zebranie z rodzicami.pdf

BIULETYN

NAUCZYCIELSKI

NR 5

Opracowała Anna Kępara na podstawie materiału uzyskanego podczas

kursu doskonalącego „Nauczyciel-Wychowawcą.”

Lubicz, wrzesień 2001rok

WSPÓŁPRACA Z RODZICAMI.

Wielu z nas przeŜywa róŜnego rodzaju stresy i niepokoje związane z koniecznością

kontaktowania się z rodzicami, udzielania informacji o dzieciach, ich zachowaniu,

postępach w nauce, a takŜe w celu podjęcia zasadniczych decyzji w tych

przypadkach, gdy efekty naszej pracy wychowawczej wydają się niepełne i

ograniczone, w wyniku nieznanych nam czynników pozaszkolnych. To kolejny

trudny bez wątpienia element naszej pracy.

Z obserwacji kontaktów interpersonalnych moŜna na bazie psychologii ukazać

podstawowe typy postaw nauczyciela wobec rodziców.

Są to zatem postawy:

¦ Unikanie kontaktu,

¦ Stereotypowego kontaktu,

¦ Racjonalnego i otwartego kontaktu,

¦ Współpracy i stałego poszukiwania nowych metod i rozwiązań.

Unikanie jest na ogół wynikiem słabego przygotowania do pracy wychowawczej,

a w szczególności braku wiedzy o niezwykłym dobrodziejstwie właściwych

kontaktów nauczyciela z rodzicami. Na postawę taką wpływa zazwyczaj mała

wiedza o zespole klasowym, w następstwie tego trudności w opisywaniu zjawisk

ogólnych i przypadków indywidualnych, a w konsekwencji poczucie zagroŜenia

wobec sytuacji bezpośredniego kontaktu z rodzicami, którzy oczekują fachowej

wiedzy i rzetelnej informacji o swych dzieciach.

Stereotypowy kontakt nauczyciela z rodzicami, występuje jako przejaw

schematycznego realizowania przyjętych przez szkołę zadań, na zasadzie : kazali,

trzeba, trudno – zrobię. W gronach takich dominują postawy zbliŜone do typowo

urzędniczych. Po latach takiego funkcjonowania zespołu nauczającego, innowator i

reformator jest postrzegany przez pozostałych jako zagroŜenie sprawdzonego ładu i

konsekwentnie zjednywany do słuszności istniejącego układu, a w przypadku

nieskutecznego perswadowania – izolowany a nawet eliminowany z grona.

Do otwartego i racjonalnego kontaktu z rodzicami przygotowany jest nauczyciel

dysponujący rozległą i bogatą wiedzą z zakresu pedagogiki, psychologii,

socjologii, a nawet filozofii i innych dyscyplin społecznych. Stałe doskonalenie się

i zdobywanie wciąŜ nowej wiedzy w tym zakresie, oczywiście niezaleŜnie od

wiedzy przedmiotowej, jest warunkiem zasadniczym dla pełnego i rzetelnego

kontaktu z rodzicami ucznia. Wszechstronna wiedza o dziecku, umiejętność

prowadzenia kierunkowych obserwacji, modelowania zachowań, przewidywania

konsekwencji podejmowanych strategii wychowawczych, poszerzona o wiedzę o

jego domu i środowisku, oto baza do konstruktywnych rozmów z rodzicami.

Postawa współpracy i poszukiwania wciąŜ nowych i doskonalszych sposobów

komunikowania się charakteryzuje nauczycieli o szczególnym zamiłowaniu do

profesji, którzy prócz wiedzy, zapału i intuicji wychowawczej, posiedli zdolność

głębokiej refleksji nad człowiekiem. Refleksji, która zmusza do stałych zmian i

poszukiwania wciąŜ nowych koncepcji postrzegania i rozumienia człowieka,

wobec szybko zmieniających się warunków społecznych i kulturowych.

Stały i bliski dialog z rodzicami, staje się w dzisiejszej dobie podstawowym

zadaniem szkoły, kaŜdej szkoły, niezaleŜnie od poziomu nauczania. Jest to zatem

szczególne wyzwanie dla nauczyciela.

Są jednak podstawowe zasady, których zastosowanie i wykorzystanie sprawi, Ŝe

nasze dotychczasowe kłopoty, a moŜe nawet i lęki, wynikające z obowiązku

kontaktowania się rodzicami naszych wychowanków, zostaną zredukowane i

zastąpione profesjonalnym działaniem.

Oto one:

Zasada I

Określ ściśle:

¦ cel spotkania,

¦ miejsce,

¦ czas,

¦ formy realizacji,

¦ harmonogram,

¦ zadania specjalne.

Zasada II

Przygotuj sobie na pierwsze (kolejne spotkanie) z rodzicami, krótką informację o

sobie. Dobrze ją przemyśl. To niezwykle waŜne co i w jaki sposób powiesz o sobie.

Jesteś wychowawcą ich własnych dzieci.

Autoprezentacja to sztuka przedstawiania siebie. Nieprzemyślana improwizacja

pozostawia niestety na długo złe wraŜenie.

Zasada III

Zadaj pytanie, czy czegoś szczególnego chcieliby dowiedzieć się o tobie. Te pytania

i odpowiedzi na nie, postaraj się przewidzieć. To nie takie trudne. Ten fragment

spotkania staje się subtelnym pomostem do nawiązania dialogu.

Zasada IV

Poproś zebranych aby i oni opowiedzieli o sobie, przedstawili się, opowiedzieli o

swych zawodach.

Stworzenie przyjaznego i naturalnego klimatu w tej sytuacji jest niezwykle cenne,

bo będzie rzutować na charakter kolejnych spotkań. Frustracja i niezadowolenie

rodziców po spotkaniach szkolnych wynika głównie z faktu nie dość

zaakceptowanego zainteresowania się nauczyciela poszczególnymi rodzicami.

Wychowawca jest gospodarzem spotkania, a dobry gospodarz poznaje i przedstawia

wszystkich gości.

Zasada V

Mówiąc o uczniach, pamiętaj przez cały czas, Ŝe mówisz do słuchaczy najbardziej

wraŜliwych na pochwały, wszak mówisz o ich najcenniejszym obiekcie

zainteresowań. Narzekanie i skargi na „klasę” to najgorszy z moŜliwych wariantów

komunikacji.

Przygotowanie listy pochwał, uznania i wyróŜnień twych uczniów, wymaga

niezwykłego namysłu i troski. Dobra wywiadówka jest przygotowywana

nieustannie. Spróbuj o kaŜdym twym uczniu napisać coś pozytywnego. Z pewnością

odnajdziesz takie cechy. Pomyśl, co byś czuł, gdyby publicznie mówiono o tobie

źle. Czy chciałbyś wracać do takich miejsc i sytuacji?

Zasada VI

Jeśli masz do przekazania informację bardzo kłopotliwą, w której musisz wyrazić

swój niepokój, niezadowolenie, czy nawet oburzenie, czyń to zawsze spokojnie, bez

okazywania negatywnych emocji. Przedstaw sytuację, i poproś rodziców o jej ocenę.

Następnie wyraź swe stanowisko.

Zasada VII

Jeśli nie wiesz o czym mówić, a zdarzają się takie momenty, nie mów. Mówienie

byle czego przysparza nam wciąŜ tyle kłopotów. Milczenie i uwaŜne wsłuchanie się

w to co mówią inni, jest niezwykłą umiejętnością. Pozwól twemu rozmówcy

„wygadać” się. Wysłuchany poczuje się dostrzeŜony i usatysfakcjonowany. Częstym

grzechem nauczycieli jest zadawanie pytań i niemal równoczesne udzielanie nań

odpowiedzi. Nic bardziej zniechęcającego do rozmowy.

Zasada VIII

Twój miły wyraz twarzy, otwarta postawa ciała, ciepła modulacja głosu, aprobata i

sympatia dla twych rozmówców, działać będą zawsze stymulująco.

I jeszcze jedno. Często trudną sytuację moŜna w łatwy sposób rozładować trafnym

Ŝartem. Warto ćwiczyć się w tej specyficznej umiejętności panowania nad zespołem

ludzi, nie zapominając, Ŝe śmiech jest zdrowy i potrzebny nie mniej niŜ zdrowy

rozsądek.

A czy ty umiesz się śmiać z samego siebie. To rzadka dzisiaj specjalność.

Nauczyciel zobowi ą zany jest w kontakcie z rodzicami do:

reprezentowania interesu pracodawcy,

dysponowania wiedzą i umiejętnościami stosownie do zajmowanego

stanowiska,

kompetentnej obsługi rodzica.

Najczęściej występujące nastawienia w kontaktach:

Negatywne Pozytywne

- unikanie - słuŜebność

- pouczanie - pomaganie

- lekcewaŜenie - zrozumienie

- onieśmielanie - Ŝyczliwość

- dezinformowanie - rzetelna informacja

- karanie - „pilotowanie” spraw

Rola kontaktów nauczyciela z rodzicami

- dla ucznia:

¶ świadomość zainteresowania dzieckiem, jego rozwojem, nauką,

¶ poczucie dopilnowania i kontroli,

¶ moŜliwość bieŜącego rozwiązywania trudności,

¶ zdolność i łatwość dzielenia się swymi problemami,

¶ przekonanie o mądrości dorosłych,

¶ przekonanie o trosce i odpowiedzialności za jego los.

- dla rodziców:

¶ poznanie własnego dziecka w sytuacjach szkolnych,

¶ poznanie szkoły jako instytucji kształcącej jego dziecko,

¶ poznanie nauczycieli jako osób bezpośrednio wpływających na rozwój

dziecka,

¶ pokonanie lęków,

¶ odrzucenie stereotypowych i negatywnych nastawień i uprzedzeń,

¶ poznanie zespołu klasowego,

¶ bezpośrednie uczestnictwo w funkcjonowaniu szkoły,

¶ moŜliwość wpływu na pracę szkoły, nauczycieli,

¶ moŜliwość odpowiedzialnego wychowywania własnego dziecka.

-dla nauczyciela:

¶ poznanie środowiska dziecka,

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: