Bałucki Michał.pdf

(37 KB) Pobierz
12386875 UNPDF
Michał Bałucki
Nie w porę
Raz byłem u niej: z kotkiem na ręce
Siedziała w oknie w białej sukience
I paluszkami drażniła kotka:
Pieszczotka!
I wkoło twarzy dziewczęcia białej,
Zarumienionej, loczki się chwiały
I uśmiechały się oczka czarne
Figlarne.
Góralu czy ci nie żal?
Siedzę i czekam godzinę całą,
By dziewczę z kotkiem igrać przestało
l pogadało kilka słów ze mną...
Daremno!
Góralu, czy ci nie żal
Odchodzić od stron ojczystych,
Świerkowych lasów i hal,
i tych ptaków srebrzystych?
Ani mnie widzi, ani mnie słyszy,
Kotek jej rączkę chwyta jak myszy,
Czasem zadrapie. Ona to woli -
Choć boli.
Góralu, czy ci nie żal?
Góralu, wracaj do hal!
Więc rzekłem sobie: jeszcze za
wcześnie
Pukać w serduszko, co leży we śnie,
l unikałem dzieweczki białej
Rok cały.
A góral na góry spoziera
I łzy rękawem ociera:
I góry porzucić trzeba
Dla chleba, panie, dla chleba!
Góralu, wróć się do hal,
W chatach zostali ojcowie.
Gdy pójdziesz od nich hen, w
dal,
Cóż z nimi będzie? ach, kto wie?
Kiedym powrócił, znów w tym
pokoju,
Przy tym okienku pełnym powoju,
Bluszczów, siedziała moja
pieszczotka
Bez kotka.
On zwiesił głowę i wzdycha:
Oj, doloż moja, rzekł z cicha
I matkę porzucić trzeba
Dla chleba, panie, dla chleba!
Lecz czegoś dziwnie zmieszana była,
Oczy ku ziemi wstydna spuściła
I zrumieniła się jak jabłuszka
Po uszka.
I poszedł z grabkami, z kosą,
W gurdzie starganej szedł boso
I poszedł z gór swoich w dal,
Góralu, żal mi cię, żal!
Byłem pewniutki, że z mej
przyczyny...
Wtem wiatr firanek ruszył muśliny
I zobaczyłem sprawcę rumieńca -
Młodzieńca.
A góral, jak dziecko, płacze:
Może ich już nie zobaczę?
I starych porzucić trzeba
I znów panienka, jako przed rokiem,

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika:

Zgłoś jeśli naruszono regulamin