37.pdf

www.mateusz.pl/ligamm

Rok IX nr 3 (37) 2001

Koszt egz.: 2,5 z³

ks. Artur Jerzy Katolo

stara siê zepsuæ plon? Gdzie wzrasta

wiele zió³ przeciw p³odnoci, gdzie za-

bija siê przed urodzeniem? Ty przecie¿

nie tylko pozwalasz, by nierz¹dnica

pozosta³a nierz¹dnic¹, lecz tak¿e czy-

nisz j¹ morderczyni¹. Czy zauwa¿y³e,

¿e z pijañstwa rodzi siê porubstwo,

a z porubstwa cudzo³óstwo, z cudzo³ó-

stwa morderstwo, a raczej co gorsze-

go; nie wiem nawet, jak to nazwaæ.

Wszak nie zabija, lecz nawet urodziæ

siê mu nie pozwala. Dlaczego obra¿asz

dar Bo¿y; walczysz z Jego prawami;

o to, co jest przekleñstwem, zabiegasz

jak o b³ogos³awieñstwo; ród³o p³od-

noci czynisz kolebk¹ mierci, a niewia-

stê, przeznaczon¹ do p³odzenia potom-

stwa, przygotowujesz do morderstwa?

Aby ci¹gle byæ przedmiotem u¿ycia dla

kochanków, po¿¹dan¹ przez nich i co-

raz wiêcej zgarniaj¹c¹ pieniêdzy, nie

wzbrania siê nawet na taki postêpek,

przygotowuj¹c ¿ar ognia na twoj¹ g³o-

wê, bo choæ zbrodnia jest jej czynem,

ty jeste tego przyczyn¹.

St¹d bior¹ siê tak¿e objawy ba³wo-

chwalstwa, bo wiele nierz¹dnic, chc¹c

siê podobaæ, stosuje zaklêcia, ofiary,

lubczyki i tysi¹ce innych chwytów.

A przecie¿ po takiej sromocie, po mor-

derstwach, po ba³wochwalstwie, po-

rubstwo wydaje siê wielu mê¿czy-

znom rzecz¹ moralnie obojêtn¹, nawet

takim, którzy maj¹ ¿ony; st¹d te¿ zwie-

lokrotnienie nieprawoci. Wszak

z tego powodu przygotowuje siê tru-

cizny, nie dla nierz¹dnego ³ona, lecz

dla skrzywdzonej ¿ony

Kontrola urodzeñ

w tradycji

chrzecijañskiej

(cz. 2)

Nauce Dwunastu Aposto-

³ów (Didache) pochodz¹-

cej z pocz¹tków II wieku,

wród zasad, które obowi¹zuj¹ chrze-

cijan z racji wiary w Jezusa Chrystu-

sa, wymienione s¹: nie zabijaj, nie cu-

dzo³ó¿, nie uprawiaj pederastii, nie

uprawiaj nierz¹du, nie kradnij, nie cza-

ruj, nie truj, nie zabijaj p³odu, nie od-

bieraj ¿ycia niemowlêciu

s³u¿¹ do zaspokajania ¿¹dz cielesnych,

ale do tego, by przy ich u¿yciu, prze-

kazywaæ nowe ¿ycie. Ka¿dy akt ma-

³¿eñski obezp³odniony poprzez rodki

antykoncepcyjne stanowi wzgardzenie

darem Bo¿ym, jakim jest zdolnoæ pro-

kreacji.

Epifaniusz z Salaminy (315403)

w Apteczce (Panarion) [26:5:2] prak-

tykowanie aktów ma³¿eñskich z u¿y-

ciem rodków antykoncepcyjnych,

okrela³ jako zepsucie. Tego rodza-

ju zachowania s³u¿y³y jedynie zaspo-

kajaniu w³asnych ¿¹dz; tego nie godzi

siê czyniæ chrzecijanom.

Problem kontroli urodzin podj¹³

w swoich homiliach w. Jan Chryzo-

stom (350407). W Homilii XXVIII na

Ewangeliê wed³ug w. Mateusza, po-

têpiaj¹c chciwoæ, stwierdza, ¿e ludzie

ni¹ ogarniêci uwa¿aj¹ za rzecz przy-

kr¹ i ciê¿k¹ to, co dla innych jest po-

¿¹dane, mianowicie posiadanie dzie-

ci. Z tej wiêc przyczyny wielu zosta³o

bezdzietnymi, uczynili naturê bezp³od-

n¹, nie zabijaj¹c wprawdzie dzieci,

lecz zapobiegaj¹c ich poczêciu 3 .

O wiele ostrzej wystêpuje ten wiê-

ty przeciwko praktykom antykoncep-

cyjnym i aborcyjnym w Homilii XXIV

na List w. Paw³a do Rzymian. Pisze

on: Dlaczego siejesz tam, gdzie rola

w. Hipolit (170235) przeciwsta-

wiaj¹c siê herezji Kaliksta, która to

herezja wprowadza³a ogromne roz-

przê¿enie moralne w dziedzinê czysto-

ci ma³¿eñskiej, potêpia³ praktyki kon-

troli urodzin jak i po¿ycie seksualne

poza ma³¿eñstwem. Pisa³ on: wiele

tak zwanych chrzecijanek poczê³o

zaraz swobodnie u¿ywaæ rodków an-

tykoncepcyjnych i sznurowaæ siê, ce-

lem spêdzenia p³odu, jeli tylko ze

wzglêdu na honor rodziny, czy te¿

z uwagi na wielki maj¹tek nie chc¹

mieæ dziecka z niewolnikiem, wzglêd-

nie cz³owiekiem ni¿szego stanu. Oto

do jakiej bezbo¿noci doprowadzi³ ów

niegodziwiec, zalecaj¹c cudzo³óstwo

i morderstwo 2 .

Laktakcjusz (250330) w Divine

Institutiones [26:23:18] przypomina³

chrzecijanom, ¿e narz¹dy p³ciowe ja-

kie cz³owiek otrzyma³ od Boga, nie

Interesuj¹cym faktem pozostaje to,

¿e w. Jan Chryzostom praktyki anty-

koncepcyjne wi¹¿e z ba³wochwal-

stwem, czyli brakiem wiary w Jezusa

Chrystusa. Ten brak wiary prowadzi

Dokoñczenie na s. 3

ISSN 1234 8112

C YKLE

poprzednim numerze Fun-

damentów Rodziny przed-

stawilimy interpretacjê cy-

klu wed³ug regu³y Rozetzera dla wy-

znaczania fazy III. Ze wzglêdu na jej

przejrzystoæ oraz maj¹c na uwadze

d¹¿enie do ujednolicenia zasad inter-

pretacji w metodach NPR uczonych

przez najwa¿niejsze orodki w Polsce

Liga Ma³¿eñstwo Ma³¿eñstwu posta-

nowi³a przyj¹æ tê regu³ê Roetzera jako

podstawow¹ w swoim programie szko-

leniowym.

Przypomnijmy: faza III (niep³od-

noæ poowulacyjna) rozpoczyna siê

wieczorem trzeciego dnia wzrostu

tempreatury, przy czym bierzemy pod

uwagê trzy kolejne temperatury wy-

stêpuj¹ce po dniu szczytu znajduj¹ce

siê nad poziomem ni¿szym, a ostat-

nia z nich musi osi¹gaæ przynajmniej

poziom wy¿szy.

Nie zawsze jednak mamy do czy-

nienia z cyklami, w których szczyt lu-

zu i wyrany wzrost temperatury wy-

stêpuj¹ równoczenie. Tym razem

karta, do której zastosujemy regu³ê R,

jest trudniejsza. Dla u³atwienia inter-

pretacji miejmy pod rêk¹ tekst ze stro-

ny 2 poprzednich Fundamentów. W 3

i 4 dniu cyklu wykrelamy temperatu-

ry zak³ócone. luz pojawi³ siê w 10

dniu cyklu. Najpierw by³ przez 3 dni

lepki, potem przez 6 dni rozci¹gliwy i

natychmiast znikn¹³. Osiemnastego

dnia jest rozci¹gliwy, a 19 i w nastêp-

nych ju¿ sucho. Dniem szczytu luzu

jest wobec tego 18 dzieñ cyklu. Wzrost

temperatury nast¹pi³ w 17 dniu cyklu

gdy¿ temperatury w 17, 18 i 19 dniu

s¹ wy¿sze od 6 poprzedzaj¹cych.

Przedwzrostowa szóstka to tempera-

tury w 16, 15, 14, 13, 12 i 11 dniu cy-

klu. Poziom ni¿szy przechodzi przez

najwy¿sze z tych szeciu temperatur i

wyznaczymy go na wysokoci 36,5°C.

Poziom wy¿szy: 36,7°C. Czy tempe-

ratury w dniach 17,18 i 19 wskazuj¹

koniec okresu p³odnoci? Nie, ponie-

wa¿ tylko ostatnia z nich wystêpuje po

dniu szczytu. Dopiero temperatura w

19 dniu cyklu jest pierwsz¹ po szczy-

cie, zatem druga przypada w dniu 20,

a trzecia w 21. Niestety, ta trzecia wy-

¿sza przypadaj¹ca po dniu szczytu

temperatura nie osi¹ga poziomu wy-

¿szego. W takiej sytuacji czekamy na

czwart¹ wy¿sz¹ temperaturê, która

nie musi ju¿ osi¹gaæ poziomu wy-

¿szego. Wszystkie cztery temperatu-

ry (19, 20, 21 i 22 dzieñ cyklu) s¹

wy¿sze od poziomu ni¿szego.

Wszystkie wystêpuj¹ po dniu szczy-

tu. Poniewa¿ trzecia nie osi¹gnê³a

poziomu wy¿szego niep³odnoc

poowulacyjna rozpoczyna siê wie-

czorem czwartego dnia wy¿szych

temperatur, które wyst¹pi³y po dniu

szczytu luzu. Liniê pionow¹ rysu-

jemy pomiêdzy 21 i 22 dniem cyklu.

W nastêpnych Fundamentach przed-

stawimy jescze inny przyk³ad karty

z nietypowym obrazem objawów.q

Aleksandra Strus

Jeli macie Pañstwo karty obserwacji

ilustruj¹ce trudne do interpretacji cykle,

przylijcie je do nas - ich omówienie na ³amach

Fundamentów Rodziny pomo¿e innym;

zyskamy w ten sposób tak¿e ciekawy materia³

badawczy. Oczywicie zapewniamy dyskrecjê

i anonimowoæ.

egularne picie soku z ¿urawiny b³otnej zapobiega nawrotom infekcji dróg moczowych u kobiet informuje

British Medical Journal, przedstawiaj¹c wyniki badañ przeprowadzonych w Finlandii. Badacze podzielili gru

pê 150 kobiet cierpi¹cych na tego rodzaju infekcje na trzy grupy: pierwszej z nich podawano przez 6 miesiêcy

50 ml soku dziennie, druga przez rok przyjmowa³a preparat zawieraj¹cy przyjazne bakterie laktobacillus, za w

ostatniej grupie nie zastosowano ¿adnego leczenia. Po szeciu miesi¹cach iloæ przypadków choroby wród pij¹cych

sok zmala³a o po³owê, podczas gdy przyjmowanie laktobacillus okaza³o siê nieskuteczne. Znacznie mniejsza w porów-

naniu z pozosta³ymi grupami by³a równie¿ liczba nawrotów choroby. Badacze stwierdzaj¹, ¿e ze wzglêdu na dostêp-

noæ soku ¿urawinowego mo¿e on byæ skuteczn¹ alternatyw¹ dla leków antybakteryjnych.q

(Opr. Na podst. British Medical Journal, nr 7302, Vol. 32230, 30 czerwca 2001)

Fundamenty Rodziny nr 3 (37)/2001

Sok ¿urawinowy a infekcje

E TYKA

Kontrola urodzeñ

w tradycji chrzecijañskiej

przeciwpoczêciowych lub wczesnopo-

ronnych wi¹za³o siê z kultem bo¿ków,

co zarazem na p³aszczynie religijno

moralnej oznacza³o pogwa³cenie przy-

kazania Dekalogu Nie bêdziesz mia³

bogów cudzych przede mn¹. Ponadto

tego rodzaju praktyki by³y nie do po-

godzenia z prawem naturalnym, które

zosta³o wpisane przez Stwórcê w ota-

czaj¹cy wiat oraz w sumienie ka¿de-

go cz³owieka. Tak wiêc kontrola uro-

dzin postrzegana by³a jako pogwa³cenie

praw Bo¿ych, które odnosz¹ siê do

ludzkiej natury: zachowanie ¿ycia w³a-

snego i cudzego, oraz przekazanie ¿y-

cia nastêpnym pokoleniom. q

Dokoñczenie ze s. 1

zaspakajaj¹cej ¿¹dze w³asnego mê¿a.

Taki zwi¹zek trudno jest okreliæ mia-

nem ma³¿eñstwa.

W De bono coniugali [1112] w.

Augustyn ³¹czy praktyki antykoncep-

cyjnoaborcyjne z ba³wochwalstwem.

Unikanie poczêcia dziecka przez ma-

³¿onków stanowi obrazê Boga Stwór-

cy, gdy¿ dochodzi do pogwa³cenia

Jego praw zapisanych w naturze aktu

ma³¿eñskiego. Podobn¹ naukê mo¿na

znaleæ w De adulterinis coniugiis

[1:15;17].

Cezary z Arles (470452) w Sermo-

nes [1:12] zaleca, ¿e lepiej by by³o,

gdyby kobieta unikaj¹ca poczêcia

dziecka (stosuj¹c rodki przeciwpoczê-

ciowe lub aborcjê) wst¹pi³a do zakonu

za zgod¹ swojego mê¿a. W ten sposób

bêdzie mia³a mo¿liwoæ odpokutowa-

nia za czyny przeciwne Bo¿emu pra-

wu i uniknie wiecznego potêpienia.

Jak mo¿na by³o zauwa¿yæ, stosowa-

nie rodków antykoncepcyjnych oraz

aborcji ju¿ w staro¿ytnoci chrzecijañ-

skiej by³o obce duchowi wyznawców

Jezusa Chrystusa. U¿ywanie rodków

do rozwi¹z³oci obyczajów, a wkon-

sekwencji do praktyk antykoncepcyj-

nych oraz aborcyjnych. Jednakowa

odpowiedzialnoc za ten stan rzeczy

spada zarówno na kobiety jak i na

mê¿czyzn.

w. Hieronim (331/347419) w Li-

stach [22:13] okrela³ kobiety stosuj¹-

ce rodki antykoncepcyjne mianem

wdów. Wdow¹ stawa³a siê kobieta

nie z powodu smierci mê¿a, ale z po-

wodu niechêci do dzieci, która to nie-

chêæ nakazywa³a uciekanie siê do rod-

ków zapobiegaj¹cych poczêciu, lub

nawet do zabijania dziecka poczêtego.

w. Augustyn (354430) w De

moribus Ecclesiae Catholicae et de

moribus Manichees [18:65] oraz

w Przeciwko Faustusowi [15:7 i 23:30]

przypomina, ¿e instytucja ma³¿eñstwa

ma na celu prokreacjê i wychowanie

nowego ¿ycia. W przypadku, gdy ma-

³¿onkowie unikaj¹ poczêcia dziecka na

ró¿ne sposoby, wówczas kobieta w ta-

kim zwi¹zku przyjmuje rolê kochanki

Ks. Artur Jerzy Katolo

w. Hipolit, Odparcie wszystkich herezji,

9:12, w: Ks. M. Michalski, dz. cyt., t. 1, s. 195.

w. Jan Chryzostom, Homilia XXVIII na

Ewangeliê wed³ug w. Mateusza, nr 5, Kraków

2000, s. 345.

Ten¿e, Homilia XXIV na List w. Paw³a do

Rzymian, nr 4, Kraków 1998, s. 379380.

Autor jest doktorem bioetyki i pracuje w In-

stytcie Jana Paw³a II na KUL-u oraz w redak-

cji kwartalnika Ethos.

KRAJOBRAZ PO REWOLUCJI

SEKSUALNEJ Dyskusja ta jest zwi¹zana z obserwo-

wanym w ostatnich latach w USA wzro-

stem liczby zachorowañ na choroby prze-

noszone drog¹ p³ciow¹. Wed³ug

opublikowanego w 2000 roku raportu Cen-

ter for Disease Control and Prevention po-

nad 65 milionów Amerykanów cierpi któ-

r¹ z chorób przenoszonych drog¹ p³ciow¹,

a szacuje siê, ¿e ka¿dego roku przybywa

ponad 15 milionów zaka¿onych. Najwiêcej

nowych przypadków notuje siê wród na-

stolatków w wieku 1519 lat (1/4 wszyst-

kich zachorowañ) oraz wród m³odych do-

ros³ych. Jest to spowodowane czêstym

zmienieniem partnerów, zwi¹zkami m³o-

dych dziewcz¹t z partnerami starszymi (a

wiêc ju¿ potencjalnie zara¿onymi), wspó³-

¿yciem bez rodków zabezpieczaj¹cych oraz

wiêksz¹ podatnoci¹ organizmów nastola-

tek na niektóre infekcje, takie jak na przy-

k³ad chlamydia, czy gonorrhea

£¹czne koszty ponoszone przez pañ-

stwo w zwi¹zku z t¹ ukryt¹ epidemi¹

(okrelenie u¿yte w tytule raportu) szacuje

siê na oko³o 17 miliardów dolarów rocz-

nie. Od 1996 roku na programy edukacyj-

ne adresowane do nastolatków rz¹d ame-

rykañski przeznacza rocznie ponad 300

milionów dolarów z czego oko³o 85 mi-

lionów na przedsiêwziêcia promuj¹ce czy-

stoæ przedma³¿eñsk¹ jako jedyny skutecz-

ny sposób unikniêcia zaka¿enia. q

Pe³ny tekst raportu dostêpny jest w In-

ternecie:

http://www.cdc.gov/nchstp/dstd/Stats_Trends/

Trends2000.pdf

Fundamenty Rodziny nr 3 (37)/2001

Nauka Dwunastu Aposto³ów, nr 2, w: Ks. M.

Michalski, Antologia literatury patrystycznej,

t. 1, Warszawa 1975, s. 17.

ekarze zrzeszeni w Mississipi Me-

dical Association zwrócili siê do

Amerykañskiego Towarzystwa

Medycznego (AMA), z postulatem, by pro-

pagowa³o ono powci¹gliwoæ seksualn¹

jako podstawow¹ metodê regulacji poczêæ.

Rada Medyczna AMA odnios³a siê jednak

z rezerw¹ do tej propozycji, stwierdzaj¹c,

¿e nie ma naukowych podstaw do zajêcia

takiego stanowiska.

Serwis medyczny Reutera cytuje wy-

powied Mary Armstrong, lekarza rodzin-

nego z Madison w stanie Mississipi, która

stwierdzi³a: Powci¹gliwoæ jest najlep-

szym i najzdrowszym wyborem, dodaj¹c

równoczenie, ¿e aktywne seksualnie oso-

by doros³e powinny mieæ tak¿e dostêp do

informacji na temat antykoncepcji.

W YCHOWANIE

Rodzice jako

wychowawcy

Obserwuje siê obecnie zmianê

postaw rodziców wobec dzieci

polegaj¹c¹ na wycofywaniu siê

rodziców z wychowania

i wprowadzaniu dzieci

w pe³nienie ról spo³ecznych.

M³odzie¿ dostrzega, ¿e staj¹ siê

oni coraz bardziej tolerancyjni

i liberalni, sk³onni do

partnerstwa, rozmów, ustêpstw

i pozwalania na uczestniczenie

w rozwi¹zywaniu problemów

rodzinnych.

1995, s. 326327; 1997, s. 166167; 1999,

s. 143145). Rodzice staj¹ siê coraz bar-

dziej wyrozumiali i ³agodni, tolerancyjni

i daj¹cy swobodê. Niestety ich wycofywa-

nie siê z pozycji autorytetu i przewodnika

prowadzi do nasilenia siê komponentów

stylu wychowania naiwnego i obojêtnego.

Szczególnie niebezpieczny jest paradok-

salny i obojêtny styl wychowania, gdy¿

sprzyja on kszta³towaniu osobowoci sa-

modestrukcyjnej i agresywnej wobec in-

nych.

Analizuj¹c wypowiedzi m³odzie¿y

(CBOS, 1998) na temat spe³niania przez

rodzinê jej funkcji wychowawczych za-

uwa¿amy, ¿e wiêkszoæ rodziców bierze

udzia³ w rozwi¹zywaniu codziennych pro-

blemów ich dorastaj¹cych dzieci. Zdaniem

88% uczniów, rodzicom zale¿y na ich dal-

szej nauce po ukoñczeniu szko³y ponad-

podstawowej, trzy czwarte (72%) ma od-

czucie, ¿e rodzice interesuj¹ sil ich

problemami, a jednoczenie tyle¿ samo

(74%) przyznaje, ¿e s¹ im stawiane wy-

magania co do wspó³udzia³u i wspó³odpo-

wiedzialnoci za prowadzenie domu i po-

moc w gospodarstwie domowym. Rodzice

staraj¹ siê pomóc swym dzieciom, finan-

suj¹c ich dodatkowe zajêcia (43%), roz-

wijaj¹c ich zainteresowania kulturalne

(47%) oraz wp³ywaj¹c na formacjê reli-

gijn¹ poprzez nak³anianie do praktyk reli-

gijnych (52%). Im lepsza sytuacja mate-

rialna rodziny, wy¿sze wykszta³cenie

rodziców, wiêksza miejscowoæ i lepsze

oceny dziecka, tym czêstsze inwestowa-

nie przez rodziców w jego naukê (Rodzi-

ce, 1999, s. 45).

ojca w kszta³towaniu religijnoci dzieci. Za-

anga¿owanie rodziców jest jednak zale¿ne

od wielu zmiennych, np. regionu, z które-

go pochodz¹, zawodu i poziomu ich wy-

kszta³cenia, pracy zawodowej matki. Sta-

rania rodziców, a zw³aszcza matki,

o religijne wychowanie dzieci uwidacznia

siê szczególnie w formie zapisania dziecka

na katechizacjê, pilnowania, by uczestni-

czy³o w niedzielnej mszy w. i wdra¿ania

do przestrzegania zasad moralnych. Rzad-

ko natomiast wspólnie uczestnicz¹ z nimi

w praktykach religijnych, prowadz¹ rozmo-

wy na tematy wiary, staraj¹ siê o dawanie

dobrego przyk³adu w³asnym ¿yciem, zachê-

caj¹ do pog³êbiania wiedzy religijnej oraz

wspólnie modl¹ siê z nimi. Sama m³odzie¿

przypisuje wiêksze ni¿ rodzice znaczenie

modlitwie w ich rodzinnej formacji religij-

nej podkrelaj¹c, ¿e to w³anie modlitwa

by³a istotnym elementem ich wychowania

religijnego w domu. Jednoczenie obserwu-

je siê coraz wiêksz¹ tolerancjê rodziców wo-

bec odmiennych przekonañ religijnych ich

dorastaj¹cych dzieci, liberalizacjê podejcia

do wychowania religijnego, a nawet obo-

jêtnoæ (Wêgrzyn, 1999).

W niniejszym artykule oparto siê na

materia³ach prezentuj¹cych badania ogól-

nopolskie lub reprezentatywnych grup

m³odzie¿y (prowadzone przez CBOS, na-

ukowe orodki, np. Uniwersytet l¹ski,

Uniwersytet Gdañski, Katolicki Uniwer-

sytet Lubelski), natomiast nie uwzglêdnio-

no w nim badañ skoncentrowanych na tzw.

grupach ryzyka. Przedmiotem analizy by³y

badania przeprowadzone w ci¹gu ostatnich

omiu lat tak, aby respondenci, którzy od-

powiadali na pytania w 1992 roku jako

roczniki 1971 i póniejsze mogli odpo-

wiadaæ kryterium socjologicznemu i byæ

zaliczeni do grupy m³ode pokolenie.

Proces wychowania w rodzinie bazuje

na dwóch procesach: normatywnym (sta-

wianie wymagañ) i emocjonalnym (zapew-

nienie dziecku uczuciowego wsparcia).

Zale¿nie od ich kombinacji powstaj¹ czte-

ry style wychowania. Dojrza³y styl wycho-

wania (wymagania poparte uczuciem) by³

realizowany w 45% rodzin maturzystów

z 1994 roku, styl paradoksalny (wymaga-

nia bez wsparcia uczuciowego) oraz na-

iwny (emocjonalna bliskoæ bez wymagañ)

wystêpowa³ w co pi¹tej rodzinie (22%),

natomiast obojêtny styl (brak wymagañ

i uczuæ) jest najrzadszy i relacjonuje go co

jedenasty maturzysta (9%) (Mariañski,

Pogl¹dy rodziców i dzieci

Badaj¹c zbie¿noæ lub rozbie¿noæ pogl¹-

dów m³odzie¿y z pogl¹dami ich rodziców

w niektórych wa¿nych sprawach (religia,

sprawy spo³eczne i polityczne, moralnoæ

w tym równie¿ dotycz¹ca sfery seksual-

nej) uzyskano w grupie maturzystów ró¿ne

wyniki w zale¿noci od rodzaju kwestii oraz

zmiennych spo³eczno-demograficznych.

Deklarowane podobieñstwo jest najwy¿sze

w zakresie spraw religijnych, znacznie ni¿-

sze w kwestiach ogólnomoralnych i spo³ecz-

nych, natomiast najni¿sze w sprawach zwi¹-

zanych z polityk¹ i moralnoci¹ seksualn¹.

Wychowanie religijne

Rodzina jest równie¿ postrzegana jako miej-

sce wychowania religijnego, przy czym

wszystkie badania socjologiczne potwier-

dzaj¹ tezê o wiêkszym wp³ywie matki ni¿

Dokoñczenie obok

Fundamenty Rodziny nr 3 (37)/2001

W YCHOWANIE

Brak podobieñstwa pogl¹dów m³odzie¿y

we wszystkich wymienianych kwestiach

ujawni³a ponad pi¹ta czêæ badanych, co

wskazuje, ¿e w tych rodzinach nie dokona³

siê skutecznie proces socjalizacji wartoci

rodzicielskich. Obserwuje siê te¿ du¿¹ trud-

noæ okrelania przez m³odzie¿ podobieñ-

stwa lub niezgodnoci swoich pogl¹dów

i pogl¹dów rodziców (oko³o po³owa bada-

nych), co mo¿e wiadczyæ zarówno

o zwiêkszaj¹cej siê s³aboci realizowania

przez rodziny funkcji wychowawczej, jak

i daleko posuniêtej tolerancji rodziców wo-

bec wyborów ich dzieci. Brak zaintereso-

wania, a nawet dystans wobec wartoci

przyjmowanych przez rodziców wiadczy

o niebezpieczeñstwie braku ci¹g³oci miê-

dzypokoleniowego przekazu wartoci oraz

wzrostu roli rodowisk pozarodzinnych,

które wobec coraz wiêkszej liczby m³odzie-

¿y przyjmuj¹ funkcje socjalizuj¹ce (Mariañ-

ski, 1995, s. 302310).

Do zalet, które zdaniem m³odzie¿y ma-

turalnej nale¿y wpajaæ w wychowaniu dzie-

ci w rodzinie, nale¿¹ przede wszystkim te,

które s¹ zorientowane na w³asn¹ doskona-

³oæ i samorealizacjê (uczciwoæ, tolerancja,

odpowiedzialnoæ. szacunek dla samego sie-

bie, wiara religijna, pracowitoæ, prawdo-

mównoæ, samodzielnoæ, wytrwa³oæ) ni¿

na cechy skierowane na ¿ycie spo³eczne (Ma-

riañski, 1995, s. 285296; 1997, s. 172). Za-

sadniczo m³odzie¿ ta odrzuca twarde me-

tody wychowania, natomiast aprobuje przede

wszystkim takie metody, jak zrozumienie

przez rodziców k³opotów i problemów m³o-

dzie¿y (71%), wyrozumia³oæ i tolerancjê

(55%), osobisty przyk³ad rodziców (48°l0),

rozmowy i przekonywanie (34%), okazywa-

nie serdecznoci (33%), konsekwencja

w postêpowaniu (29%), chronienie od z³ego

towarzystwa (20%) i pozostawienie samo-

dzielnoci (16%). Wydaje siê wiêc, ¿e dora-

staj¹ce pokolenie bêdzie realizowaæ we w³a-

snych rodzinach ³agodny styl wychowania,

odchodz¹c od rygoryzmu i dyscypliny, kar

i domagania siê bezwzglêdnego pos³uszeñ-

stwa (Mariañski, 1997, s. 168171).

wawcami i przyswojeniu ich stylu wycho-

wawczego jako w³asnego wiadcz¹ wyni-

ki badañ m³odzie¿y katowickiej. Ogólnie

wyrazi³a ona akceptacjê dla stylu wycho-

wania w rodzinie generacyjnej, uznaj¹c go

za dobry i wart aplikacji w przysz³ym ¿y-

ciu (60% deklaruje stosowanie podobne-

go styl wychowania, 12% takiego same-

go). Natomiast jedna trzecia m³odzie¿y

dystansuje siê wobec stylu wychowania

w³asnych rodziców. Na aprobatê systemu

wychowawczego rodziców pozytywnie

wp³ywa pochodzenie z pe³nej rodziny, au-

tentyczna wiara i czêste praktyki religijne

(Budzyñska 1999). q

Dorota Kornas-Biela

Bibliografia

E. Budzyñska, Obraz rodziny u katowickiej m³o-

dzie¿y, Katowice 1999.

J. Mariañski, Mieæ czy byæ? Konsumpcjonizm jako

styl ¿ycia wyzwaniem dla Kocio³a, Kraków 1997.

Rodzice i rówienicy w opiniach m³odego pokole-

nia Polaków. Komunikat z badañ CBOS, Warsza-

wa 1997.

K. Wêgrzyn, Wychowanie religijne w rodzinie gór-

nol¹skiej, Warszawa 1999

Autorka jest pracownikiem naukowym Kato-

lickiego Uniwersytetu Lubelskiego. Zamiesz-

czony tekst stanowi fragment wiêkszej pracy

zatytu³owanej Rodzina w opinii m³odego po-

kolenia Polaków.

Szczêliwy poród

kobiety, która w ci¹¿y

przesz³a operacjê serca

zterdziestodwuletnia mieszkanka

jednej z podkrakowskich gmin,

która w marcu, bêd¹c w ci¹¿y, prze-

sz³a powa¿n¹ operacjê serca, urodzi³a

dziecko. Poród w Klinice Ginekologii i Po-

³o¿nictwa Collegium Medicum UJ przebieg³

bez komplikacji. To drugi taki przypadek

w Polsce. Dziewczynka przysz³a na wiat

zdrowa. Wa¿y 2950 g i mierzy 52 cm. Jest

pi¹tym dzieckiem nauczycielskiego ma-

³¿eñstwa. Bêdzie mieæ na imiê Maria Anto-

nina. Powierzylimy dziecko opiece Mat-

ki Boskiej, chcielimy te¿ uhonorowaæ prof.

Antoniego Dziatkowiaka powiedzia³ PAP

szczêliwy ojciec dziewczynki. Poród od-

by³ siê przez cesarskie ciêcie. Ze wzglêdu

na niecodziennoæ sytuacji bylimy bardzo

ostro¿ni. Na szczêcie nie by³o ¿adnych

komplikacji. Dziecko i matka czuj¹ siê bar-

dzo dobrze powiedzia³ PAP dr Józef To-

maszczyk, ordynator oddzia³u po³o¿nictwa

Kliniki Ginekologii i Po³o¿nictwa Colle-

gium Medicum. Wyj¹tkowoæ porodu po-

lega³a na tym, ¿e matka dziecka w 21 tygo-

dniu ci¹¿y przesz³a w krakowskiej Klinice

Chirurgii Serca i Naczyñ Instytutu Kardio-

logii Collegium Medicum UJ operacjê ser-

ca w kr¹¿eniu pozaustrojowym. Kobiecie

zagra¿a³ obrzêk p³uc spowodowany ciê¿k¹

wad¹ serca. Wszczepienie sztucznej zastaw-

ki by³o podwójnie ryzykowne: dla matki i

dla dziecka. Dop³yw krwi i tlenu do p³odu,

w czasie gdy serce matki nie bi³o, zapew-

nia³a specjalna pompa. Operacjê prowadzi³o

kilkunastu lekarzy: zespó³ kardiochirurgów

z prof. Antonim Dziatkowiakiem oraz ze-

spo³y anestezjologów i kardiologów

z udzia³em po³o¿ników i neonatologów.

Musielimy dzia³aæ bardzo szybko, by

w czasie, gdy serce matki nie bi³o dostar-

czyæ wszystkie ¿yciodajne substancje dziec-

ku. Uda³o siê to zrobiæ w 27 minut po-

wiedzia³ PAP prof. Antoni Dziatkowiak.

To wielki sukces przede wszystkim natu-

ry, a dopiero potem zas³uga ogromnego do-

wiadczenia i wiedzy kardiochirurgów, kar-

diologów i po³o¿ników, ¿e uda³o nam siê

przeprowadziæ kobietê przez ci¹¿ê bezpiecz-

nie podkrela prof. Dziatkowiak. Podob-

n¹ operacjê, pierwsz¹ w kraju, zespó³ leka-

rzy pod kierownictwem prof. Dziatkowiaka

wykona³ w 1988 r. Wówczas ryzyko kom-

plikacji by³o jednak mniejsze, bo pacjentka

by³a ju¿ w zaawansowanej ci¹¿y

i p³ód móg³by siê rozwijaæ poza jej organi-

zmem. Rodzina matki jest szczêliwa. To

dziecko uratowa³o jej ¿ycie. Gdyby nie by³a w

ci¹¿y, nie dowiedzia³aby siê, ¿e jest chora na

serce powiedzia³a PAP siostra kobiety.q

(PAP 05.07.2001)

Wzory rodzicielstwa

Rodzina jako rodowisko wychowawcze

dostarcza dzieciom modeli sprawowania

funkcji rodzicielskiej, do których bêd¹ siê

mogli odnieæ w swoim doros³ym ¿yciu.

O identyfikacji z rodzicami jako wycho-

Fundamenty Rodziny nr 3 (37)/2001

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: