Krzyżacy - Motywy literackie.pdf

(55 KB) Pobierz
661281435 UNPDF
Krzyżacy - Motyw wojny
Wojna jest tłem dla opisywanych wydarzeń. Najpierw jest to wojna pomiędzy zakonem krzyżackim
a Litwinami, później pomiędzy Krzyżakami a Polakami. W wojnie uczestniczą bohaterowie
powieści. Maćka i Zbyszka poznajemy, gdy powracają z wyprawy wojennej na Krzyżaków pod
Wilnem. Witold, brat Władysława Jagiełły, oddał Krzyżakom Żmudź, czym doprowadził do
wybuchu powstania.
W 1410 roku Krzyżacy wypowiedzieli wojnę Polsce – w powieści została opisana jedna z
najważniejszych bitew - pod Grunwaldem.
Krzyżacy - Motyw zakonu/zakonnika
W „Krzyżakach” najważniejszym motywem jest motyw zakonu. Już sam tytuł powieści sugeruje,
kto będzie najważniejszy. Obraz zakonników jest zdecydowanie negatywny i odbiega od wizji
przyjętej w świecie chrześcijańskim. Zakonnicy są okrutni i bezwzględni w swoich czynach. W
imię obrony wiary chrześcijańskiej popełniają najstraszliwsze zbrodnie – mordują niewinnych,
porywają dzieci. Są chciwi na bogactwa, nie boją się kraść i grabić, by zdobyć jak najwięcej dla
siebie. Sądzą, że skoro wszystko czynią w imię zakonu, to nie muszą być poddani moralnej ocenie.
Wydaje im się, że stoją ponad prawem – nie tylko ziemskim, ale przede wszystkim ponad prawem
boskim.
Krzyżacy - Motyw zemsty
Motyw ten dotyczy dwóch głównych postaci powieści – Juranda i Zbyszka. Obaj mają identyczny
cel – pokonanie Krzyżaków. Jurand pragnie zemścić się na zakonie, ponieważ z jego przyczyny
stracił ukochaną żonę, matkę jedynego dziecka. Ponadto Krzyżacy porywając Danusię, ściągnęli na
siebie jeszcze większy gniew pana ze Spychowa.
Również w Zbyszku porwanie młodziutkiej żony, Danusi, budzi chęci zemsty. Zbyszko pragnie
śmierci zakonników także dlatego, aby wypełnić obietnicę daną dziewczynie – przysiągł jej bukiet z
pawich piór zdobiących hełmy rycerzy zakonnych.
Krzyżacy - Motyw miłości
Motyw miłości w powieści ma różne oblicza – mamy pierwszą, nieśmiałą miłość Danusi
Jurandówny i Zbyszko z Bogdańca; dojrzałe uczucie Jagienki do młodzieńca; w końcu - miłość
rodzicielską Juranda do córki Danusi. Pierwsza z wymienionych jest uczuciem ulotnym,
nieśmiałym, które połączyło dwójkę dzieci – Danusia miała kilkanaście lat, Zbyszko był równie
młody. Miłość ta nie trwała zbyt długo, ponieważ Danusia została porwana przez Krzyżaków i
zmarła z wycieńczenia w drodze powrotnej do rodzinnego Spychowa.
Miłość Jagienki przez długi czas nie była odwzajemnionym uczuciem. Dziewczyna kochała
Zbyszka skrycie, wiedziała bowiem, że jego serce należy do innej. W końcu jednak cierpliwość i
wytrwałość zwyciężyły – została żoną Zbyszka.
Kolejnym przejawem miłości jest uczucie jakim darzy ojciec swoje jedyne dziecko. Miłość do
Danusi jest u Juranda tak wielka, że ten wspaniały rycerz jest w stanie poświęcić dla niej wszystko
– łącznie z własnym życiem. Jurand z przywiązania do dziewczynki pozwala, aby Krzyżacy go
poniżyli, okaleczeli, pozbawili godności. Na koniec umiera, bo po śmierci córki nie ma już po co
żyć.
Zgłoś jeśli naruszono regulamin