5.Odmiany Wicca.doc

Popularniejsze odmiany i kościoły Wicca

Tradycja

"Dziadkiem" wszystkich współczesnych odmian Wicca jest niewątpliwie Gerald B.Gardner.
Inicjacja Gardnera dokonana została w zgromadzeniu w regionie New Forest (Anglia) przez Wielką Kapłankę zwaną "Old Dorothy" Clutterbuck. W 1949 r. Gardner napisał nowelę "High Magic Aid" o rytuałach i tradycjach praktykowanych w tym zgromadzeniu. W roku 1951 odbył się ostatni w Anglii proces sądowy o uprawianie czarów i Gardner opublikował "Witchcraft Today". Jego publikacje wzbudziły żywe zainteresowanie tak w Anglii jak i za jej granicami.

Tak zaczął powstawać kościół Wicca określany dziś, jako tradycyjny, czyli...

Gardnerian Wicca

Jest to droga oparta ściśle na tradycji czarownic z New Forest i jako taka jest chyba najbardziej konserwatywną odmianą Wicca. Posiada (jako jedna z nielicznych) ścisłą strukturę hierarchiczną, z Wielką Kapłanką (Kapłanem) na czele. Odznacza się także wielką tajemniczością dotyczącą tak siedzib i miejsc spotkań, jak i rytuałów. Wiele rytuałów nie zostało ujawnionych i poznać je można dopiero po inicjacji, na którą jest naprawdę bardzo trudno zasłużyć. Każde zgromadzenie gardnerian jest autonomiczne i prowadzone przez Wysoką Kapłankę. Głównymi założeniami jest wiara w reinkarnację oraz sławna Wiccan Rede ("Dopóki nie szkodzisz, rób to co chcesz"). Zgromadzenia składają się, jeśli to możliwe z kobiet i mężczyzn w ilościach równomiernych. Gardnerianie mają do przejścia trzy stopnie wtajemniczenia, zanim mogą zostać Wysoką Kapłanką (Kapłanem). 

Alexandrian Wicca

Powstanie kościoła Alexandrian Wicca zainicjował Alex Sanders (wraz z żoną Maxine) twierdząc, że inicjację jego przeprowadziła jego babka w 1933 r. Wbrew temu niektórzy wciąż uważają, że Alexandrian Wicca wywodzi się bezpośrednio z tradycji starożytnej Aleksandrii...

Tradycja Aleksandrian jest bardzo zbliżona do gardneriańskiej. Główna różnica polega na używanej symbolice oraz na tym, że większość rytuałów ma tu charakter formalny, nie mający związku z magicznymi ceremoniałami. Aleksandrianie są też bardziej eklektyczni i liberalni. Niektóre z zasad obowiązujących w kościele gardneriańskim, jak na przykład nagość, która obowiązuje podczas wszystkich rytuałów, funkcjonują tutaj opcjonalnie, mogą być albo nie być przestrzegane - w zależności od przekonań poszczególnych uczestników rytuału.

Mary Nesnick, Amerykanka, która przeszła inicjację zarówno w kościele gardneriańskim, jak i w alexandriańskim, zainicjowała "nową" tradycję zwaną Algard. Tradycja ta jednoczy nauki obu kościołów pod jednym znakiem. Było to mozliwe właśnie dzięki wielu podobieństwom pomiędzy obiema odmianami.

Dianic Wicca

Dianic Wicca dzieli się na dwie gałęzie:

Jedną z nich, zwaną także "Old Dianic" jest kościół, którego inicjatorami byli Morgan Mc Farland i Mark Roberts (obaj z Teksasu, USA). Daje on pierwszeństwo pierwiastkowi żeńskiemu - Bogini (Diana), ale czci także Rogatego Boga jako Jej Kochanka i Partnera. Zgromadzenia są mieszane, składają się z przedstawicieli obu płci.

Druga gałąź jest najbardziej feministycznym rytem Wicca. Jest w tej chwili pod względem rytuałów mieszaniną różnych tradycji, przy czym zasadą jest, że w zgromadzeniach biorą udział jedynie kobiety. Pierwiastek kobiecy Mocy jest tu praktycznie jedynym preferowanych źródłem Mocy. Nie ma żadnej hierarchii, decyzje podejmowane są na zasadzie konsensusu. zgromadzenia otwarte są dla kobiet o różnych orientacjach seksualnych, jednak dominują tu lesbijki. Gałąź ta stanowi także feministyczny ruch społeczny i wydaje gazetę "Of a Like Mind".

Celtic Wicca (Kościół Wicca)

Kościół Celtic Wicca został założony przez małżeństwo: Gavin i Yvonne Frost. Tradycja ta opiera się na praktykach pochodzących od przedchrześcijańskich Celtów. Włacza się tu tradycję irlandzką, walijską, szkocką, oraz niektóre elementy tradycji teutońskiej. Zawierają się tu też niektóre elementy praktyk druidzkich. Duże znaczenie ma używanie Runów.

Tradycja ta jest najbardziej skierowana "ku Naturze" oraz ma najwięcej religijnych aspektów Mocy.  Oferuje - co ciekawe - korespondencyjne kursy uczące tej drogi Wicca.

Niejaki Raymond Buckland, podążający ścieżką gardnerian, połączył tradycję Gardnerian Wicca z Celtic Wicca tworząc odmianę Seax-Wicca.

Teutonic Wicca

Ta odmiana drogi Wicca obejmuje tradycje wywodzące się z terenów Niemiec, Danii i krajów skandynawskich. Bogowie (siły) mają tu różne imiona, głównie jest to wywodzący się z lokalnej mitologii Odin (pierwiastek męski) i Freya bądź Freyja (pierwiastek żeński). Symbolika wywodzi się z podobnych źródeł. Z tych samych powodów duże znaczenie odgrywają tutaj Runy.

Ceremonial Wicca

Tradycja ta kultywuje ekstremalne techniki wykorzystania Mocy. Ceremoniały są tu bardzo silnie związane z Naturą i bazują na rytuałach pochądzących z okultyzmu. Stąd cała ideologia jest tu bardzo ezoteryczna, a cały nacisk położony jest na naukę magii.

Solitary Wicca

Jest to jedna z najpopularniejszych odmian Wicca, lecz właściwie nie jest kościołem. Wielu Wicca praktykuje indywidualnie, nie wiążąc się z żadną z istniejących odmian tej religii. Prawdopodobnie tak właśnie dawniej odbywały się rytuały. W Starej Religii jej wyznawcy mieszkali zbyt daleko od siebie, co zmuszało ich do praktyk indywidualnych. Tylko od czasu do czasu Solitarianie spotykają sie w grupkach w celu odbycia jakichś ceremonii, jednak nie są to zgromadzenia o ustalonym składzie.

Stregheria (Strega)

Stregheria to włoski kult Mocy. Jest tak podobny do Wicca, ze właściwie można traktować go jako jedną z odmian Wicca. To stary system, wywodzący swoją historię z czasów poprzedzających XIV wiek.