o własności lokali.pdf

©Kancelaria Sejmu s. 1/12

DzU. 1994 Nr 85 poz. 388

Opracowano na pod-

stawie: tj. Dz.U. z

2000 r. Nr 80, poz.

903, z 2004 r. Nr 141,

poz. 1492

USTAWA

z dnia 24 czerwca 1994 r.

o własności lokali

Rozdział 1

Przepisy ogólne

Art. 1.

1. Ustawa określa sposób ustanawiania odrębnej własności samodzielnych lokali

mieszkalnych, lokali o innym przeznaczeniu, prawa i obowiązki właścicieli tych

lokali oraz zarząd nieruchomością wspólną.

2. W zakresie nieuregulowanym ustawą do własności lokali stosuje się przepisy

Kodeksu cywilnego.

Art. 2.

1. Samodzielny lokal mieszkalny, a także lokal o innym przeznaczeniu, zwane dalej

„lokalami”, mogą stanowić odrębne nieruchomości.

2. Samodzielnym lokalem mieszkalnym, w rozumieniu ustawy, jest wydzielona

trwałymi ścianami w obrębie budynku izba lub zespół izb przeznaczonych na

stały pobyt ludzi, które wraz z pomieszczeniami pomocniczymi służą zaspoka-

janiu ich potrzeb mieszkaniowych. Przepis ten stosuje się odpowiednio również

do samodzielnych lokali wykorzystywanych zgodnie z przeznaczeniem na cele

inne niż mieszkalne.

3. Spełnienie wymagań, o których mowa w ust. 2, stwierdza starosta w formie za-

świadczenia.

4. Do lokalu mogą przynależeć, jako jego części składowe, pomieszczenia, choćby

nawet do niego bezpośrednio nie przylegały lub były położone w granicach nie-

ruchomości gruntowej poza budynkiem, w którym wyodrębniono dany lokal, a

w szczególności: piwnica, strych, komórka, garaż, zwane dalej „pomieszcze-

niami przynależnymi”.

5. Lokale wraz z pomieszczeniami do nich przynależnymi zaznacza się na rzucie

odpowiednich kondygnacji budynku, a w razie położenia pomieszczeń przyna-

04-07-01

©Kancelaria Sejmu s. 2/12

leżnych poza budynkiem mieszkalnym - także na wyrysie z operatu ewidencyj-

nego; dokumenty te stanowią załącznik do aktu ustanawiającego odrębną wła-

sność lokalu.

6. W razie braku dokumentacji technicznej budynku, zaznaczeń, o których mowa w

ust. 5, dokonuje się, zgodnie z wymogami przepisów prawa budowlanego, na

koszt dotychczasowego właściciela nieruchomości, o ile strony umowy o usta-

nowienie odrębnej własności lokalu nie postanowiły inaczej.

Art. 3.

1. W razie wyodrębnienia własności lokali właścicielowi lokalu przysługuje udział

w nieruchomości wspólnej jako prawo związane z własnością lokali. Nie można

żądać zniesienia współwłasności nieruchomości wspólnej, dopóki trwa odrębna

własność lokali.

2. Nieruchomość wspólną stanowi grunt oraz części budynku i urządzenia, które

nie służą wyłącznie do użytku właścicieli lokali.

3. Udział właściciela lokalu wyodrębnionego w nieruchomości wspólnej odpowia-

da stosunkowi powierzchni użytkowej lokalu wraz z powierzchnią pomieszczeń

przynależnych do łącznej powierzchni użytkowej wszystkich lokali wraz z po-

mieszczeniami do nich przynależnymi. Udział właściciela samodzielnych lokali

niewyodrębnionych w nieruchomości wspólnej odpowiada stosunkowi po-

wierzchni użytkowej tych lokali wraz z powierzchnią pomieszczeń przynależ-

nych do łącznej powierzchni użytkowej wszystkich lokali wraz z pomieszcze-

niami do nich przynależnymi.

4. Do wyznaczenia stosunku, o którym mowa w ust. 3, niezbędne jest określenie,

oddzielnie dla każdego samodzielnego lokalu, jego powierzchni użytkowej wraz

z powierzchnią pomieszczeń do niego przynależnych.

5. Jeżeli nieruchomość, z której wyodrębnia się własność lokali, stanowi grunt za-

budowany kilkoma budynkami, udział właściciela lokalu wyodrębnionego w

nieruchomości wspólnej odpowiada stosunkowi powierzchni użytkowej lokalu

wraz z powierzchnią pomieszczeń przynależnych do łącznej powierzchni użyt-

kowej wszystkich lokali wraz z pomieszczeniami do nich przynależnymi.

6. W wypadku gdy na podstawie jednej czynności prawnej dokonanej przez właści-

ciela lub przez wszystkich współwłaścicieli nieruchomości następuje wyodręb-

nienie wszystkich lokali, wysokość udziałów, o których mowa w ust. 1, okre-

ślają odpowiednio w umowie właściciel lub współwłaściciele.

7. W budynkach, w których nastąpiło wyodrębnienie własności co najmniej jedne-

go lokalu i ustalenie wysokości udziałów w nieruchomości wspólnej bez

uwzględnienia powierzchni pomieszczeń przynależnych lub w sposób inny niż

określony w ust. 3, a przy wyodrębnianiu kolejnych lokali ustalano wysokość

udziałów w nieruchomości wspólnej w taki sam sposób, do czasu wyodrębnienia

ostatniego lokalu stosuje się zasady obliczania udziału w nieruchomości wspól-

nej takie, jak przy wyodrębnieniu pierwszego lokalu. Przepisu zdania poprze-

dzającego nie stosuje się, jeżeli wszyscy właściciele lokali wyodrębnionych i

dotychczasowy właściciel nieruchomości dokonają w umowie nowego ustalenia

wysokości udziałów w nieruchomości wspólnej.

04-07-01

©Kancelaria Sejmu s. 3/12

<Art. 3a.

1. Przy oddawaniu w użytkowanie wieczyste ułamkowej części gruntu, jako

prawa związanego z odrębną własnością lokali, stosuje się następujące za-

sady:

1) nie oddaje się gruntu we współużytkowanie wieczyste, jeżeli stanowi on

przedmiot współwłasności związanej z własnością uprzednio wyodręb-

nionych lokali,

2) nie sprzedaje się udziału we współwłasności gruntu, jeżeli grunt ten

stanowi przedmiot współużytkowania wieczystego związanego z wła-

snością uprzednio wyodrębnionych lokali,

3) ustala się jeden termin trwania prawa użytkowania wieczystego w od-

niesieniu do wszystkich udziałów we współużytkowaniu wieczystym,

niezależnie od daty wyodrębnienia lokalu, z którym jest związany

udział w tym prawie.

2. Jeżeli przy ustanowieniu odrębnej własności lokali ustanowiono różne ter-

miny trwania prawa współużytkowania wieczystego przynależnej do tych

lokali działki budowlanej, właściciele wyodrębnionych lokali mogą żądać

zmiany terminów przez przyjęcie jednego terminu dla wszystkich udziałów

we współużytkowaniu wieczystym tej działki. Z żądaniem takim może wy-

stąpić także właściwy organ. Termin ten ustanawia się stosownie do najdal-

szego terminu ustalonego dla pozostałych udziałów.>

dodany art. 3a wcho-

dzi w życie z dn.

22.09.2004 r. (Dz.U. z

2004 r. Nr 141, poz.

1492)

Art. 4.

1. Dotychczasowemu właścicielowi nieruchomości przysługują co do niewyodręb-

nionych lokali oraz co do nieruchomości wspólnej takie same uprawnienia, jakie

przysługują właścicielom lokali wyodrębnionych; odnosi się to także do jego

obowiązków.

2. Jeżeli do wyodrębniania własności lokali dochodzi sukcesywnie, właściciele lo-

kali już wyodrębnionych nie są stronami umów o wyodrębnieniu dalszych loka-

li.

3. Jeżeli budynek został wzniesiony na gruncie oddanym w użytkowanie wieczyste,

przedmiotem wspólności jest to prawo, a dalsze przepisy o własności lub

współwłasności gruntu stosuje się odpowiednio do prawa użytkowania wieczy-

stego.

[ Art. 5.

1. Jeżeli powierzchnia gruntu zabudowanego budynkiem, w którym wyodrębniono

własność lokali, jest większa niż powierzchnia niezbędna do korzystania z niego,

współwłaściciele mogą dokonać podziału tej nieruchomości.

2. Jeżeli powierzchnia gruntu jest zabudowana więcej niż jednym budynkiem

mieszkalnym, a przynajmniej w jednym z nich wyodrębniono własność lokalu,

podziału nieruchomości polegającego na wydzieleniu z dotychczasowej nieru-

chomości dwóch lub więcej zabudowanych działek budowlanych dokonuje się

zgodnie z przepisami ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nierucho-

mościami (Dz.U. z 2000 r. Nr 46, poz. 543).]

nowe brzmienie art. 5

wchodzi w życie z dn.

22.09.2004 r. (Dz.U. z

2004 r. Nr 141, poz.

1492)

04-07-01

©Kancelaria Sejmu s. 4/12

<Art. 5.

1. Jeżeli powierzchnia nieruchomości gruntowej zabudowanej budynkiem, w

którym wyodrębniono własność lokali jest większa niż powierzchnia działki

budowlanej, w rozumieniu przepisów o gospodarce nieruchomościami, nie-

zbędnej do korzystania z niego, współwłaściciele mogą dokonać podziału tej

nieruchomości.

2. Jeżeli na nieruchomości gruntowej jest położony więcej niż jeden budynek,

a przynajmniej w jednym z nich wyodrębniono własność lokalu, współwła-

ściciele mogą dokonać podziału tej nieruchomości polegającego na wydzie-

leniu z dotychczasowej nieruchomości dwóch lub więcej działek budowla-

nych.

3. Przy dokonywaniu podziału, o którym mowa w ust. 1 i 2, stosuje się przepi-

sy o gospodarce nieruchomościami.>

Art. 6.

Ogół właścicieli, których lokale wchodzą w skład określonej nieruchomości, tworzy

wspólnotę mieszkaniową. Wspólnota mieszkaniowa może nabywać prawa i zaciągać

zobowiązania, pozywać i być pozwana.

Rozdział 2

Ustanowienie własności lokalu

Art. 7.

1. Odrębną własność lokalu można ustanowić w drodze umowy, a także jedno-

stronnej czynności prawnej właściciela nieruchomości albo orzeczenia sądu zno-

szącego współwłasność.

2. Umowa o ustanowieniu odrębnej własności lokalu powinna być dokonana w

formie aktu notarialnego; do powstania tej własności niezbędny jest wpis do

księgi wieczystej.

Art. 8.

1. Umowa o ustanowieniu odrębnej własności lokalu powinna określać w szczegól-

ności:

1) rodzaj, położenie i powierzchnię lokalu oraz pomieszczeń do niego przyna-

leżnych,

2) wielkość udziałów przypadających właścicielom poszczególnych lokali w

nieruchomości wspólnej.

2. Współwłaściciele mogą w umowie określić także sposób zarządu nieruchomo-

ścią wspólną.

3. Umowa o ustanowieniu odrębnej własności lokalu może być zawarta albo przez

współwłaścicieli nieruchomości, albo przez właściciela nieruchomości i nabyw-

cę lokalu.

04-07-01

Art. 9.

1. Odrębna własność lokalu może powstać także w wykonaniu umowy zobowiązu-

jącej właściciela gruntu do wybudowania na tym gruncie domu oraz do ustano-

wienia - po zakończeniu budowy - odrębnej własności lokali i przeniesienia tego

prawa na drugą stronę umowy lub na inną wskazaną w umowie osobę.

2. Do ważności umowy, o której mowa w ust. 1, niezbędne jest, aby strona podej-

mująca się budowy była właścicielem gruntu, na którym dom ma być wzniesio-

ny, oraz aby uzyskała pozwolenie na budowę, a roszczenie o ustanowienie od-

rębnej własności lokalu i o przeniesienie tego prawa zostało ujawnione w księ-

dze wieczystej.

3. W wypadku wykonywania umowy w sposób wadliwy albo sprzeczny z umową,

na wniosek każdego nabywcy, sąd może powierzyć, w trybie postępowania nie-

procesowego, dalsze wykonywanie umowy innemu wykonawcy na koszt i nie-

bezpieczeństwo właściciela gruntu.

Art. 10.

Właściciel nieruchomości może ustanawiać odrębną własność lokali dla siebie, na

mocy jednostronnej czynności prawnej. W takim wypadku stosuje się odpowiednio

przepisy o ustanowieniu odrębnej własności w drodze umowy.

Art. 11.

1. Przepisy o ustanowieniu odrębnej własności lokali w drodze umowy stosuje się

również odpowiednio do wyodrębnienia własności lokalu z mocy orzeczenia są-

du znoszącego współwłasność nieruchomości.

2. Jeżeli uczynienie zadość przesłance samodzielności lokali wymaga wykonania

robót adaptacyjnych, sąd może w postanowieniu wstępnym, uznającym żądanie

ustanowienia odrębnej własności lokali w zasadzie za usprawiedliwione, upo-

ważnić zainteresowanego uczestnika postępowania do ich wykonania - tymcza-

sowo na jego koszt. W razie przeszkód stawianych przez innych uczestników,

sąd - w postanowieniu wstępnym lub w postanowieniu oddzielnym - może wy-

dać stosowne nakazy lub zakazy.

Rozdział 3

Prawa i obowiązki właścicieli lokali

Art. 12.

1. Właściciel lokalu ma prawo do współkorzystania z nieruchomości wspólnej

zgodnie z jej przeznaczeniem.

2. Pożytki i inne przychody z nieruchomości wspólnej służą pokrywaniu wydatków

związanych z jej utrzymaniem, a w części przekraczającej te potrzeby przypa-

dają właścicielom lokali w stosunku do ich udziałów. W takim samym stosunku

właściciele lokali ponoszą wydatki i ciężary związane z utrzymaniem nierucho-

mości wspólnej w części nie znajdującej pokrycia w pożytkach i innych przy-

chodach.

04-07-01

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: