notatki-3.doc

(88 KB) Pobierz

· człowiek uczy się przez całe życie

· kiedyś rada starszych decydowała o wszystkim teraz senat

· Sokrates , Arystoteles – sami posiedli wiedzę

· „ucz się albo giń”

· stworzenie szkół i systemu kształcenia spowodowało :

- dostęp do wiedzy nie tylko przez samokształcenie

- gwałtowny przyrost możliwości dojścia do wiedzy ( czytanie , pisanie , wiedza abstrakcyjna , przekazywanie wiedzy przez innych , nauczyciele , wiedza dokładnie opracowana aby jak najprecyzyjniej i najwięcej nauczyć )

- uczenie stało się aktywną działalnością a nie aktem biernym

· Komeński napisał I podręcznik „O nauczaniu innych wszystkiego”

Wykształcenie – ukończony dany etap administracyjny .

· wykształcenie to nie tylko posiadana wiedza ale i większe wartości ( kultura , normy , obyczaje , moralność )

· większe oczekiwania społeczne od osób wykształconych

· wykształcenie jest efektem i etapem kształcenia

· kształcimy się cały czas – kształcą nas rodzice , środowisko - osoby i społeczeństwo , historia

· wykształcenie jest etapem kształcenia

· kształcenia nie można zamknąć , kształcimy się przez całe życie , dopuki zachodzą w nas zamiany to się kształcimy

· nauczyciel kształci innych przez to jakim jest ( bycie w szkole , zachowanie , rozmowy , kontakty – jest elementem kształcącym )

· wartości nauczyciela będą naśladowane lub krytykowane

· nasza osobowość ma wpływ na to czy będziemy lubiani czy nie

· ważne jest to jak robimy a nie co uczymy – świadczy to o naszej wartości , jesteśmy nośnikiem określonej wartości

· najważniejsze jest w szkole aby uczniowie się uczyli ( gdy uczeń nie zechce się uczyć to proces nauczania się nie odbędzie )

· szkoła efektywna to taka w której intencja nauczania spotyka się z intencją uczenia się

Uczenie się – jest to odbieranie informacji , jej przetwarzanie i wywoływanie względnie trwałych zmian w zakresie wiadomości i umiejętności .( przetworzenie – dopasowanie informacji do już znanych ) .

Nauczanie – dostarczenie informacji tak by była ona zrozumiała , pomagamy ją przetworzyć i określamy trwałe zmiany w uczniu .

Dydaktyka zajmuje się nauczaniem , jego efektywnością .

Proces kształcenia dotyczy trzech sfer człowieka :

· poznawcza – odbiór informacji ( sfera intelektualna )

· emocjonalna – samoocena , aspiracje , stosunek do otoczenia

· psychomotoryczna – możliwości ruchowe – umiejętność świadomego kierowania ruchem

Sfera psychomotoryczna podzielona na trzy predyspozycje :

1. kondycyjne ( wynikają z podstaw genetycznych niezależnych od nas : wysoki , niski , gruby , chudy ) nie mamy wpływu na zmianę predyspozycji kondycyjnych w ramach 3 godzin lekcyjnych w tygodniu

· siła

· wytrzymałość

· szybkość lokomocyjna

1. koordynacyjne – oceniane pod względem umiejętności poprawnego wykonania ruchu , optymalnego ze wzorcem ; pomiar dydaktyczny – gdy nastąpiły zmiany w poprawie ruchu , techniki ; inteligencja ruchowa – możliwość efektywnego wykonania nowego ruchu na bazie starych doświadczeń ;

· szybkość reakcji – refleks , szybkość przekazywania impulsów nerwowych np. start po strzale startera

· rytmizacja – przy wykorzystaniu muzyki , rytmu nauczanie ruchu , uczenie ruchu w rytmie jest trwalsze i szybsze , wszechstronność zmian

· równowaga – najbardziej pierwotna – od momentu pionizacji postawy , utrzymanie głowy nad ciałem wysoko , mamy zakodowane chronienie głowy przy upadkach , zdolność kontrolowania równowagi jest dla nas najważniejsza

· orientacja w przestrzeni – predyspozycja cywilizacyjna , umiejętność i kontrola ułożenia swojego ciała w przestrzeni względem parametrów , orientacja oznacza kontrolę , im więcej zewnętrznych parametrów przestrzennych tym lepiej i szybciej się uczymy orientacji ; kształtujemy w grach zespolonych najlepiej zmieniając przestrzeń ( np. przestawiając bramki )

· różnicowanie napięć mięśniowych – ekonomizacja ruchów czyli używanie do czynności ruchowej tylko tylu mięśni i z taką siła , które są konieczne do wykonania czynności ; umiejętność wykonywania precyzyjnych ruchów kształtowana przez doświadczenia

Miara lekcji – jest miara uczenia się ( słaby uczeń pcha blisko kulę ale t6echnicznie )

Miara sportowa – dalekie pchnięcie kuli bez względu na technikę .

Zdolności koordynacyjne :

· umiejętność szybkiej zmiany zachowań motorycznych – np. z ruchów szybkich do wolnych dostosowując do zamierzeń i potrzeb

· sterowanie ruchem

· szybkość uczenia się nowych ruchów

Zdolności hybrydowe :

· zwinność – wszechstronna , zawiera elementy kondycyjne i koordynacyjne bez dominacji jednej , np. tor przeszkód Haleczki

· gibkość – parametr anatomiczny – ruchomość w stawach w życiu codziennym a w sportach gibkość ( pływanie , gimnastyka )

Uczenie się zdolności ma spowodować osiągnięcie 3 poziomów koordynacji :

· dokładność ruchów – nauczanie ruchów dokładnych powoli a następnie w naturalnej prędkości

· wykonywanie ruchów szybkich – w przyspieszonym i zmiennym ruchu aby nie uległa struktura ruchu

· wykonywanie ruchów w zmieniających się warunkach zewnętrznych ( np. przeciwnik ) i wewnętrznych ( w zmęczeniu )

Hierarchia – niezmienność kierunku ; nie przechodzimy do 2 poziomu gdy nie nauczymy się poziomu 1 .

Czynności ruchowe – to zachowania , które są określone celowo i świadomie ( jeśli zabijemy odruchowo komara , który gryzie nas w szyję to nie jest to czynność ruchowa bo nie jest zaplanowana ale jeśli zabijemy muchę która idzie po stole to jest to czynność ruchowa bo to zaplanowaliśmy ) .

Ruchy elementarne – ruchy w obrębie jednego stawu .

Teoria behawioralna ( amerykańska )

· odnosi proces uczenia do zjawisk : określonego bodźca i reakcji która powstaje jako odpowiedź na bodziec ( np. baczność ! ) ;

· średni proces nauczania i średni proces uczenia się ( bodziec – reakcja ) ; ( średnie bodźce dla różnych ludzi pod względem narodowościowym )

B wnętrze R

· w metodzie tej wnętrze jest nie istotne ( czy uczeń ma czas ? )

· nie zajmuje się procesami myślowymi

Teoria poznawcza ( europejska )

· zakłada , że najważniejsze jest wnętrze i jeżeli chcemy kogoś czegoś nauczyć to należy go dobrze poznać ( motywacja – co uczeń lubi ? )

· metoda bardziej skuteczna , wymagająca więcej pracy ale i daje większe efekty ,

· polega na zróżnicowaniu i indywidualizacji zadań

Uczenie się motoryczne w ujęciu poznawczym :

· efektywny nauczyciel :

- posiada wiedzę

- posiada warsztat metodyczny

- traktuje nauczanie i uczenie się jako proces ciągły

- refleksyjność

Spirala uczenia się Pohlmanna : im wiem więcej jak ludzie się uczą tym lepiej umiem nauczać

· cel – wartość pożądana ( cele określone przez zadanie ) ;

- robię to bo wiem jaki jest cel

- wartości nadrzędne : ogólne - poznanie treści

operacyjne – temat lekcji

pośrednie – zaliczenie przedmiotu

- cel jest po to by później można było ocenić

- gdy nazwiemy czynność ( np. delfin ) to skojarzenie doświadczeń jest precyzyjne i przyspiesza proces uczenia się

- dobrze określony cel stanowi wartość pożądaną przez ucznia

- im więcej wiem o uczniu tym lepiej postawię cel do zrealizowania przez niego

- dobrze postawiony cel często decyduje o procesie uczenia się – od niego zaczynamy każdą lekcję

· kompilacja obiekt / środowisko zadanie dla nauczyciela

- jest istotne gdzie nauczamy narciarstwa , pływania , jakim sprzętem

- zapoznanie ze sprzętem , dobranie sprzętu ( ciasne buty spowodują myślenie o butach a nie o nauce )

- etap wstępnej orientacji ( dziś ) – etap oswojenia

- energia i napęd – z kim mamy do czynienia , czy zadania będą zrealizowane

- metody zabawowe

· odbiór informacji ( przetwarzanie , zbieranie )

- człowiek może zapamiętać max 7 informacji na raz ( optimum 4 – 5 )

- najważniejszą informacją dla człowieka jest informacja o stanie swojego organizmu ( jestem zmęczony , coś mnie boli )

- należy wykorzystać jak najwięcej kanałów odbioru ( przez motywację , atrakcyjność zadań możemy zamknąć inne kanały np. myślenie o czymś innym)

· przygotowanie ( integrowanie wiadomości , analizowanie )

- im więcej doświadczeń posiada uczeń tym łatwiej wytłumaczyć treści np. stanie na jednej nodze w wodzie jak bocian – dzieci wiedzą jak stoi bocian

· ocenianie ( określenie porównywanie )

- uczeń porównuje co już wie a czego musi się jeszcze nauczyć

· projektowanie ( planowanie , decydowanie )

- umysłowy obraz czynności i pełen zasób wiedzy na temat tej czynności

- uczeń wie jak ta czynność wygląda – wiedza czysto teoretyczna

- wie ale nie koniecznie umie wykonać

· programowanie ( ustalanie , wybieranie )

- uczeń sam sobie wydaje polecenia co poszczególne części ciała mają wykonać i w jaki momencie

- im więcej wie tym ruch jest bardziej precyzyjny

· przekształcanie ( dokonywanie operacji działania )

· Informacja zwrotna ( informacja obca , orientacja własna )

- ocena i samoocena

W spirali tej tylko jedna czynność jest ruchowa a aż osiem jest umysłowych . Im wyższy poziom intelektualizacji wychowania fizycznego tym szybciej i poprawniej uczniowie się uczą . Wiedza o danej czynności decyduje o poprawnym wykonaniu ruchu .

Albo zły projekt albo złe programowanie ma wpływ na to , że ocena jest negatywna ( albo uczeń nie odebrał informacji albo źle ją sobie uzmysłowił ) .

Poprawianie – korekta czynności jest również procesem intelektualnym .