Zużycie energii 

W Polsce najważniejszą pozycją w bilansie energetycznym w mieszkaniach jest ogrzewanie (70%). Różnice w rocznym jednostkowym zużyciu energii do ogrzewania, w zależności od daty oddania budynku do użytku, są kolosalne. Od roku 1998, zgodnie z rozporządzeniem MSWiA w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie, zużycie energii do ogrzewania powinno być znacznie niższe i nie przekraczać 160 kWh/m2. Dla przykładu w nowych domach w Niemczech energii zużywa się do 100 kWh, a w Szwecji do 60 kWh. Zużycie energii potrzebnej do ogrzania budynków oddanych do użytku do 1985 r. średnio rocznie wynosi 240-380 kWh/m2, w budynkach z lat 1986-92 do 200 kWh/m2, a w budynkach oddanych w ostatnich latach - do 160 kWh/m2. Warto zauważyć, że przed rokiem 1985 powstało prawie 70% obecnych zasobów mieszkaniowych, w tym do roku 1945 - około 30%! Według najnowszych badań opracowanych na potrzeby audytów energetycznych, tylko około 4% budynków w Polsce zużywa poniżej 200 kWh/m2 na rok. Można bez przesady powiedzieć, że większość potrzebuje trzy- a nawet czterokrotnie więcej energii na cele grzewcze niż powinna.

Wymagania normowe 

Działania oszczędnościowe są zbieżne z koniecznością dostosowania rynku materiałów budowlanych do wymagań Unii Europejskiej. Wyroby wprowadzane na rynek europejski muszą mieć takie właściwości, by obiekty z nich budowane mogły spełniać określone wymagania. Jednym z nich jest oszczędność energii i izolacyjność termiczna, wyrażona stosowaniem granicznego wskaźnika zapotrzebowania na ciepło E wyrażanego w kWh/m2 lub kWh/m3 na rok. Wskaźnik ten wprowadzono, by pozostawić projektantom szersze pole manewru - budynek może mieć mniejszą izolacyjność cieplną ścian, pod warunkiem mniejszego przeszklenia lub odwrotnie.

Według Instytutu Techniki Budowlanej, graniczny wskaźnik zapotrzebowania na ciepło zostanie ustalony na poziomie 85-120 kWh/m2 lub 25-36 kWh/m3 kubatury na rok, w zależności od tzw. współczynnika kształtu, czyli stosunku powierzchni wszystkich ścian zewnętrznych do kubatury. Oczywiście budynek o zwartym rzucie będzie się mieścił w niższym przedziale wskaźnika. Niezależnie od nowego podejścia, od 1982 r. dopuszczalny współczynnik przenikania ciepła U (dawne k) dla ścian zewnętrznych obniża się systematycznie. Wtedy zmieniono go z 1,16 W/m2K na 0,75 W/m2K, w 1991 r. obniżono do 0,55-0,70 W/m2K, a w 1997 wprowadzono - 0,50 W/m2K dla ścian jednomateriałowych i 0,30 W/m2K dla ścian z warstwą izolacji o przewodności nie większej niż 0,05 W/mK, czyli dla wszystkich nowoczesnych izolacji.

Podział termoizolacji ze względu na pochodzenie surowca

·         materiały pochodzenia organicznego:

płyty pilśniowe porowate, płyty wiórowo-cementowe(suprema), płyty wiórkowo-magnezjowe (heraklith) izolacyjne, płyty paździerzowe, płyty wiórowe poprzecznie prasowane i wytłaczane, płyty i maty trzcinowe, płyty i maty ze słomy, wyroby korkowe, miał torfowy, płyty torfowe, włókna celulozowe (ekofiber); kauczuk naturalny o strukturze komórkowej (pory zamknięte - aeroflex);

·         materiały pochodzenia mineralnego:

o        wełna mineralna (bazaltowa, diabazowa, z żużla wielkopiecowego, z piasku kwarcowego) w postaci: granulatu, płyt,płyt lamella,płyt laminowanych welonem szklanym, otulin, mat; szkło piankowe czarne i białe

o        materiały i wyroby z ziemi okrzemkowej: wyroby termalitowe (cegła i płytka termalitowa, otuliny termalitowe, zaprawy termalitowe), kruszywo keramzytowe;

·                                materiały z tworzyw sztucznych

polistyren piankowy, pianki poliuretanowe, piankowy polichlorek winylu, pianki mocznikowe (pianizol) ,pianka krylaminowa, pianki fenolowe , betony lekkie  z kruszywem w postaci wypełniaczy np. styropianowych - styrobeton

WARSTWOWE PŁYTY  ŚCIENNE -TERMOIZOLACYJNE: ATLANTIS (blacha stalowa ocynkowana, powlekana min. warstwą poliestru - płyta polistyrenowa - blacha stalowa ocynkowana, powlekana min. warstwą poliestru), PAROC (blacha stalowa powlekana - płyta z wełny mineralnej - blacha stalowa powlekana), PW (blacha stalowa powlekana - warstwa poliuretanu - blacha stalowa powlekana)

Zgodnie z obowiązującymi normami wyróżniamy:

·         EN 13162 - wyroby z wełny mineralnej (MW),

·         EN 13163 - wyroby z polistyrenu ekspandowanego (EPS),

·         EN 13164 - wyroby z ekstrudowanej pianki polistyrenowej (XPS),

·         EN 13165 - wyroby ze sztywnej pianki poliuretanowej (PUR),

·         EN 13166 - wyroby z pianki fenolowej (PF),

·         EN 13167 - wyroby ze szkła komórkowego (CG),

·         EN 13168 - wyroby z wełny drzewnej (WW),

·         EN 13169 - wyroby z ekspandowanego perlitu (EPB),

·         EN 13170 - wyroby z ekspandowanego korka (ICB),

·         EN 13171 - wyroby z włókien drzewnych (WF).

Właściwości fizyczne wybranych „termoizolatorów”