Dawn Stewardson - Przestępstwo sprzed lat.pdf - Harlequin Super Romance - Agadoo86

DAWN STEWARDSON

P RZESTĘPSTWO SPRZED LAT

Rozdział 1

Wczesna wiosna, 1987.

Dwudziesty drugi marca 1987 był w Clear Rapids po prostu

kolejnym spokojnym dniem. Nawet na Głównej Ulicy panował senny

bezruch. Abigail Northberry jednak bynajmniej nie była spokojna.

Dojechała do remontowanego właśnie sklepu z naczyniami

kuchennymi i postawiła cadillaca swej matki na parkingu, a potem

oparła głowę na kierownicy, czując się chora, niepewna i wystraszona.

Co powie Ryan?

Mogła się o tym przekonać tylko w jeden sposób. Otworzyła

drzwi samochodu i wysiadła, mając nadzieję, że w sklepie będzie

tylko on.

Nie miała jednak szczęścia. Stanąwszy w drzwiach nie dostrzegła

Ryana, ale przekonała się, że ekipa budowlana ciężko pracuje. W

powietrzu unosił się zapach świeżego drewna. Huk elektrycznej piły

niemal doszczętnie zagłuszał płynące z ustawionego w rogu głośnika

wrzaski zespołu Beastie Boys, który śpiewał utwór „Fight for Your

Rights".

- Wybrałaś się na wagary? - spytał Devon Vaughn, który

dostrzegł ją pierwszy.

- Nie, poniedziałkowe popołudnia mam wolne. Chciałam. ..

zobaczyć się na chwilę z Ryanem.

- Jest na zapleczu. Ale powiedz mi, Abby - ciągnął pokazując

zęby w uśmiechu - czy nie czas, żebyś rzuciła mojego młodszego

brata? Ja byłbym znacznie lepszą partią.

Zaśmiała się z wysiłkiem, a potem, stąpając uważnie wśród

rumowiska cegieł i desek, weszła do rozbebeszonego sklepu.

Mijając ludzi, którzy pracowali u Devona i Ryana, zmuszając się

do słów powitania i do uśmiechów, czuła się tak, jakby przechodziła

między dwoma rzędami uzbrojonych żołnierzy. Znała ich dobrze;

znała niemal wszystkich mieszkańców Clear Rapids w stanie Nowy

Jork. A oni znali ją.

Ryan odwrócił się; kiedy ją dostrzegł, na jego twarzy pojawił się

uśmiech. Stała przez chwilę bez słowa i patrzyła na niego,

podziwiając szczupłą, wysportowaną sylwetkę i ostre rysy twarzy, po

których tak lubiła błądzić palcami, spadający zawadiacko na czoło

kosmyk włosów, który tak często odgarniała, oraz ciepłe, piwne oczy,

na których widok topniała zawsze jak podgrzewana czekolada. A co

będzie, jeśli...? O Boże, co będzie, jeśli go straci? Byłoby to dla niej

jak wyrok śmierci.

- Abby? - przerwał w końcu milczenie Ryan. - Czy coś się stało?

Gdy kiwnęła głową, jego uśmiech nagle zniknął.

- Co? - spytał cicho.

- Nie tutaj - szepnęła.

Bez słowa sięgnął po kurtkę, a potem chwycił Abby za rękę i

wyprowadził tylnym wyjściem ze sklepu.

- Co się stało? - spytał ponownie.

Słowa, których uczyła się na pamięć w ciągu minionej godziny,

uwięzły jej w gardle.

- Czy moglibyśmy się przejść? - wykrztusiła. Ryan kiwnął głową

i ruszyli w dół uliczki.

Zebrała się ponownie na odwagę, zanim jeszcze dotarli do

Victory Park.

- Usiądźmy na chwilę - zaproponowała i wskazała jedną z ławek.

Ryan usiadł obok niej, wziął ją za ręce i przyciągnął lekko do

siebie. Poprzez nikły aromat wody po goleniu czuła męski zapach,

charakterystyczny dla Ryana.

- Abby, o co, do diabła, chodzi? - spytał.

Czując napływające do oczu łzy, postanowiła wyrzucić z siebie

słowa, zanim szloch odbierze jej zdolność mówienia.

- Ryan, jestem w ciąży. W drugim miesiącu. Wpatrywała się

przez łzy w jego twarz prosząc Boga, by

Ryan nie okazał złości, by przytulił ją do siebie.

Odczuła ogromną ulgę, kiedy właśnie to zrobił, mówiąc:

- Abby, kochanie, nie płacz.

Nie mogąc opanować szlochu, przytuliła się do jego ramienia, on

zaś niepewnie klepał ją po plecach.

- Hej! - zawołał w końcu, odsuwając się od niej i niezręcznie

wycierając łzy z jej policzków. - Czy wiesz, czego chciałbym

najbardziej na świecie?

- Czego? - spytała szeptem.

- Chciałbym się z tobą ożenić. I zostać ojcem. Abby, wiesz, że

cię kocham. Więc pobierzmy się. Weźmy ślub od razu, zgoda?

- Och, Ryan. - Znów zaczęła płakać. Czyżby w gruncie rzeczy

wątpiła w jego miłość? Czyżby naprawdę myślała, że powie coś

innego, niż przed chwilą powiedział?

Pociągnęła nosem, usiłując odzyskać panowanie nad sobą, a

potem przytuliła się do niego ze wszystkich sił. Chciała powiedzieć:

„tak" - powtórzyć to słowo milion razy, ale nadal brzmiały jej w

uszach racjonalne i logiczne wywody lekarza.

- Ryan - wykrztusiła w końcu i odsunęła się lekko, by dostrzec

jego reakcję. - Ryan, byłam w klinice naszego college'u. Mają tam

konsultantki od tego rodzaju spraw. Ten lekarz powiedział, że

powinnam z którąś porozmawiać, zanim podejmę decyzję... że ona

pomoże mi rozważyć wszystkie możliwości.

- Abby - powiedział dobitnie Ryan - nie myślisz chyba... nie

byłabyś do tego zdolna, prawda? Nie zrobiłabyś tego naszemu

dziecku.

- Och, nie - szepnęła. - Och, nie. Nie mogłabym tego zrobić.

Powiedziałam mu to. Ale on twierdzi, że powinnam zastanowić się

nad możliwością adopcji. Jest tak wiele małżeństw, które pragną

dziecka, które stworzyłyby mu prawdziwy dom, otoczyłyby je

miłością i...

Ryan przytulił ją mocno i przerwał dalsze słowa pocałunkiem.

- Abby - szepnął w końcu, z ustami tuż przy jej uchu. - Czy to

właśnie chcesz zrobić? Oddać je komuś?

- Nie - odparła potrząsając głową. - Chyba nie potrafiłabym tego

zrobić. Bez względu na okoliczności.

- To dobrze. Więc posłuchaj mnie teraz. Gdybyś nie była tak

cholernie młoda, poprosiłbym cię o rękę już przed kilkoma

miesiącami. Jestem w tobie szaleńczo zakochany, Abby. A twoje

dziecko będzie otoczone tak wielką miłością, że chyba jej nie

udźwignie. Więc co ty na to? Wyjdziesz za mnie?

Przywarła do niego jeszcze mocniej, zastanawiając się, jak to

możliwe, że miejsce przygnębienia tak szybko zajęło uczucie

wielkiego szczęścia.

- Wyjdziesz za mnie? - powtórzył.

- Och, Ryan - szepnęła. - Ja też jestem w tobie zakochana jak

wariatka. Zawsze będę cię tak szaleńczo kochać.

- Czy to znaczy „tak"? - spytał cicho.

Wystarczyło mu potakujące kiwnięcie głową. Zaczął całować ją

w szyję i pokryte łzami policzki, a potem przesunął wargami po

mokrych rzęsach. Kiedy dotarł w końcu do ust, jego czuły pocałunek

umocnił ją w przekonaniu, że odpowiedź twierdząca była słuszna.

- No dobrze - powiedział, rozwiawszy pocałunkami jej

wątpliwości do końca. - Chyba powinniśmy porozmawiać z twoimi

rodzicami. Czy możesz załatwić to już dziś wieczorem?

Zamknęła oczy, nie chcąc myśleć o tym, co będzie musiała im

powiedzieć. Jej rodzice nie aprobowali znajomości z Ryanem; byli jej

przeciwni od pierwszego momentu, w którym wkroczył w jej życie.

Jeszcze przed rokiem niepokoiło ich głównie to, że ona ma

dopiero osiemnaście lat, a on dwadzieścia trzy. Kiedy jednak sprawa

przybrała poważny obrót... Rodzice nie byli właściwie snobami, ale jej

ojciec, Joseph Northberry, miał kontrolny pakiet udziałów w firmie

Northberry Jewelers, najbardziej ekskluzywnym sklepie jubilerskim w

Clear Rapids. Zarówno on, jak i jego żona zakładali zawsze, że ich

córka wyjdzie za lekarza, prawnika lub innego szanowanego

specjalistę, którego nazwisko ozdobione będzie szeregiem

następujących przed nim liter.

Ale ona nie zakochała się w lekarzu ani prawniku. Zakochała się

bez pamięci w Ryanie Vaughn z firmy remontowej braci Vaughn. I

miała urodzić właśnie jego dziecko.

- Dziś wieczorem? - spytał ponownie.

- Nie. Tatuś jest na Manhattanie. Wróci bardzo późno.

- Więc porozmawiamy z nimi jutro. Ale posłuchaj, zwolnię się na

resztę popołudnia. Spędzimy je razem.

- Nie mogę - powiedziała z żalem. - Przyrzekłam mamie, że

odwiozę jej samochód już godzinę temu. W poniedziałki ma te swoje

dyżury w szpitalu i obiecałam tam dziś z nią pojechać.

- W takim razie wpadnij do mnie później. Miałem po pracy

jechać z Devonem do Ithaki, żeby zrobić wstępny kosztorys robót, ale

poradzi sobie beze mnie. Będziemy mieli przez dwie godziny całe

mieszkanie dla siebie.

Kiwnęła głową. Perspektywa spędzenia dwóch godzin sam na

sam z Ryanem wydała jej się cudowna. Nic nie wpływało tak dobrze

na jej samopoczucie, jak jego towarzystwo.

- Mamy do omówienia mnóstwo spraw - powiedział ściskając jej

dłoń. - Na początek musimy się zastanowić, gdzie chcemy mieszkać.

Dawn Stewardson - Przestępstwo sprzed lat.pdf

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: