Collins_Eileen_Dziedzic_RPP047.pdf

EILEEN COLLINS

DZIEDZIC

Przełożyła Anna Zawadzka

ROZDZIAŁ PIERWSZY

Warkot silnika rozdarł ciszę, płosząc zabłąkane owce i

brązowe bażanty. Dziewczyna siedząca za kierownicą

małego sportowego wozu odsunęła wilgot n e k osm yk i,

które przylgnęły do jej wysokiego czoła i uniósłszy

okulary przeciwsłoneczne wsunęła je w jasne włosy.

Dlaczego nikt jej nie powiedział, że w Szkocji na

początku czerwca może być aż tak gorąco?

Upał sprawiał, że powietrze zdawało się drgać.

Dziewczyna zmrużywszy zielone oczy, wpatrzyła się w

zalaną słońcem drogę. "Czyżby jakiś człowiek? Boże,

mam nadzieję, że tak" - westchnęła przyspieszając.

Wydawało się jej, że wieki minęły od chwili, gdy ostatni

raz widziała człowieka. Po chwili zorientowała się, że to

mężczyzna. U jego boku szedł pies collie.

Stary człowiek usłyszawszy warkot silnika, zatrzymał

się na skraju drogi i odwrócił w stronę nadjeżdżającego

sa m och odu .

- Siad, Glen! Komuś bardzo się spieszy.

Opony zapiszczały i wóz zatrzymał się obok mężczyzn y,

wzniecając tuman kurzu. Dziewczyn a wychyliła się ku

staremu przez siedzenie pasażera.

- Czy mógłby m i pa n pom óc? Szu k a m za m k u

Raven scr a ig. Czy jadę we właściwym kierunku?

Stary zsunął tweedowy beret na tył głowy i przeczesał

rzadkie siwe włosy.

- Tak. To dobra droga. Jakieś cztery mile stąd trzeba

skręcić w prawo. Zobaczy panienka znak na poboczu .

Dziewczyna westchnęła z ulgą.

- Bogu dzięki. A już myślałam, że przejechałam

krzyżówkę. Może pana podwieźć? - spytała, gdyż w

zasięgu wzroku nie było żadnych zabudowań.

- Nie, dziękuję panience. Moja zagroda jest za tamtym

wzgór zem . Czy za m ier za pa n ien k a odwiedzić nowego

dziedzica ?

Dziewczyna uniosła brwi i przytaknęła.

- Owszem ... Kir k a Ca m er on a . Zn a go pa n ? St a r y

zignorował jej pytanie.

- Mówią, że jest Amerykaninem. Niewiele ma z n a m i

wspólnego. Sądzę, że nie zamierza sprzedać majątku i

zamku. Został on zbudowany przez Camerona pięć

wiek ów t em u i od t ego cza su jego r ód zawsze był na

Ra ven scr a ig. To k r a j Ca m er on ów, pa n ien k o. Dla n a s

byłby to straszliwy dzień, gdyby jakiś głupi młodzik zza

Atlantyku miał zmienić stary porządek.

Zdziwiła ją pasja w głosie starego.

- Jestem pewna, że doktor Cameron zrobi to, co będzie

najlepsze dla zamku i posiadłości.

- An o, zoba czm y.

Wiedziała, że go nie przekonała. Spróbowała

uśmiechnąć się krzepiąco, a potem ruszyła w dalszą

drogę. Uwagi starego sprawiły, że poczuła się winna.

Wiedziała więcej niż ten mężczyzna lub ktokolwiek z

m iejscowych o t a jem n iczym dok t or ze Ca m er on ie i losie,

jaki gotował Ra ven scr a ig.

Kiedy pa n Cecil, st a r szy wspóln ik fir m y "Au k cje i

Wycen y. Cecil i Ma st er s", w której pracowała, za-

proponował jej to zadanie, była zdziwiona i zanie-

pokojona. Przebywanie poza Londynem przez cały

tydzień było dla niej wielce niedogodne. Zwłaszcza że

poprzedniego wieczora na przyjęciu poznała bardzo

interesującego młodego człowieka. Byłby to wyjątkowo

szczęśliwy traf, gdyby zapamiętał jej numer telefonu, na

którym tak mu zależało.

Zazwyczaj zleceniami związanymi z wyjazdem na

północ zajmował się pa n Ma st er s. Ter a z jedn a k Mast er s

był w Paryżu, a ekspertyza, którą mieli wykonać,

wymagała wysokich kwalifikacji.

- Saro, jesteś w tym równie dobra jak Ma st er s. Zda je

się, że w zamkowej kolekcji znajduje się parę

wczesnoszkockich malowideł olejnych, może nawet

natkniesz się na starego Alana Ransaya.

Mar cu s Cecil dobrze wiedział, jak przekonać najba r dziej

opornego pracownika. Orientował się, że tem a t em pr a cy

dyplomowej Sary było osiemnastowieczn e szk ock ie

m a la r st wo por t r et owe.

- Ależ panie Cecil! Mam skatalogować i wycenić cały

za m ek ? - Sa r a szer ok o otworzyła zielone oczy. -N igdy

nie robiłam nic podobnego samodzielnie!

- Cóż, kochana, to może być wspaniały początek t wojej

kariery!Jestem przekonany, że dasz sobie radę. - W

bladoniebieskich oczach pana Cecila pojawił się dziwny

błysk. - Możesz lecieć sam olot em do E dyn bu r ga i t a m

wynająć samochód na ostatnie sto pięćdziesiąt

kilometrów albo też przewieźć swój wóz koleją do

St ir lin g i dalsze sto kilometrów pokonać szosą.

- Dobry Boże, a gdzie to właściwie jest? - Myśl o

utknięciu w opustoszałej górskiej dolin ie w t owa r zy-

stwie podstarzałego Amerykanina przyprawiła ją o

dr eszcze.

Ma r cu s Cecil wyjął ze zgrabnej złotej papierośnicy

tureckiego papierosa i włożył go do ust.

- Za m ek Ra ven scr a ig - powiedział przypalając papier osa

- położony jest w Strathale, w dolin ie P er t h sh ir e, k t ór a

biegnie pomiędzy Br idge of Ca lly i P it loch r y. Mówią, że

jest to bardzo piękne miejsce -rzekł marzycielskim

t on em .

Sara uśmiechnęła się lekko i powiedziała:

- Mnie się wydaje, że będzie to najpiękniejszy rach u n ek ,

ja k i wyst a wim y w t ym r ok u .

Szef roześmiał się, patrząc na stos dokumentów

leżących na biurku.

- Jeśli wszystko potoczy się tak, jak powinno, z

pewnością tak się stanie. Odkąd doktor Cameron

przybył do Szkocji, nie miałem jeszcze okazji z nim

porozmawiać. Ale z tego, co mówili egzek u t or zy t e-

stamentu, wynika, że w zamku znajduje się mnóstwo

cennych przedmiotów. Zdaje się, że brat jego dziada był

niezłą szychą, skoro piwnice zamkowe są po sufit

wypełnione zapewn e cen n ym i pr zedm iot a m i, k t ór e

przez dziesięciolecia nie widziały światła dziennego.

- Coś takiego! - Pokręciła głową Sara. Zadanie nie

wyglądało na rutynową specyfikację. - Mówi pan, że ten

dok t or Ca m er on jest Am er yk a n in em ?

- Tak, nigdy dotąd nie był w Szkocji. Wykłada literaturę

angielską na uniwersytecie kalifornijsk im . Za pewn e po

tej przygodzie jego studenci otrzymają solidną porcję

pr ozy Wa lt er a Scot t a .

Sara uśmiechnęła się.

- Skąd wniosek, że chce poznać wartość zamku i tego, co

się w nim znajduje, aby go potem sprzedać? Może

zamierza tam osiąść na stałe i zostać n owym

dziedzicem ?

- Wielkie nieba. Skądże! Z tego, co zdołałem się

dowiedzieć, wynika, że chce się pozbyć zamku jak

najszybciej. Wątpię nawet, czy chciałby spędzić tam

więcej niż tydzień. Tyle powinno ci wystarczyć na

osza cowa n ie za byt k ów i poczyn ien ie k on ieczn ych

przygotowań do sprzedaży majątku.

Sara wolno przytaknęła. To jej odpowiadało. Nie

zamierzała co prawda przebywać z dala od Londynu

dłużej, niż to będzie konieczne. Ale może faktycznie

okaże się, że ta praca będzie miała ogromne znaczen ie

dla jej przyszłej kariery. Przecież tak odpowiedzia ln e

zadanie nie zdarza się co dzień dwudziest odwu let n iej

dziewczynie, która dopiero co ukończyła uniwersytet.

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: