pozostałych wymiarów, zdolny do przenoszenia
obci ĢŇ e ı działaj Ģ cych na jego wi ħ ksze powierzchnie.
222597705.002.png
Str. 2
Elementy, ustroje konstrukcyjne i systemy budowlane
  stropy – przekrycia kondygnacji, czyli przegrody poziome dziel Ģ ce budynek na kondygnacje i
usztywniaj Ģ ce go, które przenosz Ģ ci ħŇ ar własny oraz obci ĢŇ enia (np. od Ļ cian działowych danej
kondygnacji, mebli, ludzi) na konstrukcj ħ no Ļ n Ģ ni Ň szych kondygnacji,
  dach – górne przekrycie budynku, zazwyczaj składaj Ģ ce si ħ z konstrukcji no Ļ nej i uło Ň onego na
niej wodoszczelnego pokrycia, chroni Ģ ce przed wpływami atmosferycznymi i przenosz Ģ ce
obci ĢŇ enia (ci ħŇ ar własny, obci ĢŇ enie Ļ niegiem i wiatrem) na ni Ň ej poło Ň one ustroje
konstrukcyjne,
  stropodach – płaski dach stanowi Ģ cy konstrukcyjn Ģ cało Ļę z najwy Ň ej poło Ň onym stropem,
  wie ı ce – elementy konstrukcji (zazwyczaj Ň elbetowe) usytuowane w Ļ cianach konstrukcyjnych
budynku na całym obwodzie stropów oraz stropodachów, wi ĢŇĢ ce te przekrycia ze Ļ cianami i
zapewniaj Ģ ce ich współprac ħ w przekazywaniu obci ĢŇ e ı , a ponadto przeciwdziałaj Ģ cej
zarysowaniom Ļ cian w razie ich nierównomiernego osiadania,
  schody – umo Ň liwiaj Ģ komunikacj ħ mi ħ dzy poszczególnymi kondygnacjami, a zarazem
przenosz Ģ ci ħŇ ar własny oraz obci ĢŇ enia zmienne na inne ustroje konstrukcyjne (np. na Ļ ciany
klatki schodowej – rys 1.)
Rys. 1. Struktura (konstrukcyjna) niewielkiego budynku mieszkalnego
Data utworzenia 2006-10-21 20:59
Data ostatniego wydruku 2006-12-01 23:23
222597705.003.png
@mw
Budownictwo
str. 3
Zespół elementów konstrukcji poł Ģ czonych ze sob Ģ w sposób umo Ň liwiaj Ģ cy ich współprac ħ
w przenoszeniu obci ĢŇ e ı bywa czasem nazywany ustrojem konstrukcyjnym (np. rama 5 ,
kratownica 6 , fundament, szkielet konstrukcji, Ļ ciana, strop, dach).
Zespół ustrojów konstrukcyjnych, które współpracuj Ģ w przenoszeniu obci ĢŇ e ı działaj Ģ cych
na dany obiekt budowlany, składa si ħ na jego konstrukcj ħ no Ļ n Ģ .
Konstrukcja no Ļ na
szkieletowa ,
czyli zło Ň ona z
przestrzennego układu słupów
i płyt (szkielet słupowo-
płytowy) lub słupów i belek
(szkielet słupowo-belkowy)
Ļ cianowa ,
czyli zło Ň ona ze Ļ cian
i stropów
mieszana ,
czyli Ļ cianowo-szkieletowa
(zło Ň ona ze Ļ cian i szkieletu
słupowo-płytowego)
Układem konstrukcyjnym obiektu budowlanego nazywamy schemat jego konstrukcji
okre Ļ laj Ģ cy sposób usytuowania elementów i ustrojów oraz ich wzajemne powi Ģ zanie i funkcje.
Układy konstrukcyjne budynków klasyfikuje si ħ ze wzgl ħ du na kierunek usytuowania Ļ cian,
słupów lub ram stanowi Ģ cych podpory stropów.
W budynkach Ļ cianowych o układzie podłu Ň nym (rys. 2a) Ļ ciany konstrukcyjne s Ģ
równoległe do dłu Ň szego boku budynku. W budynkach o takim układzie wi ħ kszo Ļę otworów
okiennych i drzwiowych musi by ę wykonana w Ļ cianach konstrukcyjnych, co jest przyczyn Ģ ich
osłabienia i zmusza do stosowania mocnych nadpro Ň y (przejmuj Ģ cych i przekazuj Ģ cych cz ħĻę
obci ĢŇ enia od stropów). W takim układzie stropy pracuj Ģ jednokierunkowo, a kierunek ich
rozpi ħ cia jest poprzeczny do dłu Ň szego boku budynku.
Rys. 2. Układy konstrukcyjne budynków Ļ cianowych:
a) podłu Ň ny
b) poprzeczny
5 Rama – ustrój konstrukcyjny składaj Ģ cy si ħ z pr ħ tów prostych (np. z kształtowników stalowych, z Ň elbetu lub
drewna), które nie le ŇĢ na jednej linii i s Ģ poł Ģ czone w sposób sztywny, tj. bez mo Ň liwo Ļ ci obrotu wzgl ħ dem siebie.
6 Kratownica – ustrój konstrukcyjny składaj Ģ cy si ħ z pr ħ tów prostych (np. z kształtowników i blach stalowych, z
Ň elbetu, z drewna) poł Ģ czonych w sposób traktowany w obliczeniach jako przegubowy, lecz tworz Ģ cych układ
geometrycznie niezmienny. Najcz ħĻ ciej stosuje si ħ kratownice, których budowa opiera si ħ na siatce trójk Ģ tnej (tzn.
pr ħ ty ł Ģ cz Ģ si ħ ze sob Ģ w trójk Ģ ty). Poł Ģ czenia pr ħ tów tworz Ģ cych kratownic ħ nazywa si ħ w ħ złami. W ka Ň dym w ħŅ le
prawidłowo wykonanej kratownicy osie wszystkich pr ħ tów maj Ģ jeden punkt przeci ħ cia
222597705.004.png
Str. 4
Elementy, ustroje konstrukcyjne i systemy budowlane
c) dwukierunkowy mieszany
d) dwukierunkowy krzy Ň owy
Ļ ciany no Ļ ne
Ļ ciany usztywniaj Ģ ce
Ļ ciany działowe mi ħ dzymieszkaniowe
Ļ ciany działowe
Ļ ciany osłonowe
kierunek (zbrojenia) płyt stropowych
W budynkach Ļ cianowych o układzie poprzecznym (rys. 2b) Ļ ciany konstrukcyjne s Ģ
prostopadłe do dłu Ň szego boku budynku. Stropy pracuj Ģ jednokierunkowo, a kierunek ich rozpi ħ cia
jest równoległy do dłu Ň szego boku budynku.
W budynkach Ļ cianowych o układzie dwukierunkowym Ļ ciany konstrukcyjne s Ģ wzajemnie
prostopadłe. Mo Ň na rozró Ň ni ę układy dwukierunkowe:
·
mieszany (rys 2c), w którym mo Ň liwe jest dowolne zestawienie układów: podłu Ň nego,
poprzecznego i dwukierunkowego krzy Ň owego,
·
krzy Ň owy (rys. 2d), w którym Ļ ciany konstrukcyjne s Ģ usytuowane prostopadle i równolegle
do osi podłu Ň nej budynku, a stropy pracuj Ģ dwukierunkowo (np. stropy Ň elbetowe krzy Ň owo
zbrojone), tzn. opieraj Ģ si ħ na całym obwodzie.
Sztywno Ļę przestrzenna budynków Ļ cianowych o du Ň ych rozpi ħ to Ļ ciach Ļ cian
konstrukcyjnych zapewnia stosowanie wzajemnie prostopadłych Ļ cian konstrukcyjnych i
usztywniaj Ģ cych 7 oraz stropów.
Oprócz elementów i ustrojów konstrukcyjnych w obiektach budowlanych stosuje si ħ
elementy niekonstruckcyjne . Ich przykłady to:
· Ļ ciany ( Ļ cianki) działowe Ļ ciany wewn ħ trzne wydzielaj Ģ ce pomieszczenia, lecz
nieprzenosz Ģ ce obci ĢŇ e ı z wy Ň szych kondygnacji,
· Ļ ciany osłonowe – zewn ħ trzne Ļ ciany, które nie uczestnicz Ģ w przenoszeniu obci ĢŇ e ı od
elementów konstrukcyjnych, zamocowane do elementów konstrukcyjnych,
pokrycie dachu (np. pokrycie z dachówki, papowe, gontowe, z blachy),
7 ĺ ciany usztywniaj Ģ ce – wydzielaj Ģ pomieszczenia, a jednocze Ļ nie chroni Ģ obiekty budowlane przed niestabilno Ļ ci Ģ ,
dzi ħ ki przenoszeniu sił poziomych (takich jak obci ĢŇ enie wiatrem lub siły wynikaj Ģ ce z mimo Ļ rodowego działania
obci ĢŇ e ı pionowych) na ni Ň ej poło Ň one elementy konstrukcyjne.
Data utworzenia 2006-10-21 20:59
Data ostatniego wydruku 2006-12-01 23:23
·
222597705.005.png 222597705.001.png
@mw
Budownictwo
str. 5
·
elementy wyko ı czeniowe – m.in. przewody instalacji, posadzki, okładziny, drzwi,
·
elementy wyposa Ň enia instalacyjnego – m.in. umywalki, wanny, grzejniki,
·
elementy wyposa Ň enia budowlanego – m.in. szafy w Ļ cianie (tzw. wn ħ kowe) lub pawlacze.
Elementy wyko ı czeniowe i elementy wyposa Ň enia budynku
Budynek w stanie surowym nie chroni przed czynnikami atmosferycznymi, dlatego nale Ň y
w otwory wstawi ę drzwi zewn ħ trzne i okna oraz wykona ę pokrycie dachu . Taki stan nie spełnia
jeszcze wymogów u Ň ytkowych. Nale Ň y surowym powierzchniom nada ę estetyczny wygl Ģ d i
dostosowa ę je do pełnionych funkcji. Budynek wyko ı cza si ħ , wykonuj Ģ c:
·
wszystkie niezb ħ dne instalacje (wodoci Ģ gow Ģ , kanalizacyjn Ģ , gazow Ģ ,
grzewcz Ģ , wentylacyjn Ģ , elektryczn Ģ , telefoniczn Ģ i inne),
·
tynki , czyli powłoki zewn ħ trzne (z zapraw cementowo-wapiennych lub
cementowych, albo innych materiałów) i wewn ħ trzne (z zapraw cementowo-
wapiennych, cementowych, wapiennych lub gipsowych, albo innych
materiałów), które nanosi si ħ (okłada) na powierzchnie Ļ cian i sufitów
warstw Ģ grubo Ļ ci od kilku milimetrów do około 5 cm, aby nada ę im
estetyczny wygl Ģ d i ochroni ę je przed wpływami zewn ħ trznymi (wilgoci Ģ ,
opadami, pyłami itp., a tak Ň e ogniem oraz wysok Ģ temperatur Ģ w czasie
po Ň aru),
·
okładziny , powłoki malarskie lub tapety ,
·
podłogi , czyli jedno- lub wielowarstwowe (zło Ň one z podkładu podłogowego
i posadzki) pokrycie górnej powierzchni stropu, specyficzne dla danego
rodzaju pomieszczenia,
·
monta Ň elementów wyposa Ň enia budowlanego (np. szaf wn ħ kowych) i
instalacyjnego (umywalki, wanny, armatura, grzejniki itp.).
Technologie, metody i systemy budownictwa
Przez technologi ħ budowania rozmie ę nale Ň y wiedz ħ obejmuj Ģ c Ģ rozwi Ģ zania i sposoby
wznoszenia konstrukcji budowlanych wraz z przygotowaniem elementów i materiałów
budowlanych. W zale Ň no Ļ ci od rozwi Ģ zania konstrukcji budowlanych mo Ň emy wyró Ň ni ę wiele
technologii budowania, m.in.:
·
z cegieł lub bloczków, albo pustaków,
·
konstrukcje monolityczne,
·
z prefabrykowanych elementów betonowych i Ň elbetowych,
·
z drewna i materiałów drewnopochodnych,
·
z elementów stalowych (metalowych).
Technologie budowania mo Ň na podzieli ę tak Ň e bardziej ogólnie – na tradycyjn Ģ i uprzemysłowion Ģ .
Zgłoś jeśli naruszono regulamin