S1_Biopsychologia_Jan Matysiak_wykład 2.doc

(186 KB) Pobierz

Biologiczne podstawy zachowań: biopsychologia

Prof. dr hab. Jan Matysiak

 

 

 

Wykład 2

17.10.2010

Warsztat budowy biopsychologia

Stereotaksja – metoda pozwalająca na lokalizację wybranej struktury. Pozwoliła, by w głębi mózgu wyznaczyć miejsce tej struktury, dzięki aparatowi stereotaktycznemu, służy do określenia przy pomocy współrzędnych miejsca …. Czaszki i zaprowadzenie elektrody w taki sposób, by trafił w tę strukturę, do której chcemy trafić.

Mózgowie (puszka mózgowa)

Szwy kostne – szef strzałkowy wzdłuż czaszki

Szwy są naturalnym wyznacznikiem poruszania się

Stymulator

Drucik węglowy na całej długości izolowany

Oscyloskop (komputer)

Drażnienie prądem tkanki nerwowej

…. – elektrody, którymi można podawać ….. do mózgu

Termoda – ciepłotwórczy instrument

Psychofizjologia – poszukiwanie współzmienności między elementami fizjologicznymi i ….

EEG – elektroencefalogram (ence – mózg): zapisuje fale mózgowe

EEG – rejestruje częstotliwość, amplitudę, regularność zapisu, pojawienie się wzorców stałych, synchronizację pracy, relaksację zamykania oczu, fale alfa.

Desynchronizacja – w części potylicznej – bodźce wzrokowe (otwieramy oczy)

EEG – metoda elektroencefalograficzna

Penfield – przy pomocy metody EEG

Tomografia komputerowa – promieniowanie rentgenowskie

Metody bezinwazyjne:

·         Rezonans magnetyczny

·         Tomografia pozytronowa

Psychologia poznawcza

Nemonauka poznawcza

Biopsychologia – badania na zwierzętach

Testy psychologiczne

Metoda labiryntowa: system t … (?), gdzie jedna droga jest prawdziwa

Żeby znaleźć odpowiednią drogę do wyjścia po różnych próbach i błędach.

Obserwacja nauczenia się wyjścia z labiryntu. Ile prób potrzebnych jest danemu osobnikowi by bezbłędnie przejść labirynt.

Do 30 – mała próba

Powyżej 30 – duża próba

Powyżej 100 – bardzo duża próba

Czym większa próba – tym lepiej

Labirynt tekształtny / labirynt kształtny

Aktywność eksploracyjna – mierzymy ją w labiryncie

Eksploracja – zachowanie spontaniczne adaptacyjne zachowanie; nadrzędny motyw w zachowaniu w sytuacjach nowych.

Wskaźnik: czas reakcji pomiędzy momentem ustawienia na start do momentu, jak stawia pierwsze kroki. Czym dłużej stoi na placyku, tym jest bardziej lękliwy.

Czas latencji

Alternacja – jest wskaźnikiem zachowań. Wysoki wskaźnik alternacji wskazuje na zainteresowanie nowością daty eksploracji i mała lękliwość.

Skinner

Skrzynka Skinnera – stwierdził, że po to, by opisać zachowanie trzeba obserwować bodźce i reakcje

 

 

Eksploracja wiąże się z zapotrzebowaniem na stymulację.

HEBB

Dopływ bodźców jest ważny.

Szczur częściej włączał dźwignię, która włącza światło. Niezależnie od kierunku czynności szczur zapalał, czy gasił światło, ważna była zmiana sytuacji. Szczur szybciej się uczy. Drażnienie jest atrakcyjne dla zwierzęcia bardziej niż jedzenie / odkrycie obszaru nagrody.

Eksploracja bez motywu typu jedzenie.

Dźwignię zamieniono na otwór i sprawdzono, ile razy szczur będzie tam wkładał nos.

1.      czas latencji – kiedy szczur ruszy się (wskaźnik poziomu lęku)

2.      lokomocje ↔ ambulacje (szczur się przemieszcza; wszystko jest nagrywane)

Defekcja ≠ alienacja

Dwie sprzeczne tendencje – pierwsza to lęk, a druga to zapotrzebowanie na nowe bodźce, czyli ciekawość (nie ma co zrobić, więc zaczyna się czyścić)

Zrównoważone – zajmuje się czymś innym

Zachowanie jest tym, co nas upoważnia do pewnych wniosków.

 

Semestr 1

              - 2 -

Zgłoś jeśli naruszono regulamin