13. Je Suis a Toi.pdf

13. JE SUIS TOOOOI

Płynnie odepchnęłam się od ściany basenu i prześliznęłam się przez słabo

oświetloną wodę przy dnie. Pływałam cięŜej, wyciskając ze swojego ciała ile się

dało, z nadzieją, Ŝe ból w przemęczonych mięśniach będzie wystarczający, Ŝeby

oderwać mnie od nieustannego bólu w piersi. Musiałam to poczuć.

Potrzebowałam wysiłku fizycznego, by sny nie zakłócały mojego wypoczynku

dzisiaj w nocy. Musiałam wiedzieć, Ŝe wrócę do pokoju zbyt zmęczona, by skupić

się na fakcie Ŝe jestem sama, Ŝe otworzyłam swoje serce i nareszcie przyznałam

się do swoich uczuć tylko po to, by je odrzucił.

Powtarzając czynność z drugiej strony, zanurkowałam głębiej, mając nadzieję

zatopić całą przykrość wywołaną jego odrzuceniem. Wszystko było takie idealne i

wciąŜ próbowałam zaakceptować to, Ŝe w gruncie rzeczy on się odsunął. Nie

wiedziałam co się stało. W jednej chwili byliśmy szczęśliwi na tyle, na ile

mogliśmy być w tej sytuacji, a w następnej… odszedł.

Kiedy wyszliśmy ze spotkania, spoglądające na mnie oczy nie były tymi miękkimi

i miłymi, które poznałam w tym tygodniu. Był oziębły i zdystansowany, kiedy

mówił mi o swoich planach na wieczór. Zrobiłam co mogłam by nie okazać

zaskoczenia i bólu, ale od wewnątrz walczyłam. Co się zmieniło? Co ja zrobiłam?

Ta zraniona, niepewna dziewczyna nie była kobietą, którą byłam dumna, Ŝe

jestem. Później, gdy odszedł, wiedziałam, Ŝe to koniec.

Przebijając powierzchnię, przekręciłam się na plecy i pozwoliłam by ciepła woda

mnie uniosła. Płynęłam na powierzchni pozwalając by umysł oczyścił się na

chwilę, patrząc na gwiazdy na ciemnym niebie nade mną. Było tu tak idealnie;

ponownie złapałam się na tym, Ŝe pragnęłam dzielić to z nim.

Po raz pierwszy tego ranka, powróciłam myślami do tego, co się wydarzyło i jakie

to było uczucie obudzić się w jego ramionach. W ciągu kilku sekund, poczułam

wzrost dziwnej, nieproszonej paniki, a Ŝeby się uspokoić wyszłam z łóŜka,

potrzebując przestrzeni zanim ponownie miałam stanąć z nim twarzą w twarz.

NałoŜyłam na siebie ubranie, wyszłam na balkon i karciłam siebie za to, Ŝe nie

miałam wystarczająco duŜo odwagi by z nim porozmawiać. Czy bałam się tego,

Ŝe powie coś, co mi się nie spodoba? MoŜe to o mnie chodziło. MoŜe to ja bałam

się spojrzeć na swoje uczucia. Wiedziałam, Ŝe jak raz otworzę te drzwi i wreszcie

zaakceptuję ich obecność, nie będzie drogi powrotnej.

Byłam zaskoczona czując jego ramiona, ale nie zaskoczona tym jak dobrze się

czułam. Wszystko z nim wydawało się właściwe i to właśnie utrudniało

zaakceptowanie obecnej sytuacji. Decydując się na to wiedziałam, Ŝe jest dla

mnie kompletnie nieosiągalny, ale wtedy nie było to problemem. Nigdy nie

chciałam od niego więcej. Do teraz.

Nie było cię szepnął między pocałunkami składanymi na mojej szyi.

13. JE SUIS

Wiem odpowiedziałam, zastanawiając się czy poczucie winy, które czułam

przez to, Ŝe jestem tchórzem, ujawniło się w moim głosie. Nie było mowy Ŝebym

mu powiedziała dlaczego. Dlaczego kaŜdego ranka, w tym tygodniu, wymykałam

się z łóŜka, bojąc się spojrzeć mu w twarz, bojąc się tego, co mogłam zobaczyć

gdy leŜał koło mnie. Byłam wdzięczna, Ŝe nie pytał; a ja rozpływałam się przy

jego dotyku. Jego dłonie idealnie pasowały do mojego ciała i nie potrafiłam

powstrzymać cichego jęku, który wydostał się przez moje usta, kiedy jego kciuki

dotknęły moich sutków.

Pozwoliłam sobie na zamknięcie oczu, pamiętając co wydarzyło się ostatnim

razem, czekając na kolejny ruch.

Jesteś taka piękna powiedział. Słyszałam te słowa juŜ wcześniej, ale nigdy nie

zdawałam sobie sprawy z tego, jak potęŜne mogły być. To on sprawiał, Ŝe czułam

się piękna. Nigdy wcześniej nie byłam tak fizycznie otwarta na inną osobę,

pozwalając na odkrywanie kaŜdego skrawka mojego ciała. Zawsze patrzył na

mnie z zamyśleniem i fascynacją, nigdy nie pozwalając mi na to, bym czuła się

zawstydzona czy niepewna. Miałam nadzieję, Ŝe wiedział jak wiele to dla mnie

znaczyło.

Przeciągając rękami po powierzchni wody, przypomniałam sobie jak staliśmy

razem w delikatnym deszczu, rozkoszując się samym byciem razem. Myślałam o

tym jak jego ręce poruszały się wzdłuŜ mojego ciała, wsuwając się pod ubranie i

delikatnie dotykając nagiej skóry. Oparłam się na nim, czując go twardego i

ciepłego. Jego pragnienie wydawało się być równie nienasycone co moje.

Wiedziałam, Ŝe nie było czasu. Nie mogliśmy bez przerwy ignorować swoich

obowiązków, by zaspokajać rosnącą pomiędzy nami namiętność. Ale znowu nie

potrafiłam powiedzieć nie.

Rzucił mnie figlarnie na łóŜko, rozbierając mnie szybko zanim znalazł się we

mnie. Było to delikatne i draŜniące, tak bardzo inne od tego co zwykle. Całował

moje oczy, nos i policzki, nie zostawiając niedotkniętego nawet kawałka skóry.

Szeptał rzeczy, których nie rozumiałam, a jednak brzmiały jakbym rozumiała

kaŜde słowo. Przyrzekłam sobie wówczas, Ŝe kiedyś nauczę się francuskiego.

Kiedy na końcu razem osiągnęliśmy spełnienie, wiedziałam, Ŝe gdziekolwiek

spojrzę, nie znajdę tego znowu.

Decydując, Ŝe nadszedł czas by wyjść naprzeciw rzeczywistości, ruszyłam w

stronę krawędzi basenu i wyszłam, wdzięczna wszystkim wielkim grzejnikom,

które otaczały patio. Słysząc jak ktoś chrząka, odwróciłam się; zszokowana jego

widokiem. Chciał porozmawiać, wytłumaczyć co się stało, Ŝe wszystko było

nieporozumieniem. Miał wyrzuty sumienia i bał się, tak jak ja.

Nawet kiedy jego place przesunęły się wzdłuŜ mojej szczęki, a jego ręka wsunęła

się w moje włosy, próbowałam się odsunąć. Nie potrafiłam skończyć zdania, by

powiedzieć, Ŝe nie mogę tego zrobić. Próbowałam zwalczyć ściskanie w Ŝołądku,

kiedy mnie dotykał i kłucie w sercu, kiedy powiedział, Ŝe mnie pragnie.

Wiem czego chcę powiedział. Chcę ciebie, ale nie wiem jak to dobrze zrobić.

Mieć ciebie i dobrze to robić. Powiedz mi jak, Bello. Spojrzałam na niego,

widząc w jego oczach własne nadzieje i lęki. TeŜ tego chciałam. Pragnęłam go

bardziej niŜ czegokolwiek w swoim Ŝyciu i kiedy spojrzał w moje oczy, i

powiedział, Ŝe go mam, zadrŜałam.

Podniosłam się na palcach, moje usta spotkały jego, potrzebując pocałunku. Nie

było to wystarczające i moja desperacka potrzeba upewnienia się, przejęła nade

mną władzę. Moje ręce biegały po jego ciele, a nie czując jego nagiej skóry,

szybko stałam się sfrustrowana. Pociągnęłam za jego ubrania i wyrwałam guziki

w pośpiechu by wreszcie pozbyć się bariery między naszymi ciałami.

Westchnęłam kiedy poczułam jego ciepłe dłonie muskające moje piersi,

zatracając się jeszcze bardziej kiedy szeptał w moją wilgotną skórę.

Nasze ubrania szybko zostały zdjęte, zgubione i zapomniane na drewnianej

podłodze. Potrzebowałam go teraz. Popchnęłam go do tyłu, otaczając nogami

jego biodra, kiedy opadł w miękkich poduszkach. Moje usta poruszały się po

kaŜdym calu jego skóry, potrzebując jego ciągłego smaku i dotyku. Uniosłam nad

nim swoje ciało i oboje jęknęliśmy, kiedy wzięłam go w siebie. Moje biodra

poruszały się, czując jak wychodzi mi naprzeciw, sprawiając, Ŝe poruszaliśmy się

w jednym tempie. Zatraciłam się w tym, czując to kaŜdym nerwem swojego

ciała. Fala emocji zaczęła narastać, kiedy byłam bliska spełnienia. Poczułam jak

zaczął się gwałtownie poruszać, zaciskając ręce na moich nadgarstkach,

trzymając twarz między moimi piersiami. KaŜde uczucie i obawy, które starałam

się ukryć wypłynęły na powierzchnię; łzy których nie byłam w stanie zatrzymać

wypłynęły spod moich zamkniętych oczu. Wyszeptałam jego imię, otaczając go

swoim ciałem, potrzebując poczuć go jeszcze bliŜej.

O BoŜe, Bello. Potrzebuję cię. Jego słowa były proste, ale sprawiły, Ŝe zrobiło

mi się cieplej. Jego ręka przesunęła się do mojej twarzy i jęknęłam kiedy mnie

pocałował. Czułam jak moje ciało sztywnieje i błagałam go by powiedział to, co

potrzebowałam usłyszeć.

Je suis à toi szeptał do mojego ucha raz po raz. Słowa były dla mnie obce, ale

emocje z nimi związane nie. Przebiły ostatni mur, w tym momencie wiedziałam,

Ŝe nie mogłabym bez niego istnieć. Zmienił sposób mojego patrzenia na świat i

mnie samą. Zdawałam sobie sprawę z tego, Ŝe juŜ nigdy niczego nie zobaczę w

ten sam sposób. Łzy spłynęły po moich policzkach. Intensywność fizycznej i

psychicznej więzi rozbiła mnie. Dźwięk jego spanikowanego głosu sprowadził

mnie z powrotem na ziemię. Pociągnął mnie ze sobą, przytulając do swojego

ciepłego ciała.

Przytulając twarz do jego piersi, zamknęłam oczy, rozkoszując się tym jak

idealnie jego palce pasowały do moich. Wyszeptał delikatne słowa w moje włosy,

a ja wtuliłam się w niego bardziej. Na skraju mojego umysłu pojawiały się inne

myśli, próbując przedostać się i przejąć władzę, ale im na to nie pozwoliłam. W

nocy, dopóki słońce nie wzeszło i nasze torby nie były spakowane, naleŜał do

mnie.

Powietrze się ochłodziło i mimo grzejników na zewnątrz pawilonu, czułam spadek

temperatury na skórze. Gęsia skóra pojawiła się na moim ciele, ale nie chciałam

kończyć tego momentu. Miękkie usta dotknęły moich włosów, muskając je.

Poczułam jego ciepły oddech, draŜniący skórę mojej głowy, sprawiając, Ŝe

westchnęłam, uwielbiając ten prosty, ale intymny ruch. Nie wiem jak długo

pozostaliśmy w tej pozycji, zanim jego głos przerwał ciszę.

Powinniśmy zejść na dół wyszeptał. WyobraŜałam sobie to, czy naprawdę

brzmiał jakby teŜ nie chciał iść? Zaczyna robić się zimno, a twoje włosy wciąŜ

są mokre. Jego dłoń poruszyła się wzdłuŜ ramienia do moich włosów, i nie

mogłam powstrzymać się od zamknięcia oczu, kiedy jego ręce bawiły się

mokrymi kosmykami.

Wiem westchnęłam, ale Ŝadne z nas się nie poruszyło. Odetchnął głęboko,

moja głowa się uniosła, czując kaŜdy ruch jego klatki piersiowej. O czym myślał?

Czy zastanawiał się co będzie jutro? Czy patrzył na torby, leŜące w kącie, z tą

samą pogardą co ja?

Odwracając głowę, potarłam nosem jego skórę, na której odpoczywałam,

rozkoszując się jego zapachem. Pocałowałam go między Ŝebrami i spojrzałam na

niego. Patrzył na mnie uwaŜnie, dziwny i intensywny wyraz pojawił się na jego

twarzy. Nasze spojrzenia się zatrzymały, sprawiając, Ŝe ucisk w klatce był

jeszcze intensywniejszy.

Chodź ze mną na dół powiedział delikatne. Pokiwałam głową na zgodę, wciąŜ

patrząc mu w oczy; wziął głęboki wdech, a wilgotne ciepłe powietrze owiało moją

twarz. Minęły długie minuty zanim zdecydował się ruszyć, siadając powoli i

pociągając mnie za sobą. Rozplątując nasze nogi, jego oczy przesunęły się po

podłodze patio w poszukiwaniu naszych ubrań.

Ubraliśmy się szybko. Spojrzałam się za nas, kiedy pociągnął mnie w stronę

wind. Niechętnie opuściłam to idealne miejsce i to, co tu przeŜyłam. Przeszliśmy

przez Ŝelazną bramę i weszliśmy do hotelu. W tym momencie, przysięgam, Ŝe

poczułam cięŜar prawdziwego świata, który nagle zaczął na mnie opadać. Jego

palce wciąŜ były zaciśnięte na moich, kiedy przycisnął mnie do siebie, pozwalając

by drzwi windy się zamknęły.

Pocałowałam delikatnie jego szyję. Będąc zachęconą przez jego ciche

westchnienie, podniosłam się na palcach i musnęłam jego usta. Jego wolna ręka

powędrowała do moich włosów, łaskocząc moją głowę, kiedy pogłębił pocałunek.

Byłam ledwie przytomna, gdy winda zjechała na nasze piętro. Pociągnął mnie za

sobą, nie przestając mnie całować. Dziwnym, niemoŜliwym do określenia

ruchem, wciąŜ mnie całując, szedł tyłem korytarzem. Zderzyliśmy się ze ścianą,

a on uśmiechnął się trzymając usta na moich, jednocześnie wyjmując klucz z

mojej ręki i starając się otworzyć zamek. Wpadliśmy do pokoju, przerywając

nasz pocałunek tylko po to by mógł zawiesić plakietkę “Nie przeszkadzać” na

zewnętrznej klamce.

*~*~*~*~*

Otworzyłam oczy, czując, Ŝe coś nie jest w porządku. Przesunęłam ręką po

prześcieradle by sprawdzić, czy on tam jest, ale jedyne, co znalazłam obok siebie

to puste miejsce. W pokoju było ciemno. Sięgnęłam po telefon, który leŜał na

szafce przy łóŜku, by zobaczyć, która jest godzina. 2:43 nad ranem. Usiadłam i

przetarłam oczy, próbując skupić spojrzenie na pokoju. Poczułam ulgę widząc

cienki strumień światła wychodzący spod drzwi łazienkowych. Uspokój się, Bella.

On jest tylko w łazience.

PołoŜyłam się z powrotem na poduszkach, podciągnęłam pościel pod brodę,

próbując opanować dziwne uczucie z jakim się obudziłam. Poczułam trudny do

wytłumaczenia strach myśląc, Ŝe mnie zostawił w nocy. Pomijając wszystko, co

wydarzyło się nad basenem, nie potrafiłam pozbyć się przeraŜenia, Ŝe znowu

zaczął się wycofywać, nie mając pojęcia jak poradziłabym sobie z tym, gdyby to

zrobił.

Spoglądając ponownie na zegarek, jęknęłam. Za cztery godziny i osiem minut

znajdziemy się w samolocie, w drodze powrotnej do domu. Dom . Słowo, które

dotąd napawało mnie poczuciem wygody i bezpieczeństwa, teraz sprawiało ucisk

w Ŝołądku z paniki i niepokoju. Powrót do domu oznaczał powrót do dawnego

Ŝycia, które równie dobrze moŜe zakończyć to, co dzieliliśmy ze sobą w tym

tygodniu. Mój Ŝołądek się zacisnął, tak jak zawsze, gdy o tym myślałam.

Potrafiłam wyrzucić te myśli na bok, ale nie zmieniało to faktu, Ŝe jutro o tej

porze, będę z powrotem w Chicago, w swoim łóŜku. Sama.

Przekręciłam się, przyciskając poduszkę do ciała, w poszukiwaniu wygodnej

pozycji. Jego poduszkę. Zamknęłam oczy, zastanawiając się nad tym czy

mogłabym ją wziąć ze sobą. Prawie roześmiałam się nad absurdalnością tego

pomysłu, ponownie spoglądając w stronę drzwi łazienki, starając się skupić na

jakimkolwiek dźwięku, który mogłabym usłyszeć. Nie było Ŝadnego.

WciąŜ leŜałam, przytulając jego poduszkę, czując jak oczy stają się coraz cięŜsze.

Chciałam na niego zaczekać. Wiedziałam, Ŝe zachowuję się śmiesznie, ale

potrzebowałam otuchy w postaci jego ciepłego ciała koło mojego i poczucia jego

silnych ramion wokoło mnie. Westchnęłam, uśmiechając się lekko, wyobraŜając

sobie jak mnie trzyma, szepcząc, Ŝe to wszystko jest realne i nic nie jest w stanie

zmienić tego poranka. Minęło sporo czasu zanim moje oczy były juŜ zbyt cięŜkie i

odpłynęłam w niełatwy sen.

Później po jakimś czasie, znowu się obudziłam, orientując się, Ŝe wciąŜ jestem

sama. Przewróciłam się szybko i sprawdziłam godzinę, była 3:14. Co ? Idąc w

ciemności, włoŜyłam na siebie pierwszą rzecz jaką znalazłam. Poszłam do

łazienki.

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: