LISTONOSZ.doc

(80 KB) Pobierz

 

 

 

 

 

 

LISTONOSZ -

CODZIENNY GOŚĆ NASZEGO

PRZEDSZKOLA

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

                                                                                                  

 

 

 

 

 

 

 

DZIECI 3 I 4 LETNIE

CELE;

§         KSZTAŁOWANIE POSTAW W KONTAKCIE Z POZNAWANYM OTOCZENIEM SPOŁECZNYM I PRZRODNICZYM.

§         POZNANIE ZAWODU LISTONOSZA, WYKONYWANE PRZEZ NIEGO CZYNNOŚCI I EFEKTY JEGO PRACY. UBIÓR ORAZ TYPOWE REKWIZYTY LISTONOSZA.

§         WZBOGACANIE SLOWNICTWA O SŁOWA: LISTONOSZ, LIST, POCZTA.

§         ĆWICZENIE MIĘŚNI NARZĄDÓW MOWY NA SPÓŁGŁOSKACH SZ, CZ.

§         ZDAWANIE SOBIE SPRAWY Z UZYTECZNOŚCI PRACY LISTONOSZA. WDRAŻANIE DO OKAZYWANIA SZACUNKU DLA PRACY LISTONOSZA POPRZEZ WŁAŚCIWE, GRZECZNE ZACHOWANIE SIĘ WOBEC NIEGO.

§         ZABAWA RUCHOWA „LISTONOSZ” Z ELEMENTEM RÓWNNOWAGI I OMIJANIA PRZESZKÓD NATURALNYCH BĄDŹ SZTUCZNYCH.

§         ĆWICZENIA ORTOFONICZNE „CZYM WĘDRUJĄ LISTY”

 

 

DZIECI 5 I 6 LETNIE

 
POCZTA I JEGO PRACOWNICY
WĘDRÓWKA LISTU DAWNIEJ I DZIŚ

CELE:

§         POCZTA ORAZ NIEKTÓRE CZYNNOŚCI PRZEZ NIĄ WYKONYWANE. POCZTA I JEJ URZĄDZENIA ORAZ POMIESZCZENIA. PRACOWNICY POCZTY.

§         WZBOGACANIE SLOWNICTWA ZWIĄZANEGO Z TEMATEM „POCZTA”. STOSOWANIE POPRAWNYCH FLEKSYJNYCH W RZECZOWNIKACH, CZASOWNIKACH I PRZYMIOTNIKACH. PRÓBY WYPOWIEDZI DŁUŻYCH NA TEMAT HISTORYJKI OBRAZKOWEJ.

§         UŚWIADOMIENIE DZIECIOM ZNACZENIA POCZTY W ŻYCIU GOSPODARCZYM, SPOŁECZNYM I KULTURALNYM. BUDZENIE POCZUCIA SZACUNKU DLA ODPOWIEDZIALNEJ I WAŻNEJ PRACY POCZTOWCÓW. ROZUMIENIE WARTOŚCI UCZUCIOWEJ I ODPOWIEDZILANOŚCI LUDZI PRACY.

§         NABYWANIE UMIEJĘTNOŚCI ZACHOWYWANIA SIĘ W BUDYNKU POCZTY.

§         ZAINTERESOWANIE, ZACHĘCENIE DZIECI DO KOLEKCJONOWANIA ZNACZKÓW (POJĘCIE „FILATELISTYKA”). NABYWANIE UMIEJĘTNOSCI SAMODZIELNEGO DOKONYWANIA NIEKTÓRYCH ŚWIADCZEŃ NA POCZCIE.

 

 

SPOSOBY REALIZACJI

 

1. Wycieczka na pocztę.

§         Zapoznanie z wyglądem budynku pocztowego wyposażeniem pomieszczeń, urządzeniami takimi jak: waga, kabiny telefoniczne, skrzynki pocztowe.

§         Dostrzeganie użyteczności ludzi z bliskiego otoczenia: listonosza.

§         Wzbogacanie zasobów słownictwa w związku z rozszerzającym się zakresem kontaktów z otoczeniem.

§         Reagowanie na polecenia nauczyciela, zgłaszanie się na zbiórki, właściwe ustawianie się w parach.

§         Przyswajanie umiejętności posługiwania się swoim nazwiskiem i znajomością własnego adresu.

 

2. Droga listu – historyjka obrazkowa.

§         Rozmowy oparte na wiadomościach zdobytych przez dzieci  w czasie wycieczki i w oparciu o treść historyjki.

§         Praca listonosza, formy kontaktu między ludźmi – porównywanie, analiza i synteza, wnioskowanie.

§         Rozumienie znaczenia: nadawca, adresat.

§         Utrwalenie znajomości własnego adresu.

 

3. Rozmowa połączona z działaniem „Widokówka”.

§         Zapoznanie z wyglądem pocztówki, sposobem jej adresowania.

§         Ukazanie konieczności naklejania znaczka pocztowego.

§         Uświadomienie faktu, że widokówka wysłana np. do chorego kolegi może sprawić przyjemność. Wspólne wysłanie kartki podczas spaceru.

 

4.  Opowiadanie dzieci na podstawie oglądanych przedmiotów „Skrzynka pocztowa”.

§         Opisywanie wyglądu dwóch skrzynek pocztowych – wiszącej i stojącej.

§         Uchwycenie różnic w wyglądzie (wielkość, kolor, emblemat).

§         Zachęcanie dzieci do udziału w zabawie.

 

5. Opowiadanie dzieci na podstawie obrazka pt. Telefon”.

§         Ukazanie możliwości przekazania wiadomości przy pomocy aparatu telefonicznego. Opisywanie wyglądu telefonu, części z jakich się składa.

§         Nieprzerywanie kolegom podczas opowiadania.

 

6. Słuchanie opowiadania nauczycielki pt. „Bajeczka o listonoszu i Zwierzolandii”

§         Ukazanie dzieciom ważnej i odpowiedzialnej pracy listonosza.

 

 

 

 

7. Teatrzyk „Przy okienku pocztowym”- Ewa Skarżyńska

§         Uświadomienie dzieciom faktu, że nie tylko listonosz jest odpowiedzialny za dostarczenie korespondencji, czuwa nad tym wiele osób.

§         Okazanie szacunku ludziom, którzy ułatwiają innym życie.

 

PRZY OKIENKU POCZTOWYM

( Przy okienku stoi już kilka osób. Podbiega chłopiec).

 

CHŁOPIEC;                  -   Przepraszam, ale

                                       bardzo się śpieszę.

                              Chcę nadać szybko

                                       pilną depeszę!

                                                         ( Podaje blankiet. Urzędniczka czyta).

 

URZĘDNICZKA:            -WRACAJ OD RAZU!

                                       SCHNIEMY Z TĘSKNOTY.

                                       JA, KASIA, FAFIK

                                       I CZTERY KOTY????

CHŁOPIEC:                   -  Czy trafi dzisiaj

                                        adresata?

URZĘDNICZKA;            -  Kim jest adresat?

CHŁOPIEC:                    -  Jak to? Nasz tata!

PANI Z LISTEM:           -   List  polecony...

PAN Z LISTEM:             -   List ekspresowy....

DZIEWCZYNKA:             - Na widokówkę

                                          znaczek pocztowy!

URZĘDNICZKA              -  Co, znowu paczka

     (do Babci)                  dla Konrada?

BABCIA;                          -  Tylko sweterek

                                            I....czekolada.

LISTONOSZ:                  -  Dobrze być wnuczkiem.

BABCIA:                           - Babcią – wspanialej!

                                           A jak tam noga?

                                           Dokucza dalej?

LISTONOSZ:                    - Zrobiłem okład

                                            I tańczyć mogę!

                           Ale tymczasem-

                            z listami, w drogę!

URZĘDNICZKA:                 - A ja – zamykam

                                           moje okienko!

                                           Chcę list do mamy napisać prędko!

 

 

ZABAWA W LISTONOSZA

( Dzieci ustawione są w dwa rzędy. Środkiem idzie listonosz).

DZIECI;

Idzie, idzie pan listonosz,

dźwiga torbę przepełnioną.

W niej liścików wiele ma.

Komu z dzieci liścik da?

LISTONOSZ;

Jestem sobie pan listonosz,

niosę torbę przepełnioną.

W niej liścików wiele mam,

jeden liścik Zosi dam.

(Do chłopca I);

Czy tu mieszka Zosia ta,

co kokardę białą ma?

CHŁOPIEC I:

Nie tu mieszka Wacek zuch,

a z nim jego braci dwóch.

LISTONOSZ: (Idzie dalej. Mówi do chłopca II).

Czy tu mieszka Zosia ta,

Co kokardę białą ma?

CHŁOPIEC II:

Nie, tu mieszka dziadzio Roch,

co gołąbkom sypie groch.

DZIECI;

Listonoszu, miły panie,

tutaj Zosi jest mieszkanie!

Tutaj drzwi, a tutaj próg.

trzeba pukać. Puk, puk, puk!

ZOSIA (z białą kokardą):

Kto to do drzwi moich puka?

LISTONOSZ;

Pan listonosz ciebie szuka.

Mam tu liścik dla tej Zosi,

co kokardę białą nosi. (Wręcza list)

DZIECI:

 

 

 

Chodzi, chodzi pan listonosz,

dźwiga torbę przepełnioną.

Niesie w torbie listów sto,

wszystkie dzieci lubią go. 

 

 

 

8. Zabawa dydaktyczna „Rozmowa telefoniczna”.

§         Doskonalenie umiejętności prowadzenia dialogu.

§         Stosowanie form grzecznościowych: proszę, dziękuję, przepraszam.

 

9. Zabawa dydaktyczna „Pomyłka w adresie”.

§         Dokładana znajomość własnego adresu i adresu przedszkola (wykorzystanie rekwizytów: czapka, torba, zaadresowane koperty).

 

10. Zabawa tematyczna „Na poczcie” – zajęcia kończące cykl tematyczny.

§         Rozmowa porządkująca spostrzeżenia i wiadomości zdobyte na wycieczce, wykorzystanie tablicy graficznej „Na poczcie”.

 

11. Dawne środki przewozu poczty (posłaniec pieszy, dyliżans, transport samochodowy). Dziś – przewóz poczty drogą lądową, powietrzną i wodną. Droga listu od nadawcy do adresata. Przygotowanie listu do wysłania..

§         Dłuższe wypowiedzenie się dzieci na tematy realistyczne oraz fantastyczne. Wyciąganie wniosków na podstawie bezpośrednich obserwacji oraz filmów.

 

12. Zabawa ruchowa „Dawna wędrówka listów”.

§         Posłaniec pieszy – marsz, bieg w różnych kierunkach i szykach z prawidłowym wymijaniem.

§         Posłaniec konny – podskoki, galopowanie dostawne (cwał).

§         Dyliżans – sprawne ustawianie się w trójki (zaprzęgi).

 

13. Zabawa inscenizowana do wiersza pt. „Jedzie listonosz” – takie same zasady jak w zabawie „Chodzi lisek ...”.

 

 

 

Jedzie listonosz windą w górę,

jedzie na piętro w garniturze.

Nie do ciebie, nie do mnie,

bo on jedzie na sam strych.

Czarnej kotce z kociętami,

wiezie liścik z całuskami.

Od tej rudej kocicy,

która mieszka w piwnicy.

 

 

14. Zabawa dydaktyczna „Do kogo jest ta kartka?”.

§         Utrwalenie znajomości swojego nazwiska oraz własnego znaczka rozpoznawczego.

§         Przestrzeganie reguł   zabawy – dzieci powinny reagować bez pomocy kolegów.

 

POMOCE: kartki o kształcie karty pocztowej, tyle ile jest uczestników zabawy. Na jednej stronie jest narysowany znaczek identyfikacyjny, na drugiej napisane imię i nazwisko.

 

PRZEBIEG ZABAWY: Nauczycielka trzyma w ręku paczkę kart i mówi „Listonosz przyniósł do przedszkola karty i poprosił żebym je rozdała dzieciom. Nie wiem tylko czy dobrze odczytam wasze nazwiska i czy rozpoznacie wasze znaczki. Będziecie mi musiały pomóc!”.

Po wyjaśnieniu nauczycielka odczytuje imię i nazwisko oraz mówi, jaki znaczek znajduje się na kartce. Gdy zgadza się imię i nazwisko i opis znaczka identyfikacyjnego, dziecko zgłasza się po odbiór kartki. Jeżeli nauczycielka pomyliła się, dziecko poprawia ją i dopiero wówczas otrzymuje kartkę.

              Jeżeli któreś z dzieci niw zauważy, że jego imię i nazwisko jest źle odczytane, lub nie umie, poprawić błędów popełnionych w adresie, otrzymuje kartkę na samym końcu zabawy z prośbą, by rodzice pomogli mu w nauce zapamiętania imienia, nazwiska i własnego adresu zamieszkania oraz znaczka.

 

 

15. Uświadomienie dzieciom znaczenia postępu technicznego na przykładzie rozwoju poczty. Przyswojenie umiejętności korzystania z telefonu (kolejność poszczególnych czynności).

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

WYCHOWANIE ESTETYCZNE

 

 

...
Zgłoś jeśli naruszono regulamin