Wędrówka przez Biblię_twr_34-2011_04-09.pdf

Kwartalnik wydawany przez

„Impuls” TWR Polska

1.04.2011

5.10.2011

Wiosna

W marcu przyroda budzi siê z zimowego snu. Rozpoczyna

siê wiosna. Obumar³e w ziemi ziarna kie³kuj¹, zielenieje trawa,

pojawiaj¹ siê ³ody¿ki, listki, kwiaty. Co roku na naszych oczach

zmartwychwstaj¹ ogrody, sady, ³¹ki.

Do wiosny przyrównuje aposto³ Pawe³ nasze zmartwych-

wstanie. Cia³o nasze obumiera w ziemi jak ziarno, wstajemy z

martwych w nowym, "duchowym" ciele. Stajemy siê cz¹stk¹ nieba,

jesteœmy uczestnikami wiecznoœci. Idziemy do domu Ojca w œlad za

Jezusem, jeœli tylko mu zaufaliœmy.

Gdy zbli¿aj¹ siê Œwiêta Wielkanocne, ws³uchajmy siê na

nowo w S³owo o zbawieniu, odkupieniu, zmartwychwstaniu. S³owo

to rodzi wiarê, wyzwala mi³oœæ. Nadaje ¿yciu nowy sens i cel.

¯yczymy Wam z ca³ego serca radoœci zmartwychwstania!

Radujmy siê, gdy¿ Chrystus jest nasz¹ duchow¹ wiosn¹.

Miejmy j¹ w sercu. Zawsze.

TRENY

Treny

Treny, Lamentacje, to niezwyk³e, wspania³e utwory poety-

ckie. Ich autor nale¿a³ do tych, którzy byli œwiadkami upadku

Jerozolimy. Z treœci trenów wynika, ¿e autor nie zosta³ uprowadzony

do Babilonu, lecz pozosta³ w kraju wraz z biedot¹ judzk¹. Zgodnie z

tradycj¹ ¿ydowsk¹ autorem tym by³ sam prorok Jeremiasz.

Treœæ Lamentacji jest wstrz¹saj¹ca. Mo¿na j¹ zrozumieæ

tylko wtedy, gdy pamiêta siê, w jakich okolicznoœciach Treny

powstawa³y. Jerozolima zosta³a zniszczona, upad³a dynastia Dawida,

zburzono œwi¹tyniê, jedyne miejsce kultu prawdziwego Boga. Wielu

Judejczyków odstêpowa³o wtedy od religii jedynego Pana, Jahwe i

zwraca³o siê ku bóstwom zwyciêskiej Babilonii. Przeciw temu

wystêpowa³ Jeremiasz. Podkreœla³, ¿e klêska Jerozolimy i ca³ej Judy

by³a kar¹ za odstêpstwo od Boga, kar¹ za duchowy i moralny upadek

narodu. Prorok jednak nie traci³ nadziei na przysz³e odrodzenie.

Zapowiada³, ¿e mo¿liwa jest odbudowa Jerozolimy, ale tylko pod

warunkiem powrotu ludu judzkiego do Boga, proœby o przebaczenie

grzechów, pod warunkiem szczerego nawrócenia, autentycznej,

g³êbokiej przemiany.

Jeœli chodzi o literack¹ wartoœæ Trenów – Lamentacji, to trze-

ba powiedzieæ, ¿e s¹ to utwory poetyckie o nieporównywalnym piê-

knie. Jeden z krytyków literackich stwierdzi³, i¿ nie ma w ca³ym

dorobku œwiatowej kultury czegoœ, co mo¿na by porównaæ z Trenami

Jeremiasza. Trenów – Lamentacji jest piêæ, z czego cztery maj¹ budo-

wê akrostychiczn¹, czyli alfabetyczn¹. Ka¿da strofa zaczyna siê od

nowej litery alfabetu hebrajskiego: alef, bet, gimel itd. To tak, jakby

polski utwór zawiera³ kolejne strofy, rozpoczynaj¹ce siê od liter: a, b,

c, d... a¿ do zet.

Poniewa¿ w alfabecie hebrajskim s¹ dwadzieœcia dwie litery, lamen-

tacje Jeremiasza maj¹ po dwadzieœcia dwie strofy, za wyj¹tkiem

lamentacji trzeciej, która ma 66 strof, czyli trzykrotnie wiêcej. Tu po

prostu trzy kolejne strofy rozpoczynaj¹ siê na literê alef, trzy nastêpne

TRENY

na literê bet, nastêpne trzy na literê gimel itd, dwadzieœcia dwie litery,

razy trzy, daj¹ 66 strof.

Budowa Trenów jest wiêc bardzo kunsztowna, podobnie jak budowa

niektórych psalmów. Trudno oddaæ j¹ w t³umaczeniu na jêzyk polski,

podobnie jak i na inne jêzyki œwiata. Tak wiêc zarówno pod wzglê-

dem treœci jak i pod wzglêdem formy Treny – Lamentacje s¹ utwora-

mi wyj¹tkowymi, unikalnymi.

List od korespondenta z Polski po³udniowej

Pragnê Was bardzo pozdrowiæ w imieniu naszego Pana Jezusa,

Odkupiciela. Jak zwykle Wasz list mnie bardzo uradowa³. Zasta-

nawiam siê wci¹¿ nad inteligencj¹ Boga. Jaki musi byæ m¹dry, ¿e wie

wszystko o wszystkich, wie nawet jakie mamy potrzeby zanim je

wypowiemy. Nie mogê poj¹æ Jego wielkiej mi³oœci, ¿e da³ swojego

Syna za nas na krzy¿u. Mamy teraz tu w wiêzieniu wyk³ady brata z

wolnoœci, na temat znaczenia krzy¿a dla ka¿dego z nas. To bardzo

buduj¹ce. Jednak mam problem, ciê¿ko mi pokochaæ bliŸniego, a

szczególnie nieprzyjació³. Wasze listy wiele wnosz¹ do mojego ¿ycia,

pokrzepiaj¹ mnie i pocieszaj¹. Dziêkujê Wam za to.

List od korespondenta z Polski centralnej

Bardzo dziêkujê za list i Nowy Testament. Dziêkujê ¿e piszecie do

mnie, ¿e utrzymujecie kontakt. Jestem w trakcie sprawy rozwodowej

i wnoszê do s¹du o przywrócenie choæ czêœciowej w³adzy rodziciel-

skiej. Ufam Bogu, ¿e oka¿e mi swoje mi³osierdzie i dobroæ i od-

zyskam te prawa. Na razie modlê siê o to nieustannie. Wiêzienie jest

miejscem, w którym nauczy³am siê pokory i zaufania do Boga. Po

opuszczeniu wiêzienia chcia³abym utrzymywaæ kontakt z wami.

LISTY DO TYMOTEUSZA

Listy do Tymoteusza

Listy do Tymoteusza i List do Tytusa stanowià grupæ pism

apostolskich zwanych "Listami Pasterskimi". Majà one charakter

duszpasterski. Apostoù Paweù pragnie przekazaã Tymoteuszowi i Ty-

tusowi porady i pouczenia dotyczàce sprawowania opieki nad wspól-

notami wczesnego Koúcioùa.

Chociaý listy te sà adresowane do konkretnych osób, majà

ogromnà wartoúã dla caùego chrzeúcijañstwa.

Czas napisania Listów

Apostoù Paweù napisaù Listy do Tymoteusza najprawdo-

podobniej pomiædzy 63 a 67 rokiem po Chrystusie. Jak siæ przy-

puszcza, apostoù zostaù zwolniony z pierwszego uwiæzienia w Rzy-

mie ok. roku 63 i przez kilka lat prowadziù dziaùalnoúã misyjnà,

docierajàc, byã moýe, nawet do Hiszpanii, tak, jak to wczeúniej

planowaù. Wùaúnie w tym okresie, pomiædzy 63 a 67 r. n.e. apostoù

napisaù pierwszy list do Tymoteusza. Paweù pozostawiù swojego

ucznia, Tymoteusza, w Efezie, powierzajàc mu bardzo waýne zadanie

opiekowania siæ tamtejszà wspólnotà. Potem postanowiù wysùaã

swemu najwierniejszemu przyjacielowi, „synowi w wierze" list, w

którym zawarù wiele praktycznych porad jak sprawowaã pieczæ nad

chrzeúcijañskà wspólnotà.

Natomiast drugi list apostoù napisaù i wysùaù Tymoteuszowi z

Rzymu, w czasie powtórnego uwiæzienia, na krótko przed úmiercià,

ok 67 r. po Chr. Drugi List do Tymoteusza jest ostatnim znanym nam

natchnionym pismem apostoùa Pawùa. Zwany jest z tego powodu te-

stamentem wielkiego „apostoùa narodów".

Okolicznoœci powstania Listów

Powodem napisania listów do Tymoteusza byùa troska apo-

stoùa o swego ukochanego ucznia i wspóùpracownika oraz o chrze-

úcijañskà wspólnotæ w Efezie.

LISTY DO TYMOTEUSZA

Paweù przyprowadziù Tymoteusza do wiary w Chrystusa i

traktowaù go jako swoje duchowe dziecko, jak syna. Ojciec Tymo-

teusza byù poganinem, matka Eunice Ýydówkà. Po nawróceniu

Tymoteusz zostaù ochrzczony, najprawdopodobniej przez samego

Pawùa, gdy przebywaù on w rodzinnej miejscowoúci Tymoteusza,

Listrze, podczas pierwszej podróýy misyjnej.

W czasie drugiej podróýy misyjnej Tymoteusz towarzyszyù juý

Pawùowi i z czasem staù siæ jednym z najbardziej oddanych aposto-

ùowi i sprawie Ewangelii uczniów i wspóùpracowników misyjnych.

Paweù obdarzyù Tymoteusza wielkim zaufaniem, pozosta-

wiajàc go w Efezie z zadaniem opiekowania siæ tamtejszym mùodym

Koúcioùem.

Apostoù wiedziaù jednak, ýe moýe na niego liczyã. W listach dodaje

Tymoteuszowi odwagi, apeluje, by zachowaù czujnoúã wobec niebez-

pieczeñstw groýàcych wierze, i by stanowczo dbaù o czystoúã naucza-

nia oraz o staùy duchowy rozwój wspólnoty.

Treœæ Listów

W Listach do Tymoteusza apostoù Paweù porusza dwa wa-

ýne zagadnienia: kwestiæ wiary, credo Koúcioùa i sprawæ funkcjo-

nowania, ýycia i dziaùania Koúcioùa.

Apostoù pisze o istotnych kwestiach wewnàtrzkoúcielnych,

takich, jak dbanie o czystoúã wiary w chrzeúcijañskiej wspólnocie,

zachowanie porzàdku, dyscypliny, ksztaùtowanie wùaúciwych relacji

wewnàtrz wspólnoty... Apostoù pisze jednak takýe o sprawach

majàcych znaczenie w úwiadczeniu o Chrystusie na zewnàtrz

Koúcioùa, w niesieniu pomocy, okazywaniu miùoúci bliênim, w prak-

tykowaniu dobrych uczynków. Oczywiúcie, jest teý w Listach do

Tymoteusza wiele cennych uwag duszpastersko - praktycznych.

Droga Bo¿a jest doskona³a,

S³owo Pañskie jest wypróbowane.

Jest tarcz¹ wszystkim, którzy w nim ufaj¹. Psalm 18, 31

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: