portfolio.doc

(37 KB) Pobierz
Portfolio

Portfolio

 

 

Portfolio czyli zwyczajnie teczka - jest prostą metodą stosowaną często podczas zajęć szkolnych. Zawiera przykłady prac ucznia, a w szerszym znaczeniu prezentuje jego dokonania, zawiera próbki i kompletne prace mogące być podstawą do oceny jego umiejętności, zdolności do wykonania danego zadania. To także baza materiałów, z których uczeń, może w każdej chwili skorzystać. W szkole robimy portfolia osobiste, portfiolia całej klasy, portfolia dla danego przedmiotu (np. językowe).

 

Dobrym pomysłem jest wykorzystanie tej metody także w przypadku  projektu edukacyjnego. Informacje i dokumenty, do których uczniom uda się dotrzeć w czasie realizacji projektu powinni być gromadzone w jednym miejscu. Świetnie nadaje się do tego właśnie porfolio w formie dużego segregatora lub całego pudła. Powstanie w ten sposób dokumentacja wybranego zabytku, którą twoi uczniowie będą mogli wykorzystywać w różnych sytuacjach - prezentacjach i opracowywaniu informacji na stronę internetową, dla mediów, czy na wystawę.

 

Korzyści dla uczniów:
Teczka pomoże uczniom w planowaniu pracy nad projektem – od razu będzie widać, co już mamy, a czego nam jeszcze brakuje. Zgromadzone w portfolio projektu materiały będą uporządkowane, a uczniowie nauczą się segregować i opisywać dokumenty. Stworzą swoje małe archiwum i będą umieli z niego korzystać. Portfolio pozwoli uczniom ocenić nie końcowy efekt projektu, ale proces docierania do źródeł i zdobywania kolejnych informacji. Będzie świetną bazą do późniejszej ewaluacji. Dodatkową atrakcją dla niektórych uczniów będzie fakt, iż będą mogli samodzielnie zdobić okładki jak i wnętrze segregatora.

 

Korzyści dla nauczycieli:
Teczka projektu będzie dla ciebie podstawą do oceniania postępów pracy nad projektem i do planowania na bieżąco z uczniami dalszych działań. Metoda portfolio aktywizuje ucznia w czasie kompletowania materiałów. Przez cały okres pracy powinnaś śledzić jego postępy, wyczulać na niewykorzystane źródła przydatnych wiadomości i materiałów, ukazywać możliwości urozmaicenia zarówno treści, jak i formy zbiorów.

 

 

Jak przygotować portfiolio projektu

 

Na samym początku pracy nad projektem załóżcie specjalną teczkę-segregator z wieloma przezroczystymi koszulkami. Koszulki segregować możecie na różne sposoby: każda koszulka przeznaczona może być na innego rodzaju dokumenty np.: zdjęcia, archiwalia, relacje świadków. Możecie również segregować materiał chronologicznie i podzielić go na kilka etapów, wówczas jedna koszulka obejmowałaby np. materiały z pierwszej wyprawy do archiwum a druga materiały z wizji lokalnej itp. Możecie porządkować materiał alfabetycznie i na 100 innych sposobów. Najważniejsze, abyście umieli z niego korzystać i w każdej chwili odnaleźli bez trudu poszukiwany dokument.

 

Gdy teczka jest już gotowa a system przechowywania w niej materiałów opracowany wyznaczcie z pośród siebie odpowiedzialne za pracę archiwalną osoby– czyli uczniów, którzy będą opiekować się portfolio projektu. Muszą to być uczniowie znani ze swojej sumienności, dokładności i obowiązkowości. Opieka nad archiwum to wielkie wyzwanie i odpowiedzialność.

 

Wszystkie dokumenty i materiały, które zgromadzicie w czasie pracy nad projektem trafić powinny do waszych archiwistów. To oni dokonają opisu materiału i umieszczą go w odpowiednim miejscu w segregatorze. Będą strzec i pilnować porządku w waszym portfolio.

 

Co powinno znaleźć się w portfolio waszego projektu:

 

Karta zabytku. Dokładny opis obiektu wraz z oceną stanu jego zachowania. W karcie zabytku powinny się znaleźć informacje o: rodzaju i nazwie zabytku, materiale, z którego został wykonany, technice wykonania/konstrukcja budowlana, stylu, czasie powstania, autorze, wymiarach, krótki opis, miejsce przechowywania, właściciel i jego adres, data i numer rejestru stan zachowania, historia obiektu.

 

Zdjęcie zabytku. Najlepiej, jeśli będzie ich kilka, każde prezentujące zabytek w innym ujęciu. Warto, aby zdjęcia przedstawiały również szczegóły i ciekawe elementy obiektu. Pamiętajcie, aby każde ze zdjęć opatrzyć datą i podpisać imieniem i nazwiskiem, bądź pseudonimem autora. Jeżeli będą to zdjęcia, grafiki, obrazy ze skanowane z książki, archiwalnego dokumentu itp. koniecznie należy zapisać źródło, z którego pochodzi materiał. Najlepiej również od razu uzyskać zgodę na wykorzystanie fotografii od jej autora bądź właściciela. Taką zgodę należy również przechowywać w portfolio. Będzie ona niezbędna, jeżeli zdjęcie będziecie chcieli opublikować w folderze, broszurze a nawet na stronie internetowej.

 

Bibliografia. Spis wszystkich książek, artykułów prasowych i materiałów odnalezionych w Internecie, do których udało się dotrzeć w trakcie zbierania informacji o zabytku. Bibliografię należy sporządzić, trzymając się określonych zasad:

 

·         w przypadku książek wymieniamy autora i tytuł, miejsce oraz datę wydania;

·         w przypadku artykułów prasowych wymieniamy autora i tytuł, tytuł czasopisma wraz z numerem oraz datą wydania;

·         w przypadku materiałów odnalezionych w Internecie podajemy autora i tytuł oraz dokładny adres internetowy.

 

Właściciel. Dokumentacja powinna zawierać imię i nazwisko (lub nazwę instytucji) właściciela obiektu – wraz z danymi kontaktowymi (adres i telefon).

 

Opis dokumentów. Lista i opis wszystkich dokumentów, do których udało się dotrzeć. Taka lista powinna zawierać:

 

·         nazwę dokumentu;

·         datę i miejsce jego powstania;

·         opis, czyli informację o tym, co zawiera lub czego dotyczy;

·         miejsce przechowywania dokumentu.

 

W ten sposób należy wymienić i opisać wszystkie dokumenty urzędowe, listy, plany, mapy, zdjęcia itp. znajdujące się zarówno w instytucjach, jak i w posiadaniu osób prywatnych.

 

Załączone dokumenty. Oryginały lub kopie dokumentów, które udało się zdobyć lub wykonać. Do każdego dokumentu należy dołączyć informację o dacie jego powstania oraz miejscu przechowywania.

 

Wywiady, relacje świadków. Wszystkie przeprowadzone rozmowy należy załączyć zarówno w formie nagrania (taśma magnetofonowa, płyta CD, minidisc), jak i w formie pisemnej. Materiały powinny być dokładnie opisane, tzn. zawierać następujące informacje:

 

·         datę przeprowadzenia rozmowy;

·         imię i nazwisko rozmówcy;

·         związek rozmówcy z zabytkiem (np. wnuk dawnego właściciela zabytku, świadek wydarzeń związanych z zabytkiem itp.);

·         imiona i nazwiska osób przeprowadzających rozmowę.

 

Co może jeszcze się znaleźć w porfolio:

 

Oprócz tej podstawowej i najważniejszej dokumentacji zabytku w potfolio powinny się znaleźć informacje dodatkowe opisujące waszą pracę nad projektem, anegdoty z nią związane, ciekawe wydarzenia, kontakty do waszych sojuszników, opisy ciekawych ludzi, których udało wam się spotkać.

 

Media. W portfolio przechowujcie wszystkie wycinki z prasy, napisane przez was artykuły, nagrania wywiadów radiowych, czy telewizyjnych, które dotyczą waszej pracy nad projektem bądź waszego zabytku

 

Relacje z wydarzeń. W czasie realizacji projektu będziecie mieli okazję uczestniczyć w nietypowych wydarzeniach. Na pewno w portfolio powinna się znaleźć relacja z uroczystej adopcji, z regionalnej czy ogólnopolskiej prezentacji projektów, ale może także z wycieczki do regionalnego muzeum, ze spotkania ze świadkiem historii, z wystawy, którą zorganizujecie…

 

Wasza twórczość. Pracując nad projektem piszecie eseje, czasami wiersze, rysujecie, malujecie, kręcicie filmy, tworzycie... Te prace nie powinny zaginąć, zachowajcie je w swoim prywatnym archiwum projektu

 

Inne. To mogą być także notatki z lektur, aforyzmy, ważne myśli, listy, które dostaliście od ważnych osób, albo które sami wysłaliście, wpisy na waszej stronie internetowej..

 

Na zakończenie

Portfolio waszego projektu to wasza wizytówka. Coś, po co możecie zawsze sięgnąć – namacalny dowód waszej pracy. Dzięki tej teczce, segregatorowi a może całej skrzyni będziecie mogli przygotować się rzetelnie i szybko do różnego rodzaju prezentacji, uroczystości, wizyt w szkole. Taki materiał może służyć latami i tak, jak przechowywane na strychach skarby rodzinnych archiwów, stanie się dla uczniów impulsem do wspomnień, pamiątką, z której będą dumni.

 

 

 

1

 

Zgłoś jeśli naruszono regulamin