spliff_nr27.pdf

#27 Sierpień / Wrzesień 2010

WERSJA ONLINE:

GAZETAKONOPNA.PL

Gazeta Konopna

DLA OSób

PEłNOLETNIch

GAZETA

bEZPłATNA

#27 Sierpień / Wrzesień 2010

dobry i niewinny produkt może stać się

niebezpieczny, jeśli zostanie niefachowo

użyty. Chcielibyśmy spróbować wyjaśnić kilka

powszechnych błędów.

nastronie8

Po jej ponownej legalizacji wciąż rosnąca liczba

ludności na świecie mogłaby tanio i bez zbędnej

produkcji CO 2 zostać zaopatrzona w ubrania,

pożywienie i paliwo” – utrzymywał Herer

nastronie11

Miejscowi dilerzy, potomkowie afrykańskich

imigrantów, widząc osobę z pokaźną torbą – turystę

– co chwilę proponują zakup Cannabis.

na stronie 17

S.5

PRAWO

S.7

ZIELARNIA

S.11

hEMPLObbY

S.13

KULTURA STREFA

S.17

Od prOhibicji dO MacdOnaldyzacji

Marsz

Wyzwolenia Konopi

Jeszcze w tym roku nowe prawa dotyczące konopi leczniczych może przyjąć ponad tuzin stanów – w tym

konserwatywne Kansas, Alabama, Tennessee, Nebraska, a także Arizona i Południowa Dakota (referenda).

Niekaralność, poza grzywną, posiadania małych ilości (np. do 28,5 g, uncji) może nastać w dalszych niemal

dziesięciu stanach, np. Connecticut, Tennessee, Wirginii, w mieście Detroit. Reformy w konserwatywnych

i południowych stanach przypisuje się rosnącej popularności libertarianizmu i idei poszerzenia autonomii

stanów (por. np. Ron Paul, przedstawiony u nas w #23) oraz rosnącemu zrozumieniu, że groźne gangi zza połu-

dniowej granicy żerują głównie na prohibicji marijuany.

Tegoroczny Marsz Wyzwolenia Konopi odbywał się w szczególnym

momencie. Władza wreszcie zaprezentowała przynajmniej projekt

liberalizacji narkoprawa, dawno obiecywany; ta sama władza coraz

intensywniej pracuje nad delegalizacją wszelkich smart dragów,

zw. dopalaczy , metodą „na Kononowicza”: nie będzie niczego;

wreszcie, nie dalej, jak tydzień wcześniej zbrojne ramię władzy

zadało śmierć przez zastrzelenie niewinnemu człowiekowi, w

środku dnia, w środku miasta. 29.05.10 po MWK policja spałowała w

centrum grupę pokojowych i nieuzbrojonych ludzi, z których część

brutalnie zatrzymała i gnębiła środkami prawnymi i bezprawnymi.

bo Kalifornia jest dla gospodarki

USA najważniejsza, a po ew.

zniesieniu prohibicji zyska trochę

nowych środków). Prawicowy

think-tank RAND Corp. pokusił

się o trudną próbę pełniejszego

oszacowania wpływu legalizacji na

ekonomię. RAND spodziewa się

spadku cen o 80%, co może, lecz

nie musi, zwiększyć konsumpcję;

oszczędności na aparacie przemocy

są ich zdaniem bliższe 300 mln

$, niż optymistycznych 1,9 mld;

wpływy z podatków, licencji i akcyz

miały zdaniem inicjatora reformy

oscylować wokół 1,4 mld; zwrócili

jednak uwagę, że ich wysokość

często dopiero będzie lokalnie

ustalana. Przy dziurze budżetowej

19 mld $ pokrywa to aż około

dziesięciu do kilkunastu procent.

Pierwszy raz Marsz Wyzwolenia Konopi odbył się i w

Krakowie , 12.VI. Grupa zbierała się początkowo na Facebooku,

potem połączyła siły z organizatorami Marszu warszawskiego.

Organizacja nie trwała długo, oprawa i reklama były znacznie

skromniejsze. Pogoda dopisała, przyszło i przyjechało (w dużej

części z Polski) kilkuset ludzi, prawdopodobnie ok. 300-400. Jak

na tę liczbę, byli naprawdę głośni. Główne hasło jak zawsze:

sadzićpalićzalegalizować . Policji niewiele, chyba bez większych

incydentów. Dużo czasu manifestanci poświęcili zakrzykiwaniu

ok. dziesięcioosobowej grupki narodowców, przeciwników

(którym nic się nie stało). W Internecie znajduje się niewielka

liczba amatorskiego materiału foto i wideo. Mniejsza demonstracja

okazała się bardziej żwawa i krzykliwa, niż wielki tłum w stolicy.

Tak trzymać, będzie pewnie coraz lepiej!

Tymczasem w hrabstwie Oakland,

z dawna słynącym z radykalizmu

prokonopnego, trwa niecodzienny

spór. Rada miejska rozważa, czy

przyznać cztery licencje na wielkie

farmy konopne, bez limitu (jeden wniosek dotyczy powierzchni

aż dwóch boisk). Miasto spodziewa się, że po legalizacji

handlu Cannabis jako używką, nie tylko lekarstwem, będzie na

uprzywilejowanej pozycji względem konkurencyjnych regionów.

Protestują głównie... mniejsi growerzy. Mówią, że nastąpi Wal-

Martyzacja czy McDonaldyzacja rynku, że choć zioło będzie

tańsze, to z monokultury, będzie mniej odmian do wyboru,

większe zanieczyszczenie środowiska, niższa, przemysłowa jakość.

Krociowe opłaty, rzędu np. 211 tys. $ rocznie za licencję, podatki

i ubezpieczenie za 2 mln $ wyrugują drobnych sprzedawców.

Niektórzy wręcz boją się samej legalizacji o wiele bardziej niż

policji własnej czy federalnej. Proponenci mówią o nowych

miejscach pracy, o BHP (rosnąca liczba pożarów przez dzikie

uprawy, teraz mają być też kontrole, straże i kamery), o tym, że

przemysł będzie rosnąć, więc niech rośnie u nich... Kandydatka

na burmistrza jest jedną z największych zwolenniczek reformy,

chce wręcz wyrzucić uprawy z domów i piwnic, choćby tylko

dla bezpieczeństwa. Jeden z konkurentów obiecuje zaś poprawkę

uwzględniającą także interesy small businessu. Tymczasem

największy z wnioskodawców stwierdza, że małe przedsięwzięcia

mogą przecież się zrzeszać i również uzyskać licencję.

Berkeley i Long Beach planują podobne rozwiązania (w tym

pierwszym trzeba byłoby uboższym konsumentom pewną

ilość ziela rozdawać , a także przestrzegać specjalnych norm

ekologicznych). Dziś właściwie formalnie wciąż legalna jest tylko

uprawa dla siebie, dystrybucja pozostaje w cieniu; nawet pytanie

się, gdzie ktoś kupuje jest w złym tonie. Rynek wart jest już obecnie

ok. 28 mln $ rocznie, przynosi 1,5 mln podatków.

Cóż, nam Polakom niełatwo komentować podobne rozterki!

Cieszymy się jednak, że dwudziestowieczne wizje satyryków

stają się rzeczywistością (podobnie jak w przypadku Holandii,

gdzie w miejscach publicznych Cannabis jest już bardziej

akceptowalne społecznie niż papierosy).

R E K L A M A

Poparcie dla legalizacji medycznej sięga aż 81% w skali kraju

(Gallup, X.09.). Tyle też mniej więcej jest w Pensylwanii, gdzie

proponenci jak dotąd napotykali zbyt silny opór własnych partii

w stanowym parlamencie. Na Wschodzie po New Jersey zmiany

oczekują zgromadzenia stanu Nowy Jork (sondaż CSRI: 64% pro),

Maryland, Minnesota i New Hampshire.

W listopadzie, oprócz oczywiście Proposition 19, referendum

legalizacyjnego w Kalifornii, odbędzie się głosowanie w sąsiednim

Oregonie: dotyczy ono stworzenia punktów uprawy i dystrybucji

marijuany po kosztach (dla pacjentów). Wyraźnie nie powiodła

się tam zbiórka podpisów pod projektem legalizacyjnym; w

stanie Waszyngton (tym, gdzie Seatle, na pn-zach.) zabrakło z

kolei dosłownie odrobiny podpisów (co ciekawe, na tamtejszym

Konwencie Stanowym Partii Demokratycznej zwolenników

legalizacji było aż 62%). Komentatorzy spodziewają się kolejnych

prób w 2012, tym razem również w Kolorado (w sondażu

Rasmussena 49% pro, 13% bez zdania).

Wynik w Kalifornii jest zagadką. Sondaż LA Times podaje 49%:41%,

Public Policy Institute 48%:49%, Field Research ok. 43%:57%. W 1972

dwie trzecie było przeciw. Jak zauważa Economist, nawet jeżeli się

nie uda, to kwestia krótkiego czasu: poparcie ok. 50% widać we

wszystkich grupach wiekowych do 65 r.ż.; co ciekawe, najbardziej

zależy białym. Jeśli się uda, jak pisze gazeta, federalni teoretycznie

mogą ścigać legalnych wg stanu handlarzy, administracja może

pozwać stan, Kongres mógłby też wycofać federalne pieniądze

(jak już to zrobił w ‘84 wobec stanów, które nie chciały podnieść

wieku dostępu do alkoholu do 21 l.; tu jednak może być trudniej,

żródła:TheEconomist,APNews,SFChronicle,

R E K L A M A

PitsburghPost-Gazeteiin.

R E D A K C J A

news

– powtórka z cenzurki

J eszcze w latach 90-tych ocenzurowano w ONZ raport

Światowej Organizacji Zdrowia (WHO), stwierdzają-

cy wyraźnie, choć ostrożnie banalną prawdę: Cannabis

szkodzi mniej niż tytoń i alkohol. Ingerencja wywoła-

ła skandal i potężną kompromitację prohibicjonistów.

Nadal jednak stary porządek trzymał się i trzyma dość

mocno we władzach, w korporacjach medialnych (choć

oczywiście postęp jest wyraźny, poza Polską... gdzie w

obliczu ciągłego regresu nawet o stagnacji zwykle próż-

no było marzyć). Przez ostatnie 3 lata brytyjskie rządy

również bardziej bały się powiedzieć prawdę głośno, niż

skompromitować; 9.VII. ugięli się przed żądaniami ze

strony m.in. Drug Equality Alliance, opartymi na „Free-

dom of Information” i ujawnili ReviewoftheUK’sDrugs

Classificationsystem–aPublicConsultation z 2006 r. Głosi

on dokładnie to samo, a także, że mniej szkód od dwóch

legalnych używek wywołuje również ecstasy i inne zaka-

zane środki. Jeszcze w ubiegłym roku za publiczną wy-

powiedź, że Cannabis, LSD i ecstasy są mniej niezdrowe

i szkodliwe społecznie, niż alkohol i tytoń, minister w

Home Office wyrzucił przewodniczącego Rady ds. Nad-

używania Narkotyków, prof. Davida Nutta (wiedzą to

wszyscy, ale życzymy tyle uczciwości wobec podatników

i obywateli urzędnikom w KBPN). Na marginesie, powo-

łano potem człowieka o wielce podobnych poglądach,

jednak bardziej „dyplomatycznego”. Dziś u władzy są

inne siły, m.in. dość wolnościowi Liberalni Demokraci,

postulujący dekryminalizację, jest zatem szansa choć

częściowo naprawić żenujące krętactwo laburzystów.

(za Indymedia UK)

Nagonka na

festiwalu reggae.

P olicja na Reggae Day Festival

w Częstochowie użyła specjalnie

przeszkolonego psa przeciwko oso-

bom palącym i mającym przy sobie

konopie. Ich ofiarą padło 15 osób.

Ofiara-zwierzę, prawdopodobnie

uzależnione dla potrzeb służby, na-

zywa się Sonia i jak wiele innych

psów eksploatowanych w tych

celach należy do odmiany labra-

dorskiej.

Celem niniejszej publikacji nie jest nakłanianie do zażywania

narkotyków. Nadużywanie marijuany może powodować poważne

szkody zdrowotne i społeczne. Doświadczenie pokazuje jednak, że

bez względu na status prawny zawsze znajdą się ludzie gotowi z nią

eksperymentować. Redakcja Gazety Konopnej – SPLIFF dokłada

wszelkich starań, by obok publikowania informacji dotyczących

wykorzystania konopi, rozpowszechniać podstawowe fakty

umożliwiające redukcję szkód zdrowotnych, społecznych i prawnych,

które mogą powstać w wyniku jej stosowania. Jesteśmy członkiem

ENCOD – Europejskiej Koalicji dla Racjonalnych i Efektywnych

Polityk Narkotykowych oraz Deutscher Hanf Verband (Niemiecki

Związek Konopny).

Spliff – Gazeta Konopna to periodyk wydawany w Berlinie dla Polaków

żyjących na terenie Unii Europejskiej.

Wydawca nie odpowiada za treść zamieszczanych reklam.

Zawarte w publikowanych tekstach poglądy autorów niekoniecznie

muszą odpowiadać poglądom redakcji.

Gazeta dla osób powyżej 18 lat.

Bernard Rappaz

– kolejny dramatyczny strajk głodowy w

szwajcarskim więzieniu

R appaz to były winiarz i pionier upraw konopi w re-

gionie Walezów od wczesnych lat 70-tych. Jest znany z

działań proekologicznych, produkcji energii odnawialnej

i szerokiego wykorzystywania rośliny w agrokulturze. W

‘01 r. został uwięziony i oskarżony o handel marijuaną, a

następnie zwolniony w wyniku 72-dniowej głodówki; z

czasem odzyskał nawet skonfiskowany plon. Także w ‘06

r. głodował 74 dni, by zostać przesuniętym do szpitala.

Podobno podpisał dokument, że nie chce być ratowany,

gdyby popadł w śpiączkę. W l.’08-’09 postawiono mu (i

podtrzymano) zarzuty handlu narkotykami i przemytu

na dużą skalę. Wyrok to wysoka grzywna oraz pięć lat

i osiem miesięcy pozbawienia wolności. Nie czuje się

winny, jak powiedział prasie, jest gotowy na śmierć i nie

ugnie się przed prawem, które uważa za bezsensowne i

niesprawiedliwe. Nie stawił się do więzienia, organizu-

jąc konferencję prasową; aresztowano go w marcu i po 50

dniach nieprzyjmowania pożywienia wypuszczono, by

po dwunastu dniach zamknąć na nowo. Bernard domaga

się wznowienia postępowania i tuż po zatrzymaniu 22.V.

rozpoczął następny strajk głodowy, odmawiając tak-

że napojów. W lipcu władze przeniosły go do szpitala,

gdzie lekarze karmili go pod przymusem. Rappaz słusz-

nie uważa to za łamanie praw człowieka, zapowiadając,

że nie skończy strajku, póki

nie będzie nowego proce-

su lub zwolnienia. Jak do-

tąd nie uzyskał tego i jest

na skraju śmierci.

Jeśli chcesz pomóc Ber-

nardowi, napisz mail do

Esther Waeber, minister

ds. społecznych, bezpie-

czeństwa i imigracji w

kantonie:

esther.waeber@bluewin.ch

Stopka redakcyjna

Wydawca:

Eurolistek LTD.

Dunkerstr. 70

10437 Berlin

mail: biuro@spliff.com.pl

mail: redakcja@spliff.com.pl

tel: 0049 30 44716668

Redakcja:

Wojciech Skura (wojtek@spliff.com.pl)

Texas: Szef policji

przemyca marijuanę

M eksykańscy policjanci są skorumpowani, amery-

kańscy są ok. Obraz „War on drugs”, jakiego dostarczają

nam media, zdaje się być równie selektywny, jeśli chodzi

o korupcję. Najświeższym przykładem jest szef policji

z Sullivan City, Hernan Guerra Jr., który niedawno zo-

stał przyłapany przez FBI i DEA na przemycie w sumie

dwóch ton marijuany. Pomiędzy prohibicją a korupcją

istnieje daleko idąca współzależność (akurat Ameryka-

nie wiedzą o tym najwięcej).

Lutek Gontarski (lutek.spliff@gmail.com),

Współpraca:

BBR, Sławomir Gołaszewski (audiomara@o2.pl), Michał Pauli,

Człowiek Mucha, Marcin Urbanek, Taras Ratušnyj, HJ, Steffen

Geyer, Kryształ, Maciek Słomczyński, Robert Barczyńskiiinni

Grafika:

Tomasz S. Kruk (grafik@spliff.com.pl)

Foto: redakcja, Toudy, internet, PM

Dystrybucja:

biuro@spliff.com.pl

Druk:

Union Druckerei Weihmar GmbH

Holandia dla Holendrów ?

T rybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej w Luksem-

burgu ustami rzecznika generalnego wyraził opinię, że ho-

lenderska gmina Maastricht ma prawo zamknąć coffeeshopy

dla turystów (cudzoziemców). W sprawie C-137/09 wnio-

skował tamtejszy burmistrz. Jest to dokument niewiążący

(komunikat prasowy nr 76/10), ale coś mówi. Zaskoczenia

raczej nie było, choć wyrażane nieraz zarzuty naruszania

wolności gospodarczej i dyskryminacji ze względu na oby-

watelstwo wyglądały poważnie. Unia prawdopodobnie nie

ma jednak zamiaru tego bronić, podobnie jak nie należy się

spodziewać z jej strony kary dla Polski za niezgodną z pra-

wem politykę wobec smart drugs (tzw. dopalacze).

Reklama:

emmi@spliff.com.pl

Redakcja Gazety Konopnej Spliff poszukuje nowych autorów

oraz tekstów, szczególnie z zakresu medycznych i przemysłowych

zastosowań Cannabis i profesjonalnej uprawy. Zgłoszenia

prosimy przysyłać na adres redakcja@spliff.com.pl

[Tymczasem niedaleko,

w Zürichu rada miasta planuje pilotażowy projekt z li-

cencjami na coffeeshopy. Prawdopodobnie jednak nic z

tego nie wyjdzie, podobnie jak parę lat temu w Bernie,

gdzie przeszkodził rząd centralny.]

R E K L A M A

Wlk. Brytania

news

Kijów

L okalne władze zabroniły Marszu dosłownie dzień

przed terminem. Na miejscu pokazowo umieszczo-

no dziesięć więźniarek. Również 15.V. obchodzony był

„Dzień Europejski”, dlatego w Kijowie roiło się od tury-

stów, dziennikarzy i oficjalnych przedstawicieli krajów

członkowskich UE. Jeszcze przed rozpoczęciem policja

groziła organizatorom zatrzymaniem, gdyby próbowali

manifestować. Nasi towarzysze ani się nie poddali, ani nie

dali sprowokować. Dwunastu z nich rozpostarło czarną

płachtę z napisem „Czy dziś jest Dzień Europejski?” przed

Ministerstwem Spraw Zagranicznych, gdzie celebrowa-

no akurat unijne uroczystości. Taras Ratušnyj (skądinąd

rednacz magazynu „Konopliana Prawda”) symbolicznie

przypiął się łańcuchem do ogrodzenia. Jak powiedział:

„nie mamy innej możliwości, żeby zachować w tym kraju

naszą wolność słowa i chronić ludzi, którzy wspierają na-

sze żądania”.

Berlin, GMM/Hanftag

H asło „Dość ukrywania się” wzięła sobie najbardziej do serca policja. Choć np. we Frankfurcie przybyły zaledwie dwa

motocykle(!), w Berlinie otoczono cały plac, przeszukując każdego, kto wyglądał na zmierzającego na manifestację pod

Bramę Brandenburską. Stworzono niemal kordon (widoczny z daleka, na postrach), a chętni musieli się właściwie przebijać

– oficjalnie oczywiście dla „ochrony organizatorów przed potencjalnie oczekiwanymi wykroczeniami”. Na miejscu przema-

wiali aktywiści konopni, organizatorzy, przedstawiciele Deutscher Hanf Verband, Muzeum Konopi, młodych liberałów i

Partii Piratów. Demonstrantów dotarło zaledwie około dwustu, liczba funkcjonariuszy była znacznie większa. Po przejściu

przez centrum odbyło się całonocne, już niezakłócone afterparty w „Yaam”. Jak pisze Hanf Journal, powołując się na swoich

korespondentów, doskonale kontrastujący obraz zaistniał w kanadyjskim Toronto, gdzie policja była grzeczna, sponsorzy

hojni, a poparcie dla legalizacji (w skali społeczeństwa na poziomie solidnych kilkudziesięciu procent) oraz solidarność ze

sprzedanym do USA M. Emerym przyszło pokazać 20 tys. osób, w każdym wieku i ze wszystkich grup społecznych.

Specjalny sprawozdawca ONZ

skrytykował Polskę za politykę aborcyjną,

narkotykową i ściganie konsumentów narkotyków!

Poznaliśmy raport specjalnego sprawozdawcy ONZ ds. powszechnego prawa do korzystania z najwyższych dostęp-

nych standardów zdrowia fizycznego i psychicznego, dotyczący sytuacji w Polsce; szczególnie w kontekście zdrowotnych

praw seksualnych i reprodukcyjnych oraz polityki redukcji szkód. Podczas pełnionej ponad rok temu misji miał okazję

dostrzec postęp dokonany w ciągu ostatnich dwóch dekad, ale i przepaść pomiędzy praktyką, a tymi standardami w za-

kresie m.in. polityki aborcyjnej oraz narkotykowej. Dostęp do legalnych aborcji jest utrudniony, a te dokonywane z powo-

dów ekonomicznych lub społecznych są od ‘93 r. nielegalne, co jest zjawiskiem tyleż niebezpiecznym, co częstym. W obu

zakresach brakuje rzetelnej edukacji, zbyt słabe jest przeciwdziałanie zakażeniom HIV. Specjalny sprawozdawca ONZ

zaleca, aby Polska rozważyła następujące punkty dotyczące polityki redukcji szkód i działalności z nią związanej: więcej

programów wymiany igieł i strzykawek, terapii substytucyjnej leczenia uzależnienia od opioidów oraz innych strategii

redukcji szkód, uruchomienie bez dalszych opóźnień substytucji w Trójmieście, zapewnienie udziału osób żyjących z HIV

i grup ryzyka zakażenia HIV w projektach i kampaniach dot. HIV/AIDS, zapewnienie świadomego i aktywnego udziału

osób używających narkotyków i innych marginalizowanych grup w kształtowaniu programów i polityki na szczeblu

krajowym, regionalnym i lokalnym, zniesienie karalności posiadania niewielkich ilości narkotyków (sytuacja panująca w

Polsce od dekady wzbudza „niepokój”). Te delikatne słowa w ustach dyplomaty oznaczają bolesną krytykę.

Jak widać, ONZ to nie tylko skrajnie prohibicjonistyczne UNODC i CND, instytucje zajmujące się prawami człowieka

i zdrowiem są znacznie bardziej progresywne. U nas resort zdrowia jest jeszcze bardziej antypostępowy niż resort spra-

wiedliwości. Represje dla konsumentów narkotyków są wciąż najsurowsze w Europie po Białorusi, a nowelizacja skiero-

wana przeciw smart dragom, z „gumowymi” przepisami, najostrzejsza na całej planecie, z czego posłowie są ...dumni.

Akcja nie umknęła uwadze mediów; po krótkim czasie

dołączyło ok. 200 sympatyków. Postulaty demonstracji to

generalna amnestia dla wszystkich konsumentów kono-

pi przebywających w więzieniach, ujawnienie samowoli

służb i ich udziału w handlu narkotykowym oraz rozpo-

częcie debaty parlamentarnej na temat narkotyków i Woj-

nyznarkotykami . Sam Marsz, jak głosi oficjalne stanowisko

organizatorów, został przełożony, by uniknąć prowokacji

policyjnych i wszcząć postępowanie w sprawie zakazu.

Obecność dziennikarzy powstrzymała funkcjonariuszy od

przemocy, jednak przygotowali piłę spalinową i narzędzia,

by zaaresztować przykutego aktywistę w dogodnej chwi-

li. Po ponad półtorej godzinie demonstranci bezpiecznie

opuścili miejsce zgromadzenia, podczas gdy Taras szybko

rozpiął kłódkę i został ewakuowany podstawionym mo-

tocyklem. 500 metrów dalej uczestnicy schronili się na fe-

stiwalu muzyki reggae. Mimo represji Marsz wyraźnie się

pokazał i napsuł krwi autorytarnej władzy, nie było też

żadnych strat. Wielkie gratulacje!!

R E K L A M A

Dniepropietrowsk

– uliczny teatr vs

neonaziści+władza 1:0

O ile w stolicy Ukrainy państwo stara się o pozory

(np. ograniczając konstytucyjne prawo do pokojowe-

go zgromadzenia wyrokiem sądu), na prowincji robią

co chcą. Przykładowo, jak tu, próbują nie przyjmować

zgłoszenia, by ogłosić manifestację nielegalną przez

brak rejestracji... ale to jeszcze nic: półoficjalną prak-

tyką jest zapraszanie współpracujących osób i grup

na „kontrdemonstrację”, która zajmuje niewygod-

nej demonstracji miejsce na godzinę przed czasem.

Potem wkracza policja, nie pozwalając na żadne akcje pod

pozorem ryzyka starcia obu tłumów. Przeciwko GMM

zawsze używa się neonazistów, rok temu w wyniku pro-

wokacji kilku aktywistów aresztowano. Teraz na Placu

Europejskim działał już teatr uliczny, ludzie przebrani za

baśniowe zwierzęta rozmawiali z przechodniami o kwia-

tach, które wręczali (są za darmo), wiośnie (kończącej

się) i wolności (która zawsze jest zagrożona, może zostać

zdławiona w każdej chwili). „Przedstawienie właśnie

trwa; policja, naziole, aktywiści konopni i przechodnie

są aktorami żywego spektaklu i każdy na placu może

wpłynąć na zakończenie”. Performerom udało się stwo-

rzyć poczucie wspólnoty i moderować agresywniejsze

zachowania. Wywiązała się burzliwa dyskusja, zgodnie z

zamierzeniami; pomimo okrzyków i gróźb nie wybuchły

walki. Ok. 150 aktywistów przemaszerowało w towa-

rzystwie neonazistów. Jedynym smutnym wypadkiem

było pobicie przez tych ostatnich jednego fotografa i kra-

dzież aparatu. Jak na tak niebezpieczne przedsięwzięcie,

świadczy to o znakomitej organizacji i morale ekipy.

Marsz

news

Wyzwolenia

Konopi

M arsz zapowiadał się skromniej niż zwykle, z mniejszą

ilością atrakcji; afterparty w M25 organizowała odrębna ekipa

powiązanych ludzi. Celem pochodu był za to Sejm, powrócono

do zarzuconej tradycji. Co prawda w soboty polityków tam nie

ma, ale robi tak wiele manifestacji. Organizatorzy rozdawali

przypadkowym przechodniom i samym zainteresowanym

duże ilości swojej gazety konopnej i próbowali zbierać podpisy

pod własnym projektem ustawy.

zapakować

p o j m a n e g o

do „suki”.

Ludzie ruszyli

za nimi domagając

się uwolnienia. Przy

Placu Trzech Krzyży

małe siły przeszkodziły w

kontynuacji pochodu. Ktoś

rzucił hasło, żeby iść którędy

indziej na komendę na ul. Wilczą.

Tym razem pogoda była piękna. Ludność przybyła równie

licznie co rok temu. Sporo osób z głębi kraju, Lublina,

Podkarpacia itd. Tegoroczne szacunki policyjne wydają się

dość realistyczne: 5 tys. Przedstawiciele wspomnianej instytucji

pojawili się znacznie mniejszymi, niż zwykle siłami, nie tworzyli

szpalerów. Być może jednym z powodów takiej decyzji była

nieobecność grupki narodowców, których musieliby dla ich

bezpieczeństwa odizolować. Nieco tajniaków też rzecz jasna

przyszło, przeważnie łatwych do rozpoznania: prawie wszyscy

goście wydarzenia to młodzież do dwudziestego roku życia.

Zapach palonego ziela był wyczuwalny, nie obyło się bez rewizji

i zatrzymań (oficjalne dane: 15 os., wobec niemal pięćdziesięciu

w 2009 r.). Kadzidła kolekcjonerskie, owszem, również palono

chętnie.

Do pierwszej grupy pod komisariat

doszła druga, ponoć ok. 100-150 osób.

Początkowo policjanci mieli zamknięte

drzwi i do czasu przybycia posiłków byli

zablokowani. Uczestnicy Marszu ograniczyli

się do presji psychicznej, słownej, nie miał

miejsca fizyczny atak. Na miejsce z czasem

zaczęły zjeżdżać się furgony z mundurowymi,

podczas późniejszej pacyfikacji było ich mniej

więcej 100-150, specjalnie wyposażonych

do tłumienia zamieszek, kaski, tarcze, etc.

Najpierw jednak odblokowano wejście. Ludzie

wołali o uwolnienie zatrzymanych. Pojawiające

się czasem obraźliwe hasła antypolicyjne nie robiły

żadnego wrażenia; furię funkcjonariuszy wywoływali ci,

którzy najgłośniej wykrzykiwali radykalniejsze treści. Ze

służbowych megafonów padały wezwania do rozejścia się

i rozwiązania nielegalnej rzekomo manifestacji (później

niektórzy uczestnicy, bo trudno tu mówić o organizatorach,

powołają się na orzeczenie Trybunału Konstytucyjnego

dopuszczające spontaniczne zgromadzenia w reakcji na

wydarzenia aktualne). Tłum, niespodziewając się chyba

na poważnie represji, wołał do policjantów „jesteśmy

bezbronni”.

Z czterech ciężarówek dobiegała muzyka jungle, hip-hop i

ragga. Należały one do ekipy głównej, często w strojach armii

konopnej, oraz do polskich sponsorów, oferujących smarty czy

fajki. Przemówień i skandowania było mało, trochę brakowało

ciekawych przebrań, bębnów. Trochę ciekawych transparentów,

np. „obóz narodowo-rolniczy domaga się wolnych konopi”

(nawiązanie do zeszłorocznych kontrmanifestantów), „Donek

wracaj do swoich”. Do tego tradycyjne „zamień dilera na

rolnika”, „Bóg stworzył konopie, człowiek alkohol”, „wolność dla

konopi”, trochę wykrzykiwanego „sadzić, palić, zalegalizować”

i stadionowego „kto nie skacze, ten z policji”. Przyszło też UPR

z flagą. Ponad godzinę od zbiórki tłum wyruszył, blokując

na pewien czas główne ulice, rozlewając się i rozciągając na

dużą odległość. Grali Wujek Samo Zło, Hemp Gru, metrowcy

i koledzy oraz inni, np. Junior Stress. Na Pl. Trzech Krzyży,

tak jak wcześniej, marsz napotkał ceremonię ślubną, śpiewając

bardzo głośne sto lat. Trafiliśmy wraz z rozciągniętym czołem

pochodu pod Sejm, gdzie pierwsi już zaczynali bez przeszkód

okupować trawnik na piknik. Reszta nadciągnęła po ok. pół

godzinie, chyba okrężną drogą. Tam lawety pozostały wraz

z tłumem, wśród muzyki, czas był zarezerwowany i służby

(zgromadzone dość nielicznie) nie przeganiały. Całość miała

wyraźnie bardziej zabawowy i młodzieżowy charakter, niż

kiedykolwiek.

Po około 1,5-2 h protestu, po próbie „zawinięcia”

chłopaka, który krzyknął, że oni tak samo palą trawę i są

uzależnieni oraz po tym, jak ludzie złapali go za ramiona

chcąc obronić i schować, funkcjonariuszom puściły nerwy

i zaczęli pałować. Jak widać na filmach, bili jak popadnie,

niezgodnie z przepisami (nawet gdyby było to dopuszczalne i

zgodne z prawem, używać pałek można tylko w ograniczony

sposób, np. nie do bicia w głowę), również drobne dziewczęta.

Nie powstrzymywało ich też filmowanie zajścia. Jednym z

chłopaków policjant rozbił witrynę cukierni, zadając mu rany

od szkła. Większość osób rozbiegła się. Na posterunku zostało

19 ludzi. Ostatecznie dwie otrzymały zarzut znieważenia

policjanta na służbie, reszta mandaty 100 PLN za „nielegalne

zgromadzenie”. Nie obeszło się bez wymuszonego kasowania

zdjęć i filmików z aparatów i telefonów, wyzwisk i brutalnego

traktowania. Wypuszczali w nocy, po dobrych kilku godzinach.

Ogółem zatrzymano 35 osób (reszta jeszcze na Marszu i przed

nim, za „posiadanie”).

Zaczęli pałować. Jak widać na filmach, bili jak popadnie,

również drobne dziewczęta. Wielkie media przeważnie

opisywały pałowanie jako „przepychankę” bądź „szarpaninę”

z policją.

Wydarzenia, które nadały marszowi rozgłos miały miejsce po

nim, rozpoczynając się właśnie na pikniku pod Sejmem. Pewna

osoba na platformie zapaliła publicznie skręta prowokacyjnie

pytając o chętnych do aresztowania. Podobno joint zawierał

zresztą zioła legalne. Funkcjonariusze postanowili spróbować

zatrzymania, ludzie trzymali i zasłaniali zagrożonego, któremu

w końcu w szarpaninie nic się nie stało. Wg niepotwierdzonych

informacji ktoś używał w walce kamieni. Nasz informator wyczuł

również woń gazu z osobistego miotacza, nie jest jasne, od której

strony. Następnie policjanci zatrzymali inną osobę i w liczbie

około ośmiu-dziesięciu zaczęli się przeciskać przez tłum, by

Rzecznik policji Maciej Karczyński powiedział prasie, że

manifestanci (w liczbie ok. 300) próbowali odbić zatrzymanych

i zaatakowali sami przy próbie legitymowania. To dość typowe,

na szczęście nikt nie dostał równie typowego fałszywego zarzutu

napaści na policjanta. Wielkie media przeważnie opisywały

pałowanie jako „przepychankę” bądź „szarpaninę” z policją.

Były też drobniutkie wyjątki. Relacji pojawiło się więcej niż

zwykle, w tym sporo w drukowanych gazetach oraz telewizjach.

W prawicowej prasie opisy były zatytułowane np. „Protest z

marychą” czy „Narkotyki na Marszu Wyzwolenia Konopi”

(Życie Warszawy, Rzeczpospolita Warszawa, Dziennik Gazeta

Prawna),

same teksty

przeważnie suche:

odbyło się, 5 tys.

osób (Dziennik

Polski podał 2

tys.), cel taki i taki,

x zatrzymań, w

tym y nieletnich.

W Super Expressie

w y r a ź n i e

n e g a t y w n y

tekst „Prawo do

zniszczenia”,

p r z y z n a j ą c y

jednak, że

narkobiznes rośnie,

a policja atakuje głównie konsumentów. Moje Miasto Warszawa

zamieściło neutralne informacje zarówno przed imprezą, jak i po

niej. TVN Warszawa zrobił dość obiektywną relację, aczkolwiek

skupioną na utrudnieniach w ruchu miejskim i również nazywając

„szarpaniną” policyjną pacyfikację spokojnego, bezbronnego

zgromadzenia. Agorowa gazeta.pl była dość obiektywna,

padło słowo „przepychanki”, ale i „policja ma swoją wersję”

(w domyśle alternatywną); jako jedyny korporacyjny środek

przekazu zamieściła też wersję pokrzywdzonych. Podano, że

w MWK udział wzięło „wg różnych źródeł od dwóch do 10 tys.

osób. Cytowano niezależny serwis informacyjny Indymedia

– i to właśnie kolektywowi polskiego Indyka i twórcom

zamieszczonych materiałów najmocniej dziękujemy za relacje,

filmy (Obin) i zdjęcia. Na drugi dzień w TVN Warszawa w

programie „Miejski reporter” wystąpiło dwóch zwolenników

zniesienia represji wobec konsumentów. Jednym z nich był

współorganizator MWK, którego raz po raz wyświetlano pod

innym imieniem i nazwiskiem. (Drugi to ordynator oddziału

psychiatrii sądowej w Tworkach, widać było, że się z nami

zgadza, ale boi się powiedzieć coś choć trochę „nieostrożnego”,

udawał, że nie wie, że alkohol jest gorszy, ale i tak twardo

opowiadał się za depenalizacją; dyskretnie przychylny był

też prowadzący dziennikarz). W SMSowej sondzie padło

65% głosów za legalizacją. Program dobry, choć niemal nie

odróżniano legalizacji od legalizacji/niekarania „posiadania na

własny użytek”, wielka szkoda.

R E K L A M A

Wg niepotwierdzonych informacji Marsz zorganizowano

po raz pierwszy także w Szczecinie. Było tam kilkadziesiąt

osób z paroma transparentami, flagą Holandii, muzyką,

pokrzykujących do megafonu. Przeszedł z Bramy Portowej

przez centrum, bez żadnych zakłóceń.

[DZIęKUJEMY ZA INFORMACJE I MATERIAłY: DUŻEMU DARKOWI, OBIN.

TV ORAZ INDYMEDIOM POLSKA I INNYM]

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: