Scenariusz montażu słowno-muzycznego na spotkanie opłatkowe

dla gimnazjum

Śpiew: „Wśród nocnej ciszy”

Narrator 1 - Boże Narodzenie jest w Polsce najbardziej lubianym świętem. Wiąże się  z nim wiele dawnych obrzędów i zwyczajów, które w ciągu wieków wzbogacały i upiększały to święto, czyniąc je coraz bardziej miłym i radosnym. Co roku w porze Bożego Narodzenia odżywa tradycja kolędowania. Stare pieśni, przez wieki przekazywane z pokolenia na pokolenie, rozbrzmiewają       w każdym domu wokół wigilijnej choinki. Nasze dzisiejsze spotkanie przeplatać będziemy wierszem i modlitwą  oraz krótkim fragmentem scen z jasełek. Życzymy, aby przeżycia tej refleksji o narodzinach oczekiwanego Zbawiciela przyniosły każdemu z nas owoce w dobrej modlitwie          i pogłębiły w nas wiarę.

Narrator 2 - Okna już umyte, kurze pościerane, zrobione świąteczne pranie. Udało się dostać płaszcz zimowy, przyszły na czas buty. Ryby są.  Wszystko popieczone. Jeszcze tylko podłogi wyczyścić, pójść do fryzjera, no i to by było chyba wszystko. Gdyby ktoś z daleka popatrzył na nasz glob, byłby zaskoczony tym gorączkowym przygotowaniem... Do czego ludzie tak się przygotowują? Kto ma do nich przyjść?

Wiersz

Ktoś miłowany tu przyjdzie,

Dobre obejmą nas ręce

I będą nasze uśmiechy

Srebrnym błękitem dziecięcia.

Ktoś miłowany nam powie

Tęsknotą waszą zakwitną

Ponad srebrnymi łodziami

Ujrzycie żagle błękitne.

Jakże daleko, daleko

Fala nas życia poniosła

Wszystko się ku nam przybliży:

Żagle, łodzie i wiosła

Wszystko się ku nam przybliży

I w zachwyceniu ukaże

Dawno zgubione radości

Imiona nasze i twarze

Gwiazdy melodią zaszumią

Struny się dźwiękiem rozprzędą

Będziemy sami dźwiękami

I tą błękitną kolędą.

Narrator 1 - W sercu człowieka tłucze się pragnienie, tęsknota za  szczęściem które jest bezkresne.

Narrator 2 - Jakże bolesna i nie do zniesienia byłaby samotność człowieka, gdyby Bóg nie zstąpił  z nieba i nie przyszedł na Ziemię. Lecz oto Bóg tak umiłował  świat....

Lektor: Ewangelia  Łk .2 1-7

Śpiew: ”Gdy się Chrystus rodzi”

(w czasie śpiewu wchodzą  uczniowie przebrani za aniołów, mogą  trzymać w ręku świece)

Anioł 1 - Bóg władca świata  w  maleńkiej Dziecinie

   Niewładny sobą, pokorny, cichy

   Pan gwiazd i nieba – na ziemskiej nizinie

   W żłobie na siani leży nie okryty

   Miłość to tajemnica nie wysławiona:

   Bóg z ludzką nędzą chętnie się brata

   Zstępuje Chrystus z Ojca Swego łona

   Jak gwiazda pokoju na niziny świata.

Anioł 2 - Nie było miejsca, więc czemuś

   Tu przyszedł, choć ludzie Cię nie chcieli?

   Nie lepiej Ci było w niebie

   Gzie Cię wielbili anieli?

   W niebie byłeś szczęśliwy

   Nic Ci nie było potrzeba

   Czemu przyszedłeś na ziemię

   W noc ciemną daleko od nieba/

   Czemuś Jezu pozwolił na żłób i opuszczenie

   Dlaczegoś się tak uniżył?

Anioł 3 - By światu przynieść zbawienie

   A ludzie ciągle nie wiedzą

   Gdzie szczęścia szukać należy

   Nie wiedzą...

   A szczęście tak blisko w żłóbku ubogim, tu leży

   Dlatego dzisiaj wśród nocy dnieje

   I jako słońce niebo jaśnieje

   Chrystus, Chrystus wam się narodził

   Aby was od piekła oswobodził.

Śpiew: „Przybieżeli do Betlejem pasterze”

(w czasie śpiewu wchodzą uczniowie przebrani za pastuszków)

Pasterz 1 - Pójdźcie chłopy do tej szopy

      Zaśpiewajcie kolędę pasterze

      Przywitajcie tego Boga co na sianku leży

      Niech Ci Jezu będą dzięki za twe narodzenie

      Że przez nie zacząłeś nasze sprawować zbawienie

      Miłość która to sprawiła by człowieka wywyższyła

      Niech swą iskrą nas zapali abyśmy Cię miłowali

     Teraz i bez  końca w wieczności.

Pasterz 2 - Teraz rozumiem coście mówili

      Kiedyśmy spieszyli w tej stajenki progi

      Że dziwną drogą swej najświętszej woli

      Prowadzi ludzi do siebie Bóg

      Bóg – człowiek miejsca nie znalazł na ziemi

     W pałacach wśród bogaczy...

     Lecz przyszedł na świat w lichym stajni żłobie

     Aby go każdy zobaczył rad.

Pasterz 3 - W górę serca i czoła pieśń niech zabrzmi wesoła

      I przez świat niech niesie cały:

      Oto Jezus maleńki pośród lichej stajenki

      Zstąpił do nas z niebieskiej swej chwały

      Radość bije w przestrzenie czuje każde stworzenie

      Jaka dana mu z nieba pociecha

                    Bowiem Boskie to Dziecię do każdego na świecie

      Z łona Matki się równie uśmiecha.

Śpiew: „Pójdźmy  wszyscy do stajenki”

Narrator 1 - Z oddali ponad  dwudziestu wieków dobiega nas jeszcze głos pasterzy, echo ich wdzięcznych radosnych śpiewów...Te ich skoczne, szczere kolędy podchwycili i inni. Idą dziś dzieci i dorośli, niewinni i grzesznicy, uczeni i prości ludzie, bogaci i biedni, smutni i weseli

Wiersz

Gwiazdo, gwiazdo 

Czekałem ciebie tysiącami laty

Wołałem cię z północnych mroźnych borów

Gdy lodowe kry po rzekach ciemnych szły

Polarne tęcze paliły wzrok w spienione śniegiem noce

Lecz oddałbym dyszący młodością groźny świat

Za światła twego kroplę.

Gwiazdo zakryta drżąca nad wiekami

Gdy wiał cichutko zmarszczkami wiatr pustyni

U stóp kolosów czarnych

Z grobowców śladu twoich dróg

Lecz tylko  ziarna nieskończone paliły wąskie oczy

Wyciosany moją dłonią

Pochmurny milczał Bóg.

Tej jednej nocy

Której nie zapomnę póki na ziemi trwa mój ślad

Gdy wszystko we mnie gasło

Powoli łuna srebrna uśmiechu twego wschodziła

Ponad świat...

Pozdrowiłem Światło.

Śpiew: „Dzisiaj w Betlejem”

Narrator 1 - Oto jest Boże Narodzenie, oto Słowo stało się Ciałem - i dlatego Bóg jest blisko.

Codziennie na ołtarz przychodzi do nas, codziennie powtarza się cud z Betlejem. Tylko czy my Go chcemy przyjąć?

Narrator 2 - I dziś przychodzisz do nas. Wiemy, że Jesteś  Miłością, ale nam łatwiej nieść Tobie kwiaty i świece, modlitwy i pieśni nawet  Msze Święte i Komunie. Więc gdy dzisiaj jesteśmy wpatrzeni w Ciebie narodzonego, prosimy Cię, daj nam łaskę, byśmy zrozumieli, że być z Tobą  to znaczy przebaczać, to znaczy opiekować się, to znaczy pomagać, to znaczy pracować, to znaczy - być dobrym.

Pomóż nam Jezu, błogosław nas za codzienny trud stawania się Twoimi uczniami.

Śpiew: „Jezusa narodzonego...”

4