Prawo a sekty

Liberalna ustawa w 1989 r. o wolności sumienia i wyznania umożliwiła powstawanie oraz napływ różnych grup kultowych, których działalność szybko zapisała się w świadomości społecznej tragediami rodzinnymi. Nasza demokracja dając przyzwolenie na funkcjonowanie destrukcyjnych kultów w życiu nie zabezpieczyła społeczeństwa, nie stworzyła mechanizmów obronnych w postaci szerokiej informacji o skutkach przynależności do kontrowersyjnych grup. Szybko doświadczyliśmy skutków tej ustawy, gdy do sekt zwerbowano setki, tysiące młodych ludzi, którzy porzucali naukę, pracę zrywali kontakty z rodziną a nawet znikali bez wieści. Rodziny zaginionych zwerbowanych przez sekty nie wiedziały, gdzie mają szukać pomocy. Nie było punktów informacji, poradni, psychologów. Dla wszystkich było to zjawisko nowe.

Wolność sumienia obejmuje uprawnienia jednostki do swobodnego wyboru, kształtowania i zmiany poglądów i przekonań w sprawach religii i uprawnienia jednostki do indywidualnego i zbiorowego oraz prywatnego i publicznego uzewnętrzniania i manifestowania swych poglądów i przekonań w sprawach religijnych, a także do postępowania zgodnego z przekonaniami. Artykuł 2 pkt.1 ustawy o gwarancjach wolności sumienia i wyznania wskazuje na prawo do tworzenia przez obywateli kościołów i innych związków wyznaniowych. Minister Spraw Wewnętrznych może wydać decyzję o odmowie przyjęcia deklaracji będącej podstawą wpisu do rejestru, jeśli jej zapisy są sprzeczne z ustawami chroniącymi: bezpieczeństwo publiczne, porządek, zdrowie, moralność publiczną, podstawowe prawa i wolności innych osób. W praktyce oznacza to, iż nie istnieje właściwie możliwość wykreślenia danego związku wyznaniowego. Kościoły i związki wyznaniowe mają w Polsce zagwarantowany byt prawny niezależnie od charakteru i rodzaju działalności. Udogodnienia w zakresie rejestracji związków wyznaniowych, które w praktyce są sektami nie służą wolności sumienia i wyznania, lecz zagrażają, ponieważ promują bezkrytycznie szerzenie groźnych w skutkach przekonań.

Ani prawo, ani organy ścigania nie orientowały się w specyficznej działalności grup kultowych i traktowano sprawy uprowadzenia i uzależniania psychicznego w/g znanych schematów, nie wgłębiając się w istotę zjawiska.

Próba definicji sekty została przedstawiona w Raporcie o niektórych zjawiskach związanych z działalnością sekt w Polsce 2000 opracowanym przez Międzyresortowy Zespół do Spraw Nowych Ruchów Religijnych. Sekta to wg raportu „każda grupa, która posiada silnie rozwiniętą strukturę władzy, jednocześnie charakteryzuje się znaczną rozbieżnością celów deklarowanych i realizowanych oraz ukrywaniem norm, w sposób istotny regulujących życie członków; która narusza podstawowe prawa człowieka i zasady wpółzycia społecznego, a jej wpływ na członków, sympatyków, rodziny i społeczeństwo ma charakter destrukcyjny”. Destrukcyjny wpływ na społeczeństwo można zauważyć w wielu aspektach:

- negacja powszechnie uznawanych wartości,

-stosowanie podstępnych technik oddziaływujących na świadomość,

-wyobcowuje członków ze środowiska i rodzin,

-wywołuje u ludzi zdrowych stan choroby psychicznej,

-osłabienie władzy rodzicielskiej, przeciwstawianie dzieci rodzicom,

- niszczenie tradycyjnych relacji międzyludzkich,

-odciąganie dzieci i młodzieży od szkoły, realizacji życiowych planów,

-obniżenie psychicznej zdolności do koncentracji i wysiłku,

- wykorzystywanie materialne,

-kontrolowanie nieprzerwanie myśli i zachowania swych członków.

Przedmiotem ochrony jest prawo każdego człowieka do swoich przekonań religijnych oraz z drugiej strony niestosowanie wszelkiego rodzaju przymusu tzn. siły fizycznej, groźby, podstępu, wykorzystywania stanu zależności w sprawach religijnych oraz światopoglądowych. Natomiast sekty permanentnie to prawo łamią. Stosują podstęp i wprowadzają w błąd nie tylko w czasie werbunku, posuwają się do przemocy fizycznej i gróźb, aby zmusić adeptów a szczególnie dzieci do posłuszeństwa. Wprowadzają wyrafinowane metody manipulacji mentalnej w celu wywołania uzależnienia psychicznego.

Rolą organów państwa jest zabezpieczenie poszanowania ludzkiej wolności, w tym także wolności sumienia i wyznania oraz  zabezpieczenie prawa człowieka do świadomego postępowania wolnego od manipulacji i dezinformacji.

Stowarzyszenie Ruch Obrony Rodziny i Jednostki nigdy nie kwestionowało  wyboru, który powinien być wolny od nacisku i kłamstwa oraz prawa do swobody religii i wolności sumienia, lecz zawsze sprzeciwiało się wykorzystywaniu wiary do zniewolenia, uzależnienia człowieka, w konsekwencji do wykorzystywania psychicznego i fizycznego.

Francuskie Zgromadzenie Narodowe w dniu 12 czerwca 2001r ratyfikowało projekt prawa About-Picard. Pozwoli ono lepiej zabezpieczyć ludzi przed pogwałceniem wolności działaniami ruchów sekciarskich. Ratyfikacja prawa About-Picard zakończyła dwudziestoletnią działalność legislacyjną akcji pomocy ofiarom sekt. Nowe prawo pozwala pociągnąć do odpowiedzialności karnej autorytety moralne naruszające integralność fizyczną lub psychiczną osoby poprzez oszukańcze nadużycie jej stanu niewiedzy lub słabości. Prawo przewiduje karę do 3lat więzienia i do 2500000 fr grzywny. Sekty będą zmuszone respektować prawa osoby i zaprzestać gwałcenia prawa pod groźbą zdelegalizowania. Podjęte w sposób rygorystyczny kroki, pod odpowiedzialnością karną pozwolą skutecznie odróżnić prawdziwe stowarzyszenie od ugrupowań, które pod maską religijną uprawiają szkodliwą działalność. ( wg. Regards Sur nr 16 Bulletin interieur du Centre de documentation, d`education et d`action contre les manipulations mentales, Paris)

Stowarzyszenie Ruch Obrony Rodziny i Jednostki od lat upomina się o wprowadzenie przepisów prawa regulujących nadużycia ustawy o wolności sumienia i wyznania. Mamy nadzieję, że obecny Sejm zajmie się ochrona rodziny przed psychomanipulacją.

Anna Łobaczewska

przewodnicząca

Ruchu Obrony Rodziny i Jednostki

2