Komunikowanie-być w relacji z kimś z czymś, łączyć się, zrzeszać
Komunikacja-rodzaj relacji społecznej
2.Koncepcja Max Weber:Typy ludzkich zachowań:
a)Działanie-takie zachowanie,w którym osoba działająca wiąże pewien subiektywny sens (nie bierze pod uwagę innych osób-robienie kawy dla siebie)
b)Działanie społeczne-takie zachowanie, które zgodnie z sensem nadanym przez osobę działającą odnosi się do zachowań innych ludzi jest na nie nakierowane(robienie kawy dla rodziny)
Interakcja-synionim działania społecznego
Proces komunkowania-wzajemne przekazywanie znaczeń przez partnerów komunikowania
Komunikowanie-zachowanie, które z punktu widzenia komunikującego ma na celu przekazanie przy użyciu symboli wiadomości jednej lub wielu osobom.
3.Tradycje badawcze komunikowania
a) tradycja socjopsychologiczna
-komunikacja jako wpływ interpersonalny
-poszukiwanie uniwersalnych praw komunikacji
-badanie wpływu perswazyjnego
-trzy przyczyny zróżnicowania perswazyjnego :kto-co-komu
-perswazja –gdy dobrowolnie osoba zostaje przekonana do racji drugiej osoby; trzy przyczyny zróżnicowania perswazyjnego : kto-co-komu; czynniki :
*wiek
*podatność na wpływ
*przekaz-argumentacja,malejący krok,globalizacja
->wiarygodność nadawcy określana przez fachowość (nadawca sprawia wrażenie że wie co mówi, wywiera szybko wiarygodność lecz na krótko) i rzetelność (sprawia wrażenie że wierzy w t co mówi, wywiera wiarygodność w sposób dłuższy ale relatywnie trwalszy)
b) tradycja cybernetyczna
-skuteczność układu, sprawność funkcjonowania
-np.transmisja danych, układy telefoniczne
-komunikacja jako transmisja inf.
-C.Shannon-inf. To coś co redukuje niepewność
-wróg inf.-zakłócenia szumy
-trzy poziomy problemów w badaniu komunikowania:
->kwestie techniczne (czy udaje się wiernie przekazać sygnał)
->kwestie semantyczne(za pomocą jakich symboli inf. Jest przekazana)
->kwestie efektywności(spowodowane reakcjami odbiorcy)
-nie mówi się o inf. ważnej czy nie ważnej, inf. Ma pomóc w podjęciu decyzji zredukować niepewność
c)tradycja retoryczna-komunikacja jako kunsztowne przemawianie publiczne
Cechy:
-mowa odróżnia człowieka od zwierząt
-efektywność rozwiązywania problemów politycznych
-przemawianie-komuni. Jednostronna
-przygotowanie retoryczne
-potęga i piękno języka-sztuka nie nauka
-publiczna mowa-domena mężczyzn
-publiczne przemawianie w systemie demokratycznym jest najszybszym sposobem rozwiązywania problemów
d)tradycja semiotyczna –komunikacja jako proes dzielenia się znaczeniami poprzez znaki
-znak-dowolny element zdolny do reprezentowania czegoś innego
-semantyczny trójkąt Richardsa:
*myśl-odniesienie
*słowo-symbol
*rzecz-odnośnik
-związek między słowem a rzeczą jest wieloznaczny
-denotacja (zakres danej nazwy) i konotacja (tworzy warstwę skojarzeniową słowa)
-wywodzi się z nauki o znaku
-znak-np.słowo nie jes nośnikiem inf., nabiera znaczenie w kontekście
ZNAK
-coś fizycznego, postrzeganego przez zmysły
-odnosi się do czegoś innego niż on sam
-zależy od tego czy zostanie rozpoznany jako znak
A) wg C.S.Peirce:
-znak odnosi się do obiektu
-znaczenie danego słowa nieściśle zdefiniowanego I zmienia się w zależności od doświadczenia uzytkowanika
-dekodowanie i kodowanie
-trzy kategorie znaków:
1.Ikona-przypomina do pewnego stopnia swój obiekt
2.Symbol-nie istnieje żadne podobieństwo między znakiem i przedmiotem
3.Indeks-istnieje samodzilenie i łączy się z przedmiotem (np.dym-wskaźnik ognia)
B)wg F. de Saussure:
-znak- fiz. Przedmiot posiadający znaczenie
-element znaczący-postrzegany obraz znaku (znak na papierze)
-element znaczony-mentalna koncepcja, do której odnosi się obraz znaku
-znak-oznaczenie- rzeczywistość zewnętrzna lub znaczenie
-elementy znaczące i znaczone –produkt danej kultury(np. słowo)
-związek między elementem znaczonym i znaczącym-arbitralny
KOD –system organizacji znaków
-kody zachowania (dotyczą sytuacji i roli społecznej) i kody oznaczające( systemy złożone ze znaków)
-kody jako system oznaczający:
*składają się z pewnej liczby elementów, które musza tworzyć związki
*niosą ze sobą znaczenie
*zależne są od mowy użytkowników i wspólnego tła kulturowego
*mają funkcję komunikacyjną lub społeczną
*mogą zostać przekazane prze odpowiednie środki lub kanały
-kody analogowe (elementy działają w zespoleniu, trudne do odczytania; bywają wyrażane w kodach cyfrowych) i kody cyfrowe(elementy składowe są od siebie wyraźnie oddzielone)
-kody prezentujące(wskazują cechy komunikatora i jego sytuację społ.) i reprezentujące (służą budowaniu tekstów)
e) tradycja socjokulturowa- komunikacja jako tworzenie i odgrywanie rzeczywistości społecznej
-ludzie tworzą i odtwarzają kulturę
Proces komunikacji tworzy rzeczywistość, podtrzymuje ją, naprawia lub przekształca
f) Tradycja krytyczna-komunikacja jako wyzwanie rzucone niesprawiedliwemu dyskursowi (publicznemu)
-szkoła frankfurcka stworzyła teorie krytyczną w 1930 roku, inspirowała się teorią marksistowską, krytykowała praktyki polityki liberalnej, stała się niezmiernie popularna w 1060-70 przez studentów.
-piętnowanie trzech cech współczesnej cywilizacji :
*kontrola nad językiem-potępianie słów, które hamują emancypację;-metaforyka wojny i sportu
*przytępianie przez media wrażliwości- media jako opium dla nas;-człowiek jednowymiarowy(realizuje pewne zachowania pod wpływem mediów)
*ufność w metodę naukową
g)tradycja fenomenologiczna-komunikowanie jakos doświadczanie siebie i innych poprzez dialog
-trzy warunki porozumiewania się ludzi :
*stosowność (nasze zachowania mają odzwierciedlenie)
*bezwarunkowo pozytywny stosunek wobec inności
*pełne empatii zrozumienie
1.Komunikowanie-def. –społeczny proces wytwarzania, przetważania i przekazywania inf. Pomiędzy jednostkami, grupami i organizacjami społ.; Celem tego procesu hest ciągłe i dynamiczne kształtowanie, modyfikacja, bądź zmiana wiedzy, pistaw i zachowań w kierunku zgodnym z wartościami uczestników tego procesu.
2.Cechy procesu komunikowania:
-społeczny
-symboliczny
-kreatywny
-ciągły(trwa cały czas)
-dynamiczny (zmienia się)
-wzajemny(zachodzi pomiędzy uczestnikami)
-niepowtarzalny
-nieodwracalny
-kompleksowy(proces złożony)
3.Typy komunikowania
a)kryterium kodu- WERBALNE I NIEWERBALNE; różnice:
Werbalne :-nieciągłe, wysoka kontrola,wewnętrzna struktura przekazu, liczne reguły, interioryzacja i instytucjonalna edukacja
Niewerbalne:-ciągłe,niska kontrola, brak wewnętrznej struktury przekazu, jedna reguła(stosowności),naśladownictwo
b)kryterium dystansu czasoprzestrzennego:
Bezpośrednie-brak urządzeń mechanicznych, komunikowanie twarzą w twarz
Pośrednie-z użyciem urządzeń mechanicznych i za ich pośrednictwem
c)kryterium zorganizowania i częstotliwości:
*INTRAPERSONALNE (wewnątrz)-proces zachodzący na poziomie jednostki; przetwarzanie bodźców z zewnątrz, mimo iż proces dotyczy jednostki jest również procesem społecznym
*INTERPERSONALNE(pomiędzy)-zachodzi pomiędzy dwoma, trzema osobami, jest to komunikacja bezpośrednia, jednostka jest odbiorcą i nadawcą
*grupowe-dotyczące małych grup społecznych, sprzężenie ma charakter natychmiastowy, komuni. Bezpośrednie, przekaz prywatny, w obrębie grupy może zachodzić komunikowanie interpersonalne i intraper.
*instytucjonalne-w obrębie dużych grup społecznych, komunikowanie pośrednie, przekaz publiczny, sprzężenie zwrotne opóźnione, adresat –jednostka duża Gr.Społ., odbiorca-jednostka duża Gr.Społ., przepływ inf. Nierównomierny
*masowe:
-wykorzystanie mediów masowych
-nadawca-instytucja medialna
-odbiorca-publiczność masowa
-przekaz publiczny
-wielka skala rozpowszechniania i odbioru
-jednokierunkowy przepływ
-asymetryczność relacji
-depersonalizacja i anonimowość
-opóźnione sprzężenie zwrotne
-występują gatekeeperzy
AsiaxD