26_Grudzień 1998.pdf

Rok V Nr 6 (26)

Grudzieñ 1998

ISSN 1234 8112

Trzydzieci lat encykliki HUMANAE VITAE - podsumowanie

Bilans trzydziestolecia

Ks. W³adys³aw Gasid³o

Przez ca³y miniony rok

zamieszczalimy artyku³y

zachêcaj¹ce do refleksji

nad znaczeniem encykliki

Humanae vitae.

Koñczymy ten cykl artyku³em

ks. W³adys³awa Gasid³y,

maj¹c nadziejê,

¿e pomoglimy Wam,

Drodzy Czytelnicy,

lepiej zrozumieæ treci

zawarte w tym wa¿nym

i wci¹¿ aktualnym

dokumencie Kocio³a.

w sobie ten nieprzeparty imperatyw, ¿e

jest to jego obowi¹zek, mimo g³osów

sprzeciwu, jakie dochodzi³y do niego

z ró¿nych stron. wiadcz¹ o tym s³o-

wa Ojca wiêtego wypowiedziane ju¿

po og³oszeniu encykliki: Pierwszym

uczuciem, które wype³ni³o nasze ser-

ce, by³o poczucie ogromnej odpowie-

dzialnoci. Poddalimy nasze sumie-

nie ca³kowicie g³osowi prawdy,

staraj¹c siê interpretowaæ normy Bo¿e

w skomplikowanym problemie auten-

tycznej mi³oci ludzkiej, w zasadniczej

strukturze instytucji ma³¿eñstwa, re-

spektuj¹c godnoæ osobist¹ ma³¿on-

ków i ich powo³anie w s³u¿bie ¿ycia,

jak te¿ wiêtoæ chrzecijañskiego

ma³¿eñstwa. Nie mielimy w¹tpliwo-

ci co do naszego obowi¹zku zabrania

g³osu w sformu³owaniu takim, jakie

znalaz³o wyraz w obecnej encyklice.

dz¹c, Ojciec wiêty sukcesu nie od-

niós³. O wiele wa¿niejsze jest to, co

Matka Teresa powiedzia³a w drugiej

czêci wspomnianego zdania - Pawe³

VI pozosta³ wierny. Wierny Chrystu-

sowi i Kocio³owi, a z tej wiernoci

nie mo¿e nigdy wynikn¹æ z³o. Nieraz

stawia siê pytanie: Wiêcej dobra czy

z³a wynik³o z tego dokumentu? Z wier-

noci Bo¿ej Prawdzie nie mo¿e nigdy

wynikn¹æ z³o, nawet wtedy, kiedy

zbuntowani odchodz¹ i kiedy obra¿e-

ni, czy rozczarowani s³abn¹ w swoim

zaanga¿owaniu w Koció³ i oddalaj¹

siê od niego.

Prorok naszych czasów

Encyklika Humanae vitae nazywa-

na jest czêsto dokumentem profetycz-

nym - proroczym. Nie ulega w¹tpliwo-

ci, ¿e prorokiem by³ tak¿e ten, kto j¹

og³osi³. Nie zapominajmy jednak, ¿e

prorok, to nie tylko kto, kto przepo-

wiada przysz³oæ, ale tak¿e cz³owiek,

który mówi w imieniu Boga, g³osi Jego

orêdzie i wskazuje w³aciw¹ drogê.

Tak¹ w³anie rolê pe³nili prorocy Sta-

rego Testamentu; takim prorokiem by³

równie¿ patron Paw³a VI - Jan Chrzci-

ciel, który napomina³, nawo³ywa³ i po-

ucza³. Bardzo czêsto prorocy tak¿e

cierpieli - spotykamy siê z tym w Sta-

rym i Nowym Testamencie, jak rów-

nie¿ w historii Kocio³a. Na pewno

Pawe³ VI prze¿ywa³ wielkie wewnêtrz-

ne zmagania i rozterki, decyduj¹c siê

na opublikowanie encykliki i nosz¹c

Dokoñczenie na s. 4-5

W tym numerze:

ü Refleksje o Humanae Vitae (s. 1)

ü Interpretacja cyklu (s. 2)

ü Jak robimy Fundamenty? (s.3)

ü Rodzinne wiêtowanie (s. 6)

ü Zadowoleni ma³¿onkowie? (s. 4-5)

ü Nie ma jak u taty (s. 8-9)

ü Nawracaj¹ce zapalenie piersi (s. 10-11)

ü Szpitale przyjazne dziecku (s. 11)

ü Poronienia (s.12)

ü Nowoci w Internecie (s. 14)

ü Kurs radiowy w Poznaniu (s. 14)

ü Papie¿ o wiêtowaniu niedzieli (s. 16)

A za miesi¹c m.in:

Testery p³odnoci; Viagra - kwestie moralne;

Nieregularne cykle - znaczenie od¿ywiania;

Karmienie piersi¹ - porady; Z medycyny.

Owoce wiernoci

Matka Teresa z Kalkuty powiedzia-

³a kiedy: Bóg nie ¿¹da, bym odnosi³a

sukcesy, ale pragnie, bym by³a Mu

wierna. W wietle tego wyznania mo¿-

na by zapytaæ, jak z punktu widzenia

minionego trzydziestolecia spogl¹da-

my dzi na encyklikê Humanae vitae.

Ze s³ów Ojca wiêtego wynika, ¿e nie

chodzi³o mu o sukces w kszta³cie ta-

niej popularnoci. Trudno pos¹dzaæ

Paw³a VI o takie nastawienie, zreszt¹

jego decyzja nie spotka³a siê z po-

wszechnym uznaniem i po ludzku s¹-

P RAKTYKA

P³odnoæ po porodzie

rzedstawiona poni¿ej karta po

chodzi od karmi¹cej matki szes-

nastomiesiêcznego dziecka.

W cyklu tym (w okolicach dnia 32) na-

st¹pi³a pierwsza po porodzie owulacja.

Wczeniej kobieta ta mia³a ju¿ dwa

cykle bezowulacyjne: 25-cio i 28

dniowy.

Zaobserwowanie powrotu p³odno-

ci po porodzie (podobnie jak niere-

gularnoci pojawiaj¹ce siê w okresie

premenopauzy) stanowi czêsto pewien

problem dla ucz¹cych siê metod natu-

ralnego planowania rodziny (to w³a-

nie od wie¿o upieczonych rodziców

otrzymujemy bardzo du¿o prób o radê

i o materia³y). Dlatego w³anie suge-

rujemy, by ma³¿onkowie ju¿ wczeniej

nauczyli siê prowadzenia i interpreto-

wania obserwacji, by w tych trudnych

okresach mieli jakie podstawy i punkt

odniesienia.

Tê kartê przys³a³a pani, która uczy-

³a siê metody objawowo termicznej

z Domowego kursu NPR (informacje

na s. 14) i nie mia³a okazji osobicie

zetkn¹æ siê z instruktorami NPR.

Zwróæmy uwagê na wzrost tempera-

tury w dniach 21 24 w³acicielka

karty skrupulatnie odnotowa³a je jako

zak³ócone (zatem nie bierzemy ich pod

uwagê); zauwa¿y³a tak¿e wystêpuj¹-

cy w tym czasie wyrany luz bardziej

p³odnego typu (rozci¹gliwy), co

upewni³o j¹, ¿e nie wesz³a jeszcze

w fazê niep³odnoci powoulacyjnej.

Gdyby polega³a tylko na temperatu-

rze, mog³aby mylnie s¹dziæ, ¿e zaczê-

³a siê ju¿ faza III.

Mimo ¿e w³acicielka karty zawsze

najpierw dokonywa³a obserwacji ze-

wnêtrznych, by³y one tak niejasne, ¿e

w niektórych dniach nawet ich nie za-

pisywa³a. Jednak z powodzeniem na-

uczy³a siê polegaæ na wewnêtrznych

obserwacjach luzu oraz szyjki maci-

cy zwróæmy uwagê, ¿e s¹ one pro-

wadzone bardzo skrupulatnie. Wza-

jemne potwierdzanie siê ró¿nych

objawów pozwala na dok³adniejsz¹ in-

terpretacjê cyklu. Poniewa¿ jest to ju¿

trzeci cykl po porodzie (a pierwszy

owulacyjny) obraz luzu jest ju¿ do-

syæ ustabilizowany, za temperatura

przed owulacj¹ utrzymuje siê na doæ

niskim poziomie, co jest charaktery-

styczne dla matek karmi¹cych. Typo-

wa dla cykli przejciowych jest tak¿e

krótka faza lutealna (od pierwszego

dnia wzrostu temperatury po owulacji

do ostatniego dnia przed kolejn¹ mie-

si¹czk¹) trwa³a ona 8 dni. Faza III

zaczyna siê wieczorem 35 dnia cyklu

(wed³ug regu³y R), a ostro¿niejsza

regu³a C pozwala wyznaczyæ ja dzieñ

póniej.

Karta ta obrazuje kilka zagadnieñ:

1. Domowy kurs naturalnego pla-

nowania rodziny mo¿e byæ dla ma³¿on-

ków dobrym ród³em wiedzy, nawet w

trudnej sytuacji powrotu p³odnoci po

porodzie.

2. Ekologiczne karmienie piersi¹

rzeczywicie wyd³u¿a okres naturalnej

niep³odnoci poporodowej. Tak¿e dla-

tego a przede wszystkim maj¹c na

uwadze korzyci dla dziecka - na kur-

sach prowadzonych prze Ligê Ma³¿eñ-

stwo Ma³¿eñstwu powiêcamy wiele

uwagi temu zagadnieniu. Obok upo-

wszechniania NPR, tak¿e promocja

karmienia ekologicznego jest jednym

z naszych podstawowych celów.

Badania przeprowadzone przez

wspó³pracuj¹cego z CCL dra Willia-

ma Taylora wykaza³y, ¿e w grupie 55

matek przestrzegaj¹cych zasad ekolo-

gicznego karmienia piersi¹ (podaj¹-

cych wy³¹cznie pier przynajmniej do

szóstego miesi¹ca ¿ycia dziecka, kar-

mi¹cych na ¿¹danie, nie mniej ni¿ 9

razy dziennie w pierwszych trzech

miesi¹cach, pi¹cych ze swymi dzieæ-

mi w nocy) redni czas od porodu do

wyst¹pienia pierwszej miesi¹czki wy-

nosi³ 15,9 miesi¹ca, natomiast w ca³ej

grupie badanych (144 matki wród

tak¿e takie, które nie karmi³y cile

wed³ug regu³) okres ten wyniós³ 12,8

miesi¹ca.

3. W pewnych sytuacjach obser-

wacje wewnêtrzne (luz i szyjka) mog¹

byæ bardziej pomocne ni¿ sama obser-

wacja zewnêtrzna luzu.

4. Dobrze jest, jeli ma³¿onkowie

wiedz¹, jak interpretowaæ wzajemnie

uzupe³niaj¹ce siê objawy p³odnoci.

Bo¿ena Tabor

û ûûûû

31 1

6 5

3 2 1

L L L R R R L R R R R R R R R R R R R R R R R R L L L

P P P

S 1 2 3 4

t t t t/mt/mt/m t/m t t/mt/m t/m t t t t/m t t/m t/mt/mt/m m m t t/m t/mt/mt/mt/m t t t t

mmmm m m

m m

mm m m m m

mm mm m m

Faza lutealna: 8 dni

11-go dnia cyklu dziecko skoñczy³o 16 m-cy

Fundamenty Rodziny nr 6/1998

O NAS

Ma³y kroczek

w nowy roczek

rodzy Czytelnicy i Przyja-

ciele. Koniec roku to czas ró¿-

nych remanentów dostosuj-

my siê i my do tej powszechnej mody.

Za nami (ju¿? dopiero?) pi¹ty rok wy-

dawania Fundamentów Rodziny.

Wci¹¿ siê uczymy, ale jak¹ poprawê

chyba widaæ? Zaczynalimy skromnie:

10 12 stron - g³ównie przedruki, bo-

wiem w pocz¹tkowym zamyle nasze

pisemko mia³o udostêpniaæ polskim

czytelnikom (przede wszystkim

uczestnikom prowadzonych przez Ligê

Ma³¿eñstwo Ma³¿eñstwu kursów na-

turalnego planowania rodziny) artyku-

³y z amerykañskiego biuletynu CCL

Family Foundations. Z czasem trochê

siê roztylimy (w porywach do 20

stron), dopracowalimy siê w³asnego

profilu (mam nadziejê) i grona kilku

wiernych wspó³pracowników, wzrós³

te¿ nak³ad.

¿y siê Gociowi Niedzielnemu i Redak-

torce dzia³u W naszym domu Pani

Ewie Babuchowskiej, która jest bar-

dzo otwarta na wspó³pracê, dziêki

czemu od jakiego czasu nasi auto-

rzy pojawiaj¹ siê na Gociowych

(i gocinnych) ³amach patrz numer

noworoczny.

W efekcie powstaje dzie³o tworzo-

ne zupe³nie spo³ecznie tym bardziej

jest nam mi³o, gdy s³yszymy (od cza-

su do czasu) g³osy wyra¿aj¹ce uzna-

nie dla wyników naszej pracy.

planujemy: stopniowo zwiêkszyæ ob-

jêtoæ do 20 stron (w tym roku mo¿e

w co drugim numerze); wystaraæ siê o

to, ¿eby listonosz przynosi³ Pañstwu

Fundamenty Rodziny na prze³omie

miesiêcy, na które s¹ datowane, a nie

(co siê nam zdarzy³o i tym razem)

na pocz¹tku miesi¹ca nastêpnego; no

i nadal powiêkszaæ nak³ad. Na razie ze

wzglêdów finansowych i organizacyj-

nych wci¹¿ pozostaniemy przy obec-

nej szacie graficznej: bez kolorowej

ok³adki i ró¿ne odcienie szaroci.

A co nam siê marzy? ¯ebycie Pañ-

stwo mieli wiêkszy udzia³ w powsta-

waniu kolejnych numerów, pisz¹c do

nas czêciej o swoich rodzinnych do-

wiadczeniach (na ka¿dy list, nawet

najkrótszy, rzucamy siê jak wyg³odnia-

³e bieszczadzkie wilki). ¯eby znalaz³o

siê wiêcej osób, które pomog¹ nam w

kolporta¿u, zamawiaj¹c przynajmniej

10 egzemplarzy kolejnych numerów

(to najtañszy sposób otrzymywania

Fundamentów, bo taka osoba dostaje

dla siebie jeden darmowy egzemplarz.

Aha... i ¿ebymy stali siê wielko-

nak³adowym, kolorowym i b³yszcz¹-

cym ogólnopolskim magazynem, z sie-

ci¹ korespondentów w najdalszych

zak¹tkach Polski (najciekawsze rzeczy

niekoniecznie dziej¹ siê w Warszawie)

i ¿eby mo¿na by³o zorganizowaæ wiel-

ki zjazd naszych czytelników na jakiej

po³oninie, hali czy innej prerii...

Hola, hola! (...ju¿ wiem - to dlate-

go, ¿e piszê te s³owa o wpó³ do dru-

giej w nocy) Zatem raz jeszcze ser-

decznie dziêkuj¹c za Wasz¹ dobroæ

¿egnam siê z Pañstwem i ¿yczê spe³-

nienia siê w nowym roku równie nie-

okie³znanych marzeñ. Teraz ju¿ wie-

cie, Kochani, dlaczego temu tekstowi

towarzyszy ten nieco oszo³omiony

z radoci anio³ek...q

Wierni czytelnicy

Co dobrego wydarzy³o siê w ostat-

nim roku? Przede wszystkim dziêki

gronu ¿yczliwych i wiernych Czytel-

ników uda³o siê zwiêkszyæ nak³ad

obecnie rozchodzi siê oko³o tysi¹ca

egzemplarzy ka¿dego numeru. Wysy-

³amy pismo wszystkim uczestnikom

naszych kursów, którzy póniej czêsto

odnawiaj¹ prenumeratê; otrzymuj¹ je

ci, którzy zamówili komplet materia-

³ów Kursu domowego NPR; jest sporo

osób, które kolportuj¹ Fundamenty w

swoim rodowisku najczêciej w pa-

rafiach. W ten sposób docieramy na-

wet do Norwegii i do Chicago. Wszyst-

kim Wam jestemy niezmiernie

wdziêczni nie chodzi nam, bowiem

o robienie pisma dla niego samego, ale

o jeszcze jeden sposób propagowania

odpowiedzialnego rodzicielstwa i war-

toci rodzinnych a mówi¹c bardziej

wzniole: o budowanie cywilizacji mi-

³oci, która rodzi siê w rodzinach. Ka¿-

dy z Was ma w tym swój udzia³.

Fundamenty od kuchni

Chcia³bym krótko napisaæ, jak po-

wstaje nasz dwumiesiêcznik. Funda-

menty s¹ redagowane przy minimal-

nych nak³adach finansowych: nie

mamy biura, redakcji, etatowych pra-

cowników, nie p³acimy nikomu hono-

rariów. Tworzone s¹ przy komputerze

stoj¹cym na biurku o wymiarach

120x60 cm w prywatnym mieszkaniu

we wsi Kopaliny na po³udniu Polski.

£¹cznoæ z wielkim wiatem utrzymu-

jemy przede wszystkim dziêki Inter-

netowi. Bezinteresown¹ informacj¹

o Lidze i o naszym pimie s³u¿¹ od cza-

su do czasu katolickie pisma szcze-

gólnie wdziêczne wspomnienie nale-

Plany i marzenia

Wierni s³owom Wieszcza, którego

wspominalimy przez ca³y rok, stara-

my siê mierzyæ si³y na zamiary, nie

zamiar pod³ug si³. A ¿e zamiary

mamy skromne, to i (równie skrom-

nych) si³ te¿ na ogó³ wystarcza. Zatem

Maciej Tabor

Fundamenty Rodziny nr 6/1998

M A£¯EÑSTWO

Zadowolenie

z planowania

rodziny

dr Henryk Jarosiewicz

wypowiedziach na temat

naturalnego planowania ro-

dziny da siê zauwa¿yæ zna-

mienny dwug³os. Z jednej strony wy-

powiadaj¹ siê na ten temat lekarze

i inni specjalici, a z drugiej strony

sami ma³¿onkowie. Jak w ¿adnej in-

nej dziedzinie mêdrca szkie³ko i oko

nie zast¹pi tutaj czucia i wiary. Aby

pogodziæ jeden i drugi punkt widze-

nia, w analizie psychologicznej zwra-

camy uwagê na aspekt ilociowy i ja-

kociowy stosowania metod NPR.

Iloæ obejmuje to, co zewnêtrznie mie-

rzalne, co da siê policzyæ. Chodzi zwy-

kle o dzietnoæ (liczbê dzieci w rodzi-

nie), o poczêcia w czasie zaplanowanym

lub nie (skutecznoæ metod). Jakoæ jest

elementem równie¿ obiektywnym,

a jej miernikiem jest ludzka wia-

domoæ. Dziêki introspekcji, czyli ob-

serwacji wewnêtrznej, dowiadcza siê

ró¿nych uczuæ zwi¹zanych z prakty-

kowaniem metod.

Poza aspektem ilociowym i jako-

ciowym zachowania ma³¿onków, czy-

li poza dwoma opisami sytuacji: opisem

zewnêtrznym i opisem wewnêtrznym,

mo¿na jeszcze mówiæ o ich postêpo-

waniu moralnym. Chodzi o to, czy

ma³¿onkowie spe³niaj¹ siê stosuj¹c

metody. Postêpowanie takie, nasze

spe³nienie, mo¿na prze³o¿yæ na kate-

gorie iloci i jakoci, ale samo ono

wykracza poza nie. Za w³aciwym

odniesieniem dla jego oceny jest do-

bro, jakie w tym postêpowaniu jest

realizowane. Ma³¿onkowie d¹¿¹ do

dobra, a wraz z tym prze¿ywaj¹ spe³-

nienie

nym impasie w dysku-

sji z oponentami. Oto

narzekaj¹cy na metody

NPR zwracaj¹ uwagê, i¿

ma³¿eñstwa praktykuj¹ce

je maj¹ - statystycznie

rzecz bior¹c - wiêcej dzieci stosuj¹ce

antykoncepcjê. Ma to zdaniem kry-

tyków - wiadczyæ o ma³ej skuteczno-

ci metody. Owszem trudno siê nie

zgadzaæ z faktami, ¿e rodz¹ siê dzieci.

Có¿ jednak oznaczaj¹ te fakty? Mo¿-

na by siê odwo³aæ do takiego porów-

nania: wród osób zdrowo siê od¿y-

wiaj¹cych jest znacznie wiêcej

zdrowych, ni¿ wród od¿ywiaj¹cych

siê le. Czy chcemy przeczyæ takim

faktom? Rzeczywicie, wród par sto-

suj¹cych naturalne planowanie rodzi-

ny rednia dzietnoæ waha siê miêdzy

2,5 a 3,0 dziecka na rodzinê (wed³ug

badañ w³asnych autora). Za rednia

dzietnoæ w populacji wynosi oko³o

1,5 dziecka na rodzinê. Czy to nie jest

zatem tak, ¿e pary nie stosuj¹ce metod

naturalnych s¹ zag³odzone? Czy nie

nale¿y stwierdziæ, ¿e - po prostu - za-

mieraj¹ one, podczas gdy pary ¿yj¹ce

w zgodzie z normami etycznymi roz-

wijaj¹ siê prawid³owo?!

Lecz mo¿e jednak cierpi na tym at-

mosfera w ma³¿eñstwach praktykuj¹cych

naturalne planowanie rodziny? Badania

empiryczne przecz¹ temu. S¹ to bowiem

pary zazwyczaj zadowolone ze swego

po¿ycia, aczkolwiek zdarzaj¹ siê wyj¹tki.

Warto im siê przyjrzeæ. Wród 6 grup

ma³¿eñstw, które by³y poddane ocenie

(chodzi³o o styl wdra¿ania siê i stosowa-

nia metod naturalnej regulacji poczêæ)

Rys. Beata Piskór

gu³y relacji ma³¿eñskiej, któr¹ mo¿na, w

lad za nauczaniem Jana Paw³a II, okre-

liæ jako komplementarnoæ, czyli wza-

jemne dope³nianie siê ma³¿onków. Zja-

wisko to dotyczy zarówno dope³niania siê

w wymiarze bytowym: jestemy sobie po-

trzebni, jak i w wymiarze psychologicz-

nym: trudno nam prze¿ywaæ szczêcie

poza sob¹.

swego powo³ania.

£atwo zauwa¿yæ, ¿e je¿eli nie bie-

rzemy pod uwagê postaw ¿yciowych

ma³¿onków, znajdujemy siê w pozor-

by³a równie¿ grupa ma³¿onków, którzy

skar¿yli siê na metody naturalne. Dlacze-

go? Powodem by³o naruszenie wa¿nej re-

Zadowolenie a przyjemnoæ

Kluczem dla zrozumienia komple-

mentarnoci po¿ycia seksualnego jest do-

strze¿enie specyficznych ró¿nic w osi¹-

ganiu zadowolenia i przyjemnoci

w relacjach miêdzy mê¿czyzn¹ a kobiet¹.

Specyfikê relacji seksualnej Karol Woj-

ty³a ujmuje nastêpuj¹co: Kobieta chce

raczej doznawaæ mi³oci, by mog³a mi³o-

waæ. Mê¿czyzna raczej chce mi³owaæ, aby

móg³ doznawaæ mi³oci (Mi³oæ i odpo-

wiedzialnoæ, str.161). Trzeba odró¿niaæ

te dwa aspekty: doznania i akty mi³oci,

gdy¿ dotycz¹ one dwóch odrêbnych w³adz

cz³owieka: intelektu i woli, tj. poznawa-

nia i d¹¿enia. Choæ obie osoby d¹¿¹ do

wspólnego dobra (potomstwo, mi³oæ)

i poznaj¹ siebie wzajemnie w relacji mi-

³oci, to jednak dokonuje siê to w odmien-

ny sposób. Pragn¹c dobra, ma³¿onkowie

osi¹gaj¹ je dwojako: mê¿czyzna kocha-

j¹c, kobieta bêd¹c kochan¹

. A to ozna-

cza, ¿e ró¿ni ich te¿ sposób osi¹gania przy-

jemnoci.

Fundamenty Rodziny nr 6/1998

M A£¯EÑSTWO

Zadowolenie obojga

zadowolenie ¿ony

Stwierdzenie, ¿e kobieta chce do-

znawaæ, rozumiemy w ten sposób, ¿e

kobieta, d¹¿¹c do swego spe³nienia,

pragnie poznaæ mê¿a. Przyjmuj¹c

mê¿a, kobieta prze¿ywa zadowolenie

z bycia matk¹ lub z bycia osob¹ ko-

chan¹. Dowiadczaj¹c zadowolenia

w sobie, w swoim ciele, dowiadcza,

¿e jest kochana. Dowiadcza równie¿

przyjemnoci zmys³owej. Dowiadcza

jej z pewnym opónieniem, kiedy jej

uwaga zaczyna stopniowo obejmowaæ

doznawane treci i prze¿ywaæ je.

Kobieta pocz¹tkowo mniej têskni do

przyjemnoci - d¹¿y raczej do zado-

wolenia, za przyjemnoæ odnajduje

niejako przy okazji.

Fakt, ¿e wczeniej kobieta nie przy-

k³ada tak du¿ej wagi do przyjemnoci,

rañ, nastêpnie doznaje (poznaje) ów

skutek, co przynosi mu przyjemnoæ.

Namacalnym skutkiem w ma³¿eñstwie

jest potomstwo. Tekst Biblii podaje:

Adam pozna³ sw¹ ¿onê, a ona poczê³a

(Rdz 2, 24).

Obdarzaj¹c sob¹ (swoim cia³em)

¿onê, mê¿czyzna obdarza j¹ przyjem-

noci¹. Dziêki jej wiadectwu jest

wiadom równie¿ jej zadowolenia

jako skutku swej aktywnoci i jako

wytworu swej mi³osnej twórczoci.

Jednoczenie - przyjemnoæ doznawa-

nia w³asnego tylko cia³a, poszerza on

o przyjemnoæ doznawania jej cia³a.

To leczy go z zagra¿aj¹cego egoizmu

szukania przyjemnoci w sobie.

brak zadowolenia, które mo¿e byæ

skutkiem otwarcia siê tylko na dozna-

wanie. Tego za wiele kobiet siê lêka.

Koncentracja na przyjemnoci, oraz

przecenianie jej braku, jest powodem

licznych frustracji kobiet. Te za ko-

biety, które zaufa³y swej naturze i cie-

sz¹ siê zadowoleniem osi¹gaj¹ rów-

nie¿ przyjemnoæ!

Bywa równie¿ i tak, ¿e kobieta kon-

troluje sytuacjê w³anie po to, by nie-

przyjmowaæ nasienia. Odwraca siê

wówczas przeciwko swemu zadowo-

leniu, bo tu znowu jego warunkiem

jest ufne przyjmowanie wszystkich

doznañ. Nawet wtedy, kiedy mê¿czy-

zna uwa¿a, to przecie¿ kobieta

z kolei uwa¿a na mê¿czyznê, czyli

kontroluje go jako potencjalnego daw-

cê ¿ycia. Jest to pu³apka, gdy¿ przez

tak¹ aktywnoæ kobiety odsuwa to,

czego najbardziej pragnie (czyli ¿y-

cie)! Kobieta pragn¹c dziecka lêko-

wo unika poczêcia!

Wiêkszoæ nerwic na tle seksual-

nym opiera siê o powy¿szy mechanizm

zaparcia siê siebie. Lêk prowadzi do

represji (czyli wyparcia) pragnieñ oraz

nie pozwala na dowiadczanie przy-

jemnoci. W sytuacji, kiedy kobieta

przejmuje w zupe³noci rolê mêsk¹,

czyli aktywnie kontroluje sytuacjê, pod

ow¹ aktywnoci¹ jest utajony lêk. Jego

skutki s¹ rozliczne. Przede wszystkim

ogromne niezadowolenie, nastêpnie

negacja roli kobiecej oraz tych zasad,

które na tej roli siê opieraj¹. Wreszcie

represja naturalnych uczuæ i zwi¹za-

nych z tym funkcji organizmu kobiety.

Czasem pojawia siê przestrojenie hor-

monalne ze wszystkimi jego skutkami.

Trzeba tu zauwa¿yæ, ¿e wszelkie

badania metodami obiektywnymi,

czyli oparte na pomiarach zewnêtrz-

nych, sta³y siê powodem ogromnego

wypaczenia w spostrzeganiu zjawisk.

Chodzi tu g³ównie o to, ¿e w pospoli-

tym przekonaniu mê¿czyzna osi¹ga

³atwiej przyjemnoæ seksualn¹. Zapo-

mina siê, ¿e jest to przyjemnoæ towa-

rzysz¹ca egoistycznemu zadowoleniu,

osi¹ganemu nie w komplementarnej

relacji z ¿on¹. De facto nie jest to ta

przyjemnoæ, której on szuka!

nie oznacza, i¿ jej nie odczuwa! Tym

bardziej nie wiadczy o tym, ¿e jest jej

nie-przyjemnie. Po prostu jest tak,

i¿ kobieta koncentruje siê zasadniczo

na prze¿ywaniu zadowolenia.

Jak przek³ada siê to na zadowole-

nie obojga ma³¿onków? Jeli kobieta

daje wyraz swojemu zadowoleniu, to

staje siê ono zadowoleniem wspólnym.

S¹ przecie¿ jednym cia³em! Ma³o tego.

M¹¿, przyjmuj¹c wiadectwo o tym za-

dowoleniu, sam dowiadcza nie tylko

zadowolenia, ale i przyjemnoci! Po-

znaje bowiem sw¹ ¿onê jako zadowo-

lon¹. A to jest w³anie dog³êbnie przy-

jemne! Trzeba pamiêtaæ, i¿ sens s³owa

przyjemnoæ sprowadza siê do zja-

wiska przyjmowania! To doprowa-

dza nas ju¿ na lad istoty drugiego prze-

¿ycia, czyli prze¿ycia przyjemnoci.

Zak³ócenia

komplementarnoci relacji

kobieta mê¿czyzna

Czasem bywa tak, ¿e kiedy poszu-

kuje siê zadowolenia robi siê co, co

prowadzi do coraz wiêkszego nieza-

dowolenia. Obserwujemy czasem

u dziecka, ¿e im bardziej potrzebuje

snu, tym bardziej siê aktywizuje, czy-

li... odsuwa mo¿liwoæ snu. Trzeba ta-

kiemu dziecku pomóc, czyli po prostu

po³o¿yæ je do ³ó¿ka. Niedowiadczo-

ny rodzic widz¹c, ¿e dziecko staje siê

ruchliwe, móg³by podj¹æ zabawê

z nim, a jednak dziecko bêdzie dra¿li-

we i niezadowolone z jego wysi³ków.

Analogicznie, ³atwo mo¿na spro-

wokowaæ narastaj¹ce niezadowolenie

u kobiety, kiedy zwróci siê jej uwagê

na poszukiwanie przyjemnoci. Strata

jest podwójna. Najpierw po stronie

przyjemnoci. Aby jej dowiadczyæ,

potrzeba przyjmowaæ, a nie aktywnie

poszukiwaæ. To Adam pozna³ Ewê,

a nie Ewa Adama. Po wtóre: narasta

Przyjemnoæ ma³¿onków

To czego doznajemy, i co poznaje-

my, daje nam przyjemnoæ. Poznaje-

my równie¿ specyficznie z uwagi na

p³eæ. Mê¿czyzna kochaj¹c poznaje,

jak wspomnielimy wy¿ej, owoc swej

mi³oci, czyli zadowolon¹ ¿onê. Ko-

bieta natomiast, bêd¹c kochan¹, pozna-

je tego, który j¹ kocha.

Stwierdzenie, i¿ mê¿czyzna ko-

cha, by doznawaæ, oznacza, ¿e dzia³a

on, nastawiaj¹c siê na pewien skutek

zewnêtrzny. Osi¹gaj¹c kres swych sta-

Dokoñczenie na s. 7

Fundamenty Rodziny nr 6/1998

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: