Scenariusz zajęć . Dzieci czteroletnie

Blok tematyczny: Mały człowiek czy też duży, dobrze, gdy pomocą służy

Temat dnia: Czy dobry humor jest zaraźliwy?

Przewidywane osiągnięcia – co poznaję, co umiem, co czuję:

·         usprawniam narządy mowy,

·         bez przygotowania wykonuję ruch do muzyki,

·         określam nastrój muzyki,

·         panuję nad swoją mimiką,

·         pokazuję różne miny,

·         staram się nazywać to, co czuję,

·         właściwie odczytuję minę innego dziecka,

·         ćwiczę sprawność dłoni,

·         współpracuję z innymi dziećmi podczas ćwiczeń,

·         bawię się zgodnie z ustalonymi zasadami,

·         akcentuję pierwszą miarę taktu.

Przebieg dnia:

I. Zajęcia poranne

• „Musztra” – zabawa logopedyczna z wykorzystaniem ćwiczeń warg i języka. Nauczyciel opowiada dzieciom, że do robienia śmiesznych min i głośnego śmiechu, konieczne jest wygimnastykowanie buzi. Dlatego proponuje zabawę: „Języczek--żołnierz na defiladzie”. Nauczyciel wydaje polecenia, demonstruje i kontroluje poprawność wykonania.

MUSZTRA I

Usta szeroko otwarte. Język maszeruje jak żołnierz na defiladzie:

RAZ! – czubek języka na górną wargę.

DWA! – czubek języka do lewego kącika ust.

TRZY! – czubek języka na dolną wargę.

CZTERY! – czubek języka do prawego kącika ust.

MUSZTRA II

Język maszeruje jak żołnierz na defiladzie: 

RAZ! – czubek języka na górną wargę.

DWA! – czubek języka na dolną wargę.

TRZY! – czubek języka do lewego kącika ust.

CZTERY! – czubek języka do prawego kącika ust. Pięknie! – cmokamy z zadowoleniem, usta ułożone w dzióbek i cmokanie.

• „Smutna czy wesoła?” – zabawa muzyczno-ruchowa.Dzieci słuchają fragmentów dwu utworów: „Pavana” G. Faurégo i „Le basque” M. Maraisa. Po wysłuchaniu każdego z nich nauczyciel rozmawia z dziećmi na temat tempa i nastroju utworu. Czy muzyka była szybka, czy wolna?Czy była smutna, czy wesoła?Po zakończeniu rozmowy nauczyciel prosi dzieci, aby w umówiony sposób poruszały się do słuchanej muzyki. Podczas utworu „Pavana” chodziły wolno po sali lub - stojąc w miejscu - kołysały się na boki. Gdy usłyszą utwór „Le basque” - podskakiwały osobno „w rozsypce” lub parami w małych kółeczkach.

• „Pojedynek na miny” – nazywanie min, określanie nastrojów z nimi związanych.

Każde dziecko trzyma w ręku lusterko. Nauczyciel wyjaśnia, że zabawa polega na robieniu min. Wcześniej dzieci wymieniają części twarzy, którymi poruszają w trakcie robienia różnych min, a nauczyciel dla potwierdzenia słów prosi, by nimi poruszały. Następnie dzieci robią po kolei różne miny i wyjaśniają, w jaki sposób zmieniają się części twarzy: mina wesoła, smutna,  kwaśna, straszna

II. Zajęcia główne

• „Buzia na talerzu” – ozdabianie tekturowych talerzyków jednorazowych, lepienie na nich plastelinowych twarzy. Nauczyciel łączy dzieci w pary. Pary siadają przy stolikach, na których leży plastelina i talerzyki.

kartonowe talerzyki, plastelina

• „Ze sobą” – wykonywanie ćwiczeń gimnastycznych wg Weroniki Sherborne.

1.      Wstęp – dzieci siedzą z nogami wyprostowanymi na dywanie, tworząc koło. Najpierw rozcierają dłońmi kolana, a potem lekko uderzają o nie dłońmi
i łokciami. Następnie spychają ugięte kolana do podłogi.

2.      Dzieci dobierają się parami.

3.      „Turlanie” – jedno dziecko z pary kładzie się na plecach na dywanie, a drugie, łapiąc za biodro i ramię, próbuje przepchnąć drugie na brzuch, a potem
z powrotem na plecy. Po kilku powtórkach dzieci zamieniają się miejscami.

4.      „Tunel” – przedszkolak z pary wykonuje pozycję „na czworakach”, a drugie dziecko przechodzi pod nim. Po chwili dzieci zamieniają się rolami.

5.      „Kołyska” – jedno dziecko siedzi na podłodze, a drugie siada między jego nogami. Pierwsze z nich obejmuje swojego kolegę ramionami, nogami,
a następnie delikatnie bujają się z boku na bok. Po chwili następuje zamiana.

III. Zajęcia popołudniowe

• „Ojciec Wirgiliusz” – zabawa muzyczno-ruchowa ze śpiewem, naśladowanie czynności znanych dzieciom z codziennego życia rodzinnego.

3