O LASACH.pdf

©Kancelaria Sejmu

s. 1/1

Dz.U. 1991 Nr 101 poz. 444

USTAWA

z dnia 28 września 1991 r.

o lasach

Opracowano na pod-

stawie tj: Dz.U. z

2005 r. Nr 45, poz.

435, Nr 157, poz.

1315, Nr 167, poz.

1399, Nr 175, poz.

1460 i 1462, z 2006 r.

Nr 227, poz. 1658, Nr

245, poz. 1775, z 2007

r. Nr 59, poz. 405, Nr

64, poz. 427, Nr 181,

poz. 1286, z 2008 r.

Nr 163, poz. 1011, Nr

199, poz. 1227, z 2009

r. Nr 18, poz. 97, Nr

42, poz. 340, Nr 69,

poz. 595 .

Rozdział 1

Przepisy ogólne

Art. 1.

Ustawa określa zasady zachowania, ochrony i powiększania zasobów leśnych oraz

zasady gospodarki leśnej w powiązaniu z innymi elementami środowiska i z gospo-

darką narodową.

Art. 2.

Przepisy ustawy stosuje się do lasów, bez względu na formę ich własności.

Art. 3.

Lasem w rozumieniu ustawy jest grunt:

1) o zwartej powierzchni co najmniej 0,10 ha, pokryty roślinnością leśną

(uprawami leśnymi) – drzewami i krzewami oraz runem leśnym – lub przej-

ściowo jej pozbawiony:

a) przeznaczony do produkcji leśnej lub

b) stanowiący rezerwat przyrody lub wchodzący w skład parku narodowego

albo

c) wpisany do rejestru zabytków;

2) związany z gospodarką leśną, zajęty pod wykorzystywane dla potrzeb go-

spodarki leśnej: budynki i budowle, urządzenia melioracji wodnych, linie

podziału przestrzennego lasu, drogi leśne, tereny pod liniami energetycz-

nymi, szkółki leśne, miejsca składowania drewna, a także wykorzystywany

na parkingi leśne i urządzenia turystyczne.

Art. 4.

1. Lasami stanowiącymi własność Skarbu Państwa zarządza Państwowe Gospodar-

stwo Leśne Lasy Państwowe, zwane dalej „Lasami Państwowymi”.

2. Przepisu ust. 1 nie stosuje się do lasów:

1) będących w zarządzie parków narodowych;

2009-05-19

©Kancelaria Sejmu

s. 2/2

2) wchodzących w skład Zasobu Własności Rolnej Skarbu Państwa;

3) będących w użytkowaniu wieczystym na mocy odrębnych przepisów.

3. W ramach sprawowanego zarządu Lasy Państwowe prowadzą gospodarkę leśną,

gospodarują gruntami i innymi nieruchomościami oraz ruchomościami związa-

nymi z gospodarką leśną, a także prowadzą ewidencję majątku Skarbu Państwa

oraz ustalają jego wartość.

4. Nadzór nad Lasami Państwowymi sprawuje minister właściwy do spraw środo-

wiska.

Art. 5.

1. Nadzór nad gospodarką leśną sprawują:

1) minister właściwy do spraw środowiska – w lasach stanowiących własność

Skarbu Państwa;

2) starosta – w lasach niestanowiących własności Skarbu Państwa.

1a. (uchylony).

2. W przypadku lasu, który obejmuje obszar więcej niż jednego powiatu, właściwy

miejscowo jest starosta powiatu, na którego terenie znajduje się większa część

tego lasu. Starosta ten może powierzyć, w drodze porozumienia, prowadzenie w

jego imieniu spraw z zakresu nadzoru, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, w tym

wydawanie decyzji administracyjnych w pierwszej instancji, dyrektorowi regio-

nalnej dyrekcji Lasów Państwowych.

3. W przypadku lasów, które znajdują się na terenie powiatu, starosta może powie-

rzyć, w drodze porozumienia, prowadzenie w jego imieniu spraw z zakresu nad-

zoru, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, w tym wydawanie decyzji administracyj-

nych w pierwszej instancji, nadleśniczemu Lasów Państwowych, zwanemu dalej

„nadleśniczym”.

3a. W przypadku powierzenia zadania, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, starosta prze-

kazuje środki na realizację tego zadania.

4. Dyrektor regionalnej dyrekcji Lasów Państwowych i nadleśniczy prowadzą po-

wierzone przez starostę sprawy, o których mowa w ust. 2 i 3, po zapewnieniu

przez powierzającego środków finansowych na te cele.

5. Zadania starosty, o których mowa w art. 13 ust. 3 pkt 2, art. 16 ust. 1a, art. 22

ust. 2 i art. 38a ust. 2, są zadaniami z zakresu administracji rządowej.

Art. 5a.

Generalny Dyrektor Ochrony Środowiska może powierzyć, w drodze porozumienia,

dyrektorowi regionalnej dyrekcji Lasów Państwowych wykonywanie zadań poza

terenami jego działania, związanych z realizacją planu zadań ochronnych lub planu

ochrony obszaru Natura 2000.

Art. 6.

1. Użyte w ustawie określenia oznaczają:

1) gospodarka leśna – działalność leśną w zakresie urządzania, ochrony i zago-

spodarowania lasu, utrzymania i powiększania zasobów i upraw leśnych,

gospodarowania zwierzyną, pozyskiwania – z wyjątkiem skupu – drewna,

2009-05-19

©Kancelaria Sejmu

s. 3/3

żywicy, choinek, karpiny, kory, igliwia, zwierzyny oraz płodów runa leśne-

go, a także sprzedaż tych produktów oraz realizację pozaprodukcyjnych

funkcji lasu;

1a) trwale zrównoważona gospodarka leśna – działalność zmierzającą do

ukształtowania struktury lasów i ich wykorzystania w sposób i tempie za-

pewniającym trwałe zachowanie ich bogactwa biologicznego, wysokiej

produkcyjności oraz potencjału regeneracyjnego, żywotności i zdolności do

wypełniania, teraz i w przyszłości, wszystkich ważnych ochronnych, go-

spodarczych i socjalnych funkcji na poziomie lokalnym, narodowym i glo-

balnym, bez szkody dla innych ekosystemów;

2) klasa bonitacji drzewostanu – wskaźnik możliwości produkcyjnej siedliska

leśnego i drzewostanu;

3) właściciel lasu – osobę fizyczną lub prawną będącą właścicielem albo użyt-

kownikiem wieczystym lasu oraz osobę fizyczną, osobę prawną lub jed-

nostkę organizacyjną nieposiadającą osobowości prawnej będącą posiada-

czem samoistnym, użytkownikiem, zarządcą lub dzierżawcą lasu;

4) zagrożenie trwałości – stan lasu wywołany czynnikami zewnętrznymi lub

nieprawidłową gospodarką leśną, wymagający zabiegów zwalczających i

ochronnych albo jego przebudowy;

5) (uchylony);

6) plan urządzenia lasu – podstawowy dokument gospodarki leśnej opracowy-

wany dla określonego obiektu, zawierający opis i ocenę stanu lasu oraz ce-

le, zadania i sposoby prowadzenia gospodarki leśnej;

7) uproszczony plan urządzenia lasu – plan opracowywany dla lasu o obszarze

co najmniej 10 ha, stanowiącego zwarty kompleks leśny, zawierający skró-

cony opis lasu i gruntów przeznaczonych do zalesienia oraz podstawowe

zadania dotyczące gospodarki leśnej;

8) drogi leśne – drogi położone w lasach niebędące drogami publicznymi w

rozumieniu przepisów o drogach publicznych;

9) etat cięć – ilość drewna do pozyskania określoną w planie urządzenia lasu

lub uproszczonym planie urządzenia lasu, wynikającą z potrzeb odnowie-

nia, pielęgnowania i ochrony lasu oraz zasady trwałości i ciągłości użytko-

wania;

10) rozmiar pozyskania drewna – wielkość (miąższość) drewna do pozyskania

wynikającą z planów gospodarczo-finansowych;

11) program ochrony przyrody – część planu urządzenia lasu zawierającą kom-

pleksowy opis stanu przyrody, zadania z zakresu jej ochrony i metody ich

realizacji, obejmującą zasięg terytorialny nadleśnictwa.

2. (uchylony).

3. W lasach, o których mowa w art. 4 ust. 2 pkt 2, będących w użytkowaniu wie-

czystym, określone w ustawie prawa i obowiązki Agencji Własności Rolnej

Skarbu Państwa wykonuje użytkownik wieczysty.

ad. ust. 3 w art. 6 -

Obecnie: Agencji

Nieruchomości Rol-

nych, zgodnie z art.

18 ustawy z dnia 11

kwietnia 2003 r. o

kształtowaniu ustro-

ju rolnego (Dz.U. Nr

64, poz. 592).

2009-05-19

©Kancelaria Sejmu

s. 4/4

Rozdział 2

Gospodarka leśna

Art. 7.

1. Trwale zrównoważoną gospodarkę leśną prowadzi się według planu urządzenia

lasu lub uproszczonego planu urządzenia lasu, z uwzględnieniem w szczególno-

ści następujących celów:

1) zachowania lasów i korzystnego ich wpływu na klimat, powietrze, wodę,

glebę, warunki życia i zdrowia człowieka oraz na równowagę przyrodniczą;

2) ochrony lasów, zwłaszcza lasów i ekosystemów leśnych stanowiących natu-

ralne fragmenty rodzimej przyrody lub lasów szczególnie cennych ze

względu na:

a) zachowanie różnorodności przyrodniczej,

b) zachowanie leśnych zasobów genetycznych,

c) walory krajobrazowe,

d) potrzeby nauki;

3) ochrony gleb i terenów szczególnie narażonych na zanieczyszczenie lub

uszkodzenie oraz o specjalnym znaczeniu społecznym;

4) ochrony wód powierzchniowych i głębinowych, retencji zlewni, w szcze-

gólności na obszarach wododziałów i na obszarach zasilania zbiorników

wód podziemnych;

5) produkcji, na zasadzie racjonalnej gospodarki, drewna oraz surowców i

produktów ubocznego użytkowania lasu.

2. Gospodarka leśna w lasach stanowiących rezerwaty przyrody oraz wchodzących

w skład parków narodowych uwzględnia zasady określone w przepisach o

ochronie przyrody.

3. Gospodarka leśna w lasach wpisanych do rejestru zabytków i w lasach, na tere-

nie których znajdują się zabytki archeologiczne wpisane do rejestru zabytków,

prowadzona jest w uzgodnieniu z wojewódzkim konserwatorem zabytków, z

uwzględnieniem przepisów o ochronie zabytków i opiece nad zabytkami.

Art. 8.

Gospodarkę leśną prowadzi się według następujących zasad:

1) powszechnej ochrony lasów;

2) trwałości utrzymania lasów;

3) ciągłości i zrównoważonego wykorzystania wszystkich funkcji lasów;

4) powiększania zasobów leśnych.

Art. 9.

1. W celu zapewnienia powszechnej ochrony lasów właściciele lasów są obowiąza-

ni do kształtowania równowagi w ekosystemach leśnych, podnoszenia naturalnej

odporności drzewostanów, a w szczególności do:

1) wykonywania zabiegów profilaktycznych i ochronnych zapobiegających

powstawaniu i rozprzestrzenianiu się pożarów;

2009-05-19

s. 5/5

2) zapobiegania, wykrywania i zwalczania nadmiernie pojawiających i roz-

przestrzeniających się organizmów szkodliwych;

3) ochrony gleby i wód leśnych.

2. W przypadku niewykonania obowiązków, o których mowa w ust. 1, w lasach

niestanowiących własności Skarbu Państwa zadania właścicieli lasów określa, w

drodze decyzji, starosta.

3. Minister właściwy do spraw środowiska w porozumieniu z ministrem właści-

wym do spraw wewnętrznych określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe

zasady zabezpieczenia przeciwpożarowego lasów.

Art. 10.

1. W razie wystąpienia organizmów szkodliwych w stopniu zagrażającym trwałości

lasów:

1) nadleśniczy, z zastrzeżeniem pkt 2, wykonuje zabiegi zwalczające i ochron-

ne;

2) starosta, z urzędu lub na wniosek nadleśniczego, zarządza wykonanie zabie-

gów zwalczających i ochronnych w lasach zagrożonych, niestanowiących

własności Skarbu Państwa, na koszt właściwych nadleśnictw.

2. (uchylony).

3. W razie konieczności wykonania zabiegów zwalczających i ochronnych na ob-

szarze dwóch lub więcej nadleśnictw – wykonanie zabiegów, o których mowa w

ust. 1 pkt 1, zarządza dyrektor regionalnej dyrekcji Lasów Państwowych.

Art. 11.

Jednostka organizacyjna, osoba fizyczna lub prawna odpowiedzialna za powstanie

szkody w lasach jest obowiązana do jej naprawienia według zasad określonych w

Kodeksie cywilnym.

Art. 12.

1. W przypadku braku możliwości ustalenia sprawcy szkody w lasach, powstałej w

wyniku oddziaływania gazów i pyłów przemysłowych, oraz w przypadku poża-

rów lub innych klęsk żywiołowych spowodowanych czynnikami biotycznymi

albo abiotycznymi, zagrażających trwałości lasów, koszty zagospodarowania

i ochrony związane z odnowieniem lub przebudową drzewostanu finansowane

są z budżetu państwa.

2. Decyzje w sprawie przyznania środków na pokrycie kosztów, o których mowa w

ust. 1, wydają:

1) minister właściwy do spraw środowiska, na wniosek Dyrektora Generalne-

go Lasów Państwowych, zwanego dalej „Dyrektorem Generalnym” – w od-

niesieniu do lasów pozostających w zarządzie Lasów Państwowych, będą-

cych w użytkowaniu wieczystym oraz lasów przekazanych w użytkowanie

na mocy art. 40;

2) starosta, na wniosek właściciela lasu, po zaopiniowaniu przez nadleśniczego

– w odniesieniu do pozostałych lasów, wykonujący zadanie z zakresu admi-

nistracji rządowej.

2009-05-19

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: