89_90.pdf

P R O J E K T Y C Z Y T E L N I K Ó W

Dział „Projekty Czytelników” zawiera opisy projektów nadesłanych do redakcji EP przez Czytelników. Redakcja nie bierze

odpowiedzialności za prawidłowe działanie opisywanych układów, gdyż nie testujemy ich laboratoryjnie, chociaż

sprawdzamy poprawność konstrukcji.

Prosimy o nadsyłanie własnych projektów z modelami (do zwrotu). Do artykułu należy dołączyć podpisane oświadczenie,

że artykuł jest własnym opracowaniem autora i nie był dotychczas nigdzie publikowany . Honorarium za publikację

w tym dziale wynosi 250,− zł (brutto) za 1 stronę w EP. Przysyłanych tekstów nie zwracamy. Redakcja zastrzega sobie

prawo do dokonywania skrótów.

Karta MultiIO − dodatkowe porty PAR

i SER do Amigi

AmigÍ standardowo

wyposaøono w†jeden port

rÛwnoleg³y i†jeden port

szeregowy. Tak wiÍc przy

pod³¹czaniu drukarki

i†programatora (np. AVT-

996) czy modemu

i†emulatora AVT-870

napotykamy na problemy.

Jedynym wyjúciem jest

prze³¹czanie wtyczek.

Dodatkowy port PAR

i†SER, zwany dalej kart¹

MultiIO rozwi¹øe ten

problem.

Schemat elektryczny inter-

fejsu pokazano na rys. 1 . Na-

piÍcie zasilania z†portu Clock

po przejúciu przez bezpiecz-

nik polimerowy i†odfiltrowa-

niu za pomoc¹ kondensatorÛw

C1...C5 i†C13 zasila uk³ady na

karcie portÛw. Magistrala da-

nych i†adresowa z†magistrali

procesora dostÍpnej na porcie

Clock steruje bezpoúrednio

uk³adami UART typu 16C550,

CIA typu 8520, oraz GAL-em.

Na magistrali danych z³¹cza

Clock dostÍpne s¹ tylko czte-

ry linie adresowe A2...A5.

Problem dekodowania adre-

sÛw rozwi¹zuje wspomniany

uk³ad GAL koordynuj¹cy pra-

cÍ kart do³¹czonych do Ami-

gi. Przed dostÍpem do uk³adu

na jakiejkolwiek karcie trzeba

go zaadresowaÊ. GAL po wy-

kryciu adresu przeznaczonego

dla niego ($d8002d) i†niskim

stanie na WR wpisuje dan¹

z†linii D16...D18 do wewnÍt-

rznego rejestru. Odczyt z†pod

tego adresu spowoduje poja-

wienie siÍ ostatnio zapisanej

tam informacji na wyjúciach

trÛjstanowych Q16...Q18. Pod-

czas tych operacji stroby

CS_PAR i†CS_SER s¹ nieak-

tywne. Jeúli do portu Clock

jest pod³¹czonych wiÍcej kart,

kaødy z†uk³adÛw GAL zapa-

miÍta wys³an¹ dan¹ w†swoim

rejestrze. Od tego momentu

strob na linii CS_SER lub

CS_PAR pojawi siÍ tylko wte-

dy, gdy wartoúÊ wpisana do

GAL-a bÍdzie siÍ zgadza³a

z†adresem przypisanym na

sta³e do GAL-a. W†dalszym

tekúcie wartoúÊ wpisana do re-

jestrÛw uk³adu GAL bÍdzie

nazywana s ubadresem . Jak

z†tego wynika, kaøda karta ma

inaczej zaprogramowanego

GAL-a. Rejestr GAL znajduje

siÍ pod adresem $D8002D.

Podczas zapisu pod ten adres

pojawia siÍ wysoki poziom lo-

giczny na wyprowadzeniu 22

uk³adu GAL, a†co za tym idzie

na wejúciu Clock GAL-a. Po-

woduje to przepisanie danych

z†szyny adresowej do wewnÍt-

rznego rejestru typu D†umiesz-

czonego w†strukturze GAL-a.

WartoúÊ rejestru moøna takøe

odczytaÊ. Podczas odczytu ad-

resu $D8002D pojawia siÍ nis-

ki poziom na wyjúciu 15 uk³a-

du GAL, a†co za tym idzie na

wejúciu OE steruj¹cym bufora-

mi trÛjstanowymi uk³adu GAL.

Za spraw¹ sygna³u OE bufory

zostan¹ otwarte i†zawartoúÊ re-

jestru GAL-a pojawi siÍ na ma-

gistrali adresowej. W†danej tej

istotne s¹ tylko bity 0...3 po-

zosta³e naleøy zignorowaÊ.

Uk³ad GAL generuje jeszcze

sygna³ zegarowy E†oznaczany

czÍsto jako O2 dla uk³adu

8520. Jak wiadomo, sygna³ ten

jest charakterystyczny dla uk³a-

dÛw Motoroli, ale niestety nie

dostÍpny na z³¹czu Clock . Da

siÍ go jednak odtworzyÊ na

podstawie sygna³Ûw WR i†RD.

Sygna³ E†przyjmuje poziom

wysoki, gdy ktÛryú ze sygna-

³Ûw (RD lub WR) przyjmie po-

ziom niski ( rys. 2 ). Taki spo-

sÛb odtworzenia sygna³u E†ma

t¹ wadÍ, øe nie jest on gene-

rowany, gdy nie komunikuje-

my siÍ z†uk³adem, a†przez to

nie dzia³aj¹ poprawnie we-

wnÍtrzne timery i†nie da siÍ

ich wykorzystaÊ. Warto wspo-

mnieÊ, øe pod adresem

$D8002D znajduje siÍ jeden

z†rejestrÛw uk³adu CIA, a†kon-

kretnie rejestr TODHR. Ze

wzglÍdu na to, øe na wejúcie

TICK nie jest podany øaden

sygna³ rejestr ten jest nieak-

tywny. Po wybraniu tego adre-

su nie jest generowany strob

do uk³adu CIA dziÍki czemu

odczyt rejestru uk³adu GAL nie

jest zak³Ûcony.

Bramy uk³adu CIA s¹ po-

³¹czone do z³¹cza portu rÛw-

noleg³ego. Spostrzegawczy

czytelnicy zauwaø¹, øe linie

portu PB i†trzy linie portu PA

s¹ po³¹czone z†portem rÛwno-

leg³ym dok³adnie tak jak

w†Amidze. DziÍki temu ³atwo

zaadaptowaÊ istniej¹ce oprog-

ramowanie tak, aby obs³ugi-

wa³o nowe porty. W†tym celu

wystarczy zmieniÊ adresy por-

tÛw. Pozosta³e linie po³¹czono

z†stykami 14...17 portu, dziÍki

Projekt

112

czemu moøemy pracowaÊ

w†trybach ECP/EPP. Linia

PA7 steruje za³¹czaniem na-

piÍcia +5V na styku 14 portu,

dziÍki czemu bÍd¹ dzia³a³y

samplery i†inne urz¹dzenia

wykorzystuj¹ce zasilanie z†te-

goø styku.

Ze wzglÍdu na sw¹ specy-

fikÍ sygna³ zeruj¹cy dla uk³a-

du UART naleøa³o zanegowaÊ.

Niestety nie starczy³o wypro-

wadzeÒ uk³adu GAL i†naleøa-

³o zastosowaÊ dodatkowy tran-

zystor. Z†podobnych powodÛw

uøyto tranzystora to sterowa-

nia lini¹ zg³oszenia przerwa-

nia. Dane w†standardzie TTL

s¹ konwertowane do ±10 V

w†uk³adzie MAX241E. Uk³ad

ten ma budowÍ podobn¹ do

MAX232 tyle, øe zawiera wiÍ-

cej konwerterÛw i†wbudowane

zabezpieczenie przed ESD.

Autor artykułu

udostępnił bezpłatnie

w Internecie (pod

adresem:

www.home.mck.pl/~r−

mik/pio.htm ) szereg

dodatkowych

informacji oraz

oprogramowanie

niezbędne do

uruchomienia karty

prezentowanej

w artykule.

Oprogramowanie

publikujemy także na

CD−EP8/2003B.

Montaø i†uruchomienie

Schemat montaøowy p³yt-

ki pokazano na rys. 3 . Montaø

przeprowadzamy w†nietypo-

wy sposÛb. Najpierw wluto-

wujemy uk³ad US4 ktÛry jest

wykonany w†technologii

SMD. ProponujÍ najpierw

przylutowaÊ jedn¹ skrajn¹

nÛøkÍ. Po poprawnym u³oøe-

niu uk³adu na polach lutow-

niczych lutujemy pozosta³e

wyprowadzenia. NastÍpnie

wlutowujemy rezystory, pod-

stawki pod uk³ady, z³¹cze

CON1, tranzystory, kondensa-

tory na koÒcu kwarc i†z³¹cza

DB. Montaøu z³¹cz IDC trzeba

poúwiÍciÊ nieco wiÍcej uwa-

gi. Jest to spowodowane tym,

øe zdobycie z³¹cz IDC22-2.0

jest beznadziejnie trudne. Po-

s³uøymy siÍ wiÍc z³¹czem ty-

pu IDC34-2.0, z†ktÛrego usu-

wamy po szeúÊ skrajnych wy-

prowadzeÒ. Naleøy zwrÛciÊ

uwagÍ na odpowiednie

umieszczenie wyciÍcia unie-

Elektronika Praktyczna 8/2003

Elektronika Praktyczna 2/98

P R O J E K T Y C Z Y T E L N I K Ó W

Rys. 1

Elektronika Praktyczna 8/2003

P R O J E K T Y C Z Y T E L N I K Ó W

Rys. 2

P³ytka przystosowana jest do

uk³adÛw DIL. Jeúli posiadamy

uk³ad PLCC naleøy zastoso-

waÊ dodatkow¹ przejúciÛwkÍ.

Po zmontowaniu karty, spraw-

dzeniu czy nie ma ewentual-

nych zwarÊ. Bez uk³adÛw

umieszczonych w†podstaw-

kach ³¹czymy kartÍ z†kompu-

terem. Wszelkie operacje ty-

pu pod³¹czanie od³¹czanie

karty czy wk³adanie wyjmo-

wanie uk³adÛw z†podstawek

wykonujemy przy wy³¹czo-

nym zasilaniu komputera! Po

w³¹czeniu zasilania komputer

powinien wystartowaÊ, a†my

moøemy sprawdziÊ obecnoúÊ

napiÍÊ zasilaj¹cych na pod-

stawkach pod uk³ady. Jeúli

komputer nie startuje, ozna-

cza to, øe mamy zwarcie na

p³ytce. W†nastÍpnej kolejnoú-

ci umieszczamy w†podstawce

uk³ad GAL i†ponownie w³¹-

czamy zasilanie komputera.

Uruchamiamy program Test-

Gala Najpierw jest przepro-

wadzany test automatyczny,

jeúli jego wynik bÍdzie po-

myúlny program moøna za-

koÒczyÊ.

Gdy test wypadnie niepo-

myúlnie program przejdzie do

interaktywnego testu rÍczne-

go. Podczas tego testu naleøy

postÍpowaÊ zgodnie z†instruk-

cjami na ekranie. Gdy GAL

funkcjonuje poprawnie moø-

na umieúciÊ wszystkie uk³ady

w†podstawkach. Po urucho-

moøliwiaj¹cego odwrotne

umieszczenie wtyku w†gnieü-

dzie. Od taúmy FLAT34 od-

dzielamy 12 przewodÛw,

dziÍki czemu pozostanie ich

22. Zaciskaj¹c wtyk od strony

karty naleøy zwrÛciÊ uwagÍ

na to, øe pierwsze i†ostatnie

szeúÊ stykÛw jest pominiÍte.

Pierwszy przewÛd taúmy jest

zaciúniÍty na styku 7†wtyku

IDC. Z³¹cze od strony kompu-

tera trzeba zacisn¹Ê inaczej.

Zaciskamy je tak, aby styk

pierwszy by³ po³¹czony

z†pierwsz¹ øy³¹ taúmy, pozo-

sta³e 13 stykÛw z³¹cza odci-

namy ( rys. 4 ). W†miejscu od-

ciÍcia wskazane jest wpusz-

czenie kropli kleju, aby skleiÊ

doln¹ i†gÛrn¹ czÍúÊ wtyku.

W†przeciwnym razie moøe siÍ

zdarzyÊ, øe wyrwiemy taúmÍ

z†wtyku. Jest to spowodowa-

ne tym, øe w†odciÍtej czÍúci

znajduje siÍ zatrzask spinaj¹-

cy obie czÍúci wtyku IDC34-

2.0. TaúmÍ warto wykonaÊ

d³uøsz¹. DziÍki temu jeúli bÍ-

dziemy chcieli pod³¹czyÊ ko-

lejn¹ kartÍ wystarczy na taú-

mie zaciskaÊ kolejne wtyki.

Pod uk³ady scalone DIL mon-

tujemy podstawki.

Uk³ad 8520 wystÍpuje

w†obudowie DIL40 i†PLCC44.

Rys. 4

mieniu programu Szukanie

powinniúmy ujrzeÊ na ekra-

nie adresy pod jakimi s¹ wi-

dziane uk³ady PAR i†SER. Jeú-

li posiadamy cztery z³¹cza

Clock na karcie z†Zorro2

i†w†innym gnieüdzie znajduje

siÍ jakaú karta, to program

moøe odnaleüÊ takøe uk³ady

na dodatkowych kartach. Do

portu PAR pod³¹czmy drukar-

kÍ. Po za³¹czeniu zasilania

komputera i†uruchomieniu

programu Drukuj na drukarce

powinien pojawiÊ siÍ tekst

prÛbny. Do gniazda portu SER

wk³adamy wtyczkÍ ze zwarty-

mi wyprowadzeniami 2†i†3†po

czym uruchamiamy program

Terminal . Na ekranie powin-

ny pojawiaÊ siÍ znaki nacis-

kane na klawiaturze. Po tych

zabiegach moøemy uznaÊ, øe

karta jest sprawna.

Jeøeli posiadamy wiÍcej

kart MultiIO, to kaød¹ z†nich

musimy testowaÊ osobno, tak

aby podczas testu na wybra-

nym porcie Clock by³a tylko

jedna karta. Jest to spowodo-

wane tym, øe z†powodu b³Ídu

montaøowego rejestry uk³a-

dÛw GAL na rÛønych kartach

mog³yby mieÊ rÛøn¹ zawar-

toúÊ. Spowodowa³oby to poja-

wienie siÍ fa³szywych danych

na magistrali. Podczas nor-

malnej pracy sytuacja taka nie

moøe mieÊ miejsca, poniewaø

rejestry wszystkich uk³adÛw

GAL zawieraj¹ ten sam sub-

adres .

Rys. 5

wanie sterownikÛw jest do-

k³adnie opisane w†podrÍczni-

kach programowania Amigi.

S³awomir Skrzyñski

info@r-mik.com.pl

Artur Gadowski, (SPIDI)

artur@ufo.o.k.pl

Autorem oprogramowania

systemowego do karty jest Ar-

tur Gadowski (SPIDI) i†do

niego proszÍ kierowaÊ pyta-

nia dotycz¹ce sterownikÛw.

WYKAZ ELEMENTÓW

Rezystory

R1: 1M

Ω

R4...R7: 10k

Ω

Kondensatory

C1...C3, C5: 100nF

C4, C6...C9, C13: 10uF/16V

C10: 27pF

C11: 33pF

Q1: 11.0592MHz

Półprzewodniki

T1, T3: BC557

T2: BC547

US1: GAL22V10

US2: 8520

US3: 16C550

US4: MAX241E

Różne

FUSE: multifuse 500mA

Parallel: złącze DB25F

Serial: złącze DB9M

Clock: złącze IDC MP22−

2.0mm

2szt. wtyków IDC FC22−

2.0mm

50cm taśma FLAT 2.0mm

„Śledź" komputerowy

z otworami na DB25 i DB9

Rys. 3

Oprogramowanie

Do uruchomienia portu

jest niezbÍdne oprogramowa-

nie zawieraj¹ce sterownik do

portu PAR, SER i†program

przechwytuj¹cy dane wysy³a-

ne na urz¹dzenie PRT ( rys.

5 ). DziÍki temu wydruk moø-

na skierowaÊ na dodatkowy

port PAR. Sterowniki moøna

ustawiÊ na dowolny adres

i† subadres karty. Konfiguro-

Elektronika Praktyczna 8/2003

Ω

R2: 470

R3: 33

Elektronika Praktyczna 2/98

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: