997_11-07.pdf

Mobbing cd. s. 12

Zbrodnia i „Amok” s. 16

Wątpliwa prowokacja s. 40

nr 11 (32), listopad 2007 r.

cena 3 zł (w tym 7% VAT)

nr indeksu 321109

www.gazeta.policja.pl

Eksmisja

POLICJA 997

listopad 2007 r.

SPIS TREŚCI

s. 30

POLICYJNY PITAWAL

Postrach Podhala

Drogę znaczył krwią – zabijał dla pieniędzy

TYLKO SŁUŻBA

Pomoc Policji

Gdzie komornik nie może... – w Kazimierzu Dolnym komornikowi

w eksmisji byłych zakonnic towarzyszyło 150 policjantów

...tam Policję pośle – Policja udziela pomocy i komornikowi,

i kuratorowi, a jak po mieście błąka się bezdomna świnia,

też pomoże

Chwila do Schengen

Ostatnie strojenie – zostało już tylko dostrojenie wszystkich

urządzeń i będziemy mogli przekraczać granice ze wszystkimi

państwami UE bez kontroli

Szkolenia

Uczymy się Europy – polska Policja musi współpracować

z zagranicznymi odpowiednikami, a do tego trzeba być

dobrze przygotowanym

Granatowa rewolucja

Wielkie testowanie trwa – testujący nowe mundury spotkali się

z ich producentami i pracownikami BLP KGP. Omówiono po kolei

wszystkie elementy

Badania społeczne

Jak to robią w Słupsku – wiedzy, czy ludzie, którym służy Policja,

czują się bezpiecznie, dostarczyć mogą tylko badania społeczne

Dzielnicowy Roku

Brawo Opole! – Piąty, jubileuszowy Finał Ogólnopolskich Zawodów

Policjantów Dzielnicowych

Interpol o dobrach kultury

Ruch w zabytkach – celnicy zauważają, że dobra, które w czasie

wojen wywieziono na Zachód, teraz powoli wracają

s. 34

TYLKO ŻYCIE

Pierwsza pomoc przedmedyczna

Opatrywanie ran – od szybkiego, sprawnego i fachowego

opatrzenia ran zależy często życie poszkodowanego

s. 4

s. 7

U NAS

Święty Michał Archanioł

Niebieski opiekun – jest patronem policjantów

s. 36

s. 8

PRAWO

Wątpliwości policjantów

Prowokacja z art. 200 k.k. – czy wprowadzenie do art. 19 ust. 1

ustawy art. 200 k.k. pozwala Policji na stosowanie wobec

pedofilów prowokacji?

s. 40

s. 10

s. 14

s. 44

PASJE

Fotografia

Policjant, co z nieba pstryka – w kartuskiej komendzie sierżant

Artur Socha ma ksywę „Latający policjant”

s. 22

ŚWIAT

Misja ONZ w Gruzji

Na linii przerwania ognia – dwaj polscy policjanci uczestniczą

w misji na granicy między Gruzją a Abchazją

s. 46

s. 23

s. 24

s. 48

ROZRYWKA

Kryminał retro

77 lat temu w Lublinie – w kryminale Marcina Wrońskiego jest

atmosfera przedwojennego miasta, jest trup, a nawet trzy,

i jest dzielny podkomisarz o wyglądzie kryminalisty

Aktor Krzysztof Kiersznowski

Policja rodzi się na naszych oczach – mówi

STRZAŁ OSTRZEGAWCZY

Stosunki międzyludzkie w Policji

Mobbing – patologia organizacji – instytucje, w których

zarządzanie oparte jest na rozkazie, stwarzają warunki szczególnie

sprzyjające mobbingowi

s. 50

s. 12

zdjęcie na okładce Andrzej Mitura

s. 16

SENSACJE

Zbrodnia i „Amok”

Nigdy nie lekceważ przeciwnika – media uznały książkę

Krystiana B. za koronny dowód winy autora-mordercy.

Prokuratura i sąd – nie. Policjanci zdobyli dowody

s. 18

O NAS

Wizerunek Policji

Policja bierze wszystko – dwa prestiżowe wyróżnienia w dziedzinie

PR w Polsce otrzymali w tym roku Paweł Biedziak

i Mariusz Sokołowski

www.policja.pl – w nocy z 1 na 2 października br. wystartował

nowy portal Policji

Z kamerą wśród policjantów – policyjne produkcje filmowe mają

zaprezentować, jak świetnie Policja jest wyszkolona

i jak skutecznie chroni obywateli

s. 19

s. 20

s. 26

OBOK NAS

Rekonstrukcje historyczne

Walczą jak przed laty – podczas rekonstrukcji uczestnicy

odwiedzają miejsca pamięci, przypominają zapomniane epizody

z historii najnowszej

TYLKO SŁUŻBA Pomoc Policji

POLICJA 997 listopad 2007 r.

Gdzie komornik

Wielu czynnościom eksmisyjnym towarzyszy

Policja. O pomoc prosi komornik. Na piśmie.

Zwykle towarzyszy mu dwóch, trzech

funkcjonariuszy. Tym razem komornika

i jego sześciu asystentów ubezpieczało

około 150 policjantów. W odwodzie czekało

drugie tyle. Na wypadek, gdyby coś się stało.

Gdzie komornik

nie może...

listopad 2007 r. POLICJA 997

Pomoc Policji TYLKO SŁUŻBA

ksmisja byłych zakonnic z klasztoru w Kazimierzu Dolnym to

chyba pierwsza sytuacja, by komornicy mieli do czynienia z tak

dużą liczbą eksmitowanych. Ponad 60 osób. Do tego nie wiado-

mo było zupełnie, czego można się po nich spodziewać. Pod uwagę

brano najgorsze scenariusze.

– Byliśmy przygotowani na wszystko. Rozważaliśmy warianty

od pokojowych do zaistnienia sytuacji kryzysowej – mówi podinsp.

Mirosław Aftyka, szef sztabu dowódcy operacji.

– Mogło przecież dojść do najgorszego. Gdyby byłe zakonnice

chciały utrudniać nam działanie, mogły przygotować wiele przykrych

niespodzianek – dodaje mł. insp. Mirosław Sokal, dowódca akcji.

Byłe betanki siedziały na podłodze. Uśmiechnięte, śpiewały, gra-

ły na gitarze, klaskały. Komornika, który odczytywał im wyrok sądu,

ignorowały i zagłuszały. Ale spokój był tylko pozorny. Gdy padło na-

zwisko Jadwigi L., ich siostry przełożonej, zerwały się na równe

nogi i mocno złapały pod ręce. Było jasne, że nie mają zamiaru

dobrowolnie opuszczać klasztoru. Bierny opór. Zero dialogu. Podnie-

sione głosy. Niektóre ze zbuntowanych zakonnic zaczęły kierować

w stronę „nieproszonych gości” modlitwy, inne obrzucały ich inwek-

tywami. Z tyłu, za kobietami awanturował się ich duchowy przywód-

ca, były franciszkanin Roman K. Policjanci opowiadali później, że

machał monstrancją, tak jakby rzucał czary, przeklinał wszystkich,

a negocjatorkę wyzwał od najgorszych. Słowami i zachowaniem dawał

zbuntowanym siostrom przykład. Nakręcały się.

– Nie było wyjścia. Policjanci musieli pojedynczo brać pod ręce

kolejne kobiety i wyprowadzać je z salki. Grupa z minuty na minu-

tę była coraz mniej liczna. Niezmiernie ważne jest odseparowanie

liderów – opowiada Sokołowski.

– To jedyny moment, gdy atmosfera stała się naprawdę napięta –

przyznaje Wójtowicz. – Emocje były tak silne, że policjantki, które

brały w tym udział, miały łzy w oczach. Nie było im łatwo, bo betan-

ki reagowały histerycznie i nie dało się ich przekonać do opuszcze-

nia budynku. Dobrze, że w akcji brali udział psycholodzy

i negocjatorzy. Ale to też nie stało się ot tak, jak za dotknięciem cza-

rodziejskiej różdżki. Trochę to trwało.

Z POSZANOWANIEM GODNOŚCI

10 października. Mglisty, chłodny poranek w Kazimierzu Dolnym.

Napięcie rosło, im bliżej było do 9.00. Wtedy do bramy klasztoru za-

pukał komornik. W pogotowiu czekał patrol saperski. Gdyby się oka-

zało, że życie i zdrowie osób przebywających za murami klasztoru

jest zagrożone, samochód pancerny „Dzik” miał staranować wrota.

Wszystko było dopracowane tak, żeby Policja mogła znaleźć się

w środku w ciągu kilku minut. Chodziło o bezpieczeństwo. Bo zada-

niem Policji w takich sytuacjach jest zapewnienie bezpieczeństwa

zarówno komornikowi, jak i uczestnikom postępowania egzekucyjne-

go. Policja nie jest stroną w konﬂikcie.

– Przygotowywaliśmy się do tej akcji długo i przy zaangażowaniu

wszystkich. Na odprawach ksiądz tłumaczył nam całą sytuację od stro-

ny Kościoła. Psychologowie podpowiadali, jak radzić sobie ze stresem.

Przełożeni powtarzali, że trzeba zrobić wszystko, żeby akcja przebie-

gła z poszanowaniem godności osób, które są w środku – opowiada

mł. asp. Dorota Pomorska z zespołu ds. wykroczeń KPP w Puławach.

Najbardziej bała się reakcji byłych betanek. Nie ona jedna.

– Nie powiem, był strach. Wieczorem, dzień przed eksmisją, ze-

brałyśmy się z koleżankami w hotelowym pokoju i po raz kolejny ana-

lizowałyśmy, co się może wydarzyć i jak mamy się zachować

w konkretnych sytuacjach – wspomina st. post. Sylwia Kacperska

z oddziałów prewencji w Piasecznie. – Miałyśmy na przykład infor-

mację, że jedna z byłych sióstr jest chemiczką. Bałyśmy się, czy nas

nie potraktują jakimś niebezpiecznym środkiem.

Noc przed planowaną eksmisją była tak nerwowa, że Sylwia nie

mogła spać. Zasnęła koło północy, a o trzeciej nad ranem była już

na nogach. Dorota zgodnie z sugestiami psychologów wzięła na

akcję czekoladki. Miały jej pomóc przetrwać kryzys.

BIERNY OPÓR

Wejście do budynku nie było łatwe. Zgodnie z przewidywaniami byłe

zakonnice nie zareagowały na pukanie i nie wyszły z klasztoru dobro-

wolnie. Komornikowi nie pozostało nic innego niż zarządzenie przy-

musowego otwarcia drzwi. Najpierw po drabinie na drugą stronę

muru przeszedł ślusarz. Asystował mu policjant. Chwilę później

na teren klasztoru razem z komornikiem weszło kilkudziesięciu

funkcjonariuszy w kaskach, z tarczami. I znów ślusarz. Tym razem

musiał rozpruć zamek drzwi wejściowych. Od tej pory liczyła się każ-

da sekunda. Kilkudziesięciu policjantów podzielonych na grupy

miało do przeszukania 120 pomieszczeń. Rozproszyli się. Piwnica,

piętro, prawe skrzydło, lewe, strych...

– Każda grupa, żeby się nie pomylić, miała swoją nazwę i naklej-

kę. I tak szła: grupa zielona, niebieska, żółta. W każdej było kilka

kobiet. One wchodziły na samym końcu – opowiada podinsp. Janusz

Wójtowicz, rzecznik KWP w Lublinie.

– Pierwsze, co policjanci usłyszeli po wejściu do klasztoru, to

śpiew. Chwilę później okazało się, że wszystkie siostry zgromadziły

się na górze, w salce na poddaszu, którą nazywały kaplicą – dodaje

podinsp. Mariusz Sokołowski, rzecznik KGP.

Byłe betanki

nie dopuszczały policjantów

do Jadwigi L. (pierwsza z lewej).

Teraz ma ona odpowiedzieć

za naruszenie miru domowego

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: