KINEZYTERAPIA WYKŁAD 18.04.2008
REEDUKACJA
„Educo, edukatio”- uczyć, kształcić, wykształcenie i ponownie nauczanie osoby, która
utraciła tą umiejętność
Możemy redukować na wskutek:
1) Osłabienia mięśni
- różne podłoże (czynnościowe, biogenne, neurogenne)
- nasilenie (niedowłady, porażenia)
- rozległość (poj, m., grupa lub wiele grup mięśni)
2) zaburzeń sterowania czynnością mięśni:
- spastyczność
- ruchy mimowolne
- patologiczne synergizmy
- zaburzenia koordynacji
3) utrata pamięci ruchowej lub zaburzenia obrazu ruchu wynikający ze złej kompensacji
U podłoża redukacji leży:
- redukcja nerwowo-mięśniowa
Redukacja nerwowo-mięśniowa
Są to ćwiczenia, które maja na celu przywrócenie choremu utraconej czynności mięśniowej.
Musimy pamiętać o redukacji mięśni
Redukacja- postępowanie:
- pobudzenie ośrodkowego układu nerwowego (rozwijanie pamięci ruchowej)
- torowanie drogi dla bodźców ruchowych (pobudzenie i odtworzenie łuku odruchowego)
Elementy stałe redukacji nerwowo-mięśniowe:\
Aktywizacja określonych mięśni (skurcz czynny lub prowokowany)
- współpraca ze strony usprawnianego
- unikanie substytucji i inkoordynacji
- utrzymanie lub przywrócenie pamięci ruchowej
- torowanie drogi dla bodźców ruchowych
- hamowanie niepożądanych ruchów czy współruchów
SUBSTYTUCJA
* zastępowanie m. słabego mięśniem silnym
INKOORDYNACJA
* osłabienie ośrodkowego układu nerwowego, w którym doszło do zaburzeń w wysyłaniu bodźców ( u pacjenta ruchy nierytmiczne i bez koordynacji )
Przyczyny:
- skurcz jednoczesny mi esni o przeciwnym działaniu (agonistycznych i antagonistycznych)
- skurcz niewłaściwego mięśnia
- skurcz od niewłaściwego końca mięśnia przez odpowiednie ćwiczenia
* metoda analityczna- wzmacniany mięsień przez odpowiednie ćwiczenia
* metoda syntetyczna- ćwiczymy, doskonalizujemy dany ruch- wzmacniamy mięśnie
* metoda mieszana- połączenie m. syntetyczną a m analityczną
Reedukacja:
- osłabienie m. (0-1 w skali Lovetta)
Sposoby pobudzenia oparte o stymulację „ekstero i proprioreceptorów” (nasilenie aferentacji- wzmocnienie mięśni)
- zaburzenia sterowania czynności mięśni
KOLEJNOŚC POSTĘPOWANIA
- pozycja jak do ćwiczen biernych
- objaśniamy dane ćwiczenia z pokazem i wskazaniem, który mięsień będzie pracował
- przy sile 0 danego mięsnia lub grupy mięśni- chory próbuje wykonać skurcz określonego
mięśnia podczas prowadzenia ruchu przez terapeutę
- należy uwzględnić:
- lekkie bierne rozciągnięcie mięśnia
- wykonanie ruchu biernego w pełnym zakresie przy współudziale pacjenta, który stara się
kurczyć określony mięsień
- odpoczynek
- ćwiczenia prowadzone rytmicznie, tak około 15 min, 2-3 razy dziennie
- pojawienie się widocznego skurczu
- w miarę wzrostu siły mięsnia wprowadza się trudniejsze ćwiczenia
- zabiegi fizykalne- (masaż, galwanostymulacja)
STYMULACJA SENSOMOTORYCZNA (SMS)
- należy do kompleksowych metod postępowania polegająca na ułatwieniu. Wychodzi z koncepcji o 2 poziomach opanowywania ruchu i sterowania nim- korowym i podkorowym
Zastosowanie:
- niestabilności stawowe po urazach i operacjach
- w zespołach kręgosłupopochodnych
- w wadach postawy
- w zaburzeniach czucia głębokiego
- w zespołach móżdżkowych i błędnikowych
- w zdrowych- profilaktyka
Przeciwwskazania:
- ostre zespoły bólowe (pourazowe i kręgosłupowopochodne)
BIOLOGICZNE SPRZĘŻENIE ZWROTNE (BIOFEEDBACK)
Biologiczne sprzężenie zwrotne:
Nieprawodlowości mogą być:
- ilościowe ubóstwo lub brak dopływu informacji
- jakościowe: błędne informacje
Skutkiem są zaburzenia ruchowe:
1. sprzężenie zwrotne – to ciągły odbiór informacji niezbędnych do sterowania rozmaitymi
aktami fizjologicznymi za pośrednictwem wzroku lub słuchu
- aparatura elektrofizjologiczna
- aparatura audio-wizualna
METODA KINEZYTERAPUETYCZNA
Jest to samodzielny sposób podejścia do problemu postępowania leczniczego:
3 warunki:
- twórca metody musi dokladnie opisać wykorzystanie postawy teoretycznie i wyjaśnić ich
Związek
- zastosowane procedury diagnostyczne mają umożliwić szybkie i obiektywne określenie
stanu pacjenta
- określić cele usprawnienia
METODY KLASYFIKUJEMY WEDŁUG:
- zasięgu oddziaływania (miejscowe, ogólne)
- stopnia zaangażowania pacjenta, bierne, czynne
- celu (powrót funkcji, adaptacja do sytuacji)
- obecnego wykorzystania (historyczne i teraźniejsze)
- pochodzenia (polskie, zagraniczne)
METODY KINEZYTERAPEUTYCZNE:
- mechaniczne
- neurofizjologiczne
- edukacyjne
METODY MECHANICZNE:
- wykorzystujemy odruchy bezwarunkowe i warunkowe sterowanych z poziomami rdzenia
kręgowego, przedłużonego i ośrodków podkorowych
METODY NEUROFIZJOLOGICZNE:
- nauka nowych wzorców ruchowych kontrolowanych przez ośrodki korowe, pola czuciowe
METODY EDUKACYJNE:
- wykorzystanie odruchów bezwarunkowych i warunkowych sterowanych z poziomu rdzenia kręgowego i rdzenia przedłużonego, ośrodków podkorowych
janbara