ZAKŁAD POJAZDÓW SAMOCHODOWYCH

I SILNIKÓW SPALINOWYCH

              Politechnika Rzeszowska

Sprawozdanie z laboratorium                     Silników spalinowych

      TEMAT:

                  Przygotowanie silnika do badań.

                       Badanie właściwości rozruchu silnika.

                                                                                                                              Urbaniak Grzegorz

                                                                                                                              IV MDE

                                          Gr: 32

1. Wiadomości wstępne.

Silniki przeznaczone do badań muszą być wstępnie dotarte w warunkach określonych przez wytwórcę i wyregulowane zgodnie z warunkami fabrycznymi podanymi w charakterystyce technicznej. W niektórych badaniach dopuszcza się zmianę regulacji fabrycznej. W silnikach nowych lub po remoncie, nawet w przypadku bardzo dokładnego wykonania części i starannego ich dopasowania, straty mechaniczne są znacznie większe niż w silnikach dotartych. W silnikach nie dotartych na wskutek zwiększonego tarcia wywiązują się znaczne ilości ciepła powodując zmniejszenie luzów między współpracującymi częściami. W tym stanie przy dużej częstotliwości obrotów lub dużym obciążeniu silnika może nastąpić zatarcie części i uszkodzenie ich powierzchni.

              Stanowisko do badań powinno się znajdować w odpowiednim pomieszczeniu o możliwie stałej temperaturze. Stanowisko takie powinno być wyposażone w urządzenia do ustawiania i mocowania badanych silników , hamulec obciążeniowy , odpowiednie instalacje do chłodzenia i zasilania paliwem silników badanych oraz do odprowadzania spalin ,a także odpowiednie urządzenia i przewody do przeprowadzania pomiarów. 

              Przed przystąpieniem do badań należy dokonać dokładnego przeglądu badanego silnika oraz sprawdzić jego regulację. Pomiary na stanowisku badawczym wykonuje się zgodnie z PN88\S-02005. Liczba pomiarów powinna umożliwiać sporządzenie charakterystyki silnika w całym zakresie badań. Poszczególne wielkości należy mierzyć w warunkach ustabilizowanej pracy silnika, tzn. W warunkach stałego momentu obrotowego, stałej częstotliwości obrotów wału korbowego oraz stałej temperatury wody, chłodzonego powietrza, oleju i gazów spalinowych. Gdy badany silnik jest chłodzony cieczą, temp. powietrza należy mierzyć na wysokości 1¸1,5 m. nad silnikiem. Natomiast gdy silnik pracuje z chłodnicą cieczy pomiaru tego dokonuje się przed chłodnicą w odległości 0,3m. od niej. Gdy badamy silnik chłodzony powietrzem, temp. powietrza mierzymy przed wentylatorem, w odległości 0,5¸1m. od niego oraz w miejscu, gdzie osiąga ona najwyższą wartość, tzn. na wylocie z układu chłodzenia.

Temperaturę gazów spalinowych należy mierzyć w przewodzie łączącym głowicę z chłodnicą w odległości około 0,3m. od wylotu z głowicy.

Temperaturę oleju należy mierzyć w misce olejowej silnika ( lub w zbiorniku ) w odległości 0,02m. od krawędzi otworu spustowego.

Przed przystąpieniem do badań własności rozruchu silnik powinien pracować około 30 min. Na biegu luzem. Przed pierwszą próbą rozruchu i przed następną po nieudanym rozruchu należy uruchomić silnik zasilając rozrusznik  z zewnątrz komory chłodzącej, natomiast po udanym rozruchu należy wykonać uruchomienie silnika podczas próby. Prędkość obrotowa powinna być tak dobrana, aby w ciągu ostatnich 10 min. pracy silnika temp. oleju w misce olejowej była zgodna z zalecaną przez producenta lub wynosiła 80 ± 5°C, jeżeli nie ma zalecenia. Zatrzymanie silnika powinno nastąpić po około 15 s pracy, przy prędkości obrotowej mocy maksymalnej. Przed każdą próbą rozruchu silnik i akumulatory oraz paliwo w zbiorniku należy ochłodzić do temp. otoczenia i przetrzymywać w niej 12 h. Pożądane jest żeby łączny czas chłodzenia nie przekraczał 20 h. ,aby pozostałą część doby przy kolejno następujących po sobie próbach rozruchu mogła być wykorzystana na wykonanie próby. Wykonana próba obejmuje maksimum 3 cykle rozruchu ( 3-krotne włączenie i wyłączenie rozrusznika ) i przerwy po 60 s między cyklami przy czym czas każdego z cykli powinien wynosić;

-10 s dla silników o zapłonie iskrowym

-15 s dla silników o zapłonie samoczynnym.

Z chwilą rozpoczęcia przez silnik pracy rozrusznik należy natychmiast wyłączyć. Przyjmuje się, że samodzielna praca silnika rozpoczyna się w chwili gdy natężenie prądu pobieranego przez rozrusznik obniży się do wartości występującej przy pracy rozrusznika. Następnie należy obserwować, czy silnik zwiększając prędkość obrotową osiągnie prędkość zapewniającą ustabilizowaną pracę.

              Bezpośrednio po zakończeniu próby należy przystąpić do przygotowania silnika do następnej próby.

              Wyznaczanie optymalnej temperatury rozruchu silnika polega na przyjęciu możliwie orientacyjnej temperatury otoczenia przy której silnik powinien dać się uruchomić. W przypadku gdy silnik przejdzie pozytywnie należy temperaturę otoczenia obniżyć, w przypadku ujemnym - temperaturę podwyższyć i przeprowadzić następną próbę. Tak długo przeprowadzić próby aż do uzyskania temperatury optymalnej przy której silnik przechodzi próbę z wynikiem dodatnim, a obniżenie jej o 1°C daje wynik ujemny.

2.Przebieg pomiaru - wyniki

Do przeprowadzenia pomiaru wykorzystano silnik SW 680 Þ1/6 części

silnika SB 1 oraz hamulec wodny typu G - 4. 

Temperatura otoczenia :

                                         to= 16°[ C ]

                                         Vm= 363 [ obr/min ]

tr = Stn /n = 4+1+0.8 / 3 =1,93  [ s ]

3. Wnioski

             Silnik uruchamiał się za pierwszym razem każdego cyklu.

Możemy wyciągnąć wniosek, że badany silnik w temperaturze 16°C.        ma dobre własności rozruchowe.