problemu wychowawczego .
1 . IDENTYFIKACJA PROBLEMU
T . ma lat 3 . Jest przedszkolakiem grupy 3 – latków .
Wychowuje się w rodzinie niepełnej ,dysfunkcyjnej . Brak jest ojca , matka z wykształcenia mgr wychowania muzycznego , chora przewlekle na schizofremię – pod stałą kontrolą lekarza psychiatry .
W czasie spotkań adaptacyjnych zauważyłam , dziecko bardzo mało mówi , wdaje z siebie jedynie piskliwe odgłosy , często krzyczy , nie reaguje na polecenia , zmienia bardzo szybko miejsce zabawy .
Prowadziłam bieżące rozmowy z mamą , dzieliłyśmy się spostrzeżeniami i uwagami . Widoczny był niepokój w oczach matki .
Starałam się zapewnić mamę , że będę robiła wszystko , aby T. zaadoptował się w grupie w grupie przedszkolnej i aby jego rozwój przebiegał prawidłowo .
2 . GENEZA I DYNAMIKA ZJAWISKA
Jestem wychowawczynią T. od początku roku szkolnego 2002 / 2003 .
Bazując na zdobytej wiedzy oraz mając wyniki obserwacji chłopca podczas spotkań adaptacyjnych , już od pierwszych dni , tygodni i miesięcy podejmowałam szereg działań mających na celu odszukania źródła agresywnego i głośnego zachowania dziecka oraz wyeliminowanie nieprawidłowości w zachowaniu T. .
Obserwowałam chłopca w każdej sytuacji , w kontaktach z rówieśnikami , podczas wykonywania czynności samoobsługowych oraz podczas leżakowania . Wyniki obserwacji były niepokojące . Widoczna dysharmonia w przebiegu rozwoju dziecka w poszczególnych sferach .
T. jest bardzo ruchliwy , głośny , agresywnie zachowuje się w kontaktach z rówieśnikami , słabo posługuje się łyżką , nieprawidłowo trzyma kredkę , często moczy się , widoczna wada wymowy , nie reaguje na polecenia , potrzebuje kilku powtórzeń , sprawia wrażenie jakby nic nie słyszało .Potrafi pokazać swoją ulubioną zabawkę , poszczególne części ciała . Zabawkami potrząsa , rzuca , nie przejawia nimi dłuższego zainteresowania . Nie potrafi skupić uwagi na dłuższą chwilę . Chłopiec pogodny , wesoły , ciekawy świata .
Matka T. bardzo otwarta na współpracę , mająca zaufanie do nauczycielki , przyjaźnie nastawiona , rozumie , że wspólnymi siłami pomożemy dziecku .
Podczas wywiadu z matką uzyskałam informacje , że w ok. . 7 m-cu ciąży nastąpiło zatrucie ciążowe . Poród dziecka odbył się w 42 tygodniu ciąży i był to poród „prowadzony” za pomocą vaccum . Matka podaje , że dziecko zaczęło późno siadać , ok. . 8-mego miesiąca , chodzić zaczęło o czasie , gdy miało ok. . 1,3 r.ż. Od grudniu 1999r. do czerwca 2002r. chłopiec był badany w Poradni Zdrowia Psychicznego w Koszalinie - diagnoza – to opóźnienie rozwoju psychoruchowego ok. . 6 miesięcy .
W 2002 roku przeprowadzono chłopcu badania psychologiczne w Poradni Psychologiczno - Pedagogicznej .
W wyniku zgromadzonych informacji uważam , że agresywne , nadpobudliwe zachowanie chłopca ma swoje podłoże :
· Opóźnienie w rozwoju ok . 6 miesięcy
· Wada wymowy
· Brak samodzielności
· Brak konsekwentnego działania ze strony matki
3 . ZNACZENIE PROBLEMU
Mimo , że zachowanie chłopca zakłóca pracę z całą grupą , to staram się nie bagatelizować problemu . Szukam odpowiednich form i metod pracy , aby pomóc T. , by poczuł się bezpieczny w środowisku przedszkolnym i czuł miłość i zrozumienie wokół siebie .
Okazując cierpliwość , pomoc , kierując się zasadą stosowania jasnych , konkretnych reguł możemy liczyć się z małymi krokami postępu w zachowaniu chłopca .
4 . PROGNOZA
Na bazie własnych doświadczeń , korzystając z pomocy specjalistów oraz wykorzystując fachową literaturę mogę ustalić skuteczność moich oddziaływań odnośnie nieprawidłowego zachowania chłopca :
- prognoza negatywna - w przypadku zaniechania oddziaływań
· Wzmożona agresja , nadpobudliwość
· Nie zaadoptowanie w środowisku przedszkolnym
· Nasilające się konflikty z rówieśnikami
· Nieprawidłowy rozwój społeczny , emocjonalny
- prognoza pozytywna - w przypadku wdrożenia oddziaływań
· Wyeliminowanie zachowań agresywnych , nadpobudliwych
· Zaadoptowanie się w środowisku przedszkolnym
· Nawiązywanie właściwych kontaktów z rówieśnikami , poprawienie relacji
· Pozytywny rozwój społeczny i emocjonalny
· Samodzielność i radzenie sobie w różnych sytuacjach
· Prawidłowy rozwój mowy
· Odnoszenie drobnych sukcesów
5 . PROPOZYCJE ROZWIĄZAŃ
CELE :
- DOPROWADZIĆ DO TEGO , ABY DZIECKO
· Poczuło się bezpieczne i kochane
· Zintegrowało się z rówieśnikami
· Osiągnęło samodzielność w czynnościach samoobsługowych
· Przestrzegało zasady i umowy obowiązujące w grupie
ZADANIA :
· Stały kontakt z mamą w celu ujednolicenia oddziaływań wychowawczych
· Stały kontakt z logopedą
· Częste rozmowy z chłopcem - dostrzeganie i chwalenie nawet drobnych sukcesów , pomoc w trudnych sytuacjach
· Zastosowanie systemu motywującego chłopca do prawidłowych zachowań
· Rozmowy z rówieśnikami w celu uczulania na nie wyśmiewanie się z kolegi
· Wzmacnianie wiary chłopca w słuszność postępowania i we własne możliwości
· Stosowanie jasnych , konkretnych zasad
JOLZAR