Warsztaty edukacji twórczej. Jak rozwijać osobowość przez sztukę. Program interdyscyplinarny (FRAGMENT).pdf

(851 KB) Pobierz
119518588 UNPDF
119518588.001.png
Niniejsza darmowa publikacja zawiera jedynie fragment
pełnej wersji całej publikacji.
Aby przeczytaæ ten tytuł w pełnej wersji kliknij tutaj .
Niniejsza publikacja mo¿e byæ kopiowana, oraz dowolnie
rozprowadzana tylko i wył¹cznie w formie dostarczonej przez
NetPress Digital Sp. z o.o., operatora sklepu na którym mo¿na
jakiekolwiek zmiany w zawartoœci publikacji bez pisemnej zgody
NetPress oraz wydawcy niniejszej publikacji. Zabrania siê jej
od-sprzeda¿y, zgodnie z regulaminem serwisu .
Pełna wersja niniejszej publikacji jest do nabycia w sklepie
Przyglądam się drzewu.
Mogę je potraktować jako obraz: sterczący w nawale
światła słup albo tryskająca zieleń zalana łagodnością
srebrzystego błękitu.
Mogę je odebrać jako ruch: tętniące żyły w mocno
osadzonym i pnącym się w górę pniu, ssanie korzeni,
oddychanie liści, nieustanna wymiana z ziemią i powie−
trzem – i sam tajemniczy wzrost.
Mogę je zaklasyfikować do określonego gatunku i pa−
trzeć na nie jako na okaz, studiując budowę i sposób życia.
Mogę do tego stopnia pominąć jego konkretne istnienie
i konkretną formę, że ujrzę w nim już tylko wyraz prawa
– praw, zgodnie z którymi stałe przeciwieństwo sił stale
ulega załagodzeniu, albo praw, wedle których substancje
mieszczą się i rozdzielają.
Mogę je zdematerializować i uwiecznić przez sprowa−
dzenie do liczb, do czystego stosunku liczbowego.
Ale drzewo pozostaje moim przedmiotem, ma swoje
miejsce i swój czas, swoją jakość i swoje właściwości.
Ale może się też zdarzyć, zarazem z woli i łaski, że
przyglądając się drzewu, zostanę włączony w relację z nim
– i wtedy drzewo przestanie być Ono. Porwała mnie moc
wyłączności.
Nie muszę w związku z tym rezygnować z jakiegokol−
wiek sposobu mojego oglądania. Nie ma niczego, od
czego musiałbym abstrahować, chcąc zobaczyć ani żadnej
wiedzy, o której musiałbym zapomnieć. Raczej wszystko –
obraz i ruch, gatunek i okaz, prawo i liczba – jest tutaj
nierozdzielnie złączone.
Obecne jest wszystko, co dotyczy drzewa: jego forma
i mechanika, jego kolory i chemia, jego rozmowa z żywio−
łami i rozmowa z gwiazdami – wszystko jako jedna całość.
Drzewo nie jest wrażeniem, grą mojej wyobraźni, war−
tością nastrojową; ono żyje naprzeciw mnie i ma ze mną
do czynienia; tak jak ja z nim – tylko inaczej.
Nie próbujmy osłabiać sensu relacji: relacja jest wza−
jemnością.
Martin Buber, Ja i Ty . Wybór pism filozoficznych
119518588.002.png
dedykujemy
dzieciom
119518588.003.png
WARSZTATY
EDUKACJI
TWÓRCZEJ
Pod redakcją
Elżbiety Olinkiewicz
i Ewy Repsch
119518588.004.png
Zgłoś jeśli naruszono regulamin