Jan Paweł II - Kalendarium pontyfikatu.pdf

(181 KB) Pobierz
26315940 UNPDF
Kalendarium Pontyfikatu
18 maja 1920
W Wadowicach urodził się Karol Józef Wojtyła, syn Karola i Emilii z
Kaczorowskich. Ojciec, oficer w austriackiej administracji wojskowej, po odzyskaniu
niepodległości przez Polskę służył w stopniu porucznika w Powiatowej Komendzie
Uzupełnień.
20 czerwca 1920
Ochrzczony w kościele parafialnym w Wadowicach przez ks. Franciszka Żaka.
Wrzesień 1924
Starszy brat Karola – Edmund opuszcza dom rodzinny udając się na studia medyczne
na Uniwersytecie Jagiellońskim w Krakowie.
15 września 1926
Karol rozpoczyna naukę w szkole podstawowej.
13 kwietnia 1929
Umiera matka Karola, Emilia z Kaczorowskich Wojtyłowa.
Maj 1929
Przyjmuje pierwszą Komunię świętą.
Wrzesień 1930
Przechodzi do I Gimnazjum Męskiego im. Marcina Wadowity o profilu klasycznym.
5 grudnia 1932
Starszy brat Karola, Edmund Wojtyła, lekarz szpitala w Bielsku umiera w wieku 26
lat, po zarażeniu szkarlatyną od pacjentki.
Jesień 1934
Karol zaczyna występować w miejscowych przedstawieniach teatralnych.
Luty 1936
Rozpoczyna intensywną współpracę z polonistą, awangardowym reżyserem
teatralnym Mieczysławem Kotlarczykiem, późniejszym twórcą Teatru
Rapsodycznego.
6 maja 1938
Książe metropolita Adam Stefan Sapieha wizytuje gimnazjum im. Marcina Wadowity
w Wadowicach.
Maj 1938
Karol przyjmuje sakrament bierzmowania.
14 maja 1938
Przystępuje do egzaminu dojrzałości. Na maturze zdaje: religię, język polski, język
łaciński, język grecki. Ze wszystkich przedmiotów uzyskał oceny bardzo dobre.
Sierpień 1938
Wraz z ojcem przenosi się do Krakowa, gdzie rozpoczyna studia polonistyki na
Wydziale Filozoficznym Uniwersytetu Jagiellońskiego.
Wiosna 1939
Powstaje pierwszy tomik poezji Karola Wojtyły pt. „Psałterz Dawidów /Księga
Słowiańska/”, znany również jako „Renesansowy psałterz”.
Lipiec 1939
Przechodzi szkolenie wojskowe w Społecznym Obozie Legii Akademickiej w
Ożomili koło Sądowej Wiszni (dziś w granicach Ukrainy) niedaleko Przemyśla.
1 września 1939
Wybuch drugiej wojny światowej.
6 listopada 1939
184 profesorów Uniwersytetu Jagiellońskiego zostaje aresztowanych i wywiezionych
do Sachsenhausen. Karol Wojtyła rozpoczyna konspiracyjne studia i działalność w
podziemnym ruchu oporu. Bierze udział w przygotowaniach i wystawieniach
nielegalnego teatru.
28 grudnia 1939
W liście do Mieczysława Kotlarczyka informuje przyjaciela o ukończeniu poematu
dramatycznego „Dawid”.
Luty 1940
W salezjańskiej parafii na Dębnikach poznaje Jana Tyranowskiego, który wprowadza
go do młodzieżowego Koła Żywego Różańca oraz w świat dzieł hiszpańskich
mistyków, m.in. św. Jana od Krzyża.
Wiosna – lato 1940
Powstają dramaty „Hiob” oraz „Jeremiasz”.
Wrzesień 1940
Karol Wojtyła rozpoczyna pracę fizyczną jako robotnik w kamieniołomie na
Zakrzówku a później fabryce sody kaustycznej Solvay, by uchronić się przed
wyjazdem na przymusowe roboty do Niemiec.
18 lutego 1941
Umiera ojciec, Karol Wojtyła senior, pochowany 22 lutego na cmentarzu wojskowym
na Rakowicach.
23 maja 1941
Gestapo aresztuje 11 księży salezjanów z Dębnik i działalność duszpasterska parafii
spoczywa na przewodnikach duchowych Kół Żywego Różańca.
22 sierpnia 1941
Mieczysław Kotlarczyk zakłada Teatr Żywego Słowa zwany później Teatrem
Rapsodycznym.
1 listopada 1941
Wojtyła gra rolę króla Bolesława Śmiałego w pierwszym konspiracyjnym
przedstawieniu Teatru Rapsodycznego, „Królu-Duchu” Słowackiego. Następne
premiery to „Hymny” Jana Kasprowicza, „Godzina” Stanisława Wyspiańskiego,
wybór poezji C. K. Norwida „Portret artysty”, „Pan Tadeusz” Adama Mickiewicza,
„Samuel Zborowski” Słowackiego.
Październik 1942
Wstępuje do konspiracyjnego Seminarium Duchownego w Krakowie i rozpoczyna
studia filozoficzne kontynuując pracę w Solvayu.
19 lutego 1944
Potrącony przez niemiecką ciężarówkę przebywa dwa tygodnie w szpitalu.
6 sierpnia 1944
Abp Adam Stefan Sapieha przenosi seminarium do swojej rezydencji.
9 listopada 1944
Otrzymuje z rąk Księcia Metropolity tonsurę.
18 styczeń 1945
Kończy się niemiecka okupacja Krakowa i wkracza Armia Czerwona.
1 listopada 1946
Karol Wojtyła otrzymuje święcenia kapłańskie z rąk kard. A. S. Sapiehy.
4 listopada 1946
Msza św. prymicyjna na Wawelu.
15 listopada 1946
Wyjeżdża do Rzymu na studia teologiczne.
Lato 1947
Podróżuje po Francji, Belgii i Holandii.
19 czerwca 1948
Obrona pracy doktorskiej pt. „Doctrina de fide apud S. Joannem de Cruce” na
Papieskim Uniwersytecie Angelicum w Rzymie. Później powrót ze studiów do
Polski.
28 lipca 1948
Wojtyła przybywa do Niegowici, pierwszej przydzielonej mu parafii.
16 grudnia 1948
Promocja doktorska na Uniwersytecie Jagiellońskim.
6 marca 1949
Karol Wojtyła publikuje w „Tygodniku Powszechnym” (nr 9/49) swój pierwszy
artykuł o ruchu księży-robotników we Francji.
17 sierpnia 1949
Ksiądz Wojtyła zostaje przeniesiony do parafii św. Floriana w Krakowie w celu
zorganizowania duszpasterstwa akademickiego, które z czasem przyjmuje również
formę duszpasterstwa turystycznego. Nazywany przez swoich wychowanków
„Wujkiem” organizuje liczne wyprawy górskie, piesze, rowerowe i narciarskie.
Zima 1950
Organizuje pierwszy w krakowskiej diecezji kurs przygotowujący narzeczonych do
małżeństwa i kończy dramat „Brat naszego Boga”.
13 marca 1950
Inauguruje w kościele św. Floriana pierwsze rekolekcje dla studentów.
7 maja 1950
Ukazuje się cykl poetycki Wojtyły, „Pieśń o blasku wody”, opublikowany pod
pseudonimem Andrzej Jawień w "Tygodniku Powszechnym" (nr 19/50).
4 maja 1951
Studencki "chórek" Wojtyły śpiewa po raz pierwszy gregoriańską Missa de Angelis.
23 lipca 1951
W wieku 84 lat umiera książę metropolita krakowski, kard. Adam Sapieha.
1 września 1951
Abp Eugeniusz Baziak udziela księdzu Wojtyle urlopu naukowego na przygotowanie
rozprawy habilitacyjnej. Pozostając nadal duszpasterzem akademickim u św. Floriana
odprawia Msze święte w kościele św. Katarzyny na krakowskim Kazimierzu, a
mieszka przy ul. Kanoniczej 19.
23 sierpnia – 1 września 1953
Pierwsza wyprawa kajakowa „Środowiska” księdza Wojtyły.
Październik 1953
Rozpoczyna wykłady z etyki społecznej na Uniwersytecie Jagiellońskim.
30 listopada – 3 grudnia 1953
Rada Wydziału Teologicznego UJ jednogłośnie przyjmuje przedstawioną przez ks.
Wojtyłę rozprawę habilitacyjną pt. „Próba opracowania etyki chrześcijańskiej według
systemu Maxa Schelera”.
Styczeń 1954
Zatwierdzenie habilitacji.
Październik 1954
Po zlikwidowaniu Wydziału Teologicznego na UJ prowadzi wykłady dla studentów
trzech seminariów (krakowskiego, śląskiego i częstochowskiego). Ks. Wojtyła
wykłada dla słuchaczy IV i V roku katolicką etykę społeczną.
12 października 1954
Ksiądz doktor habilitowany Karol Wojtyła zostaje zatrudniony na Katolickim
Uniwersytecie Lubelskim [KUL].
Rok akademicki 1954 - 1955
Prowadzi wykłady na Wydziale Filozoficznym z historii doktryn etycznych na temat
"Akt i przeżycie etyczne" (analiza etyki filozoficznej Maxa Schelera, Immanuela
Kanta i Tomasza z Akwinu).
19 listopada 1954
Turyście Karolowi Wojtyle zostaje przyznana Odznaka Turystyki Pieszej.
28 - 30 maja 1955
Uczestniczy w międzynarodowym spływie kajakowym na Dunajcu.
Rok akademicki 1955 - 1956
Wykłady Wojtyły na KUL-u "Dobro i wartość" (analiza etyki Platona, Arystotelesa,
św. Augustyna, św. Tomasza z Akwinu, I. Kanta i M. Schelera).
5 - 10 marca 1956
Głosi u św. Floriana w Krakowie doroczne rekolekcje akademickie.
Rok akademicki 1956 - 1957
Wykłady Wojtyły na KUL-u na temat "Zagadnienia normy i szczęścia" (w
konfrontacji z etyką filozoficzną Davida Hume'a i Jeremy Banthama).
1 grudnia 1956
Karol Wojtyła otrzymuje stały etat w katedrze etyki Katolickiego Uniwersytetu
Lubelskiego i jest oficjalnie zastępca profesora oraz prowadzi seminarium
aspiranckie.
Rok akademicki 1957 - 1958
Wykłady Wojtyły koncentrują się wokół etyki seksualnej i są kontynuowane w roku
akademickim 1958-1959.
Listopad 1957
Poetycki cykl Wojtyły, „Kamieniołom”, opublikowany pod pseudonimem w
"Znaku".
Styczeń – kwiecień 1958
Prowadzi w kościele Felicjanek serię konferencji duchowych dla środowiska
lekarskiego w Krakowie. Równocześnie kontynuuje druk swojego Elementarza
etycznego w „Tygodniku Powszechnym” gdzie pod pseudonimem Andrzej Jawień
ukazuje się nowy cykl poezji Wojtyły „Profile Cynerejczyka”.
4 lipca 1958
Ks. Karol Wojtyła jest mianowany przez papieża Piusa XII biskupem pomocniczym
archidiecezji krakowskiej i zostaje najmłodszym członkiem Episkopatu Polski.
28 września 1958
Konsekracja biskupia Karola Wojtyły w katedrze na Wawelu.
25 stycznia 1959
Papież Jan XXIII zapowiada II Sobór Watykański.
30 grudnia 1959
Bp Wojtyła pisemnie przedstawia komisji przygotowującej Vaticanum Secundum
tekst o kryzysie humanizmu.
1960
Wydawnictwo KUL publikuje książkę Karola Wojtyły „Miłość i odpowiedzialność”.
Grudzień 1960
Sztuka Wojtyły „Przed sklepem jubilera” opublikowana pod pseudonimem w
"Znaku".
Rok akademicki 1960 - 1961
Ostatnie wykłady Wojtyły traktują o "Teorii i metodologii etyki".
16 czerwca 1962
Po śmierci abpa Eugeniusza Baziaka zostaje wikariuszem kapitulnym, czyli
tymczasowym zarządcą archidiecezji krakowskiej.
11 października 1962
Sobór Watykański II zostaje otwarty.
7 listopada 1962
Bp Wojtyła wypowiada się na Soborze na temat reformy liturgicznej.
21 listopada 1962
Zabiera głos w czasie soborowej debaty o Objawieniu.
3 czerwca 1963
Umiera Jan XXIII, a 21 czerwca jego miejsce zajmuje papież Paweł VI.
Jesień 1963
Bp Wojtyła włącza się do soborowej debaty o Kościele jako ludzie Bożym.
Listopad 1963
Zostaje opublikowany w "Znaku" (nr 11/1963) obszerny poemat Wojtyły „Kościół:
Pasterze i źródła”, poetycki zapis z I sesji Soboru.
5 - 15 grudnia 1963
Wojtyła udaje się na pielgrzymkę do Ziemi Świętej wraz z kilkudziesięcioma innymi
uczestnikami Soboru.
30 grudnia 1963
Papież Paweł VI mianuje Karola Wojtyłę arcybiskupem metropolitą krakowskim.
Zgłoś jeśli naruszono regulamin