Wprowadzenie do liturgii: Rozpoczynamy dziś celebrację Tryduum Paschalnego, będącego szczytem całego roku liturgicznego i jego sercem. Podczas tych trzech świętych dni Kościół uobecnia w liturgii najważniejsze tajemnice z życia Jezusa Chrystusa - Jego śmierć i Zmartwychwstanie. Dziś w Wielki Czwartek przenosimy się myślą do Wieczernika i uobecniamy Ostatnią Wieczerzę, podczas której Chrystus Pan ustanowił Eucharystię i sakrament kapłaństwa. Wyrażając wdzięczność Chrystusowi za dar kapłaństwa i za jego obecność wśród nas pod postacią Chleba, przeprośmy Go za grzechy zaniedbania i lekceważenia w przystępowaniu do Stołu Pańskiego. Wprowadzenie do liturgii słowa: Pascha Starego Przymierza sprawowana na pamiątkę wyjścia z niewoli egipskiej znajduje swe wypełnienie w Jezusie Chrystusie, który podczas Ostatniej Wieczerzy zapowiada zawarcie z ludem Nowego Przymierza. Nowe Przymierze zawarte we krwi Jezusa będzie mogło być ponawiane na zawsze dzięki sakramentowi kapłaństwa. Zarówno ten sakrament, jak i sakrament Eucharystii są dowodem wielkiej miłości Chrystusa, która na zewnątrz wyraża się w obrzędzie umycia nóg Apostołom. Z wiarą wsłuchajmy się w słowo, które teraz Pan do nas skieruje. Przed procesją Za chwilę w uroczystej procesji przeniesiemy Najświętszy Sakrament do ołtarza wystawienia, zwanego tradycyjnie ciemnicą. Tam, adorując Najświętszy Sakrament będziemy nie tylko wspominać modlitwę Chrystusa w Ogrójcu i Jego uwięzienie, ale będziemy wielbić Jego Ciało Eucharystyczne i dziękować Mu za Jego obecność pośród nas.
Dół formularza
Puste, otwarte na oścież tabernakulum, główny ołtarz obnażony, brak obrusu, dywanów, kwiatów, zamilkły organy i dzwony ... Uwagę naszą skupia boczny ołtarz, figura Chrystusa złożonego w grobie, mnóstwo kwiatów, a przede wszystkim jasno oświetlona monstrancja, okryta białym delikatnym tiulem. W milczeniu, nieruchomo stoją strażacy, klęczą skupieni ministranci, zmieniając “wartę” co 30 minut. Cisza ... “Co się stało? Wielka cisza spowiła ziemię; wielka na niej cisza i pustka. Cisza wielka, bo Król zasnął. Ziemia się przelękła i zamilkła, bo Bóg zasnął w ludzkim ciele, a wzbudził tych, którzy spali od wieków. Bóg umarł w ciele, a poruszył Otchłań” (II Czytanie z Wielkiej Soboty, Liturgia Godzin, t. 2, Pallottinum 1984, s. 386). Cisza Wielkiej Soboty - niepokojąca, przeszywająca grozą, zapowiadająca coś niezwykłego - otwiera serca i umysły na zrozumienie wielkich tajemnic, które wyraża bogata liturgia Wigilii Paschalnej. Ta liturgia jest pełna wymownych symboli, którymi są: światłość, słowo, woda i uczta. Poprzez nie Kościół pragnie nam ukazać ogrom darów, którymi Bóg obdarzył ludzkość już od początku istnienia świata. Kościół eksponując w tej wielkiej liturgii symbole ognia i wody - wielkie żywioły niszczące bezlitośnie wszystko, a bez których jednocześnie niemożliwe jest życie na ziemi - pragnie nam ukazać dramat zła, grzechu i śmierci. Złowroga cisza i ciemność zostanie rozpromieniona jasnym blaskiem liturgii Wielkiej Soboty, gdy zabrzmi radosne: “Alleluja”, wyrażające radość, szczęście i wdzięczność, że nasz Pan Jezus Chrystus zwyciężył potęgę zła. Bóg zwyciężył! Pokonał żywioł ognia i wody! Pokonał żywioł śmierci! O jakże wielkie to zwycięstwo! Uwielbiajmy Boga! on jest wielki! Wielkie rzeczy nam uczynił! Radujmy się! Chrystus zmartwychwstał! Całe misterium paschalne i całe orędzie Dobrej Nowiny zawiera się w tych słowach: “Resurrexit sicut dixit, alleluia!” - “Zmartwychwstał, jak powiedział. Alleluja!” Wierzymy w zmartwychwstanie Chrystusa. Bo w to, że Chrystus umarł wierzą także poganie, a w to, że zmartwychwstał wierzą tylko chrześcijanie. Czym jest zmartwychwstanie? Jest ono kamieniem węgielnym chrześcijaństwa; jest świadectwem Boga o Jezusie Chrystusie; jest pieczęcią, która potwierdza i uwierzytelnia bóstwo Jezusa oraz prawdziwość i autentyczność całego Jego dzieła. on sam uważa je za znak najważniejszy w swojej działalności: “Jakim znakiem wykażesz się wobec nas? ... Zburzcie tę Świątynię a Ja w trzech dniach wzniosę ją na nowo” (J 2, 18-19). I wzniósł ją ..., zmartwychwstał! Uczniowie widzieli Zmartwychwstałego, jedli z Nim, dotykali Go rękami! Czego więc jeszcze oczekują? Oczekują zmartwychwstania: “Ten, co wskrzesił Jezusa Chrystusa z martwych, przywróci do życia wasze śmiertelne ciała” (Rz 8, 11). Zmartwychwstanie Chrystusa zapowiada powszechne zmartwychwstanie i zwycięstwo nad śmiercią. Przeniknięci prawdą o zmartwychwstaniu Jezusa i własnym zmartwychwstaniu winniśmy być świadkami nadziei w naszym codziennym życiu. Bowiem przez spowiedź świętą wielkanocną obumarliśmy dla grzechu i na nowo zrodziliśmy się do żywej nadziei: “Z odziedziczonego po przodkach złego postępowania zostaliśmy wykupieni nie czymś przemijającym, srebrem lub złotem, ale drogocenną krwią Chrystusa, jako baranka niepokalanego i bez zmazy” (1 P 18, 19). Chrystus, jak dobry Pasterz, szuka każdego z nas i cieszy się, gdy nas odnajdzie oraz jak miłosierny ojciec, raduje się z powrotu syna marnotrawnego. A zatem “skoro już dusze swoje uświęciliście ... jedni drugich gorąco czystym sercem umiłujcie”(1 P 1, 22). Dzisiaj bycie świadkiem nadziei zmartwychwstania jest chyba najwspanialszym, najpiękniejszym darem, jaki człowiek wierzący może dać światu. To świadectwo nadziei jest potrzebne szczególnie dzisiaj światu nie posiadającemu świetlanej wizji przyszłości, światu bez nadziei. Alarmującymi symptomami braku nadziei w świecie jest wciąż narastająca przemoc i agresja, przestępstwa i to już wśród ludzi młodych, szerząca się w zawrotnym tempie narkomania, pijaństwo, zmysłowość - ucieczka w świat iluzji. W tym pesymistycznym, bez nadziei świecie bądźmy radosnymi świadkami chrześcijańskiego optymizmu: “bądźmy wobec świata świadkami zmartwychwstania i życia Pana Jezusa i znakami Boga żywego” (KK 38). Zwiastunem nadziei w godzinach poprzedzających wieczorne nabożeństwo jest błogosławieństwo pokarmów na stół wielkanocny. Ten pokarm, który zasili nasze ciała jest zapowiedzią darów na życie wieczne, jakimi obdarzy nas Chrystus podczas sprawowania tych świętych czynności. Jest to przede wszystkim dar zmartwychwstania do nowego życia. Pokarmy wielkanocne mają swoje symboliczne znaczenie: - Poświęca się baranka, abyśmy przypomnieli sobie, że tak jak w noc wyjścia z Egiptu przez krew zabitego baranka, którą były pomazane od zewnątrz drzwi domów Izraelitów, ocalił Bóg pierworodnych od śmierci, tak przez krew Baranka - Jezusa zostaliśmy ocaleni od śmierci; - Poświęca się chleb, aby nie brakło nam chleba powszedniego i żebyśmy zapragnęli Chleba, który daje życie wieczne; - Poświęca się jajka, znak nowego życia, abyśmy się dzielili nimi z dziękczynieniem za życie, które dał nam Zmartwychwstały; - Poświęca się sól, która chroni pokarm od zepsucia i daje mu smak. Mamy być solą ziemi. Sól jest znakiem mądrości. Mamy więc być mądrzy; - Są też święcone wiosenne roślinki, bo ziemia obmyta zakwitnie na nowo, a my z nadzieją prosimy, aby wydała też nowy owoc. W naszej świątyni jest wystawiony Najświętszy Sakrament - sam Chrystus, który się narodził, który umarł, który zmartwychwstał, ale został z nami w znaku Chleba. Uklęknijmy na dwa kolana, tak się bowiem przed Bogiem klęka i pomódlmy się! Mamy przecież tyle spraw, przecież i my jesteśmy odkupieni i obmyci. Bądźmy nowym, wielkanocnym człowiekiem. Zgodnie z polskim zwyczajem Pan Jezus jest w grobie aż do Rezurekcji Dnia Zmartwychwstania. O wschodzie słońca w potrójnej procesji wokół kościoła ogłaszamy światu, że Chrystus zmartwychwstał i wznosimy radosny okrzyk: Alleluja - chwalmy Pana! Tej wielkanocnej nadziei, radości i miłości w imieniu wszystkich duszpasterzy wam życzę. Zapraszam także serdecznie na dzisiejszą liturgię Wielkiej Soboty, która rozpocznie się o godz. ............. oraz na Rezurekcję na godz. ............
Wprowadzenie do liturgii Przeżywamy dziś w liturgii Wielki Piątek, najsmutniejszy dzień w ciągu całego roku kościelnego. Od niepamiętnych czasów jest on dla chrześcijan dniem żałoby i postu, ponieważ tego dnia umarł Chrystus. Dziś zgromadziliśmy się na liturgii, aby uobecnić Jego mękę, śmierć. I stąd puste tabernakulum, obnażone ołtarze, milczące dzwony i organy, matowy głos kołatek. Od pierwszych wieków chrześcijaństwa Kościół nie sprawował nigdy w tym dniu Eucharystii. Podobnie jest dziś. Na liturgię wielkopostną składają się: liturgia słowa, Adoracja Krzyża i Komunia św. W modlitewnym skupieniu oczekujemy teraz na wejście kapłana wraz z asystą. Wprowadzenie do liturgii słowa Liturgia słowa ukazuje nam tajemnicę cierpienia i śmierci Jezusa Chrystusa. Cierpiący Sługa Jahwe doświadczany we wszystkim na nasze podobieństwo jest posłuszny Ojcu aż do śmierci. W Pasji św. Jana, świadka śmierci Jezusa, na słowa: "I skłoniwszy głowę wyzionął ducha", wszyscy klękamy na znak, że śmierć Jezusa uobecnia się tu i teraz dla nas. Modlitwa powszechna Teraz nastąpi druga część liturgii słowa-modlitwa powszechna. Dziś ma ono szczególnie uroczysty charakter. Składa się na nią 10 wezwań, w których kapłan modlić się będzie w najważniejszych intencjach Kościoła i świata. Każda poszczególna modlitwa kapłana, na którą wierni odpowiadają: "amen", poprzedzona jest wezwaniem i chwilą ciszy. Przed adoracją Krzyża Punktem kulminacyjnym liturgii Wielkiego Piątku jest Adoracja Krzyża. Kościół począwszy od 4 wieku w dniu dzisiejszym w sposób szczególny czci i adoruje Krzyż, na którym "zawisło zbawienie świata". Z wiarą i miłością ucałujmy więc Chrystusowy Krzyż, na znak naszego zbawienia. Podziękujmy także Chrystusowi za nasze codzienne krzyże, podziękujmy za nasz osobisty krzyż, który Opatrzność włożyła na nasze ramiona i prośmy o wytrwanie w drodze na naszą Kalwarię. Przed Komunią świętą Rozpoczyna się trzecia i ostatnia część wielkopiątkowej liturgii - Komunia św. Kościół, chociaż nie sprawuje w dniu dzisiejszym Mszy św., to jednak pragnie karmić nas Ciałem Chrystusa. Ze szczerą wdzięcznością przystąpmy teraz do stołu Pańskiego. Przed procesją do Bożego Grobu Dobiega końca dzisiejsza liturgia. Za chwilę, na podobieństwo Józefa z Arymatei i Nikodema, w uroczystej procesji przeniesiemy Najświętsze Ciało Chrystusa do Bożego Grobu. Przez całą noc i następny dzień, aż do poranka wielkanocnego adorować będziemy Zbawiciela, dziękując Mu za owoce Jego męki i śmierci.
Przed I czytaniem Początek pierwszej księgi Pisma Świętego opisuje nie tyle stworzenie świata, ile opowiada o Bogu, jego Stwórcy. Jest to hymn na cześć Boga, który jest źródłem wszelkiego życia i Królem całego wszechświata. Świat stworzony przez Boga jest wspaniałym darem dla każdego człowieka. Przed III czytaniem Bóg, który stworzył człowieka jest również tym, który zbawia i wyzwala. Wyzwolenie z Egiptu jest znakiem troski Boga o naród wybrany. Bóg jest tym, który wyzwala człowieka z niewoli do prawdziwej wolności. Wyprowadzenie Izraelitów z Egiptu umacnia ich wiarę w Boga i zaufanie do tego, który jest ich wyzwolicielem. Przed V czytaniem Wyzwolenie z niewoli stanowi nowy etap w historii zbawienia i otwiera ludziom możliwość udziału w nowym przymierzu. Nowe życie, będące skutkiem tego wyzwolenia jest całkowicie darem Boga. Mogą je przyjąć tylko, którzy bardzo tego pragną i nie posiadają żadnego ludzkiego zabezpieczenia i oparcia. Ludzie, którzy próbują układać swoje życie bez Boga muszą się nawrócić i porzucić dawny sposób swego postępowania. Wtedy dostąpią Bożego miłosierdzia, który jest hojny w przebaczeniu. Przed VIII czytaniem Ludzie wierzący poprzez chrzest stają się Ludem Mesjasza, w którego śmierci i zmartwychwstaniu otrzymują dostęp do Królestwa Bożego. Jedynym sposobem wyrwania się spod władania grzechu i śmierci jest zanurzenie się w śmierć i zmartwychwstanie Jezusa Chrystusa. Wtedy dopiero może nastąpić prawdziwe wyzwolenie spod władzy grzechu.
Początek formularza
Komentarze: 1. Przed rozpoczęciem liturgii 2. Przed śpiewem Orędzia Paschalnego (po dojściu księdza do ołtarza i po wejściu wiernych do kościoła) 3. Przed czytaniami (po śpiewie Orędzia Paschalnego) 4. Przed Chwała na wysokości (po siódmym czytaniu, psalmie i modlitwie księdza) 5. Przed liturgią chrzcielną (po kazaniu) 1. Komentarz przed rozpoczęciem liturgii Uroczystości, w których za chwilę będziemy uczestniczyć, stanowią centralny moment tajemnicy paschalnej. Dzisiaj bowiem dopełnia się wszystko, co rozważaliśmy i przeżywaliśmy w Wielki Czwartek i Wielki Piątek. Już w pierwszych wiekach chrześcijaństwa przygotowanie do święta Zmartwychwstania koncentrowało się wokół czuwania na modlitwach, śpiewach i słuchaniu Słowa Bożego. Pierwsi chrześcijanie rozumieli lepiej niż my, że nasze życie jest oczekiwaniem na powtórne przyjście Pana. Nie przebrzmiały bowiem jeszcze w ich uszach słowa Jezusa: "Czuwajcie, bo nie znacie dnia ani godziny, kiedy Syn Człowieczy przyjdzie". Dlatego obchodząc i wspominając pierwsze przyjście Jezusa, zakończone śmiercią i zmartwychwstaniem, wyczekiwali jednocześnie Jego powtórnego przyjścia, które im zapowiedział. Głosili Jego śmierć, wyznawali Jego Zmartwychwstanie, oczekując aż przyjdzie w chwale. To samo czynimy dzisiaj i my, pragnąc głębiej pojąć zasadniczy sens wielkich tajemnic naszej wiary, naszego życia teraźniejszego i przyszłego. To nasze dzisiejsze, nieco dłuższe modlitewne czuwanie, będzie drogą wiodącą w kierunku fundamentów chrześcijaństwa - do Chrystusa, który jako pierwszy przeszedł ze śmierci do życia. Do Chrystusa, który jest światłem wiodącym ku życiu w chwale. Do Jezusa Chrystusa, który na chrzcie świętym dał nam nowe życie, a w Eucharystii jest dla nas nieustannie źródłem tego nowego życia. Dzisiejsza Liturgia będzie się składać z następujących części: Na początku odbędzie się obrzęd światła. Na zewnątrz kościoła zostanie poświęcony ogień, od którego zostanie zapalony paschał - świeca symbolizująca Chrystusa Zmartwychwstałego. Następnie w nastroju radości przejdziemy do Liturgii Słowa Bożego, podczas której rozważać będziemy prawdy o Zmartwychwstaniu, wielkie dzieła, jakich Bóg dokonuje w dziejach ludzkości. W odpowiedzi na Słowo Boże, przejęci pragnieniem, aby i nasze życie włączyło się w wielkie plany Boże i służyło ich wypełnieniu, odnowimy przyrzeczenia złożone niegdyś na naszym chrzcie. Zakończymy nasze czuwanie udziałem w Liturgii Eucharystii, przyjmując Komunię świętą, łączącą nas ostatecznie ze Zmartwychwstałym Jezusem Chrystusem. Za chwilę kapłan poświęci rozpalony na zewnątrz ogień, następnie zapali od niego świecę paschalną, która jest symbolem Zmartwychwstałego Pana. Dla podkreślenia tego faktu, kapłan wyżłobi w niej znak krzyża, pierwszą i ostatnią literę alfabetu greckiego: Alfę i Omegę oraz 4 cyfry bieżącego roku. Chrystus jest bowiem Alfą i Omegą wszelkiego stworzenia, początkiem i końcem. Przez Niego wszystko się stało i w Nim wszystko - cały wszechświat znajdzie swój kres. Aby Krzyż wyryty na świecy był widoczny, umieszcza się na nim 5 ziaren żywicy, pomalowanych na czerwono. Przypominają nam dzisiaj Rany Chrystusowe. Następnie kapłan zapala świecę paschalną nowym, dopiero co poświęconym ogniem. Po zapaleniu świecy paschalnej, kapłan wzniesie ją ku górze śpiewając: "Światło Chrystusa", na co my wszyscy odpowiemy pełni wdzięczności: "Bogu niech będą dzięki". Uformuje się procesja i paschał zostanie wniesiony do Kościoła. Przypomnijmy sobie w tym momencie słup ognia, przypomnijmy sobie obłok, który prowadził lud do ziemi obiecanej. Z zewnątrz, z ciemności, mamy wejść do kościoła za światłem Chrystusa. To światło jest światłem wiary. Po drugim śpiewie kapłana, który będzie miał miejsce pośrodku kościoła, przy pomocy ministrantów zapalimy nasze świece od ognia świecy paschalnej. Nie ma żadnego pokątnego światełka, nikt nie może swoimi zapałkami gdzieś w kącie zapalić, ale zapalimy swoje świece właśnie od świec ministrantów i jedni drugim będziemy to światło podawać. Oznacza to, że jak jedni drugim przekazują światło, tak mamy dzielić się wiarą: ci, którzy ją przyjęli, którzy uwierzyli, dzielą się swoją wiarą z innymi. Znak ten oznacza także, że w naszym życiu może zapłonąć światło Chrystusa, oświetlające mroki naszego serca, światło, które otrzymaliśmy na chrzcie świętym, a teraz podczas tej liturgii pragniemy je rozpalić na nowo. Gdy kapłan zaśpiewa po raz trzeci: "Światło Chrystusa", zostanie zapalone światło w naszej świątyni. Otaczająca nas do tego momentu ciemność zniknie bez śladu. Nasze czuwanie, które do tego momentu upływało w mroku, w nastroju powagi, stanie się pełne radości. Bo Chrystus, którego powtórnego przyjścia w chwale oczekujemy, jest wśród nas obecny. Jego światło prowadzi nas ku niebieskiej ojczyźnie, tak, jak słup ognisty prowadził Izraelitów w ich wędrówce do Ziemi Obiecanej. Wyjdźmy teraz, w miarę możliwości z kościoła na zewnątrz i oczekujmy w pobliżu ognia na nadejście kapłana. 2. Komentarz przed śpiewem Orędzia Paschalnego (po dojściu księdza do ołtarza i po wejściu wiernych do kościoła) Przyjmijmy teraz pełne radości orędzie paschalne - hymn ku czci Jezusa Chrystusa, światłości świata. Przed wiekami Bóg prowadził naród wybrany przez pustynię z niewoli egipskiej do ziemi obiecanej, za pomocą poprzedzającego ich słupa ognia. My wszyscy tutaj zebrani, od dnia naszego chrztu, pielgrzymujemy do niebieskiej ojczyzny, drogą, którą nam oświetla swą nauką i przykładem Zmartwychwstały Chrystus. Kto za Nim idzie, nie chodzi w ciemności grzechu. W tym duchu słuchajmy dzisiejszego orędzia, zwiastującego nam Wielką Noc - Noc Paschy, przejścia Chrystusa ze śmierci do życia - najważniejszy czas w całym roku liturgicznym i w naszym życiu, jako ludzi należących do Chrystusa - ludzi ochrzczonych. Orędzie wielkanocne zacznie się wezwaniem do nas wszystkich o modlitwę za śpiewającego, żeby dobrze je wyśpiewał. Tekst orędzia wytłumaczy nam symbolikę: światła, świecy i wymowę całej Wielkiej Nocy. Wszyscy stoimy trzymając w ręku zapalone świece. 3. Komentarz przed czytaniami (po śpiewie Orędzia) Wszyscy gasimy świece i siadamy (gdy wierni usiądą, czyta dalej) Rozpoczyna się Liturgia Słowa. Dzisiaj jest ona bogatsza niż zwykle. Obejmuje 7 czytań ze Starego testamentu, jedno z Nowego Testamentu i Ewangelię. Liturgia Słowa ma następujący kształt: - Najpierw lektor czyta Słowo Boże, - Potem psałterzysta śpiewa psalm, a lud powtarza refren, - Następnie wszyscy wstają, kapłan mówi: "Módlmy się", - Wszyscy przez pewien czas modlą się w ciszy, - Następnie kapłan odmawia modlitwę, na tę modlitwę wszyscy będziemy stać. 4. Komentarz przed Chwała na wysokości (po siódmym czytaniu oraz psalmie .................... i modlitwie księdza) Dobiegły już końca czytania ze Starego Testamentu. Ich pełny sens ukryty przed Żydami, odsłonił się wraz z przyjściem Chrystusa. Jego światło wskazuje nam drogę i nas prowadzi. Świece zapalone teraz przy ołtarzu oznaczają, że nasza świąteczna radość dosięga szczytu. W tym podniosłym nastroju i przy dźwięku dzwonów będziemy wielbić Boga, śpiewając hymn radości ku Jego chwale. Wszyscy wstajemy. 5. Komentarz przed Liturgią chrzcielną (po kazaniu) Rozpoczyna się trzecia część Liturgii Wigilii Paschalnej - liturgia chrzcielna. Słowo Boże przybliżyło nam tajemnicę męki, śmierci i zmartwychwstania Chrystusa. Za chwilę będziemy śpiewać litanię do Wszystkich Świętych, czyli tych naszych sióstr i braci, którzy już przeszli ze śmierci do życia i uczestniczą w chwale Zmartwychwstałego Chrystusa, wspierając nas - pielgrzymujących ku niebieskiej Ojczyźnie - swoim wstawiennictwem. Prośmy o ich pomoc, aby przyrzeczenia chrzcielne, które za chwilę odnowimy, sprawiły przemianę naszego dotychczasowego stylu życia. Litanię śpiewamy stojąc. Po dwukrotnym "Chryste wysłuchaj nas", kończącym litanię, kapłan dokona poświęcenia wody chrzcielnej, poświęcając też wodę przyniesioną przez nas w butelkach. W modlitwie, która zostanie odśpiewana raz jeszcze pojawią się obrazy biblijne, które zapowiadały tajemnicę chrztu. Wsłuchajmy się w te słowa, wyrażające głęboką treść naszej wiary. Następnie odnowimy przyrzeczenia chrzcielne. Wszyscy teraz wstajemy i zapalamy świece.
I Obrzędy wstępne Długie wejście (bez krzyża, świec, trybularza) Kapłan leży krzyżem, ministranci i lud klęczą Komentarz Kolekta II Liturgia Słowa Komentarz do liturgii Słowa I czytanie Psalm II czytanie "Chwała Tobie..." Męka Pańska Komentarz przed Modlitwą Powszechną Modlitwa Powszechna III Adoracja krzyża Komentarz przed adoracją krzyża Uroczyste wniesienie zasłoniętego krzyża [podczas czytania komentarza] (2 świece i ministrant niosący krzyż) Odsłonięcie krzyża Adoracja krzyża (kapłani, ministranci, wierni) IV Komunia Święta Komentarz przed Komunią Świętą Komunia Święta V Procesja do Grobu Pańskiego Komentarz przed procesją do Grobu Pańskiego Procesja do Grobu Pańskiego ministranci, kapłan z Najświętszym Sakramentem, (kołatki, welon, welon na monstrancję) Modlitwa przy grobie (mikrofon i tekst modlitwy) Wyjście do zakrystii
Zgromadzeni w naszym parafialnym Wieczerniku zanieśmy do Boga wspólne modlitwy:
1. Za Kościół Święty, aby we wszystkich krajach bez przeszkód mógł głosić Słowo Boże i sprawować Eucharystię. Ciebie prosimy... 2. Za biskupów i kapłanów, aby Chrystus - Najwyższy Kapłan obdarzał ich swoją łaską i błogosławieństwem. Ciebie prosimy... 3. O pokój na świecie, a zwłaszcza w ..., aby ludzie tam żyjący kierowali się miłością bliźniego i wzajemnym zrozumieniem. Ciebie prosimy... 4. Za chorych i cierpiących, aby w częstej Komunii Świętej znajdowali moc i siłę do dźwigania swojego krzyża. Ciebie prosimy... 5. Za naszych bliskich zmarłych, aby radowali się szczęściem wiecznym w Królestwie Chrystusa. Ciebie prosimy... 6. Za nas tu obecnych, abyśmy na wzór Chrystusa miłowali naszych bliźnich. Ciebie prosimy... Ojcze nasz, przyjmij nasze prośby, które zanosimy do Ciebie przez Jezusa Chrystusa, Wiecznego Kapłana, który z Tobą żyje i króluje na wieki wieków. Amen.
Wokół eucharystycznego stołu dokonuje się i znajduje swój wyraz harmonijna jedność Kościoła. Otwórzmy więc swoje serca przed Chrystusem, przedstawiając mu nasze prośby i nadzieje.
1. Módlmy się, aby we wszystkich zakątkach ziemi Kościół był miejscem, wktórym człowiek może znaleźć Jezusa Chrystusa, Zbawiciela świata. Ciebie prosimy.... 2. Módlmy się za Jana Pawła II oraz wszystkich biskupów i kapłanów, aby zpoświęceniem i radością kroczyli za Jezusem, Światłością Prawdziwą. Ciebie prosimy.... 3. Módlmy się za wszystkich ludzi, którzy przyjęli dziś sakrament chrztu, aby w szczerości serca poszukiwali prawdy, dobra i sprawiedliwości. Ciebie prosimy.... 4. Módlmy się za nasze rodziny, aby były miejscem autentycznego doświadczenia obecności i działania Jezusa Chrystusa. Ciebie prosimy.... 5. Módlmy się za ludzi młodych, aby wpatrzeni w Światło, którym jest Chrystus, znaleźli w sobie odwagę dla całkowitego poświęcenia swego życia służbie Ewangelii. Ciebie prosimy.... 6. Módlmy się, abyśmy w świecie rozdartym i podzielonym przez gwałtowne konflikty, potrafili budować Bożą cywilizację miłości. Ciebie prosimy.... 7. Módlmy się za tych, których Jezus powołał z tego świata do Siebie. Niech dzięki łasce chrztu na zawsze zjednoczą się z miłosiernym Bogiem. Ciebie prosimy.... Spójrz Panie na rzesze Twoich wiernych. Ty znasz ich pragnienia i potrzeby. Spraw, aby Twój Kościół stał się dla wszystkich widocznym znakiem Zbawienia, które dajesz nam przez Swojego Syna, Światłość świata, który żyje i króluje na wieki wieków. Amen.
Psalm 1 Ref: Niech zstąpi Duch Twój i odnowi ziemię Błogosław duszo moja Pana O Boże mój Panie Ty jesteś bardzo wielki Odziany w majestat i piękno Światłem okryty jak płaszczem Ty zdroje kierujesz do strumieni Co pośród gór się sączą Nad nimi mieszka ptactwo niebieskie I śpiewa wśród gałęzi Z Twoich komnat nawadniasz góry Owocem Twych dzieł syci się ziemia Każesz rosnąć trawie dla bydła I roślinom, by człowiekowi służyły Jak liczne są dzieła Twoje Panie Tyś wszystko mądrze uczynił Ziemia jest pełna twych stworzeń Błogosław duszo moja Pana Psalm 3 Ref: Śpiewajmy Panu który moc okazał Będę śpiewał na cześć Pana Który wspaniale swą potęgę okazał Gdy konia i jeźdźca Pogrążył w morskiej przepaści Pan jest moją mocą i źródłem męstwa Jemu zawdzięczam moje ocalenie On Bogiem moim, uwielbiać Go będę On Bogiem Ojca mego, będę Go wywyższał Rzucił w morze rydwany faraona i jego wojsko Wybrani wodzowie jego zginęli w Morzu Czerwonym Przepaści ich ogarnęły Jak głaz runęli w głębię Wyprowadziłeś Lud swój I osadziłeś na górze Twego dziedzictwa W miejscu, które uczyniłeś swym mieszkaniem Pan Bóg jest Królem na zawsze na wieki Psalm 5 Ref: Będziecie czerpać ze zdrojów zbawienia Oto Bóg jest moim zbawieniem Będę miał ufność i bać się nie będę Bo Pan jest moją mocą i pieśnią On stał się dla mnie zbawieniem Wy zaś z weselem czerpać będziecie wodę Ze zdrojów zbawienia Chwalcie Pana Wzywajcie Jego Imienia Dajcie poznać Jego dzieła między narodami Przypominajcie, że wspaniałe jest Imię Jego Śpiewajcie Panu bo uczynił wzniosłe rzeczy Niech to będzie wiadome po całej ziemi Psalm 8 Ref: Alleluja, Alleluja, Alleluja, Alleluja Dziękujcie Panu Bo jest dobry Bo Jego łaska trwa na wieki Niech dom Izraela głosi Jego łaska na wieki Prawica Pana wzniesiona wysoko Prawica Pańska moc okazała Nie umrę, ale żył będę I głosił dzieła Pana Kamień odrzucony przez budujących Stał się kamieniem węgielnym Stało się to przez Pana I cudem jest w naszych oczach
Co czyni ktoś, kto wie, że niebawem umrze? Jeżeli kogoś kocha i chce mu coś pozostawić, powinien spisać testament. Unieruchomiony dyktuje: „mój majątek zostawiam..., mój dom..., moje konto..., moje... A wobec najbliższych wypowiada ostatnie słowa. Im większy człowiek, tym ważniejsze; im bliższy, tym cenniejsze. Co powiedzieli znani ludzie gdy umierali? Jakie były ich ostatnie słowa? Król Kazimierz Jagielończyk po diagnozie lekarskiej: „Więc tedy umierać”. Mikołaj Kopernik: „Teraz o Panie, pozwól odejść słudze swemu w pokoju”. Ludwik XVI: „Wybaczam sprawcom mej śmierci i proszę Boga, by krew, którą rozlejecie, nie spadła nigdy na Francję”. Fryderyk Chopin mówił do stojących przy łożu: „Co o...
piwkozam