file.pdf

(40 KB) Pobierz
130301016 UNPDF
Modlitwa wstawiennicza
Autor: Administrator
12.02.2009.
Zmieniony 12.02.2009.
PRZEBIEG MODLITWY WSTAWIENNICZEJ O UWOLNIENIE I
UZDROWIENIE___________________________________________________________
Proponuj±c poni¿szy przebieg modlitwy wstawienniczej, zakładam podstawow± wiedzê o
znaczeniu, warunkach i skuteczno¶ci modlitwy w ¿yciu chrze¶cijañskim według Bo¿ego Objawienia i nauki
Ko¶cioła.
Autor - Ks. dr Marian Pi±tkowski - kordynator posługi polskich egzorcystów, wykładowca na Wydziale
Teologicznym Uniwersytetu Adama Mickiewicza w Poznaniu.
UWAGI WPROWADZAJ¡CE
1. Nale¿y odró¿niæ modlitwê o uwolnienie i uzdrowienie od uroczystego egzorcyzmu
Egzorcyzm uroczysty nad osob±, u której stwierdzono opêtanie diabelskie (szatan wówczas zamieszkuje
w ciele człowieka) jest obrzêdem liturgicznym sprawowanym według Rytuału Rzymskiego z r. 1998
(tłumaczenie polskie wydane w r. 2000) przez kapłana egzorcystê posiadaj±cego specjalne stałe lub
dora¼ne upowa¿nienie ordynariusza. Prawdziwe opêtanie zdarza siê rzadko i wymaga starannego
rozeznania wykluczaj±cego zwykł± chorobê, tak¿e przy pomocy lekarza.
Potrzeba modlitwy o uwolnienie zachodzi czêsto. Jej celem jest usuniêcie szkodliwego działania złych
duchów wywieraj±cych od zewn±trz zły wpływ na ciało i psychikê człowieka. Objawami demonicznymi s±
ró¿ne zniewolenia, nerwice, udrêki psychiczne, nie maj±ce ¿adnego realnego uzasadnienia lêki, agresje,
rozpacze, my¶li natrêtne itp., a tak¿e ró¿ne dolegliwo¶ci fizyczne. Trzeba nauczyæ siê odró¿niaæ je od
zwykłych chorób somatycznych i psychicznych, do czego nieraz bêdzie potrzebna pomoc lekarza.
Modlitwê o uwolnienie i uzdrowienie mo¿e przeprowadzaæ ka¿dy kapłan, a nawet dobrze przygotowana
osoba ¶wiecka z ewentualn± pomoc± zespołu.
Po modlitwie o uwolnienie nale¿y zawsze modliæ siê o napełnienie Duchem ¦wiêtym oraz o uzdrowienie
duchowe i w razie potrzeby fizyczne. Je¿eli dolegliwo¶æ ma pochodzenie czysto naturalne (bez udziału
złych duchów), modlimy siê o uzdrowienie albo osobi¶cie, albo odsyłaj±c do grupy modlitwy
wstawienniczej, np. z Odnowy w Duchu ¦wiêtym i ewentualnie do lekarza.
2. Ka¿dy egzorcysta lub inny kapłan pełni±cy posługê modlitwy o uwolnienie i uzdrowienie znajduje z
czasem własny sposób jej prowadzenia. Podany tu schemat opiera siê na do¶wiadczeniach własnych i
cudzych. Ró¿ne proponowane schematy i teksty modlitw mo¿na znale¼æ w literaturze.
3. Nie zawsze potrzebne jest przechodzenie przez wszystkie podane ni¿ej etapy. Nale¿y rozeznaæ, co jest
rzeczywi¶cie potrzebne.
4. Na pierwsze spotkanie dobrze jest przeznaczyæ godzinê czasu, na dalsze wystarczy mniej, według
rozeznania, np. pół godziny. Najdogodniej jest umawiaæ siê na okre¶lony dzieñ i godzinê. Niekiedy
wystarczy po wstêpnym rozeznaniu odesłaæ do grupy modlitewnej słu¿±cej modlitw± wstawiennicz±, by
mieæ czas na trudniejsze przypadki. Je¶li potrzeba, zalecamy udanie siê do lekarza.
5. Miejsce spotkania powinno byæ spokojne i zapewniaj±ce dyskrecjê, z krucyfiksem i wizerunkiem Maryi.
6. Po¿yteczne pomoce: Pismo ¶w., woda ¶wiêcona egzorcyzmowana, po¶wiêcony olej, modlitewnik,
rytuał, zestaw ró¿nych modlitw o uwolnienie i uzdrowienie.
7. W modlitwie mo¿e uczestniczyæ, je¶li to nie byłoby krêpuj±ce dla osoby omadlanej, kilkuosobowy
zespół pomocniczy, zwłaszcza osoby obdarzone charyzmatami rozeznania, prorokowania, skutecznej
modlitwy.
Modlitwê prowadzi kapłan, inni modl± siê po cichu, a gło¶no tylko za jego zgod±. Niekiedy ze wzglêdu
na dyskrecjê modli siê sam ksi±dz.
8. Je¶li to tylko mo¿liwe, modlimy siê w stroju duchownym.
http://www.swjozef.aplus.pl
Kreator PDF
Utworzono 23 July, 2009, 22:27
130301016.003.png
 
I. WSTÊP
1. Przed przyjêciem „petenta” chwila modlitwy o pomoc Bo¿± (np. wezwanie Ducha
¦wiêtego o prowadzenie modlitwy, o obecno¶æ i wstawiennictwo Maryi, Aniołów czy ¦wiêtych). Je¿eli
modli siê zespół, dobrze jest poprosiæ nadto o oddalenie my¶li i uczuæ niechêtnych i o dar jedno¶ci.
2. ¯yczliwe przywitanie, by pierwszy kontakt był miły i odprê¿aj±cy. Je¶li wypada, mo¿na taktownie
zaproponowaæ: „Pozwól, ¿e podczas modlitwy bêdziemy do ciebie mówiæ po imieniu”. To
stwarza atmosferê rodzinnej blisko¶ci.
3. Krótka modlitwa wstêpna razem z prosz±cym, np. Pod Twoj± obronê, wezwanie Matko Dobrej
Rady..., Królowo Aniołów...
4. Zaproszenie do zajêcia miejsca.
5. Rozmowa - wywiad, zwykle kierowana, by pomin±æ rzeczy nieistotne. Staramy siê rozeznaæ, czy
chodzi o problem zdrowotny, religijny czy moralny, naturalny czy pozaprzyrodzony.
a) Jest po¿yteczne notowaæ najwa¿niejsze sprawy, dla ka¿dej osoby na oddzielnej karcie, zapisuj±c tak¿e
nazwisko, imiê, wiek, adres, telefon, zawód, stan (czy mał¿eñstwo sakramentalne). Zapewniæ o
całkowitej dyskrecji, notatki bêd± po¿yteczne przy dalszych spotkaniach; adres i telefon ułatwi±
ewentualn± zmianê terminu kolejnego spotkania.
b) Je¿eli przychodzi kilka osób, np. matka z córk±, mał¿onkowie , pytamy, kto ma problem. Najpierw
rozmawiamy osobno z osob± towarzysz±c±. Je¶li przyszła nie osoba potrzebuj±ca modlitwy, ale kto¶ z jej
bliskich, modlimy siê nad osob± przybył± zastêpczo, jak gdyby tamta była obecna i zachêcamy, by j±
przyprowadzono, je¶li to mo¿liwe, w innym terminie.
c) Pytamy, o co mamy Pana Boga prosiæ. To pozwala zrozumieæ, czego prosz±cy oczekuje jako owocu
modlitwy. Nadto do¶wiadczenie wskazuje, ¿e modlitwa o konkretn± łaskê bywa skuteczniejsza ni¿ ogólna.
d) Pytanie o aktualne objawy niepokoj±ce (podobnie jak lekarz pyta, co dolega, a dopiero potem szuka
przyczyny).
e) Pytanie o ewentualn± diagnozê lekarsk± i przebieg leczenia. Czêsto przychodz± osoby lecz±ce siê u
neurologa czy psychiatry.
f) Pytanie, czy pocz±tek objawów kojarzy siê z jakim¶ znacz±cym wydarzeniem, prze¿yciem; niekiedy
potrzebne jest siêgniêcie do okresu prenatalnego (stosunek matki do ci±¿y: niechêæ, my¶l o aborcji).
g) Pytanie o kontakty z okultyzmem , kiedy i jakie (wywoływanie duchów, telepatia, podró¿e astralne,
wiara w moc amuletów, talizmanów, fascynacja złem, wró¿enie, kontakty z magami, jasnowidzami),
sektami, New Age, satanizmem, korzystanie z medycyny niekonwencjonalnej (reiki, energoterapia,
akupunktura, radiestezja itp.), o praktyki wschodnich metod medytacyjnych .Wszystko to mo¿e
powodowaæ naturalne szkody w psychice, albo demoniczne nastêpstwa cielesne, psychiczne lub duchowe
(stany depresji, lêków agresji, natrêctwa my¶lowe – blu¼nierstwa, my¶li obsesyjne innego rodzaju,
pokusy samobójcze itp.).
h) Pytanie o przekleñstwa (złorzeczenia, a nie zwykłe wulgaryzmy) zwłaszcza ze strony rodziców i
krewnych, o rzucony „zły urok”, lub inne wydarzenia z ¿ycia, mog±ce mieæ zwi±zek z
obecnymi dolegliwo¶ciami, np. u kobiet o aborcjê.
i) Pytanie o uzale¿nienie alkoholowe, narkotyczne, hazardowe, erotyczne.
6. Po tym wszystkim próba diagnozy: choroba (nerwica, psychoza czy inna), czy działanie demoniczne.
Niekiedy zachodzi jedno i drugie, objawy działania złych duchów bywaj± podobne do chorobowych (np.
my¶li blu¼niercze mog± wynikaæ z nerwicy natrêctw i działania diabła).
7. Zale¿nie od diagnozy: skierowanie do lekarza, egzorcyzm, modlitwa o uwolnienie i uzdrowienie.
Zdecydowanie odradzamy korzystanie z medycyny niekonwencjonalnej. Je¿eli prosz±cy nie chce z niej
zrezygnowaæ, modlitwa bêdzie z reguły nieskuteczna. Nigdy jednak nie odsyłamy nikogo bez pociechy,
modlitwy o pomoc Bo¿± i błogosławieñstwo. Przy modlitwie o uzdrowienie i uwolnienie pouczamy, ¿e nie
my uzdrawiamy i uwalniamy od złego, ale Pan Jezus i ¿e to nie musi nast±piæ natychmiast. Niekiedy
potrzebna bêdzie wielokrotna modlitwa.
8. Po¿yteczne jest zapytanie o historiê ¿ycia religijnego, czy były w tej dziedzinie kryzysy, czym były
spowodowane. Mo¿na w sposób oglêdny zapytaæ o przebieg ¿ycia moralnego (je¶li petent zechce siê
http://www.swjozef.aplus.pl
Kreator PDF
Utworzono 23 July, 2009, 22:27
130301016.004.png
 
wypowiedzieæ bez wymuszania), poniewa¿ trudno¶ci mog± mieæ przyczynê w grzechach. Je¿eli z wywiadu
wynika, ¿e prosz±cy o pomoc potrzebuje nawrócenia, zachêcamy do sakramentu spowiedzi ¶w. Kapłan,
je¶li jest obecny, mo¿e zaproponowaæ przed modlitw± posługê spowiedzi, czuwaj±c jednak, by w dalszym
przebiegu modlitwy zachowaæ tajemnicê. Dobrze jest zapytaæ podczas spowiedzi o wa¿no¶æ poprzednich
spowiedzi, rozeznaæ ewentualn± potrzebê spowiedzi generalnej. Troska o integralno¶æ wyznania mo¿e
wymagaæ zapytania o grzechy pomijane nieraz przez penitentów, zwłaszcza z I i VI przykazania
Dekalogu (zaniedbanie podstawowych praktyk religijnych, udział w praktykach okultystycznych, wiara w
horoskopy, w reinkarnacje itp.), z V przykazania (aborcja, uzale¿nienia alkoholowe, narkotyczne i inne) i
z VII przykazania (np. krzywdy wyrz±dzone przy podziale spadku).
II. PRZEBIEG MODLITWY
1. Osobê prosz±c± o pomoc sadzamy naprzeciw krzy¿a i wizerunku Maryi. Jest najdogodniej, gdy ksi±dz
stoi podczas modlitwy nieco za ni± z boku. Je¶li modli siê zespół, wówczas otacza j± półkrêgiem.
2. Pokropienie wod± ¶wiêcon± osób i miejsca z odpowiedni± krótk± modlitw±. Wytłumaczyæ, ¿e nie jest
to zabieg magiczny.
3. Nało¿enie stuły i zapalenie ¶wiecy.
4. Zachêta, by osoba omadlana wł±czyła siê sercem do modlitwy.
5. Akt wiary w obecno¶æ Chrystusa, nawi±zuj±cy np. do Mt 18,20 (Gdzie dwaj albo trzej...). Podkre¶liæ,
rzeczywist± obecno¶æ Chrystusa miłuj±cego, którego znamy z Ewangelii i który za ¿ycia na ziemi nikomu
nie odmówił uzdrowienia.
6. Pro¶ba o wstawiennictwo Maryi, ¶w. Michała, innych Aniołów i ¦wiêtych, np. ¶w. Ojca Pio.
7. W razie potrzeby (zwłaszcza je¶li kto¶ praktykował okultyzm lub miał kontakt z innymi religiami,
wykonywał niechrze¶cijañskie akty kultu, brał udział w niechrze¶cijañskich inicjacjach) nale¿y dokonaæ
aktu wyrzeczenia siê zła i odnowienia przyrzeczeñ chrzcielnych, wyrzec siê wszelkich talizmanów,
amuletów, innych przedmiotów pogañskich posiadanych czy noszonych „na szczê¶cie”, a
tak¿e zachêciæ do pełnego przebaczenia krzywdzicielom, co stanowi jeden z warunków skuteczno¶ci
modlitwy.
8. Akty dziêkczynienia i wielbienia za otrzymane dobrodziejstwa (np. za dar ¿ycia, chrzest, inne
sakramenty, za plan Bo¿y, za miejsce w niebie przygotowane od wieków, za wszystkie dary otrzymane od
Pana Boga za po¶rednictwem ludzi). Mo¿na zapytaæ, za co szczególnie osoba omadlana chciałaby Bogu
dziêkowaæ. Dziêkujemy i wielbimy Boga tak¿e za chwile trudne, za krzy¿e i udrêki (Bóg wiedział o nich od
wieków, a jednak wybrał ten ¶wiat z wszystkimi wydarzeniami i tym, którzy Go miłuj±, wszystko obróci
siê na dobre). Improwizowane uwielbienia i dziêkczynienia mo¿na zakoñczyæ wspólnym „Chwała
na wysoko¶ci Bogu” lub inn± modlitw±. Po¿yteczna i skuteczna bywa tu modlitwa w jêzykach. Nie
nale¿y pomijaæ dziêkczynienia, ono otwiera na łaskê.
9 Je¿eli stwierdzili¶my lub powa¿nie podejrzewamy działanie złego ducha, podejmujemy modlitwê o
uwolnienie czyli prywatny egzorcyzm w formie deprekatywnej (modlitewnej). Kapłan mo¿e wypowiedzieæ
go w formie imperatywnej, np. „Wszelkie duchy złe, które szkodzicie temu Bo¿emu dziecku, w
Imiê Jezusa Chrystusa wi±¿ê wasz± zł± moc i rozkazujê: id¼cie precz i nie wracajcie. Id¼cie przed krzy¿
Jezusa i niech On wam powie, dok±d macie pój¶æ!”
Je¶li nie jeste¶my pewni działania demonicznego, mo¿emy u¿yæ formuły warunkowej: „Je¶li to wy,
duchy piekielne i złe, szkodzicie temu Bo¿emu dziecku, to w Imiê Jezusa... (c. d. jak
wy¿ej)”.Mo¿na posłu¿yæ siê tak¿e innymi modlitwami i formułami, fragmentami egzorcyzmów
łaciñskich z rytuału.
Osoby ¶wieckie zachêcamy do u¿ywania formuł modlitewnych. Mo¿na korzystaæ z ró¿nych tekstów
drukowanych w ksi±¿kach i broszurach katolickich, np. do Matki Bo¿ej, Królowej Aniołów, do ¶w. Michała
Archanioła.
Podczas modlitwy obserwujemy reakcje. Je¿eli spostrzegamy podejrzane grymasy, ruchy ciała, niegodne
wypowiedzi, przedłu¿amy modlitwy egzorcystyczne. Powtarzamy słowa, które wywołuj± silniejsz± reakcjê.
Je¿eli w trakcie modlitwy przekonujemy siê, ¿e mamy do czynienia z opêtaniem, przerywamy modlitwê o
uwolnienie, aby przygotowaæ i podj±æ uroczysty egzorcyzm, który mo¿e byæ sprawowany jedynie przez
kapłana upowa¿nionego przez biskupa miejsca. Nie nale¿y korzystaæ z usług ró¿nych ¶wieckich
uzdrawiaczy stosuj±cych ¶rodki magiczne (jak „odczynianie”, zaklêcia itp.) i
pseudoegzorcystów, reklamuj±cych czêsto swoje niebezpieczne usługi. Aby skutecznie wyrzucaæ złe
duchy, trzeba byæ ¶wiêtym, a przynajmniej w stanie łaski u¶wiêcaj±cej i mieæ upowa¿nienie Ko¶cioła.
http://www.swjozef.aplus.pl
Kreator PDF
Utworzono 23 July, 2009, 22:27
130301016.001.png
 
10. Gdy zachodzi powa¿ne podejrzenie, ¿e cierpienie spowodowane jest przez nie¿yczliwych ludzi (np.
przez przekleñstwa, uroki itp.), trzeba podj±æ staranie o przerwanie złego wpływu. Mo¿na to uczyniæ
improwizowan± modlitw±, np. „W Imiê Jezusa Chrystusa (albo: W Imiê Ojca i Syna i Ducha
¦wiêtego) i Jego moc± niech bêdzie zwi±zany, przełamany i zniweczony wszelki zły wpływ przekleñstw,
złorzeczeñ, czarów, obci±¿eñ pokoleniowych i innych szkodliwych działañ ludzi i złych duchów, jakie
spotkały NN (podaæ imiê). Niech nic odt±d nie szkodzi temu Bo¿emu dziecku!” Kapłan mo¿e u¿yæ
sformułowania nakazuj±cego: „W Imiê Jezusa Chrystusa wi±¿ê , przełamujê i niweczê... (c.d. jak
wy¿ej)”
11. Pro¶ba o napełnienie Duchem ¦wiêtym, improwizowana lub np. słowami sekwencji.
12. Pro¶ba o uzdrowienie całej osoby (ducha, psychiki, ciała). Zachêta do ufno¶ci. Mo¿na poło¿yæ rêkê na
głowie lub ramieniu i modliæ siê np. „Uzdrów, Panie, my¶li NN, by zawsze były pełne Twojej
prawdy, dobre i spokojne.
Uzdrów pamiêæ i wyobra¼niê, by wspomnienia i wyobra¿enia nie wprowadzały zamêtu w obecne ¿ycie.
Uzdrów cał± sferê emocjonaln±, wszystkie zranienia uczuæ. Obdarz swoim głêbokim pokojem, jakiego
¶wiat daæ nie potrafi.
Uzdrów ciało (je¶li wiemy, dobrze jest wymieniæ chorobê), by mogło Tobie dobrze słu¿yæ w
Ko¶ciele”.
13. Mo¿na dokonaæ namaszczenia po¶wiêconym olejem z pro¶b± o uzdrowienie oraz dar rado¶ci i pokoju.
(Modlitwa po¶wiêcenia w Rytuale Rzymskim z r. 1927, s. 395n.).
14. Modlitwa wielbi±ca i dziêkczynna za pomoc Bo¿±, za wysłuchanie pró¶b. Je¶li modlitwie towarzyszy
zespół, mo¿na zaintonowaæ ¶piew.
15. Je¿eli jest obecna osoba z darem prorokowania i otrzyma słowo Bo¿e przez natchnienie lub Pismo
¶w., mo¿na pozwoliæ je przekazaæ po dokonaniu rozeznania. Nigdy w takiej sytuacji nie nale¿y
przekazywaæ słów gro¼nych, zawsze tylko pocieszaj±ce, umacniaj±ce i budz±ce ufno¶æ.
15. W przypadku modlitwy egzorcyzmu i o uwolnienie prosimy o obronê egzorcysty, uczestników
modlitwy ich bliskich i ich majêtno¶ci przed zemst± złych duchów, np. przez wezwania do Maryi, ¶w.
Michała Archanioła, do Aniołów Stró¿ów.
III. ZAKOÑCZENIE
1. Chwila rozmowy z zapytaniem o samopoczucie, o prze¿ycia podczas modlitwy. Niekiedy prze¿ycia s±
bardzo silne. Je¿eli nie było ¿adnych znacz±cych, to nie znaczy, ¿e modlitwa była nieskuteczna. Owoce
przyjd± w swoim czasie, bo Chrystus kocha i chce pomóc. Niekiedy istnieje jaka¶ przeszkoda, któr±
trzeba bêdzie w przyszło¶ci odkryæ i usun±æ.
2. Zachêta do gorliwego wykonywania praktyk religijnych (codzienna modlitwa, regularne uczestnictwo
we Mszy ¶w., czêsta Komunia ¶w., miesiêczna spowied¼ ¶w.), do udziału przez jaki¶ czas w
nabo¿eñstwach o uzdrowienie, je¶li siê je urz±dza, do wł±czenia siê do grupy modlitewnej. Nie nale¿y
nikogo nie zostawiaæ bez dalszej opieki duchowej, bo bêdzie jej potrzebował.
3. Serdeczne po¿egnanie, pro¶ba o wiadomo¶æ po jakim¶ czasie, ewentualne umówienie siê na kolejne
spotkanie.
4. Z okazji takiej modlitwy nie powinno siê przyjmowaæ pieniêdzy. Je¶li kto¶ koniecznie chce daæ Panu
Bogu taki znak wdziêczno¶ci, niech sam przeka¿e ofiarê na jaki¶ dobry cel, np. na Radio Maryja czy na
posiłki w szkole dla biednych dzieci.
Ks. dr M. Pi±tkowski, Poznañ 2004
http://www.swjozef.aplus.pl
Kreator PDF
Utworzono 23 July, 2009, 22:27
130301016.002.png
 
Zgłoś jeśli naruszono regulamin