Linz Cathie - Łowca motyli.pdf - Harlequiny - magdalena5191

CATHIE LINZ

Łowca motyli

Tytuł oryginału

Escapades

Przełożyła Krystyna Kozubal

PROLOG

– Masz sprowadzić moją córkę z powrotem i nie obchodzi mnie, jak to zrobisz.

Rick Dunbar milczał. Kontemplował kosztowny wystrój eleganckiego gabinetu.

Nie miał cienia wątpliwości, że jego klientowi, Howardowi Redmondowi, prezesowi

Redmond Imports, wiodło się w interesach. Bez wątpienia też bardzo się denerwował

zniknięciem córki. Dlatego właśnie wezwał do siebie Ricka Dunbara, najlepszego

prywatnego detektywa w mieście.

– Skąd mam ją przywieźć? – zapytał Rick ze stoickim spokojem.

– Nie mam pojęcia. Ostatnio widziano ją na Alasce. Spisałem tu wszystko, co o

niej wiem. – Howard podał Rickowi cienką kopertę.

– Moja córka ma talent do znikania. – mówił Howard. – Wypisałem ci tu niektóre

z jej pomysłów. Aż trudno uwierzyć, w co ona się pakuje. W kopercie masz też czek na

tysiąc dolarów. Kiedy ją znajdziesz, dostaniesz następny tysiąc.

Rick już prawie godzinę siedział w gabinecie Howarda, słuchając jego opowieści

o krnąbrnej córce. Nie były to dla niego żadne rewelacje. Nie po raz pierwszy zlecano

mu sprowadzenie nieposłusznej pannicy stęsknionym rodzicom. Uznał więc, że

nadeszła pora na najważniejszą część tej rozmowy, czyli na negocjowanie honorarium.

– Mam inną propozycję – odezwał się Rick. – Pięć tysięcy od razu, a następne

pięć, kiedy przywiozę ją do Seattle.

Howard zmarszczył brwi. Posłał Rickowi spojrzenie, które większość mężczyzn

nie tylko wypłoszyłoby z jego gabinetu, ale i z miasta. Rick nawet nie mrugnął okiem.

Miał trzydzieści trzy lata, bogate doświadczenie i niełatwo go było nastraszyć.

– W Seattle jest jeszcze kilku prywatnych detektywów – powiedział Howard.

– Ale ja jestem najlepszy – odrzekł ze stoickim spokojem Rick.

Howard też o tym wiedział. Rick został mu polecony przez przyjaciela. Jedynego

przyjaciela. Zebrane przez Ricka informacje bardzo mu pomogły w przeprowadzeniu

rozwodu z niewierną żoną.

– Stawiasz trudne warunki, Dunbar – mruknął Howard.

– Zgoda. Pięć tysięcy od razu, a następne pięć, kiedy przywieziesz moją córkę do

Seattle.

Ze sposobu, w jaki Howard Redmond wypisywał dodatkowy czek, bez trudu

można było wywnioskować, że nie lubi rozstawać się ze swoimi pieniędzmi.

– Tylko dlatego, że to moja jedyna córka... – mruczał Howard, wręczając Rickowi

czek.

– Nie podpisał go pan. – Rick oddał czek.

– Rzeczywiście. – Howard udał, że się pomylił.

– Mówił pan, że ostatnio widziano pańską córkę na Alasce

– odezwał się Rick, kiedy podpisany i jak najbardziej ważny czek znalazł się

wreszcie w jego portfelu.

– Ta dziewczyna zachowuje się tak, jakbyśmy wciąż żyli w latach

sześćdziesiątych – powiedział Howard i widać było, że bardzo się niepokoi o swoją

jedynaczkę.

– Bierze narkotyki?

– Nie! Bogu dzięki. Tylko te głupstwa ze zdrową żywnością. Jest wegetarianką –

skrzywił się Howard.

Rick doskonale go rozumiał. Sam nie wyobrażał sobie życia bez krwistego

befsztyka.

– Wydawało mi się, że kiedyś wreszciedorośnie – ciągnął Howard. – Może nawet

postanowi czymś się zająć. Holly nie jest już dzieckiem. Ma dwadzieścia osiem lat. A

ja nie mogę przez całą wieczność sam prowadzić interesów. Dałem jej mnóstwo czasu,

ale moja cierpliwość się skończyła. Chcę, żeby była ze mną w Seattle.

– To znaczy, że z własnej woli nie przyjedzie – stwierdził Rick.

– Holly to najbardziej niepoważna kobieta, jaką w życiu widziałem. Sama nie wie,

czego chce. Zupełnie jak jej, świętej pamięci, matka. Kochałem ją, ale ta biedna kobieta

nie potrafiła zachowywać się rozsądnie. Była słodka i cudowna, tyle że w ogóle nie

umiała się skupić. Holly jest dokładnie taka sama.

Rick pomyślał, że to nielogiczne. Nie rozumiał, dlaczego Redmond chce

powierzyć doskonale prosperującą firmę komuś tak niepoważnemu jak jego córka. Ale

w końcu był to problem Redmonda i niczyj więcej.

Rick przejrzał notatki, które Howard dla niego sporządził. Doszedł do wniosku, że

Holly Redmond rzeczywiście prowadziła dosyć niezwykłe życie.

– Jak to się stało, że związała się ze spółdzielnią produkującą konserwy rybne? –

zapytał Rick.

– Sama ją założyła. Ona bez przerwy coś zakłada – mruknął Howard.

– Spółdzielcza farma kwiatowa, szkoła rzemiosł... – Rick przeglądał kartki z

informacjami o Holly. – Czy pańska córka jest członkiem jakiejś sekty religijnej?

– Tego też powinieneś się dowiedzieć – warknął Howard. – I przywieźć ją do

mojego domu. Im szybciej, tym lepiej. Bóg jeden wie, w co ona się jeszcze może

wpakować.

ROZDZIAŁ PIERWSZY

Wolność! Holly Redmond uwielbiała wolność. Lubiła robić to, na co miała

ochotę, mówić to, co chciała powiedzieć, i być tam, gdzie pragnęła. Przez całe życie za

tym tęskniła, ale dopiero teraz była wreszcie naprawdę wolna.

Co ja tu właściwie robię w taki piękny, lipcowy dzień? pytała samą siebie,

ugniatając mokrą glinę na kole garncarskim.

Dobrze znała odpowiedź na to pytanie. Znów musiała coś sobie udowodnić.

Nigdy nie odrzucała żadnego wyzwania, a tym razem wyzwaniem było nauczenie się

garncarstwa. Jak dotąd jednak, zamiast zgrabnego dzbana, na kole garncarskim Holly

widniała bezkształtna kupka mokrej gliny.

Tego dnia miała jeszcze co najmniej milion spraw do załatwienia. Na przykład

przejrzenie wypełnionych przez uczestników kursu formularzy. To Holly założyła Inner

View, a ponieważ była dyrektorką ośrodka, wszyscy oczekiwali od niej nadania

kierunku wszelkim działaniom i podejmowania wiążących decyzji, Holly jeszcze nie

całkiem wierzyła w to, że taka osoba jak ona poradzi sobie jako solidny szef

poważnego przedsięwzięcia.

Chociaż, kiedy się nad tym zastanowić, wszystkie przedsięwzięcia, którymi

dotychczas się zajmowała, były jak gdyby przygotowaniem do stworzenia Inner View,

które Holly uważała za najważniejsze dokonanie w swoim życiu. Lubiła sobie czasami

pomyśleć, że dzięki niej ludzie stają się bardziej pewni siebie, a ich życie nabiera sensu.

W ten sposób spłacała zaciągnięty w dzieciństwie dług. Doskonale wiedziała, jak czuje

się człowiek pozbawiony poczucia własnej wartości. Jeszcze dziś drżała na tamto

wspomnienie, choć wówczas miała zaledwie osiem lat.

– Twoja matka umarła. Nic na to nie poradzimy. Twoje łzy jej nie ożywią, więc

natychmiast przestań płakać, moja panno – rozkazał ojciec Holly. – Redmondowie nie

są mazgajami. Matka rozpuściła cię jak dziadowski bicz. Popatrz tylko na siebie! Na

ten okropny bałagan!

Rzucił o ścianę paletą z farbami, którą Holly dostała od matki. Pomimo upływu

lat Holly wciąż pamiętała, jak wpadła w furię, kiedy ojciec zniszczył jej jedyną

pamiątkę po ukochanej matce. Już przedtem irytowało ją, że zaraz po pogrzebie usunął

Linz Cathie - Łowca motyli.pdf

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: