Żono moja
Gdy nad nami, niebo płacze,
Mokną twoje złote, włosy.
Piękny list, spotkanie nasze,
Wiatr listonosz gdzieś, unosi.
Nad górami, słońce świeci,
Srebrny księżyc za, górami.
Jedno z drugim, się przegania,
A my się kochamy.
Żono moja, serce moje,
Nie ma takich, jak my dwoje.
Bo ja kocham, oczy twoje,
Do szaleństwa, do wieczora.
Do szaleństwa, do wieczora- Żono moja!
Nie ma takich, jak my dwoje,
Nasza miłość się, nie chwali.
Nawet niebo się nie boi,
Nikt nas przecież nie, oddali.
GX290