Całokształt organizacji pracy dydaktycznej wymaga stale od nauczyciela bardzo sumiennego przygotowania, które ma dwojaki charakter: 1. merytoryczny 2. metodyczny. Nauczycielowi potrzebny jest znaczny zasób wiedzy merytorycznej, którą ma przekazać uczniom. Wiedzę tę zdobywa się w czasie studiów, ale nie jest ona nigdy wystarczająca. Każdy nauczyciel musi się wobec tego ustawicznie dokształcać, w czym są mu pomocne różnorodne formy doskonalenia nauczycieli. Obok jednak planowego dokształcania nauczyciel w toku przygotowania się do realizacji określonego tematu musi zawsze głęboko przeanalizować, co na dany temat sam wie, a jakie wiadomości musi jeszcze uzupełnić. Szczególnie ważne jest uzupełnienie przez nauczyciela swoich wiadomości wiedzą nową, żywą i aktualną. Jest mu w tym bardzo pomocne sięganie do literatury popularnonaukowej, do czasopism fachowych i przedmiotowych.Każdego nauczyciela obowiązuje sporządzanie rozkładu materiału nauczania z przedmiotu, którego naucza, na każdy okres roku szkolnego z góry. Pomaga mu to właściwie gospodarować czasem przewidzianym na realizację poszczególnych tematów.Oprócz przygotowania merytorycznego nauczyciela obowiązuje również przygotowanie się do zajęć z uczniami — od strony metodycznej, to znaczy konieczność określenia, jakie zadania dydaktyczne i wychowawcze pragnie zrealizować, opracowując z uczniami określony temat programowy, oraz — sposobu, w jaki to uczyni. Nie wystarczy przewidzieć pomoce naukowe. Trzeba je przed każdą lekcją przygotować, ustawić lub położyć w odpowiednim miejscu, a często wypróbować ich funkcjonowanie (szczególnie w przypadku aparatury technicznej), ażeby sprawdzić, czy nie zawiodą w czasie lekcji oraz — ile czasu zajmie posługiwanie się nimi. Nauczyciele starsi doświadczeniem mogą nie pisać szczegółowych konspektów, ale zawsze powinni mieć przygotowany plan lekcji. Tak od konspektu, jak i od planu można w toku zajęć odstępować, jeśli jest to podyktowane wyłaniającymi się nagle potrzebami. Takie jednak odstępstwa udają się tylko nauczycielom dobrze do lekcji przygotowanym, czującym się swobodnie zarówno w przedmiocie, jak i w metodzie nauczania.Należy pamiętać, że wszelkie schematy organizacyjne, wszelkie dydaktyczne tezy typu modelowego i instruktażowego mają znaczenie jako czynniki tylko ogólnie nadające kierunek pracy nauczyciela, jako czynniki pomagające mu w znalezieniu własnych dróg i we wzbogaceniu własnej pracy. Młody nauczyciel, któremu jeszcze brakuje doświadczenia, nie czujący się pewnie na terenie swej pracy zawodowej, powinien starać się stosować te modele w swoich poczynaniach. W miarę zdobywania własnych doświadczeń i gromadzenia własnych refleksji może coraz częściej podejmować próby odstępowania od modelowych wskazań, próby modyfikowania ich i doskonalenia na własną rękę.
Bibliografia:
- Krzysztofek Z.: Pedagogika
lewewelina23