neuroshima_podrecznik_glowny_demo.pdf

Autorzy gry:

Ignacy Trzewiczek, Marcin Blacha, Micha³ Oracz, Marcin Bary³ka

Ilustracje:

Tomasz Jêdruszek, Rados³aw Gruszewicz, Tomasz Oracz,

Micha³ Oracz, Piotr Macha, Sebastian Mazur

w e r s ja demonstrac y jna

Fragmenty podrêcznika do gry Neuroshima

udostêpnione przez Wydawcê.

Wersja demonstracyjna podrêcznika do gry Neuroshima

zosta³a darmowo udostêpnione przez Wydawcê gry.

Prezentuje jedynie drobny fragment ca³oci.

Pe³ny podrêcznik do Neuroshimy liczy sobie 480 stron,

a wiêc niemal dok³adnie dziesiêæ razy wiêcej, ni¿ to demo.

¯yczymy mi³ej lektury.

wca: Wydawnictwo Portal

ul. w. Urbana 15; 44-100 Gliwice

tel./fax. (032) 370 29 79

Wiêcej informacji o grze, dystrybucji,

dodatkach itp znaleæ mo¿na na stronie

www.rpg-portal.pl

wca:

W razie pytañ prosimy pisaæ na adres:

portal@rpg-portal.pl

wy:

www.valkiria.net

ttr on i-neto

on i-neto wy:

wy:

yy:

www.neuroshima.valkiria.net

icjalna strona gr

ona gry:

yy:

nssiec.p65

03-01-22, 15:15

W yda

yda

yda wca:

yda

wca:

P Pa

PPa tr

t tr

on i-neto

wy:

OOf

OOficjalna str

icjalna str

ona gr

spis treci

Spis treci

Tornado Blues

Powiew rozs¹dku

GRY FABULARNE

WIAT: PIERWSZE SPOJRZENIE

MECHANIKA

TWORZENIE POSTACI

Pochodzenie

Profesje

Formularz

Wspó³czynniki

Specjalizacje

Umiejêtnoci

Sztuczki

Choroby

125

Reputacja

139

Spryt

143

Znajomoci

152

Tworzenie postaci - przyk³ad

153

ZBROJOWNIA

155

TECZKA GRACZA

181

NEUROSHIMA TACTICS

191

Walka przygodowa

215

PODRÊCZNIK £OWCY

257

Moloch

271

Tornado

281

nssiec.p65

03-01-22, 15:15

WIAT

219

spis treci

Front

287

Gangi i organizacje

297

Mutanci

313

G³ówne miejsca

321

Krajobrazy

367

Miejsca szczególne

375

FAQ

387

REGU£Y WSZELKIE

393

Handel

415

Leczenie

421

Radiacja i trucizny

429

Punkty dowiadczenia

433

TECZKA MISTRZA GRY

437

Tym co pierwszy raz

436

Triki

451

Cztery kolory

463

Mapy

468

Karta Postaci

475

nssiec.p65

03-01-22, 15:15

powiew rozs¹dku

toci¹ znu¿onego Speediego. Clara, w swych bamboszach i ró¿owym szlafroku,

przechadza³a siê doko³a swojej dwunastopokojowej willi. Co jaki czas potyka³a siê

o ceg³y zalane lepk¹ mazi¹. Kilka razy upad³a. Jej kolana ocieka³y krwi¹. Z ran

obroniêtych grub¹ skorup¹ osocza wydostawa³y siê oblizg³e g¹sienice.

- Chod ma³y! No, chod! - zawo³a³a.

Ci¹gnê³a z ca³ych si³. By³a ju¿ przed drzwiami. Wreszcie obróci³a siê, by zbadaæ

powód, dla którego jej wierny przyjaciel nie chce powróciæ do domu.

- Znów bawisz siê tymi brudnymi prêtami! - wyszepta³a Clara - nigdy siê nie

oduczysz.

Jej szkliste oczy zamar³y w bezruchu. Z³apa³a drug¹ d³oni¹ za smycz. Ugiê³a

lekko kolana. Zacisnê³a doln¹ wargê, by w jednej chwili szarpn¹æ za wyp³owia³y

sznurek. Chrzêst stalowej obro¿y przerwa³ ciszê. £eb Speediego, ob³a¿¹cy z gnij¹cej

skóry i futra, wystrzeli³ wysoko w powietrze. Mimo to reszta cia³a nadal by³a

nabita na prêt, który bardzo dawno temu podtrzymywa³ dach budowli.

Staruszka pchnê³a lekko drzwi. Jak za ka¿dym razem, dêbowa p³yta leniwie

opad³a na gruzy willi. Kobieta wesz³a do rodka. Z by³ej rezydencji zosta³a tylko

po³udniowa ciana i skórzany fotel, w którym siedz¹c, Clara dzierga³a szaliki na

wiêto Dziêkczynienia. Gdzie g³êboko pod gruzem spa³ na kanapie John. Chyba nie

zd¹rzy³ przeczytaæ Timesa. Clara znalaz³a tylko jego pantofel.

Usiad³a w milczeniu na jednym z wiêkszych pustaków. Podpar³a brodê na rê-

kach. Nabra³a powietrza i zaczê³a piewaæ: Leæ orze³ku Ameryki, leæ do gniazda

Republiki, zabierz z sob¹ ma³¹ Clarê, a jej mê¿a zagry w szale...

By³o ich wiêcej. Wioska bogatych sta³a w tym miejscu przez 50 lat. Pozosta³y z

niej po³udniowe ciany. Resztê zmiot³a fala powybuchowa. Wszystko sta³o siê tak

szybko... Noc. Parê sekund i ponad trzysta ludzi nigdy siê nie obudzi³o...

Ona czeka³a na mieræ. Chcia³a odejæ, ale obieca³a mê¿owi. A¿ do mierci. Czasem

wychodzi³a przez wstawione w g³êbok¹ dziurê drzwi. Szuka³a pomocy. Sto metrów

od domu by³ kiedy sad. Teraz z szerokich wydm wystawa³y tylko kikuty i pnie.

Dalej za nimi rozpociera³o siê jeziorko. Ale tam nie mo¿na by³o podejæ. Smród

martwych ryb nie pozwala³ siê zbli¿yæ na wiêcej ni¿ 10 metrów. Wszêdzie krew i

resztki cia³. Niektórzy po wybuchu jeszcze krzyczeli. Albert Cwinson stara³ siê

doczo³gaæ do jeziorka. By³ w szoku. Podmuch wyrzuci³ go przez okno.

Cmentarz bogaczy... Po³udniowe ciany willi by³y ich tablicami nagrobnymi. Mo¿e

kto tu kiedy przybêdzie. Jeli bêdziesz to ty odszukaj Speediego i zadbaj o bieda-

ka. Nakarm go, bo dawno nic nie jad³.

Autorem opowiadania jest Damerien.

Praca wyró¿niona w konkursie serwisu internetowego Valkiria.net.

nssiec.p65

03-01-22, 15:15

J ej rêka zaciniêta na wytartej czerwonej smyczy, ci¹gnê³a z ogromn¹ zawziê-

by³em ma³ym przera¿onym dzieciakiem. Niewiele pamiêtam z tamtych lat,

w zasadzie tylko strach. Pamiêtam straszny ba³agan i przera¿enie. Potem nasta-

³y d³ugie lata wojny. Dorasta³em na po³udniu, potem ruszy³em na pó³noc wal-

czyæ z Molochem, teraz, po dobrych piêtnastu latach zmagañ jestem ju¿ zmêczony.

Wracam na po³udnie, tam ¿yje siê l¿ej...

nssiec.p65

03-01-22, 15:15

U rodzi³em siê na piêæ lat przed wybuchem wojny. Kiedy zaczê³o siê piek³o,

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: