Baird Jacqueline - Grzeszna namietnosc.pdf - Baird Jacqueline - MaGorO

JACOUELINE BAIRD

Grzeszna

namiêtnoœæ

RO ZDZIA£ PIERWS ZY

Rebeka rozejrza³a siê po sali w y k ³adow¹ i usiad³a w

pierwszym rzêdzie obok swojego szefa. Sala by³a praw ie

pe³na.

- Mia³eœ racjê, Rupercie, to nazwisko przyci¹ga

publicznoœæ - przyzna³a, zw racaj¹c siê do siedz¹c ego obok

mê¿czyzny.

- Przecie¿ zaw sze mam racjê - uœmiechn¹³ siê szeroko.

- Cii. Oto on.

Rebeka przysz³a na wyk³ad z antropologii tylko dlatego,

¿e Rupertowi bardzo na tym zale¿a³o. Rupert i jego ¿ona Mary

studiowali ra¿eni z Benedyktem Maxwellem, dzisiejszym

wyk³adowc¹.

- Dobry wieczór pañstw u, dziêkujê za przybycie. Mam

nadziejê, ¿e sprostam oczekiwaniom i nikogo nie zanudzê.

Zanudzi! Ju¿ brzmienie jego g³osu by³o elektryzuj¹

ce. Rebeka obla³a siê rumieñcem, kiedy jej wzrok

nieoczekiw anie skrzy¿owa³ siê na chwilê ze spojrze

niem ciemnych, b³yszcz¹cych oczu. Ten mê¿czyzna

mia³ jak¹œ niezwyk³¹ si³ê przyci¹gania i zaskoczona

poczu³a, ¿e budzi w niej po¿¹danie. Wstrzyma³a

oddech, serce jej zamar³o. Po raz pierwszy przytrafi³o

jej s iê coœ takiego. Jej ogromne fio³kowe oczy roz

szerzy³y siê jeszcze bardziej, usta rozchyli³y siê ze

zdumienia. Nigdy siê nie spotkali, a jednak wszystko

w nim w ydaw a³o siê znajome...

Sta³ przed publicznoœci¹ ze swobod¹ i opanow a-

GRZES ZNA NAMIÊTNOŒÆ

niem. By³ w ys oki, znakom ic ie zbudow any. S zer okie ramiona,

rozbudowana klatka piersiowa, d³ugie, muskularne nogi, ani

grama t³uszczu.

Rebeka s³ucha³a jak w transie opowieœci o jego pe³nym

przygód i niebezpieczeñstw ¿y c iu . Przed szeœcioma laty

w yruszy³ na w ypraw ê do d¿ungli amazoñskiej. Dwanaœcie

miesiêcy póŸniej pozos tali uczestnicy w ypr aw y donieœ li o jego

œ mierci. Widzieli, jak pr¹d zniós³ go w stronê wodospadu.

Nikt nie móg³by prze¿yæ takiego wypadku. A jednak rok

temu powróci³ cudem do. cywilizacji, spêdziwszy cztery

lata na badaniu zwyczajów nie znanego dot¹d plemienia

indiañskiego. Jego ksi¹¿ka o tych badaniach mia³a ukazaæ

siê w przysz³ym tygodniu i Rebeka by³a przekonana, ¿e

zdobêdzie ona o w iele w iêcej czytelników ni¿ inne prace z

dziedziny antropologii.

Wiedziano o nim niew iele i gdy pojaw i³ siê teraz w

œrodowisku naukowym, wywo³a³ w nim w ielkie poruszenie.

Niektórzy bardziej konserw atyw ni antropologow ie z trudem

ukryw ali zaw iœæ. T ymc zas em Benedykt Maxwell, nie zra¿ony

krytyk¹, jeŸdzi³ z wyk³adami po ca³ym œwiecie, by nie pozwoliæ

lud ziom zapom nieæ o losie po³udniowoamerykañs kich Indian i

niszczeniu lasów tropikalnych.

Rebeka w pe³ni podziela³a jego pogl¹dy, a gdyby nawet

wczeœniej uwa¿a³a inaczej, sam widok wyk³adowcy przekona³by j¹

do sprawy.

Mia³ czarne, doœæ d³ugie w ³osy, które opada³y

swobodnie na ko³nierz marynarki. Nie by³ w ³aœciw ie uderzaj¹co

przystojny. Szerokie czo³o i czarne, krzaczaste brwi w

po³¹czeniu ze sporym nosem i mocno zarysow an¹ szczêk¹

nadaw a³y jego twarzy surowy

GRZES ZNA NAMIÊTNOŒÆ7

i groŸny wygl¹d. Spraw ia³ wra¿enie silnego i zdecydowanego, a

przy tym mia³ prawdziwie piêkne oczy.

To by³y dwie najkrótsze godziny w ¿yciu Rebeki, a gdy

skoñczy³ wyk³ad, wsta³a i z zapa³em bi³a brawo. Jego

z³otobr¹zowe oczy spoczê³y na niej i przywiod³y jej na myœl

du¿ego, drapie¿nego kota, zaraz jednak uœmiech rozjaœni³ jego

surow¹ twarz i wra¿enie prys³o.

W podnieceniu odwróci³a siê do sw ego szefa.

- By³ wspania³y, napraw dê wspania³y.

Rupert rozeœmia³ siê. By³ to potê¿ny, niedbale ubrany

mê¿czyzna z grzyw¹ siwych w³osów. Kiedy ojciec Rebeki

by³ c hory, Rupert zatrudni³ j¹ jako asystentkê. Parê

miesiêcy póŸniej, po œmierci ojca, sprzeda³a dom rodzinny i

w ynajê³a pokój u Ruperta i Mary.

Szef przyjaŸnie otoczy³ j¹ ramieniem.

- A wiêc ty tak¿e - pokrêci³ g³ow¹ - co to jest...

Najpierw Mary oszala³a, gdy dow iedzia³a siê, ¿e Ben

przyje¿d¿a, a teraz wygl¹da na to, ¿e i ty jesteœ nim

absolutnie oczarow ana.

Rebeka zaœmia³a siê i potrz¹snê³a g³ow¹, usi³uj¹c ukryæ

podniecenie, które w zbudzi³ w niej Benedykt Maxwell.

- WstydŸ siê, Rupercie — za¿artowa³a. - Wiesz dobrze,

¿e Mary nie widzi nikogo poza tob¹ i m a³ym Jonathanem.

- No chyba. - Rupert uœmiechn¹³ siê z zadow oleniem.

Rebeka w iedzia³a dlaczego. Tydzieñ temu Mary, po dziesiêciu

latach ma³¿eñstw a, urodzi³a w reszcie ch³opca. Zaledwie

w czoraj w rócili do domu ze szpitala.

- S³uchaj, mo¿e posz³abyœ na ban kiet u rektora i

wyt³umaczy³a mnie jakoœ. Zajrzê póŸniej. Najpierw muszê

zobaczyæ, jak Mary daje sobie radê.

GRZES ZNA NAMIÊTNOŒÆ

- Oczywiœcie, Rupercie. Uca³uj oboje ode mnie.

Rebeka, nadal uœmiechaj¹c siê, przesz³a przez dziedziniec

uniw ersytetu i ruszy³a w stronê rektoratu. Zatrzyma³a

siê przed drzwiami rektora, zawróci³a nagle i pobieg³a w

stronê damskiej toalety. Nerw ow e skurcze ¿o³¹dka

przypisa³a niestrawnoœci, ale w g³êbi duszy w iedzia³a, ¿e

ok³amuje sam¹ siebie. Œwiadomoœæ, ¿e stanie twarz¹ w twarz

z Benedyktem Maxwel-lem, nape³nia³a j¹ p odnieceniem,

jakiego nigdy dot¹d nie doœw iadczy³a. WeŸ siê w garœæ,

dziewczyno, pomyœla³a, i, od³o¿ywszy torebkê na bok, zaczê³a

studiowaæ sw e odbicie w lustrze.

Czy ta zarumieniona dziewczyna o b³yszcz¹cych oczach

to napraw dê ona? Zachowywa³a siê nieprzytomnie. Op³uka³a

twarz zimn¹ wod¹, w ytar³a j¹ do sucha i starannie popraw i³a

makija¿, który i przedtem by³ minimalny. Trochê tuszu na

d³ugich, gêstych rzêsach, odrobina ró¿owej szminki na

pe³nych w argach-z w estchnieniem obejrza³a rezultat.

To beznadziejne. By³a wykszta³cona, inteligentna,

œw ietnie spraw dzi³a siê jako asystentka profesora

Ruperta Barta, wyk³adow cy na wydziale praw a. Stanow i³a

idealn¹ partiê dla ka¿dego mê¿czyzny. N ies tety, maj¹c

niespe³na metr szeœædziesi¹t wzrostu, ogromne f io³kowe

oczy i d³ugie czarne w ³osy, które, choæ upiête starannie w

kok, wykazywa³y nieznoœn¹ tendencjê d o zw ijania siê w

loki, wci¹¿ przypomina³a, mimo kusz¹co zaokr¹glonych

kszta³tów, m³odziutk¹ bohaterkê powieœci Nabokova -

Lolitê. Zadr¿a³a, a nieprzyjemne w spomnienie przyæmi³o

blask jej oczu. Znowu westchnê³a. W prostej szmizjerce z

niebieskiego jedwabiu wygl¹da zupe³nie jak pensjonarka.

Taka znana osobistoœæ nie zwróci na ni¹ w ogóle

Baird Jacqueline - Grzeszna namietnosc.pdf

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: