polityka społeczna pełna wersja.pdf

1.Przyczyny powstania polityki społecznej jako działalności praktycznej

Rozwój gospodarczy i społeczny, wzrost liczby niepełnosprawnych, bezrobocie, wzrost alkoholizmu,

narkotyków temu ma sprostać polityka społeczna. Ubóstwo, za niskie dochody, minimum egzystencji

to zjawiska, którymi musiał ktoś się zająć.

Polityka społeczna jako działalność praktyczna jest także różnie definiowana

"działalność państwa i organizacji społecznych w dziedzinie kształtowania l warunków bytu i pracy,

zmierzająca do optymalnego zaspokajania indywidualnych i społecznych potrzeb ludności" - J.Rosner.

" część ogólnej społeczno-gospodarczej polityki w dziedzinie kształtowania warunków życia

społeczeństwa, stosunków międzyludzkich oraz przemian struktury społecznej” – A. Rajkiewicz.

"celowe oddziaływanie państwa, związków zawodowych i innych organizacji na istniejący układ

stosunków społecznych, zmierzające do poprawy warunków bytu i i pracy ludności - usuwania

nierówności społecznych oraz podnoszenia kultury życia" – W. Szubert.

2.Prekursorzy polityki społecznej

Prekursorem polityki społecznej w Niemczech był Otton von Bismarck.

Prekursorzy polskiej polityki społecznej:

Konstanty Krzeczkowski1879 -1939r.uważał,że tak należy mówić że ta dyscyplina stała się faktem.

Wstępna definicja – w nauce o polityce społecznej chodzi o zmiany zachodzące w strukturze

społecznej pod wpływem celowej działalności grup społecznych i ciał publicznych i szuka ona

sposobów najbardziej celowego przeprowadzania tych zmian.

Ludwik Krzywicki ur.1859- 1939r.był rektorem Wolnej Wszechnicy z nauką i działalnością praktyczną,

był dyrektorem Instytutu Gospodarstwa Społecznego. Stanisław Rychliński 1903-1944 określał naukę

jako dyscyplinę u podstaw, usystematyzowania wskazówek w polityce społecznej.

Helena Radlińska, twórczyni pedagogiki społecznej i teorii pracy socjalnej.

3.Cele i nurty działania polityki społecznej

Cele polityki społecznej:

1. Kształtowanie odpowiednich, tj. na miarę możliwości gospodarczych, warunków pracy i bytu

ludności;

2. Kształtowanie prorozwojowych struktur społecznych (struktury rodziny zapewniającej

zastępowalność pokoleń, odpowiedniej struktury wykształcenia ludności i struktury

zawodowej ludności tzn. kształtowanie kapitału ludzkiego;

3. Kształtowanie sprawiedliwych stosunków międzyludzkich opartych na zasadzie

sprawiedliwości społecznej i równości szans na starcie życia zawodowego. Państwo tworzy

odpowiednie prawa zapewniając wszystkim obywatelom odpowiednie możliwości.

NURTY:

1) socjologiczno –strukturalny : przedmiotem badań jest struktura społeczna czyli każdorazowy

udział stosunków społecznych, uwarstwienie społeczne i jego budowa. Interesują ją zmiany struktury

społecznej oraz usuwanie nierówności i sprzeczności społecznych będącymi podstawowymi

problemami.

2) ekonomiczno – społeczny : oparty na powiązaniu polityki społecznej z polityką gospodarczą. Głosi

koncepcje powiązania rozwoju społecznego z rozwojem gospodarczym. Im wyższy rozwój

gospodarczy tym wyższy standard życia.

3) socjalno – bytowy głoszący poprawę warunków pracy i bytu. Naczelnym zadanie p.s. jest dostęp

ogólnego dobrobytu za pośrednictwem reform społecznych obejmujących kolejno poszczególne grupy

społeczne.

4) społeczno – bytowy : p.s. powinna zaspokajać potrzeby ludności w przekroju demograficznym.

5 ) makro – społeczny - kształtowanie świadome postępu społecznego.

4.Definicje polityki społecznej

Definicje polityki społecznej określają ją jako:

- sumę działań na rzecz postępu społecznego (def. wg. Konstantego Krzeczkowskiego)

- działalność państwa, samorządów i organizacji pozarządowych na istniejący układ stosunków

społecznych, zmierzająca do poprawy warunków życia i pracy, ograniczenia nierówności społecznych

oraz podniesienia ogólnego poziomu kultury życia (Antoni Rajkrewicz)

- to działalność państwa, samorządów i organizacji pozapaństwowych, której celem jest poprawa

sytuacji materialnej, asekuracja przed ryzykami życiowymi, wyrównanie szans życiowych

ekonomicznie i socjalnie najsłabszych (William Ajlejter).

Polityka społeczna jako nauka bada historię ludzkości, problemy i sposoby ich rozwiązywania w

przeszłości, opisuje i ocenia zachowania jednostek w trudnych sytuacjach oraz szuka rozwiązań na

przyszłość.

5.Zasady polityki społecznej

Zasady w polityce społecznej są to ogólne dyrektywy i normy działania jakimi powinny kierować się

podmioty polityki społecznej w realizacji podstawowych celów. Zasady polityki społecznej wynikają z

charakterystycznych orientacji wartości oraz przyjmowanych przez realizatorów koncepcji człowieka,

jego motywacji, mocnych i słabych stron. Zasady te to:

zasada przezorności

, oznaczająca, że bezpieczeństwo socjalne jednostki nie może być tylko

efektem świadczeń ze strony społeczeństwa, ale powinno wynikać także z odpowiedzialności

człowieka za własną przeszłość i przyszłość, ale też przeszłość i przyszłość rodziny. Istotna jest tu

zdolność do rezygnacji z bieżących korzyści na rzecz zaspokojenia przyszłych potrzeb oraz zdolność

do prowadzenia trybu życia, który minimalizuje ryzyko wystąpienia zagrożeń realizacji tej zasady służą

zachowania indywidualne np. dbałość o zdrowie czy zdolność do oszczędzania oraz zachowania

zbiorowe związane z organizacją ubezpieczeń wzajemnych.

przejawiająca się w istnieniu i rozwoju pomocy wzajemnej ludzi

zmagających się z podobnymi problemami życiowymi oraz pomocy silniejszych dla słabszych

zazwyczaj w ramach małych grup nieformalnych.

zasada solidarności społeczne

j najczęściej rozumiana jako przenoszenie różnego rodzaju

konsekwencji i ryzyk socjalnych z jednostek na społeczeństwo. Zasada ta odnosi się wprost ze

społecznej nauki kościoła, która utożsamiana jest z solidaryzmem społecznym oznaczającym

wyższość wspólnych interesów członków społeczeństwa nad interesami poszczególnych klas czy

warstw.

) - oznacza przyjęcie określonego porządku w jakim

różne instytucje społeczne dostarczają jednostce wsparcia, gdy nie jest ona w stanie samodzielnie

zaspokoić swoich potrzeb. Interpretacja tej zasady wskazuje, że w pierwszej kolejności pomoc

powinna pochodzić od rodziny w następnej kolejności od społeczności lokalnej i dopiero na końcu od

wyraża się ona w takiej organizacji życia społecznego, aby

poszczególni ludzie mieli możliwość pełnej realizacji swoich ról społecznych, a poszczególne grupy

mogły zajmować równoprawne miejsce w społeczeństwie. Oznacza to przede wszystkim prawo do

bycia członkiem określonych grup społecznych i zbiorowości oraz do aktywnego ich działania.

6.Wewnętrzne i zewnętrzne uwarunkowania polityki społecznej

Uwarunkowania wewnętrzne:

- uwarunkowania polityczne, ustrojowe , relacje między polityką społeczną a gospodarczą,

eksperckie przedstawiane opracowania o polityce społecznej mogą się różnić.

- uwarunkowania materialne - stopa i struktura wzrostu gospodarczego, sytuacja mieszkaniowa

społeczeństwa

- uwarunkowania związane z czynnikiem ludzkim , stan i struktura społeczna, wykształcenie,

przedsiębiorczość i aktywność obywatelska, uwarunkowania związane z płcią

- uwarunkowania wynikające z realizacji polityki społecznej

Uwarunkowania zewnętrzne polityki społecznej:

- uczestniczenie w światowym systemie ekonomicznym

-możliwość zwiększania własnych zasobów

- transfery międzynarodowe

zasada samopomocy

zasada pomocniczości ( subsydiarności

państwa.

zasada partycypacji (uczestnictwa)

7.Demograficzne uwarunkowania polityki społecznej

Demografia to nauka o prawidłowościach rozwoju ludności w konkretnych warunkach społecznych i

gospodarczych, zajmująca się statystyczno-analitycznym opisem stanu i struktury ludności oraz

badaniem i oceną zmian tej struktury pod wpływem zjawisk zachodzących w społecznościach

ludzkich.

Polityka ludnościowa to oddziaływanie państwa za pomocą odpowiednich bodźców na kształtowanie

się stosunków ludnościowych celu osiągnięcia założonej liczby oraz (lub) struktury ludności według

płci i wieku, a także (lub) założonego tempa wzrostu (dodatniego lub ujemnego) ujemnego

rozmieszczenia terytorialnego.

Polityka ludnościowa jest w zasadzie polityką społeczno-ekonomiczną wymuszaną przez procesy i

struktury demograficzne.

Strategiczne cele polityki ludnościowej dla Polski :

1. Stwarzanie warunków do zagwarantowania co najmniej prostej zastępowalności pokoleń, do

osiągnięcia ustabilizowanej struktury ludności według płci i wieku.

2. Stałe podnoszenie stanu jakościowego ludności w rozumieniu kondycji zdrowotnej, poziomu

bytowego i kulturowego.

3. Stymulowanie wewnętrznego i zewnętrznego napływu odpływu migracyjnego ludności w taki

sposób, aby nie dopuścić do terytorialnego zniekształcenia struktury ludności według płci i wieku.

8. Podmioty polityki społecznej i ich rodzaje

Podmioty polityki społecznej wyróżnia się pod względem:

1. obszaru działania (międzynarodowe, krajowe, regionalne, lokalne);

2. charakteru podmiotów krajowych (organizacje publiczne, organizacje pozarządowe);

3.rodzajów działania (ustawodawcze, wykonawcze, kontrolne, sądownicze, inspirujące).

Podmioty polityki społecznej - globalne, europejskie, państwowe. Głównym i podstawowym

podmiotem polityki społecznej jest tzw. publiczna władza, a więc przede wszystkim państwo.

Podmioty polityki społecznej:

a) organizacje międzynarodowe

- ONZ - Organizacja Narodów Zjednoczonych założona 26.VI.1945r., ma charakter uniwersalny.

Głównym celem jest utrzymania porządku, pokoju i bezpieczeństwa międzynarodowego. Podstawą jej

działania jest Powszechna Karta Praw Człowieka.

- FAO - Organizacja Narodów Zjednoczonych ds. Wyżywienia i Rolnictwa

- ILO (MOP) – Międzynarodowa Organizacja Pracy

- UNESCO

- WHO – Światowa Organizacja Zdrowia

- UNHCR- pomoc uchodźcom

b) europejskie podmioty:

- Rada Europy - autonomiczna organizacja państw Europejskich w Londynie.. Polska jest członkiem

od 1991r.

- Unia Europejska od 5 lat należy do niej Polska, obecnie należy do niej 27 państw członkowskich,

utworzono ją na podwalinach Wspólnoty Europejskiej Węgla i Stali. Głównymi organami są: Trybunał

Obrachunkowy, Komitet Społeczno – Ekonomiczny, Komitet Regionów, Trybunał Sprawiedliwości.

c) organizacje państwowe i pozarządowe

- Sejm

- Ministerstwo Zdrowia

- Ministerstwo Pracy i Polityki Społecznej

- Ministerstwo Edukacji Narodowej

- Ministerstwo Sprawiedliwości

- Zakład Ubezpieczeń Społecznych

- policja

- związki zawodowe

- kościół

- urzędy pracy

- pomoc społeczna

9. Związki polityki społecznej z innymi dyscyplinami

Polityka społeczna ma związek z innymi dyscyplinami:

z ekonomia. Polityka społeczna wyłoniła z ekonomii jako dyscyplina badająca społeczne

skutki rozwoju gospodarczego. Zajmuje się takimi zagadnieniami jak: pełne zatrudnienie,

system ubezpieczeń społecznych, gwarancje urlopów, ochrona zdrowia, poprawa

wykształcenia, kwalifikacji zawodowych itd.

Ze statystyka, ponieważ opiera się na danych statystycznych

z historią, porównujemy stare i nowe kwestie socjalne uwzględniając czynniki czasu

z etyką określa stany pożądane w oparciu o przyjęty system wartości np. problem realizacji

idei sprawiedliwości równości solidarności,

z prawem, sprawy socjalne wymagają uregulowań prawnych

z socjologią, przedmiotem nauki o polityce społecznej jest wpływ różnych rozwiązań na

przemiany społeczne

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: