Chomik Syryjski(łac. Mesocricetus aratus) jest najbardziej znanym gatunkiem chomika. Pierwszy egzemplarz został złapany w 1839r. przez brytyjskiego zoologa George'a Waterhouse'a. W roku 1930 prof. Hebrajskiego Uniwersytetu w Jerozolimie, Izaak Aharoni, na terenie północnej Syrii znalazł samicę chomika syryjskiego z dwunastoma młodymi. Chomiki przewiózł do laboratorium w Jerozolimie i rozmnożył. Chomik ten zosał rozpowszechniony następnie na całym świecie. W 1931 roku trzy chomiki przewieziono do Anglii, gdzie dały początek hodowli w angielskich zakładach naukowych. W roku 1938 trafiły do Stanów Zjednoczonych, gdzie nastąpił szybki rozwój ich hodowli do celów laboratoryjnych. Wkrótce chomiki syryjskie pojawiły się w prywatnych, domowych hodowlach i doskonale przyjęły się jako zwierzęta hodowlane, dostępne do kupienia prawie w każdym sklepie zoologicznym. Do Polski gatunek ten trafił z Francji około roku 1950. Ojczyzną chomika syryjskiego jest więc północno-wschodnia część Syrii, jednakże od wyprawy naukowej prof. Aharoniego nikt nie trafił na dalsze zwierzęta tego gatunku.
Chomiki to ssaki z rodziny gryzoni. Przeciętnie żyją od 2 do 7 lat w zależności od rasy
. Mogą uzyskać od 7 do 30 cm. Są to zwierzęta hodowane w domu, bardzo rozpowszechnione. Wszystkie ich gatunki pochodzą od chomika syryjskiego. Stworzono wiele odmian kolorystycznych jak na przykład zielone, niebieskie, żółte i czerwone. Chomiki rozmnażają się najszybciej ze wszystkich ssaków świata. W zdecydowanej większości żyją i rozmnażają się w domach, jednak są też chomiki żyjące na wolności jak na przykład chomik europejski. Jest on uważany za szkodnika pól. Pomimo to chomiki są lubiane jako zwierzęta domowe i należą do najczęściej hodowanych zwierząt.
MiczaArt