wierszyki grzecznościowe.pdf

Brudas – Jan Brzechwa

Józio oświadczył: "Woda mi zbrzydła,

dość już mam szczotki, wstręt mam do mydła!"

I odtąd przybrał wygląd straszydła.

Płakała matka i ojciec gryzł się:

"Ten Józio wszystkie soki z nas wyssie,

od dwóch tygodni już się nie myje,

czarne ma ręce, nogi i szyję,

twarz ma od ucha brudną do ucha,

czy kto takiego widział smolucha?

Poradźcie ludzie, pomóżcie, ludzie,

przecież nie można żyć w takim brudzie!"

Józio na prośby wszelkie był głuchy,

lepił się z brudu jak lep na muchy,

czego się dotknął, tam była plama,

wołał: "Niech mama myje się sama,

tato niech kąpie się nieustannie,

stryjek z wujkiem niech siedzą w wannie,

niech się szorują, a ja tymczasem

będę brudasem! Chcę być brudasem!"

Przezwał go stryjek "Józio - niemyjek",

wujek doń mówił "niemyty ryjek",

błagała ciotka: "Józiu mój złoty,

myj się!" Lecz Józio nie miał ochoty.

Wyniósł się w końcu z domu na Czystem

i zawiadomił rodziców listem,

że myć się nie ma zamiaru, trudno!

I poszedł mieszkać - dokąd? - na Bródno.

Sprzątanie – Danuta Gellnerowa

Po zakupy poszła mama

- ja porządki robię sama!

Spieszę się jak tylko mogę.

Wazon upadł na podłogę.

Wszystko z ręki mi wypada,

i zacina się szuflada.

Przewróciłam książek stos,

ubrudziłam sobie nos.

Gdzie jest szczotka?

Gdzieś przepadła!

Pewnie mysz ją w kącie zjadła.

Kot przestraszył się sprzątania,

wyprowadza się z mieszkania.

Pies mi zabrał ścierkę w kratę,

wlazł ze ścierką pod kanapę.

A szufelka kolorowa

ciągle się przede mną chowa.

Strasznie trudne to sprzątanie!

Łatwiej mieszkać w bałaganie.

Grzeczne dzieci – Wanda Grodzieńska

Stoły ślicznie nakryte,

rączki czysto umyte,

każdy cierpliwie czeka

na swój kubek mleka.

Nie ma plam na fartuszku,

nie ma resztek w garnuszku.

Pod stołem nie ma śmieci

bo tu jadły grzeczne dzieci.

Wielkie pranie – Wanda Grodzieńska

Plastu - chlastu! Od poranka

wielkie pranie robi Janka,

bo te lalki kocmołuszki

pobrudziły znów fartuszki.

I pończoszki zabłociły,

i koszulki zasmoliły.

Plam bez liku,

trzeba wyprać je w szafliku.

Mydłem, mydłem

trze sukienki

nie żałuje Janka ręki.

Chory kotek – Stanisław Jachowicz

Pan kotek był chory

i leżał w łóżeczku.

I przyszedł kot doktor.

- Jak się masz, koteczku?

- Źle bardzo- i łapkę

wyciągnął do niego.

Wziął za puls pan doktor

poważnie chorego

I dziwy mu prawi:

- Zanadto się jadło,

co gorsza, nie myszki,

lecz szynki i sadło;

Źle bardzo! gorączka!

Źle bardzo, koteczku!

Oj długo ty, długo

poleżysz w łóżeczku

I nic jeść nie będziesz,

kleiczek i basta.

Broń Boże kiełbaski,

słoninki lub ciasta!

- A myszki nie można? -

zapyta koteczek –

lub ptaszka małego

choć parę udeczek?

- Broń Boże! Pijawki

i dieta ścisła!

Od tego pomyślność

w leczeniu zawisła.

I leżał koteczek;

kiełbaski i kiszki

nietknięte; z daleka

pachniały mu myszki.

Patrzcie, jak złe łakomstwo!

Kotek przebrał miarę,

musiał więc nieboraczek

srogą ponieść karę!

Tak się i z wami,

dziateczki, stać może:

od łakomstwa

strzeż was Boże!

Naprawiamy misia – Czesław Janczarski

Kto misiowi urwał ucho?

No, kto?- pytam cicho, głucho...

Nikt się jakoś nie przyznaje

Może jechał miś tramwajem?

Może upadł biegnąc z górki?

Może go dziobały kurki?

Może Azor go tarmosił,

urwał ucho, nie przeprosił?

Igła, nitka rączek para.

Naprawimy szkodę zaraz!

O, już sterczą uszka oba.

Teraz nam się miś podoba!

Mycie – Maria Konopnicka

Kotek: Aj, aj, gwałtu rety,

tom się dostał w piękne ręce.

Od tej rannej toalety,

już się pewnie nie wykręcę.

Mama czesze, tata myje.

Aj, aj, gwałtu, ledwie żyję.

Mama: A, pfe, kotku, pfe brudasku!

Masz w futerku tyle piasku!

Umyć by się trzeba z brudu,

tyle pracy, tyle trudu!

Tata: A ty wrzeszczysz, kocie bury,

jakby kto cię darł ze skóry.

Pranie – Maria Konopnicka

Pucu! Pucu! Chlastu! Chlastu!

Nie mam rączek jedenastu,

Tylko dwie mam rączki małe,

Lecz do prania doskonałe.

Umiem w cebrzyk wody nalać,

Umiem wyprać... No... I zwalać,

Z mydła zrobię tyle piany,

Co nasz kucharz ze śmietany...

I wypłuczę, i wykręcę,

Choć mnie dobrze bolą ręce.

Umiem także i krochmalić,

Tylko nie chcę się już chwalić!

- A u pani? Jakże dziatki?

Czy też brudzą się manatki?

- U mnie? Ach! To jeszcze gorzej:

Zaraz zdejmuj, co się włoży!

Ja i praczki już nie biorę,

Tylko co dzień sama piorę!

Tak to praca zawsze nowa,

Gdy kto lalek się dochowa!

Każdy po sobie sprząta – Maria Terlikowska

W naszym domku, w czterech kątach,

Każdy sam po sobie sprząta.

Pierwszy kącik jest Elżbietki,

Która właśnie sprząta kredki.

Drugi kącik jest Agatki:

Chowa szmatki do szufladki.

Trzeci kącik jest Rozalki,

Która sprząta pokój lalki.

W czwartym kącie, w kącie Janki,

Ktoś wycinał wycinanki.

Na podłodze, koło szafki,

Ktoś rozrzucił jakieś skrawki,

Ktoś zostawił klej otwarty

W zaśmieconym kącie czwartym...

Kto tu sprzątnie, moje dzieci?

Oczywiście, ten, kto śmiecił!

Drogie dzieci – Julian Tuwim

W mym liściku o jedno was proszę ,

żebyście się co dzień myły,

bo brudnych nie znoszę.

Czy pod studnią, czy na misce,

w rzece, czy w sadzawce,

ale myć się! Bo przyjadę

i sam wszystko sprawdzę!

Myć się dzieci, myć do czysta

chłopcy i dziewczynki,

bo inaczej powiem żeście

nie dzieci, lecz świnki!

Trzeć się mydłem, gąbką, szczotką,

w misce, w nurtach rzeczki!

Bądźcie czyste!

Z poważaniem - Autor tej książeczki.

Recepta na zdrowie – Julian Tuwim

Pierwsza rzecz – to wstawać rano.

Dwa – kto o krzepkie zdrowie dba, ten się długo myje co dzień.

Mydłem, szczotką w zimnej wodzie, pluska, pryska, parska, rży.

Trzy – trzyj ręcznikiem suche ciało, żeby aż poczerwieniało.

Spraw mu bracie mocne wciery, aż we krwi poczujesz skry, raz, dwa, trzy…

Cztery – gdy chcesz czerstwej nabrać cery, żywym, bystrym być jak rtęć, wiedź, że robią to

spacery. A codziennie rano:

Pięć – musisz się gimnastykować, ciało w ruch rytmiczny wprowadź,

ćwicz je prężnie i miarowo, bo to pięknie, bo to zdrowo. A dopiero potem…

Sześć – jeść.

Brudasek – autor nieznany

Z talerzyka rogal znika

a na kuchni mleko kipi

i tak syczy:

- "Jeśli łaska zabierajcie stąd brudaska!

Kto się nie mył przed śniadaniem

ten śniadania nie dostanie!"

Kotek Brudasek – autor nieznany

Kotek: Woda mi zbrzydła,

dość mam już szczotki,

wstręt mam do mydła!

Mama: Ten kotek wszystkie z nas

soki wyssie!

Od dwóch tygodni już się

nie myje, czarne ma

ręce, nogi i szyję.

Tata: Łepek ma brudny od ucha do ucha.

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: