Terapia dysleksji pogram.doc

(4165 KB) Pobierz
PRACA Z DZIECKIEM RYZYKA DYSLEKSJI JUŻ W PRZEDSZKOLU

PRACA Z DZIECKIEM RYZYKA DYSLEKSJI JUŻ W PRZEDSZKOLU

 





   Pracuję w 3 – oddziałowym przedszkolu wiejskim w Konarach jako nauczyciel wychowawca (w tym roku prowadzę 5–latki ) oraz jako pedagog – terapeuta. W bieżącym roku szkolnym prowadzę zajęcia korekcyjno – kompensacyjne z grupą 12 dzieci, u których PPP w Rawiczu zdiagnozowała deficyty rozwojowe (symptomy ryzyka dysleksji).

   Wszystkie dzieci w grupie mają zaburzone funkcje słuchowo – językowe, dwoje dzieci obok tych funkcji ma zaburzone również funkcje wzrokowe. U innych dzieci usprawniania wymaga także koordynacja wzrokowo – ruchowa (4) lub (i) orientacja przestrzenna (5).

   Dzieci są podzielone na 3 zespoły po 4 osoby w każdym. Każdy zespół ma zajęcia 1x w tygodniu po 1 godz. Zajęcia odbywają się w sali przedszkolnej po południu, po zajęciach planowych tj. ok. godz. 15.00.

Praca korekcyjno – kompensacyjna odbywa się na 5 płaszczyznach, które się nawzajem przeplatają w trakcie jednego zajęcia, ponieważ obok funkcji zaburzonych należy maksymalnie usprawniać funkcje nie zaburzone w celu kompensowania funkcji zaburzonych.

 

1.      Usprawnianie funkcji słuchowo – językowych.

2.      Usprawnianie funkcji wzrokowych.

3.      Usprawnianie koordynacji wzrokowo – ruchowej.

4.      Doskonalenie orientacji przestrzennej.

5.      Kształcenie umiejętności czytania – gdy dzieci znają 2 – 3 spółgłoski i kilka samogłosek.

 

   Pracuję głównie w oparciu o analityczno – syntetyczną metodę sylabową, ale nie tylko. Wykorzystuję elementy Metody Dobrego Startu (ze względu na ograniczenia czasowe na zajęciach wykorzystuję tylko elementy, natomiast w pracy dydaktycznej z 5, 6-latkami pracuję całościowo tą metodą),elementy metody Ruchu Rozwijającego Weroniki Sherborne, elementy kinezjologii edukacyjnej.

   Przykłady ćwiczeń, które chcę zaprezentować są wynikiem mojej wieloletniej pracy, obserwacji, doświadczeń oraz wiedzy na temat pracy z dzieckiem ryzyka dysleksji, którą zdobyłam na studiach podyplomowych z zakresu terapii pedagogicznej na UAM w Poznaniu, na kursie Metoda Dobrego Startu Marty Bogdanowicz w Gdańsku oraz na kursie doskonalącym Dysleksja Rozwojowa organizowanym przez Polskie Towarzystwo Dysleksji w Gdańsku i prowadzonym przez wybitne autorytety w tej dziedzinie: prof. Martę Bogdanowicz, prof. Grażynę Krasowicz – Kupis, mgr Marię Pietniun, mgr Renatę Czabaj.

 

1.      Usprawnianie funkcji słuchowo – językowych w okresie przed literowym  (październik – listopad) odbywa się głównie na materiale obrazkowym. Oto niektóre ćwiczenia:

Ø     Tworzenie wyrazów z pierwszych sylab nazw obrazków:

 

                   

   ku – bek                        ra – dio

 

Razem z dzieckiem nazywamy obrazki, dziecko dzieli na sylaby, zapamiętuje pierwsze sylaby, z których tworzy nowy wyraz.

 

Ø

Tworzenie wyrazów z ostatnich sylab nazw obrazków:



 

 

 

         faj - ka                                           o - sa

Postępowanie, jak wyżej. Dziecko zapamiętuje ostatnie sylaby, z których tworzy nowy wyraz.

 

Ø Tworzenie wyrazów przez dobieranie głosek do całej nazwy obrazka:

 

                                              

                 olej                               kogut

Nazywamy wraz z dzieckiem obrazki. Zadaniem dziecka jest dołożenie do całej nazwy obrazka z lewej pierwszej głoski obrazka z prawej k – olej i nazwać nowy wyraz.

 

Ø Tworzenie wyrazów przez zastąpienie ostatniej głoski nazwy obrazka inną głoską:

 

                                      

 

                       kot                            cytryna

 

Razem z dzieckiem nazywamy obrazki. Kot zdecydował, że nie lubi ostatniej głoski i ją wyrzucił. Co zostało? (dziecko nazywa pozostałą cząstkę „ko” i zapamiętuje ją). Poprosił cytrynę, aby pożyczyła mu swoją pierwszą głoskę i dołożył ją do tej cząstki, która mu została. W co zamienił się kot? (dziecko dokłada do zapamiętanej cząstki ko c i samodzielnie wybrzmiewa nowy wyraz).

 

Ø Rozpoznawanie rymów:

 

               

 

Razem z dzieckiem nazywamy obrazki: krowa, taczka, sowa. Zadanie dziecka polega na odłożeniu na bok obrazka, którego nazwa nie rymuje się.

 

Ø Tworzenie wyrazów z rozsypanki literowej – te ćwiczenia stosuję dopiero wtedy, gdy dziecko w miarę dobrze radzi sobie z sylabami. Chodzi o to, aby nie literowało wyrazów, a samodzielnie łączyło litery w sylaby:

 

  b

            d

    u

             a

 

 

    

 

 

 

 

 

 

 

Zadaniem dziecka jest połączenie liter strzałkami w sensowny wyraz. Początkiem wyrazu jest podkreślona litera.

 

  1. Usprawnianie funkcji wzrokowych odbywa się początkowo wyłącznie na materiale obrazkowym, z czasem na materiale literowym, sylabowym, wyrazowym.





Ø      Eliminowanie „intruza”









 

 

Zadaniem dziecka jest odłożenie na bok obrazka, który jest inny od pozostałych.

 

Ø      Dorysowywanie brakujących elementów z wzorem (i bez wzoru).

 

 

 

 

 



 

 

 

               

 

 

Zadaniem dziecka jest uzupełnić brakujące elementy figury w oparciu o wzór.

 

Ø      Rozpoznawanie liter „ d”  wśród liter graficznie podobnych.



 

 

 

 

 











                                                                                              

 

Zadaniem dziecka jest rozpoznanie wszystkich liter „d” i zakreślenie ich w środku niebieskim pisakiem.

 

Ø      Porównywanie,  identyfikowanie i rozpoznawanie sylab.

 

 

la    ma

 

 

  la     ta

 

   lo    ki

 

   la    to

 

   lot    ka

 



 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Zadaniem dziecka jest wybranie i odczytanie dowolnego wyrazu, podzielenie go na slaby, odszukanie tych sylab na „drzewku sylabowym” i pokolorowanie tych sylab takim samym kolorem jak wyraz u góry.

 

  1. Usprawnianie koordynacji wzrokowo – ruchowej odbywa się podczas ćwiczeń ruchowych (rzucanie i chwytanie piłki), podczas czynności samoobsługowych (zapinanie guzików, wiązanie sznurowadeł), podczas wycinania, lepienia z plasteliny, wydzierania z kolorowego papieru, malowania itp.

 

Ø      Zakreskowywanie liniami poziomymi wnętrza konturów:

 



 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Zadanie dziecka polega na zakreskowaniu wnętrza konturu drzewa liniami poziomymi prowadzonymi od strony lewej do prawej. Lew pilnuje zawsze lewej strony i nigdy nie wolno kierować się w jego stronę, lecz oddalać się od niego.

Tego typu ćwiczenia stosuję już u  5–latków w celu zautomatyzowania kierunku od lewej do prawej.

 

Ø      Kreślenie linii ciągłych pomiędzy dwoma liniami szerzej rozstawionymi.

 

Pomóż Magdalenie na hulajnodze – pisaku bezpiecznie dotrzeć na plac zabaw.

                              

 

Zadaniem dziecka jest poprowadzenie linii ciągłej najpierw paluszkiem, ołówkiem i kilka razy kolorowymi pisakami tak, aby nie dotykać krawędzi i nie wykraczać poza nie.

 

Ø      Pisanie swego imienia wewnątrz szablonu.

 

                            

 

Każde dziecko otrzymuje szablon swego imienia i kreśli litery wewnątrz szablonu początkowo pod kierunkiem nauczyciela, rodzica po to aby zachowywać kierunek kreślenia poszczególnych elementów liter.

Tego typu ćwiczenia stosuję również u 5-latków, które próbują drukować swoje imiona, aby nie nabyły złych nawyków, które trudno później wykorzenić.

 

Ø      Pisanie po śladzie liter z jednoczesnym rytmicznym recytowaniem prostej rymowanki – wykorzystuję tu elementy Metody Dobrego Startu.

 

 

Pisząc po śladzie litery A, a, wymawiaj rytmicznie wierszyk:

A – li – na, A – li – na ,

to ład – na dziew – czy – na.

  1. Doskonalenie orientacji przestrzennej odbywa się głównie w toku zabaw organizowanych z użyciem różnych przyborów. W tym celu wykorzystuję również elementy metody Ruchu Rozwijającego Weroniki Sherborne, a także elementy kinezjologii edukacyjnej.

 

Ø     Rozpoznawanie i nazywanie podstawowych kierunków: góra, dół, w prawo, w lewo.

 

                      

 

Zadaniem dziecka jest odszukanie np. wszystkich dłoni, które wskazują kierunek w lewo i pokolorowanie ich na zielono.

 

Ø     Nazywanie położenia figur względem linii oraz względem siebie.

 

                                        

 





 

 

 

 

 

                                                                        

 

 

Zadanie dziecka polega na tym, aby w oparciu o pełen układ figur znajdujących się na górze, określić jakiej figury brakuje, i w którym miejscu ma się ona znaleźć (nad, pod linią, z prawej, z lewej strony czy między figurami).

 

Ø     Poruszanie się po labiryncie zgodnie z instrukcją słowną.



 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Ø     Rozpoznawanie miejsca wyrazu na tablicy określonego kierunkiem przez nauczyciela i odczytanie go sylabami, całościowo.



 

 

 

 

 

 

 

 

 

Dziecko otrzymuje polecenia typu:

 

ü      Przeczytaj wyraz, który znajduje się w prawym górnym rogu,

ü      Przeczytaj wyraz, który znajduje się z prawej s. wyrazu soki

ü      Przeczytaj wyraz, który znajduje się między wyrazami lody i bary.

ü      Przeczytaj wyraz, który znajduje się nad wyrazem maki.

ü      Przeczytaj wyraz, który znajduje się pod wyrazem soki itp...

 

  1. Kształcenie umiejętności czytania odbywa się w oparciu o analityczno – syntetyczną metodę sylabową. Metoda ta została opisana krok po kroku przez: K. Grabowska, J. Jastrząb, J. Mickiewicz, M. Wojak w „Ćwiczenia w czytaniu i pisaniu” – poradnik metodyczny do terapii dzieci dyslektycznych. TNOIK Toruń 1...
Zgłoś jeśli naruszono regulamin