Pułapka homeopatii.pdf

Pułapka homeopatii

Termin homeopatia pochodzi z połączenia dwóch stów: homois (podobny) i pathos (ból). Leksykon

PWN stwierdza, że "homeopatia to nieuznawana przez naukę metoda leczenia polegająca na

stosowaniu w bardzo dużym rozcieńczeniu środków, które w normalnym stężeniu powodują objawy

podobne do objawów danej choroby". Homeopatia jest więc systemem terapeutycznym polegającym

na "leczeniu" chorych przy pomocy takich środków, które wywołują objawy identyczne z tymi, które

chcemy wyleczyć. Podobne leczy się podobnym".

Jakie są źródła i doktrynalne podstawy homeopatii? Twórcą stosowanej dzisiaj homeopatii jest

urodzony w 1755 r. dr Samuel Hahnemann. W 1810 r. napisał książkę Organem of Rational Healing.

Jest to najważniejsze dzieło homeopatii, z którego dowiadujemy się o ścisłych powiązaniach tej

metody leczenia z magnetyzmem zwierzęcym. Czytamy tam, że ludzkie choroby są spowodowane

przez wyłącznie duchowe (dynamiczne) zaburzenia mocy ducha (witalnej zasady) ożywiającej ludzkie

ciało (por. Organon,11). Lekarstwo ma działać na energię witalną i dlatego ma przypominać chorobę,

być do niej podobne.

Lek homeopatyczny musi być maksymalnie rozcieńczony. Stopień rozcieńczenia oznacza się literą D

(system dziesiętny) lub C (system setny). System D polega na tym, iż l kroplę "leku" mieszamy z 9

kroplami wody lub, rzadziej, alkoholu; otrzymujemy roztwór D1, następnie l kroplę D1 z 9 kroplami

wody otrzymujemy roztwór D2 itd. itd. System setny C polega na tym, iż 1 kroplę "leku" mieszamy z

99 kroplami wody czy alkoholu, otrzymując w ten sposób roztwór C1 (CH1), następnie 1 kroplę C1 z

99 kroplami wody i mamy C2 itd. Rozcieńczenia niskie wahają się między D1 a D10 (C5), zaś

rozcieńczenia wysokie od CHS do CH30, a nawet CH100 itd. Z naukowego punktu widzenia, biorąc na

przykład sól kuchenną, za pomocą prostego rachunku można dowieść, że w roztworze od CH12 nie

ma już ani jednej cząsteczki tego związku. A więc co "leczy"?...

Dr. medycyny H.J. Bopp z St. Gali w Szwajcarii pisze: "By skonstatować absurdalność leczenia

homeopatycznego, skorzystamy z przewodnika Guide pratiaue d'homeopathie J. Hodlera. Zgodnie z

prawem podobieństw doradza on podanie Calculi renalis (kamienie nerkowe) CH9 choremu

cierpiącemu na te właśnie kamienie nerkowe. Oczekuje się więc zniknięcia kamicy nerkowej i

uleczenia chorego poprzez zastosowanie leku zawierającego sproszkowany kamień nerkowy,

rozpuszczony w stężeniu 1/100000000000000000000 (18 zer). Ten sposób leczenia staje się co

najmniej niebezpieczny w wypadku choroby zakaźnej" (Brulion 1/1999, str. 130).

Drugim etapem przygotowania leków homeopatycznych jest potencjalizacja lub dynamizacja, która

polega na powtarzanych przy każdym rozcieńczaniu wstrząśnięciach. Owe wstrząsy mają uchwycić

niewidzialną energię okultystyczną czyli niematerialną naturę substancji. W Organonie czytamy:

"Lekarz jest w stanie usunąć owe chorobowe zaburzenie jedynie poprzez oddziaływanie na ową

niematerialną energię przy pomocy substancji obdarzonych mocami modyfikującymi, także

niematerialnymi, a odbieranymi przez unerwioną wrażliwość obecną w organizmie. Tak oto dzięki ich

dynamicznemu oddziaływaniu na energię witalną mogą leki przywrócić zdrowie i rzeczywiście

odnowić równowagę biologiczną chorego". Jak widać ta zasada wprowadza nas w świat okultyzmu,

używania tajemnych mocy, a na ten temat Kościół wypowiada się jednoznacznie: wszystkie praktyki

magii i czarów, przez które dąży się do pozyskania tajemnych sil, by posługiwać się nimi i osiągnąć

nadnaturalna władzę nad bliźnim - nawet w celu zapewnienia mu zdrowia - są w poważnej

sprzeczności z cnotą religijności (tzn. są grzechem ciężkim) (KKK 2117).

W kręgu producentów leków homeopatycznych jest powszechnie wiadome, że w celu znalezienia

nowego leku stosuje się praktyki okultystyczne, wahadełka, seanse spirytystyczne, podczas których

prosi się duchy o informacje.

Dr H. J. Bopp pisze, że "homeopatia spokrewniona jest z magnetyzmem, praktyką hipnotyzerów oraz

terapią opierającą się na odczytywaniu informacji z kształtu małżowiny usznej (auriculo therapie), a

przecież wszystkie te metody są albo okultystyczne, albo z okultyzmem powiązane (occultus -

nieznany). Nasz wysiłek powinien zmierzać do demistyfikacji pozorów naukowości tych metod, które

nie są przekonywające, kiedy bada się źródło, teorię, praktykę oraz bieżące świadectwa, dotyczące

efektów ich zastosowania. Naiwnością byłoby oczekiwać jasnej i rzetelnej odpowiedzi, czy też

odsłaniających prawdę wyjaśnień ze strony lekarzy lub farmaceutów leczących za pomocą

homeopatii. I choć na pewno istnieją wśród nich ludzie uczciwi i sumienni, szukający sposobu

korzystania z homeopatii w oderwaniu od jej tajemnych praktyk, to jednak wpływ okultyzmu, z

natury swej ukryty, często pod przykrywką pseudonaukowej teorii, nie znika ani nie zostaje

zneutralizowany przez fakt powierzchownego potraktowania, które zadowala się po prostu

zanegowaniem istnienia takiego wpływu. Homeopatia jest po prostu niebezpieczna. Jest całkowicie

sprzeczna z nauczaniem Słowa Bożego. Chce ona leczyć za pomocą substancji zdynamizowanych, a to

oznacza - obciążonych «ładunkiem» okultystycznym. Leczenie homeopatią jest więc owocem

praktycznego przyjęcia filozofii i religii hinduizmu, panteistycznej i ezoterycznej". Dr Bopp pisząc o

tym, jaka powinna być postawa chrześcijanina wobec homeopatii stwierdza, że "Pismo Święte

wyraźnie przestrzega przed konsekwencjami praktykowania spirytyzmu i astrologii, które homeopatią

ma w wielkim poważaniu.

Nie będziecie się zwracać do wywołujących duchy ani do wróżbitów. Nie będziecie zasięgać ich rady,

aby nie splugawić się przez nich. Ja jestem Pan, Bóg wasz (Kpł 19,31); Nie znajdzie się pośród ciebie

nikt, kto by przeprowadzał przez ogień swego syna lub córkę, uprawiał wróżby, gusła, przepowiednie

i czary, nikt, kto by uprawiał zaklęcia, pytał duchów i widma, zwracał się do umarłych. Obrzydliwością

jest dla Pana każdy, kto to czyni (Pwt 18,10-12). Pan Bóg uważa te grzechy za plugawiące nas, za

duchową prostytucję, ohydę. Jego przestroga jest uroczysta.

Zażywanie leków homeopatycznych oraz wyrobów antropozoficznych (Weleda) jest jak najbardziej

niewskazane i odradzane. Niektórzy wierzący myślą, że leki homeopatyczne o bardzo niskim stężeniu

(do D6) są duchowo nieszkodliwe. Nawet jeśli wziąć pod uwagę, że współcześnie leki homeopatyczne

produkowane metodą przemysłową są dynamizowane mechanicznie, już samo przyjęcie i leczenie

homeopatią jest owocem praktycznego uznania filozofii i religii hinduizmu. Kontakt z niematerialną

istotą rzeczy, z niewidzialną siłą świata ezoterycznego działającego w leku, kala chrześcijanina.

Tajemne, okultystyczne działanie w homeopatii przenosi się na osobę chorego, poddaje go

(świadomego lub nie) działaniu złego ducha. Wielokrotnie rezultatem tego jest pewien związek z

szatanem. Można zostać wyleczonym z choroby ciała, ale za to następuje w człowieku zachwianie

równowagi psychicznej, a w życiu duchowym regres. Znaczącym jest fakt, że często w tych rodzinach,

które stosują takie metody leczenia, spotkać można depresje.

Ludzie wierzący nie powinni dać się skusić faktem zadziwiających uzdrowień przy pomocy homeopatii.

Nie chodzi o to, by je zanegować, nawet jeśli medycyna naukowa nie znajduje wyjaśnień. Pismo

Święte uczy nas, że szatan poprzez ludzi zdolny jest czynić cuda i uzdrowienia: Powstaną bowiem

fałszywi mesjasze i fałszywi prorocy i działać będą wielkie znaki i cuda, by w błąd wprowadzić, jeżeli

to możliwe, także wybranych (2 Tes 2,9-10).

Co należy czynić, jeśli spostrzegamy, że wystawiliśmy siebie na owo tajemne działanie? Przede

wszystkim konieczna jest skrucha i odcięcie od takiego wpływu. Należy uwierzyć całym sercem, po

uznaniu swych grzechów, w całkowite wyzwolenie poprzez Ofiarę i Prze-naj droższą Krew Chrystusa,

wylaną na Krzyżu. Spotkanie z wiernymi (duchownymi lub świeckimi), doświadczonymi w tej

dziedzinie jest często konieczne, szczególnie jeśli zaistniały problemy psychiczne lub duchowe. Pan

Jezus przyszedł zbawić i wyzwolić. Jeśli wyznajemy nasze grzechy, Bóg jako wierny i sprawiedliwy

odpuści je nam i oczyści nas z wszelkiej nieprawości (1 J 1,9). Jeśli więc Syn was wyzwoli, wówczas

będziecie rzeczywiście wolni (J 8, 36). (dr H. J. Bopp, La Bonne Nouvełłe, Olivet 1984. cyt. za Brulion

1/1999, s.132-133)

Ze strony: http://ww.karola.alleluja.pl/index.php?odilu=597&o=ooo

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: