1. Uszczelnienie skarp kwatery i zakotwienie folii PEHD.
2. Przykrycie powierzchniowe.
Spełnia następujące funkcje:
- minimalizacja infiltracji wód powierzchniowych i opadowych,
- odprowadzenie wód powierzchniowych z minimalną erozją uszczelnienia,
- opieranie się naprężeniom wynikającym z osiadania oraz konsolidacji podłoża,
- kontrola migracji gazu,
- oddzielenie odpadów od szkodników i roznosicieli zarazków,
- poprawa estetyki.
I. Warstwa wyrównująco – odgazowująca:
- leży na odpadach i stanowi niejako fundament pod warstwy przykrycia powierzchniowego,
- warstwa ta ma wbudowaną sieć rurociągów odgazowujących lub szereg odpowietrzników.
II. Warstwa nieprzepuszczalna.
- może być pojedyncza z zagęszczonej przesłony mineralnej lub jednej warstwy geomembrany, może być również podwójna,
- na przesłonie nieprzepuszczającej wody leży warstwa odwadniająca, drenująca spływy powierzchniowe do rowów lub drenów opaskowych. Może być zbudowana z grubego piasku lub żwiru.
III. Warstwa rekultywacyjna. (grunt rodzimy + 15 cm warstwa humusu)
- oddzielona od warstwy odwadniającej geowłókniną filtrującą, która zatrzymuje drobną frakcję gleby chroniąc warstwę odwadniającą przed zatykaniem.
3. Odgazowanie składowiska.
Gaz wysypiskowy(biogaz) powstaje w wyniku rozkładu substancji organicznej, w warunkach przewagi procesów beztlenowych. Głównymi produktami są metan 60% (CH4) i dwutlenek węgla 40% (CO2) oraz inne składniki: azot, siarkowodór, aldehydy amoniak itp.
Ze względu na zróżnicowaną budowę warstwową składowanych odpadów, poziomy ciąg gazu jest zwykle silniejszy niż pionowy. Z tego powodu bardziej efektywne jest pionowe ujęcie gazu w porównaniu z płaszczyznowym odgazowaniem.
Studnia gazowa w nowo instalowanych wysypiskach odpadów.
Montaż studni gazowych zaczyna się bezpośrednio nad folią uszczelniającą . Pod kolumną studni należy zaprojektować fundament gruntowy przenoszący obciążenie na warstwy uszczelnienia. Odstęp między studniami w wysypiskach charakteryzujących się zwartym uszczelnieniem wynosi 30-60m. Studnia rośnie w górę wraz z załadowanymi odpadami. Studnia składa się z perforowanej rury o średnicy przeważnie 160 mm (max. 200 mm), otoczonej kolumną żwirową o średnicy 1 m.
Sposób budowania studni:
Rura odgazowująca jest przedłużana w dwumetrowym rytmie. Całość otoczona jest rurą ciągu o dł. 2,5-5 m. Rura ciągu jest wyciągana w górę każdorazowo o 2 m a następnie wypełniana żwirem. Na górnym końcu rury ciągu znajduje się gazoszczelna pokrywa. Studnia gazowa prowadzona jest pod górną osłonę. Po usunięciu rury ciągu na rurę odgazowującą zostaje nasunięta rura kompensacyjna zaopatrzona u dołu w kołnierz nasadkowy.
pieron2