prawo lotnicze.pdf

(601 KB) Pobierz
Microsoft Word - D20060696Lj
©Kancelaria Sejmu
s. 1/129
USTAWA
z dnia 3 lipca 2002 r.
Prawo lotnicze 1)
Dział I
Przepisy ogólne
Rozdział 1
Zakres regulacji i definicje
Opracowano na pod-
stawie: t.j. Dz.U. z
2006 r. Nr 100, poz.
696, Nr 104, poz. 708
i 711, Nr 141, poz.
1008, Nr 170, poz.
1217, Nr 249, poz.
1829, z 2007 r. Nr 50,
poz. 331, Nr 82, poz.
558.
Art. 1.
1. Przepisy Prawa lotniczego regulują stosunki prawne z zakresu lotnictwa cywil-
nego.
2. Przepisy Prawa lotniczego stosuje się do polskiego lotnictwa cywilnego oraz, w
zakresie ustalonym przez to prawo, również do obcego lotnictwa cywilnego.
1) Niniejsza ustawa dokonuje w zakresie swojej regulacji wdrożenia następujących dyrektyw Wspól-
not Europejskich:
1) dyrektywy 91/670/EWG z dnia 16 grudnia 1991 r. w sprawie wzajemnego uznawania licencji
personelu pełniącego określone funkcje w lotnictwie cywilnym (Dz. Urz. WE L 373 z
31.12.1991),
2) dyrektywy 92/14/EWG z dnia 2 marca 1992 r. w sprawie limitów operacyjnych samolotów ob-
jętych częścią II, rozdział 2, tom 1 załącznik 16 do Konwencji o międzynarodowym lotnictwie
cywilnym, wydanie 2 (1988) (Dz. Urz. WE L 76 z 23.03.1992, z późn. zm.),
3) dyrektywy 93/65/EWG z dnia 19 lipca 1993 r. w sprawie definicji i korzystania ze zgodnych
specyfikacji technicznych dla zamówień na sprzęt i systemy zarządzania ruchem powietrznym
(Dz. Urz. WE L 187 z 29.07.1993),
4) dyrektywy 93/104/WE z dnia 23 listopada 1993 r. w sprawie pewnych aspektów organizacji
czasu pracy (Dz. Urz. WE L 307 z 13.12.1993),
5) dyrektywy 94/56/WE z dnia 21 listopada 1994 r. ustanawiającej podstawowe zasady regulujące
postępowanie w zakresie badania wypadków i zdarzeń w lotnictwie cywilnym (Dz. Urz. WE L
319 z 12.12.1994),
6) dyrektywy 96/67/WE z dnia 15 października 1996 r. w sprawie dostępu do rynku obsługi na-
ziemnej w portach lotniczych Wspólnoty (Dz. Urz. WE L 272 z 25.10.1996),
7) dyrektywy 97/15/WE z dnia 25 marca 1997 r. przyjmującej normy Eurocontrol i zmieniającej
dyrektywę 93/65/EWG w sprawie definicji i korzystania ze zgodnych specyfikacji technicznych
dla zamówień na sprzęt i systemy zarządzania ruchem powietrznym (Dz. Urz. WE L 95 z
10.04.1997),
8) dyrektywy 2000/34/WE z dnia 22 czerwca 2000 r. zmieniającej dyrektywę 93/104 WE doty-
czącej niektórych aspektów organizacji czasu pracy w celu objęcia sektorów i działalności wy-
łączonej z tej dyrektywy (Dz. Urz. WE L 195 z 01.08.2000),
9) dyrektywy 2000/79/WE z dnia 27 listopada 2000 r. dotyczącej Europejskiego Porozumienia w
sprawie organizacji czasu pracy personelu latającego w lotnictwie cywilnym, zawartego przez
Stowarzyszenie Europejskich Linii Lotniczych (AEA), Europejską Federację Pracowników
Transportu (FTF), Europejskie Stowarzyszenie Cocpit (ECA), Stowarzyszenie Linii Lotniczych
Regionów Europy (ERA) i Międzynarodowe Stowarzyszenie Przewoźników Lotniczych
(IACA) (Dz. Urz. WE L 302 z 01.12.2000)
Dane dotyczące ogłoszenia aktów prawa Unii Europejskiej, zamieszczone w niniejszej ustawie – z
dniem uzyskania przez Rzeczpospolitą Polską członkostwa w Unii Europejskiej – dotyczą ogłosze-
nia tych aktów w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej – wydanie specjalne.
2007-06-13
11808558.001.png
©Kancelaria Sejmu
s. 2/129
3. Lotnictwo cywilne obejmuje wszystkie rodzaje lotnictwa, z wyjątkiem lotnictwa
państwowego, to jest państwowych statków powietrznych oraz lotnisk pań-
stwowych wykorzystywanych wyłącznie do startów i lądowań państwowych
statków powietrznych.
4. Przepisów prawa lotniczego nie stosuje się do lotnictwa państwowego, z wyjąt-
kiem przepisów art. 1 ust. 6– 7 2) , art. 2, 3–10, 11 ust. 1, art. 12, 14, 33, 35 ust. 2,
art. 43, 44, 60, 74, 75, art. 76 ust. 2, art. 89, 92, 119–125, 128, 130, 133, 140,
149 i 150 ustawy, oraz z zastrzeżeniem ust. 5.
5. W przypadku wykorzystywania:
1) polskich i obcych państwowych statków powietrznych do prowadzenia dzia-
łalności innej niż służba publiczna,
2) lotnisk lotnictwa państwowego do startów i lądowań cywilnych statków po-
wietrznych oraz statków, o których mowa w pkt 1,
przepisy ustawy stosuje się odpowiednio.
6. Nadzór nad działalnością lotnictwa państwowego, z zastrzeżeniem przepisów
ustawy, sprawują odpowiednio ministrowie właściwi ze względu na przynależ-
ność jednostki będącej właścicielem lub użytkownikiem państwowego statku
powietrznego lub zarządzającej lotniskiem.
7. (uchylony).
8. Przepisy prawa lotniczego dotyczące przewozów lotniczych stosuje się odpo-
wiednio do nieodpłatnych przewozów dokonywanych przez przewoźnika lotni-
czego.
Art. 2.
W rozumieniu przepisów ustawy:
1) statkiem powietrznym jest urządzenie zdolne do unoszenia się w atmosferze
na skutek oddziaływania powietrza innego niż oddziaływanie powietrza od-
bitego od podłoża;
2) polskim państwowym statkiem powietrznym jest:
a) statek powietrzny używany przez Siły Zbrojne Rzeczypospolitej Pol-
skiej (wojskowy statek powietrzny),
b) statek powietrzny używany przez jednostki organizacyjne Straży Gra-
nicznej, Policji, Państwowej Straży Pożarnej i służby celnej (statek po-
wietrzny lotnictwa służb porządku publicznego);
3) użytkownikiem statku powietrznego jest jego właściciel lub inna osoba wpi-
sana jako użytkownik do rejestru statków powietrznych;
4) lotniskiem jest wydzielony obszar na lądzie, wodzie lub innej powierzchni w
całości lub w części przeznaczony do wykonywania startów, lądowań i na-
ziemnego lub nawodnego ruchu statków powietrznych, wraz ze znajdują-
cymi się w jego granicach obiektami i urządzeniami budowlanymi o charak-
terze trwałym, wpisany do rejestru lotnisk;
2) ad. ust. 4 w art. 1 - powoływany art. 1 ust. 7 uchylony
2007-06-13
11808558.002.png
 
©Kancelaria Sejmu
s. 3/129
5) lądowiskiem jest wydzielony obszar na lądzie, wodzie lub innej powierzchni
w całości lub w części przeznaczony do wykonywania startów, lądowań i
naziemnego ruchu statków powietrznych, ujęty w ewidencji lądowisk;
6) część lotnicza lotniska to obszar trwale przeznaczony do startów i lądowań
statków powietrznych oraz do związanego z tym ruchu statków powietrz-
nych, wraz z urządzeniami służącymi do obsługi tego ruchu, do którego do-
stęp jest kontrolowany;
7) zarządzającym lotniskiem jest podmiot, który został wpisany jako zarządza-
jący do rejestru lotnisk cywilnych;
8) lądowaniem handlowym jest lądowanie w celu zabrania lub pozostawienia
pasażerów, bagażu, towarów lub poczty, przewożonych odpłatnie;
9) lotem handlowym jest lot związany z lądowaniem handlowym;
10) lotem międzynarodowym jest lot, w trakcie którego następuje przekroczenie
granicy państwowej;
11) lotem tranzytowym jest lot w przestrzeni powietrznej Rzeczypospolitej Pol-
skiej, rozpoczynający się i kończący poza jej terytorium;
12) lotem długodystansowym jest jednoodcinkowy lot na dystansie, którego po-
konanie wymaga minimum 8 godzin lotu statku powietrznego;
13) przewozem lotniczym jest przewóz pasażerów, bagażu, towarów lub poczty,
wykonywany statkiem powietrznym odpłatnie;
14) regularnym przewozem lotniczym jest przewóz lotniczy, jeżeli w każdym
locie miejsca w statkach powietrznych przeznaczone do przewozu pasaże-
rów, bagażu, towarów lub poczty są publicznie oferowane do nabycia, a
przewóz jest wykonywany między tymi samymi punktami według opubli-
kowanego rozkładu lotów albo w stałych odstępach czasu lub z częstotliwo-
ścią wskazującą na regularność lotów;
15) przewozem czarterowym jest przewóz lotniczy dokonywany na podstawie
umowy czarteru lotniczego, w której przewoźnik lotniczy oddaje do dyspo-
zycji czarterującego określoną liczbę miejsc lub pojemność statku powietrz-
nego w celu wykonania określonego przewozu pasażerów, bagażu, towarów
lub poczty, wskazanych przez czarterującego;
16) przewoźnikiem lotniczym jest podmiot uprawniony do wykonywania prze-
wozów lotniczych na podstawie koncesji – w przypadku polskiego prze-
woźnika lotniczego, lub na podstawie odpowiedniego aktu właściwego or-
ganu obcego państwa – w przypadku obcego przewoźnika lotniczego;
17) portem lotniczym jest lotnisko użytku publicznego wykorzystywane do lo-
tów handlowych;
18) obowiązek użyteczności publicznej polega na zobowiązaniu:
a) przewoźnika lotniczego do zapewnienia świadczenia usług przewozu
lotniczego, spełniających określone wymogi co do ciągłości, regularno-
ści, zdolności przewozowej i taryf, których przewoźnik lotniczy nie
spełniałby, kierując się jedynie interesem handlowym,
b) zarządzającego lotniskiem do zapewnienia funkcjonowania lotniska z
zachowaniem określonych wymagań, których zarządzający lotniskiem
nie spełniałby, kierując się jedynie interesem handlowym
2007-06-13
©Kancelaria Sejmu
s. 4/129
– na warunkach określonych zgodnie z niniejszą ustawą;
19) EASA jest Europejską Agencją Bezpieczeństwa Lotniczego w rozumieniu
rozporządzenia nr 1592/2002/WE z dnia 15 lipca 2002 r. w sprawie wspól-
nych zasad w dziedzinie lotnictwa cywilnego oraz ustanowienia Europej-
skiej Agencji Bezpieczeństwa Lotniczego (Dz. Urz. WE L 240 z 7.09.2002).
Rozdział 2
Umowy i przepisy międzynarodowe
Art. 3.
1. Do stosunków prawnych z zakresu lotnictwa cywilnego stosuje się przepisy
Prawa lotniczego, o ile wiążące Rzeczpospolitą Polską ratyfikowane umowy
międzynarodowe nie stanowią inaczej.
2. Wiążące uchwały organizacji międzynarodowych ustanowionych na podstawie
ratyfikowanych umów międzynarodowych, w tym przyjęte przez Organizację
Międzynarodowego Lotnictwa Cywilnego (ICAO ) załączniki do Konwencji o
międzynarodowym lotnictwie cywilnym, sporządzonej w Chicago dnia 7 grud-
nia 1944 r. (Dz. U. z 1959 r. Nr 35, poz. 212 i 214, z 1963 r. Nr 24, poz. 137 i
138, z 1969 r. Nr 27, poz. 210 i 211, z 1976 r. Nr 21, poz. 130 i 131, Nr 32, poz.
188 i 189 i Nr 39, poz. 227 i 228, z 1984 r. Nr 39, poz. 199 i 200, z 2000 r. Nr
39, poz. 446 i 447, z 2002 r. Nr 58, poz. 527 i 528 oraz z 2003 r. Nr 78, poz. 700
i 701) oraz ich zmiany, ogłaszane są bez zbędnej zwłoki wraz z oświadczeniami
rządowymi dotyczącymi ich obowiązywania. Oświadczenia rządowe ogłaszane
są w Dzienniku Ustaw Rzeczypospolitej Polskiej ze wskazaniem miejsca publi-
kacji uchwał będących przedmiotem ogłoszenia.
3. Jeżeli wiążące Rzeczpospolitą Polską umowy międzynarodowe, w tym wiążące
uchwały organizacji międzynarodowych ustanowionych tymi umowami, prze-
widują jednakowe traktowanie podmiotu polskiego i podmiotu obcego, minister
właściwy do spraw transportu zapewni również w aktach wykonawczych do ni-
niejszej ustawy jednakowe traktowanie tych podmiotów.
4. Dla zwiększenia bezpieczeństwa i efektywności działania lotnictwa cywilnego
minister właściwy do spraw transportu może, w drodze rozporządzenia, wpro-
wadzić do stosowania wymagania międzynarodowe o charakterze specjalistycz-
nym, w tym dotyczące bezpieczeństwa lotnictwa, budowy i eksploatacji statków
powietrznych oraz urządzeń infrastruktury naziemnej, ustanawiane w szczegól-
ności przez:
1) Organizację Międzynarodowego Lotnictwa Cywilnego (ICAO);
2) Europejską Konferencję Lotnictwa Cywilnego (ECAC), w tym Zrzeszenie
Władz Lotniczych (JAA);
3) Europejską Organizację do Spraw Bezpieczeństwa Żeglugi Powietrznej
(EUROCONTROL);
4) Europejską Agencję Bezpieczeństwa Lotniczego (EASA).
5. Uchwały organizacji międzynarodowych, o których mowa w ust. 2, oraz wyma-
gania międzynarodowe, o których mowa w ust. 4, zwane są dalej „przepisami
międzynarodowymi”.
2007-06-13
©Kancelaria Sejmu
s. 5/129
Rozdział 3
Zwierzchnictwo w przestrzeni powietrznej i właściwość prawa
Art. 4.
1. Rzeczpospolita Polska ma całkowite i wyłączne zwierzchnictwo w swojej prze-
strzeni powietrznej. Funkcje wynikające z tego zwierzchnictwa wykonuje, w za-
kresie niezwiązanym z umacnianiem obronności państwa, minister właściwy do
spraw transportu.
2. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, warunki i sposób wykonywa-
nia funkcji wynikających ze zwierzchnictwa w polskiej przestrzeni powietrznej
oraz umacniania obronności, o których mowa w ust. 1, na czas pokoju,
uwzględniając związane z tym obowiązki i uprawnienia odpowiednich służb i
organów oraz zasadę współpracy instytucji zapewniających służby ruchu lotni-
czego z odpowiednimi służbami i organami wojskowymi.
3. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, warunki i sposób przekazy-
wania Ministrowi Obrony Narodowej funkcji, o których mowa w ust. 1, na czas
wojny, stanu wojennego lub stanu wyjątkowego, z uwzględnieniem zasad
współpracy instytucji zapewniających służby ruchu lotniczego z odpowiednimi
służbami i organami wojskowymi oraz innymi organami państwowymi.
Art. 5.
1. W ramach wykonywania zwierzchnictwa, o którym mowa w art. 4, w polskiej
przestrzeni powietrznej zapewniane są służby żeglugi powietrznej zgodnie z:
1) przepisami prawa Unii Europejskiej dotyczącymi Jednolitej Europejskiej
Przestrzeni Powietrznej, a w szczególności:
a) rozporządzeniem (WE) nr 549/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady
z dnia 10 marca 2004 r. ustanawiającym ramy tworzenia Jednolitej Eu-
ropejskiej Przestrzeni Powietrznej (Dz.Urz. UE L 96 z 31.03.2004;
Dz.Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 7, t. 8, str. 23),
b) rozporządzeniem (WE) nr 550/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady
z dnia 10 marca 2004 r. w sprawie zapewniania służb nawigacji lotni-
czej w Jednolitej Europejskiej Przestrzeni Powietrznej (Dz.Urz. UE L
96 z 31.03.2004; Dz.Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 7, t. 8,
str. 31),
c) rozporządzeniem (WE) nr 551/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady
z dnia 10 marca 2004 r. w sprawie organizacji i użytkowania przestrze-
ni powietrznej w Jednolitej Europejskiej Przestrzeni Powietrznej
(Dz.Urz. UE L 96 z 31.03.2004; Dz.Urz. UE Polskie wydanie specjal-
ne, rozdz. 7, t. 8, str. 41),
d) rozporządzeniem (WE) nr 552/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady
z dnia 10 marca 2004 r. w sprawie interoperacyjności Europejskiej Sie-
ci Zarządzania Ruchem Lotniczym (Dz.Urz. UE L 96 z 31.03.2004;
Dz.Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 7, t. 8, str. 46),
2007-06-13
Zgłoś jeśli naruszono regulamin