Bertrice Small - Niepokonana.pdf - Ksiazki Hania - lidzet81

przełożyła

Iwona Chamska

Dla tych wszystkich, którzy kochają tylko raz...

Warszawa 2001

Tytuł oryginału „Unconquered"

Projekt okładki: Beata Kulesza-Damaziak

Korekta: Alicja Chylińska

Opracowanie techniczne: Marzena Piłko

This translation published by arrangement with

The Ballantine Publishing Group, a division of Random House, Inc.

CZĘSC I

ISBN 83-88461-44-3

Wyndsong 1811

Wydawnictwo „bis"

01-446 Warszawa

ul. Ledzka 44a

tel. (0-22) 877 27 05, fax (0-22) 837 10 84

c-mail: bis@optimus.waw,pl

www.wydawnictwobis.com.pl

ROZDZIAŁ 1

— Czy zdaje pan sobie sprawę - powiedział lord

Palmerston - że to, co robimy, mogłoby zostać uzna

ne przez rządy naszych krajów za zdradę? Mnie i tak

uważa się za czarną owcę, ponieważ przedkładam

bezpośrednie działanie nad debaty w parlamencie

i Radzie Jego Królewskiej Mości. - Przerwał na chwi

lę, przyglądając się głębokiej czerwieni wina w kielisz

ku. Kryształowy puchar obracany w dłoni rzucał na

przystojną twarz lorda Palmerstona czerwonawe re

fleksy światła. - Jednakże, kapitanie Dunham - ciąg

nął dalej Henry Tempie, lord Palmerston - zważywszy

na stronę, którą reprezentujesz, sądzę, że naszym

głównym wrogiem jest Napoleon. Trzeba się go po

zbyć!

Jared Dunham odwrócił się od okna i podszedł do

kominka. Był młody, szczupły, ciemnowłosy i niezwy

kle wysoki, znacznie wyższy od swego rozmówcy, któ

rego też nie można było nazwać ułomkiem. Oczy Ja-

reda miały niespotykany odcień zieleni, a powieki

zawsze na wpółprzymknięte, wyglądały tak, jakby ugi

nały się pod ciężarem grubych, ciemnych rzęs. Długi

wąski nos i wąskie usta nadawały jego twarzy wyraz

sarkazmu.

Usiadł na jednym z dwóch wyściełanych foteli usta-

wionych przed kominkiem i pochylił się w stronę lor-

da Palmerstona, ministra wojny w rządzie króla An

glii

odwołane. To niedopuszczalne! Jesteśmy wolnym na

rodem!

Lord Palmerston westchnął.

- Robię, co mogę - odparł - ale w moim kraju rów

nież są ludzie chętni do walki zarówno w niższej, jak

i wyższej izbie parlamentu. Większość z nich nigdy nie

miała broni w ręku, ale wciąż traktują wasze zwycię

stwo nad nami jako łut szczęścia. Dopóki ktoś ich nie

przekona, że w naszym interesie jest wspólne działa

nie obu krajów, dopóty moja misja nie będzie łatwa.

Amerykanin skinął głową ze zrozumieniem.

- Wybieram się za kilka dni do Prus, a stamtąd do

St. Petersburga. Ani Fryderyk Wilhelm, ani car Alek

sander nie są entuzjastycznie nastawieni do sojuszu

z Napoleonem, więc może perspektywa angielsko-

amerykańskiego sojuszu zupełnie ich przekona. Nie

samowite, co zrobił ten Bonaparte, podbił prawie ca

łą Europę.

- Tak, to zadra w sercu Anglików - powiedział lord

Palmerston z nienawiścią w głosie. - Jeśli podbije nas,

Jankesie, niedługo wyruszy z wyprawą przez ocean do

was.

Jared Dunham zaśmiał się, ale jego śmiech nie

brzmiał radośnie.

- Zdaję sobie z tego sprawę. Wiem, że sprzedał

nam Luizjanę, żeby mieć pieniądze na wojnę. Poza

tym trudno mu było utrzymać teren zamieszkany

w większości przez Amerykanów angielskiego pocho

dzenia. Jednak, kiedy nadarzy się okazja, by zagarnąć

nasze ziemie i złoto, na pewno się nie zawaha.

- A niech mnie, bezpośredni z pana człowiek!

- To amerykańska cnota, panie!

- Na Boga, Jankesie, podobasz mi się! - odparł

lord Palmerston. - Będzie nam się razem dobrze pra

cowało. Jak na człowieka z kolonii, zrobił pan już

- Rozumiem, że kiedy pokonacie swego wroga, nie

będziecie chcieli mieć za plecami drugiego.

- Oczywiście! - wykrzyknął zadowolony lord Pal-

merston.

Amerykanin uśmiechnął się chłodno.

- Na Boga, jest pan bardzo bezpośredni!

- Potrzebujemy się nawzajem, kapitanie. Co praw

da, pański kraj uniezależnił się od Anglii dwadzieścia

lat temu, ale przecież tu właśnie są wasze korzenie.

Macie angielskie nazwiska, meble, stroje i rząd po

dobny do naszego, z wyjątkiem, oczywiście, króla Je

rzego. Nie możecie zaprzeczyć, że istnieje między na

mi więź. Nawet pan, jeśli moje informacje są

właściwe, ma pewnego dnia odziedziczyć angielski ty

tuł i majątek.

- Minie jeszcze sporo czasu, nim to nastąpi. Mój

kuzyn, Thomas Dunham, ósmy lord wyspy Wyndsong

ma się dobrze, dzięki Bogu. Na razie nie mam życze

nia się ustatkować. - Przerwał na chwilę, a potem cią

gnął dalej: - Ameryka musi mieć rynek zbytu na swo

je towary, a Anglia jest dla nas takim rynkiem. Poza

tym dostarcza nam luksusowych wyrobów, których po

trzebują nasi obywatele. Jako człowiek interesu sprze

ciwiam się wojnie. Przez blokady statków nie można

dostarczać towaru. Nasze kraje potrzebują się nawza

jem, by zniszczyć wspólnego wroga, Bonapartego! Ani

Anglicy, ani Amerykanie nie chcą walczyć naraz na

obu kontynentach. Jednak mam rozkaz przekazać

wam, że ograniczenie handlu dla amerykańskich kup

ców w Europie, obwarowane nakazem zatrzymania

się najpierw w jednym z angielskich portów, musi być

świetną karierę - zachichotał, pochylił się w stronę

rozmówcy i napełnił jego kielich. - Powinienem panu

pogratulować przyjęcia do klubu White's. To dla nich

nowość. Jest pan nie tylko Amerykaninem, ale i czło

wiekiem, który żyje z pracy własnych rąk! Dziwi mnie,

że mury budynku się nie zatrzęsły.

- Mnie też - uśmiechnął się Jared. Podobało mu

się poczucie humoru lorda Palmerstona. - Wiem, że

jestem jednym z niewielu Amerykanów wpuszczo

nych do tej świątyni.

- Poza tym mają zasiadać w niej sami bogaci dżen

telmeni; nawet jeśli ich majątek jest zadłużony do

granic możliwości; ważne, że sami nie skalali się pra

cą. Musi pan mieć wpływowych przyjaciół, Jankesie.

- Jestem tu tylko dzięki panu, więc nie oszukujmy

się nawzajem. Poza tym mam na imię Jared, a nie

Jankes.

- Mów mi Henry. Naszym celem jest poznanie cię

z odpowiednimi ludźmi w Londynie. Żebyś mógł swo

bodnie się ze mną spotykać, powinieneś należeć do

śmietanki towarzyskiej. Twój kuzyn, sir Richard

z Dunham Hall to dobre oparcie. Liczy się też fakt, że

masz odziedziczyć posiadłość Wyndsong.

- Nie zapominajmy o mojej pełnej sakiewce - za

uważył Jared.

- Nie pominą tego faktu matki wszystkich panien

wchodzących w dorosłe życie w tym sezonie.

- O Boże, nie! Obawiam się, że będę musiał je za

wieść, Henry. Wolę być kawalerem. Od czasu do cza

su dyskretna znajomość, owszem, ale żona? Nie, dzię

kuję.

- Podobno twój kuzyn, lord Thomas, powrócił nie

dawno z Ameryki z żoną i dwiema córkami. Odwie

dziłeś ich już? Mówi się, że jedna z nich to skończona

piękność i wielu dżentelmenów kręci się wokół niej.

- Znam tylko Thomasa Dunhama - odparł Jared.

- Nigdy nie byłem w posiadłości kuzyna i nie pozna

łem jego córek. Podobno to bliźniaczki, ale nigdy ich

nie widziałem. Zresztą nie mam czasu dla chichoczą

cych podlotków. - Wychylił zawartość swego kielicha

i zmienił temat: - Jadę szukać drewna do budowy

statków. W Anglii jest podobno teraz potrzebne.

- O tak. Napoleon zdobył więcej ziemi niż my, ale

na morzu wciąż króluje Anglia. Niestety, jedyne do

bre drewno sprowadzamy aż znad Bałtyku.

- Zobaczymy, co się da zrobić, Henry.

- Zatrzymasz się w Anglii w drodze powrotnej?

- Nie, z Rosji ruszam od razu do domu. W kraju

postrzegają mnie jako nienagannego patriotę, muszę

więc wracać i wysłać statek z Baltimore na patrol. Za

bieram amerykańskich marynarzy przymusowo zamu-

strowanych na angielskie statki.

- Coś podobnego? - wycedził lord Palmerston.

- Tak - zaśmiał się Jared. - Czasem zastanawiam

się, czy świat nie oszalał. Tu pracuję jako tajny agent

rządowy, by porozumieć się z angielskim rządem,

a kiedy wracam do domu z Europy, walczę z brytyjską

marynarką. Nie sądzisz, że to szaleństwo?

Henry Tempie nie mógł powstrzymać śmiechu.

- Patrzysz na to z innego punktu widzenia, mój

jankeski przyjacielu. To wina Napoleona, który po

stanowił zawładnąć całym światem. Kiedy go poko

namy, walka między nami również się skończy. Zoba

czysz!

Obaj mężczyźni rozstali się. Jako pierwszy pokój

w klubie White's opuścił dyskretnie lord Palmerston,

kilka minut później Jared Dunham zrobił to samo.

Jadąc karocą, Jared włożył rękę pod aksamitne

siedzenie w poszukiwaniu płaskiego pudełka, zawie

rającego bransoletę wysadzaną brylantami, prezent

Bertrice Small - Niepokonana.pdf

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: