RADY STEVE REEVESA.doc

RADY STEVE’A REEVESA

Zna go młodzież wszystkich kontynentów, choć okres jego największej popularności już minął. W latach 50. Był najlepszym kulturystą świata, później jednym z najbardziej kasowych aktorów filmowych, nowoczesnym Apollonem: silnym sprawnym, inteligentnym, słowem -przykład dla wielkich mas młodzieży. W ankiecie na najpopularniejszego kulturystę świata wszechczasów przeprowadzonej w 1971 roku przez pismo „Muscle Builder” - zwyciężył zdecydowanie Steve Reeves.
W kilkudziesięciu filmach kreował główne role. Między innymi był bohaterem „Herkulesa”, „Terroru barbarzyńców”, „Wojny trojańskiej”, Herkulesa i królowej Lidii”, „Ostatnich dni Pompei”(znany również w naszym kraju), „Dawida i Goliata”, „Herkulesa przeciw bogom”, „Romulusa” itd.
Karierę filmową rozpoczął nie w USA, lecz we Włoszech. jego filmy cieszyły się dużym zainteresowaniem. Np. Herkules wyświetlany był w Europie równocześnie w 600 kinach. W ankiecie tygodnika filmowego „Cinemonde” Reeves zdobył tytuł Apolla XX wieku...
Steve Reeves urodził się 21 stycznia 1926 roku. Do 15 roku życia nie zapowiadał się na Herkulesa. Ale w tym czasie zetknął się z kulturystyką. Piec lat wytężonej pracy nad poprawą sylwetki sprawiło, że 1947 roku zdobył tytuł mistrza USA w kulturystyce. Do dziś jest w Ameryce najmłodszym zdobywcą tego tytułu, po który sięgnął jako 21 latek. Warto dodać, że w latach 1944-1945 podczas wojny walczył w Japonii. Tytuł najlepiej zbudowanego sportowca świata zdobył w 1949 i 1950 roku. Klasyczne jego wymiary: wzrost 187cm, ramię 48cm, udo 67cm, pas 76cm, klatki piersiowej (przy wdechu) 135cm, waga 98kg., Na czym polegało, że sylwetka Steve Reevesa budziła taki podziw? Sprawa jest prosta: na silnie zarysowanych kontrastach między wymiarami poszczególnych partii ciała, a przede wszystkim na rzucającej się w oczy różnicy między obwodem barków i pasa (w barkach tur w pasie osa)
Steve Reeves ma stosunkowo drobne kości, i to sprawiało, że pracując usilnie nad rozwinięciem poszczególnych grup mięśniowych mógł zmienić całkowicie swój wygląd. Nie musi siłę, więc mieć potężnego kośćca, aby osiągnąć imponujący wygląd. Solidną pracą każdy „chudeusz” może dojść do pięknej sylwetki i - co jest równie ważne- sprawnych mięśni.
Oto trzy sylwetki, o jednakowej budowie, lecz o zupełnie innym wyglądzie. Różnice spowodowało umięśnienie, które przecież - zwłaszcza w młodym wieku- możemy kształtować prawie dowolnie. Od nas, więc samych zależy nasz wygląd, to, w jakim „stroju” pójdziemy przez życie.(...)
A oto kilka rad i wskazówek, zaczerpniętych z treningu, Steve’a Reevesa.
Zacznijmy od mięśni karku
Rozwinąć je można ćwicząc w kasku, do którego przyczepia się lekkie ciężarki. Nie należy dążyć do nadmiernego rozwinięcia mięśnia czworobocznego grzbietu, ponieważ taki kark daje wrażenie węższych barków. nie nadużywać, więc podciągań sztangi lub sztangielek wzdłuż tułowia jak również wznosów i opustów barków z obciążeniem.

 

Mięsnie piersiowe
I tu nie najważniejsza jest masa mięśniowa, lecz jej „umiejscowienie” Chodzi o wysoką klatkę piersiową, jaką zadziwia Steve Reeves. Oto ćwiczenia, które dadzą pozytywne wyniki:
a)wznosy ramion bokiem. Ćwiczenie wykonuje się w leżeniu na ławeczce, ramiona obciążone sztangielkami;
b)wyciskanie sztangielek lub sztangi w leżeniu na skośnej ławce(kąt nachylenia 45’, a nawet większy)

Mięsnie najszersze grzbietu
Nie tylko Steve Reeves, ale i inni najwybitniejsi kulturyści świata mają wspaniale rozwinięte m. najszersze grzbietu zwane popularnie „skrzydełkami”. Szczególnie ich cześć górną. Dla rozwinięcia górnych sektorów najszerszych mięsni grzbietu stosuje się następujące ćwiczenia:
a) ramiona w łokciach ugięte(obciążone halami) przenosić w przód i w tył wzdłuż tułowia. Ćwiczenia wykonuje się w leżeniu na ławeczce.
b) rozciąganie przed sobą sprężyn lub gum, ramiona uginać pod różnymi kątami
c) opusty ramion na wyciągu leżąc na ławeczce lub na podłodze: ramiona w łokciach wyprostowane. Ćwiczyć również w siadzie lub w klęku.
Do ćwiczeń używać zawsze takiego samego obciążenia by w każdej serii móc wykonać po 6-8 ruchów. Serie powtarzać 2 lub 3 razy.

Mięśnie brzucha
Steve Reeves zaleca przede wszystkim wznosy nóg w leżeniu na skośnej ławce. Stopy obciążone sandałami metalowymi. Rzecz ciekawa, że Reeves nie zaleca ani skłonów bocznych z obciążeniem ani też wznosów tułowia (przechodzenia z leżenia tyłem do siadu) To ostatnie ćwiczenie- jego zdaniem- poszerza sylwetkę. Skłony boczne z obciążeniem wprawdzie pięknie rzeźbią mięsnie skośne brzucha, które potem wyglądają jak na słynnej rzeźbie Herkulesa Farnezyjskiego, ale i to ćwiczenie zmniejsza wcięcie w pasie. Starożytni Grecy uprawiali ćwiczenia rozwijające mięsnie skośne, brzucha ze względów utylitarnych, ponieważ te mięsnie odgrywały ważną rolę przy władaniu dzidą w rzucie oszczepem.

Mięsnie naramienne
Steve Reeves nie był przez naturę obdarzony barami Atlasa. Na rozwinięcie mięsni naramiennych musiał, więc zwrócić większą uwagę. Miesień naramienny, decydujący o wyglądzie barków, morfologicznie stanowi jedną całość, ale pod względem czynnościowym dzieli się na 3 części(przednią -obojczykową, środkową-barkową, tylną-grzbietową) Reeves wiedząc o tym dążył przede wszystkim do rozwinięcia tylnej części mięśnia naramiennego. Dlaczego? Bo jeśli cześć przednia tego mięśnia jest lepiej rozwinięta od tylniej, to ten miesień nie uwidacznia się tak wyraźnie. Modelując mięsień naramienny Reeves wykonywał w różnych pozycjach (stojąc siedząc) i ze znacznym obciążeniem wznosy ramion bokiem(wyprostowanych i ugiętych w łokciach) Do ćwiczeń używał hantli i sztangielke. Poza tym wracał baczną uwagę na klasyczne wyciskanie sztangi stosując jednak szeroki uchwyt. Do wyciskania(stojąc lub siedząc) używał najczęściej sztangielek niż sztangi gdyż one umożliwiały mu szersze prowadzenie ramion w górę.


 

Mięśnie ramion
Aby uzyskać jak najmasywniejsze i symetrycznie ukształtowane mięśnie ramion, Reeves zwracał uwagę na rozwinięcie nie samego tylko bicepsa, ale przede wszystkim mięśnia trójgłowego. biceps Reevesa był potężny, ale triceps-podobnie zresztą jak u innych wybitnych kulturystów i ciężarowców- jeszcze lepiej rozwinięty. Zwłaszcza głowa boczna tego mięśnia sprawia imponujące wrażenie. ulubionym ćwiczeniem Reevesa stosowanym dla rozwinięcia tego mięśnia były:
a) francuskie wyciskanie (wyprosty i uginanie ramion ponad głową) w staniu lub w siadzie.
b) uginanie i wyprotsy ramion na wyciągu w leżeniu na ławce ( w różnym jej ustawieniu)

Mięsnie przedramion
Na dobrze ukształtowane mięśnie przedramion zwraca się u nas na ogół za mało uwagi. A przecież te mięśnie ładnie rozwinięte korzystnie wpływają na obramowanie, sylwetki,

wycyzelowanie jej szczegółów. Reeves stosował szczególnie często:
a) nawijanie ciężarka na drążek nachwytem i podchwytem(drążek obracał ruchem palców) zwracając uwagę na „dokręcenie” ruchu
b) zginanie i prostowanie nadgarstków. Do tego ćwiczenia nie obawiał się używać nawet dużych obciążeń (sztangi)
ruchy ściskające ugniatanie sprężyn, piłeczek(gumowych i pełnych), specjalnych ściskaczy

Mięśnie nóg
Steve Reeves dążył zawsze do tego by nogi harmonizowały jak najbardziej z resztą ciała. u nas - niestety dość często grzeszy się zbyt małym zwracaniem uwagi na rozwój mięśni nóg. Reeves nie był zwolennikiem głębokich przysiadów, które wprawdzie szybko zwiększają masę mięśniową(czworo głowy uda, a zwłaszcza mięśień gruby przyśrodkowy i mięśnie pośladkowe), ale przy zbyt częstym stosowaniu mogą zdeformować sylwetkę. Stosował często przysiady ze sztangą, ale były to raczej półprzysiady wykonywane sprężyście, szybko. Półprzysiady można zalecić wszystkim podobnie jak i dwa inne ulubione ćwiczenia Reevesa:
a) wznosy nóg(na przemian) w pozycji stojącej
b) wymachy nóg w bok(na przemian) i krążenia w stawie biodrowym
W obu ćwiczeniach stosować sandały metalowe lub inne obciążenia stóp.

Mięśnie podudzia
Mięśnie te sprawiają zwykle kulturystą wiele kłopotu. niełatwo je rozwiną c i to w dodatku tka by ich wygląd był jak najkorzystniejszy )wyżej pogrubienie i płynne zwężenie ku dołowi)
Dla rozwinięcia tych mięśni Reeves stosował:
a) stojąc na krawędzi deski(wysokość około 6cm) z obciążeniem na barkach wspięcia na palce i opuszczanie pięt w dół (poniżej deski)
b) w miejscu sprężyste skoki na palcach z obciążeniem ułożonym na barkach
c) napinanie mięśni podudzia(ćwiczenie izometryczne)
Są to tylko najważniejsze ćwiczenia z repertuaru Steve Reevesa uzupełnione kilkoma poradami. Dedykujemy je naszym kulturystom podkreślając, że nie powinni się ograniczać do samych tylko ćwiczeń siłowych i modelowania sylwetki, ale również powinni troszczyć się o wszechstronność ruchowa i sprawność organizmu.

 

Stanisław Zakrzewski „Siła Sprawność Piękno”