fundusze info.doc

Rodzaje funduszy inwestycyjnych

W zależności od przyjętych kryteriów możemy w różny sposób klasyfikować fundusze inwestycyjne. Dwa najważniejsze kryteria to kryterium prawne, wynikające z obowiązującej w Polsce Ustawy z dnia 28 sierpnia 1997 roki o funduszach inwestycyjnych, oraz kryterium związane z dokonywanymi przez fundusze lokatami.

Klasyfikacja prawna

1. Otwarte

Najpopularniejszy rodzaj funduszu inwestycyjnego w Polsce. Może lokować swoje środki (w ściśle określonych proporcjach) wyłącznie w:

·         papiery wartościowe emitowane lub gwarantowane przez Skarb Państwa lub Narodowy Bank Polski (np. obligacje),

·         papiery wartościowe dopuszczone do obrotu na rynku regulowanym,

·         papiery wartościowe dopuszczone do publicznego obrotu, nabywane w obrocie pierwotnym lub w pierwszej ofercie publicznej jeśli będą w ciągu roku notowane na rynku regulowanym (GPW, CeTO),

·         inne zbywalne papiery wartościowe i krótkoterminowe wierzytelności pieniężne, których wartość rynkowa może być ustalona w każdym czasie (do 10% aktywów).

Fundusz otwarty zbywa jednostki uczestnictwa (stanowiące prawo udziału w aktywach netto funduszu) i dokonuje ich odkupienia zawsze na żądanie uczestnika funduszu. Uczestnikiem funduszu otwartego może zostać każdy.

2. Specjalistyczne otwarte

Specyficzny rodzaj funduszu otwartego. Podstawowa różnica polega na tym, że statut funduszu ściśle określa, kto może być uczestnikiem funduszu (np. wyłącznie osoby prawne), a także może wprowadzać dodatkowe warunki, na jakich uczestnik może żądać odkupienia jednostek uczestnictwa (np. dotyczące terminu odkupienia). Taki rodzaj fundusz jest wykorzystywany do tworzenia tzw. III filaru ubezpieczeń emerytalnych (skupia uczestników pracowniczych programów emerytalnych).Jeżeli uczestnikami funduszu są wyłącznie osoby prawne wówczas fundusz może stosować politykę inwestycyjną właściwą dla funduszy mieszanych.

3. Zamknięte

Mogą inwestować w:

·         papiery wartościowe,

·         wierzytelności, z wyjątkiem wierzytelności wobec osób fizycznych,

·         udziały w spółkach z ograniczoną odpowiedzialnością,

·         waluty,

·         prawa pochodne od praw majątkowych będących przedmiotem lokat,

·         transakcje terminowe,

·         zbywalne towary giełdowe (nabywane na giełdach towarowych).

4. Specjalistyczne zamknięte

Szczególna forma funduszu zamkniętego. Certyfikaty inwestycyjne tych funduszy nie podlegają obowiązkowi wprowadzenia do obrotu publicznego. Mogą być papierami wartościowymi imiennymi lub na okaziciela, a jedynie te dopuszczone do publicznego obrotu mogą być wyłącznie na okaziciela. Możliwości inwestycyjne takiego funduszu są większe niż f. zamkniętego i obejmują dodatkowo:

·         prawa własności do nieruchomości gruntowych oraz budynków i lokali,

·         udziały we współwłasności nieruchomości.

5. Mieszane

Forma pośrednia między funduszem otwartym, zamkniętym. Emituje certyfikaty inwestycyjne, ale musi je odkupywać od uczestników na ich żądanie, nie rzadziej niż raz w roku. Certyfikaty wprowadzane są do obrotu publicznego, a następnie na rynek regulowany.Może lokować swoje środki w zbywalne:

·         papiery wartościowe,

·         wierzytelności pieniężne o terminie wymagalności nie dłuższym niż rok

·         udziały w spółkach z ograniczoną odpowiedzialnością

·         waluty.

Możliwości inwestycyjne są w nich większe niż w funduszach otwartych, ale mniejsze niż w zamkniętych.

Rodzaje funduszy inwestycyjnych

Klasyfikacja ze względu na rodzaj dokonywanych lokat

1. Akcyjne

Inwestują przede wszystkim w akcje spółek dopuszczonych do publicznego obrotu. Co najmniej 60% powierzonych środków inwestują w akcje spółek giełdowych. W zależności od tego w jakie spółki inwestują (o ugruntowanej pozycji, wysokich dywidendach czy też dających szybki, ale niepewny zysk) ich polityka może mieć bardziej lub mniej agresywny charakter. Doświadczenia rynku amerykańskiego wskazują, że po kilkunastu latach na akcjach zarabia się lepiej, niż na obligacjach. Dlatego właśnie w fundusze akcyjne inwestuje się na długo.

1.a) Indeksowe

Stanowią osobna kategorię f. akcyjnych. Skład ich portfela jest zbliżony do składowych danego indeksu giełdowego tzn. takie same akcje i w takim samym proporcjach, jak np. WIG, czy WIG20.

2. Zrównoważone/Hybrydowe

Inwestują zarówno w akcje, jak i instrumenty dłużne.Udział akcji w stosunku do innych instrumentów w portfelu typowego funduszu zrównoważonego wynosi od 40% - 60%.

3. Obligacji

Inwestują głównie w papiery wartościowe o stałym dochodzie: bony, obligacje skarbowe oraz instrumenty dłużne emitowane przez przedsiębiorstwa i władze samorządowe.

4. Rynku pieniężnego

Inwestują w takie instrumenty jak: bony skarbowe, certyfikaty depozytowe, bony komercyjne, zabezpieczone w 100% porozumienia odkupu. Charakteryzują się najniższym ryzykiem, ale i też stosunkowo niewielkim dochodem. Ich stopa zwrotu powinna jednak przekraczać oprocentowanie korzystnych lokat bankowych.

Klasyfikacja ze względu na ponoszone ryzyko

1. Prywatyzacji

Najbardziej ryzykowne ze względu na przewagę w portfelu akcji. Inwestują w papiery wartościowe związane z Programem Powszechnej Prywatyzacji: akcje NFI, akcje spółek uczestniczących w programie).

2. Akcji

Równie ryzykowne, ze względu na inwestycje głównie w akcje. Mogą przynieść duży zysk, ale i duża stratę.

3. Zrównoważone

Dywersyfikują ryzyko poprzez inwestycje w obligacje. Udział akcji w portfelu wynosi nie więcej niż 60% aktywów. W celu minimalizacji ryzyka, fundusz unika lokat spekulacyjnych.

4. Stabilnego wzrostu

Celem ich jest zapewnienie regularnego dochodu. Inwestują głównie w obligacje i bony skarbowe.

5. III filaru (zabezpieczenia emerytalnego)

Swoje środki lokują w instrumenty finansowe rynku pieniężnego o wysokim stopniu bezpieczeństwa, w papiery wartościowe o niskim stopniu ryzyka (np. papiery emitowane przez Skarb Państwa oraz samorządy terytorialne). Część środków utrzymywana jest na lokatach bankowych.

6. Papierów dłużnych

Bezpieczny rodzaj funduszu ze względu na inwestycje w obligacje Skarbu Państwa o dłuższym terminie wykupu, obligacje komunalne, oraz częściowo w instrumenty rynku pieniężnego. Fundusz nie inwestuje w akcje.

7. Rynku pieniężnego

Najbezpieczniejszy rodzaj funduszy. Część środków utrzymuje na lokatach bankowych. Inwestuje w: bony skarbowe, certyfikaty depozytowe, bony komercyjne, zabezpieczone w 100% porozumienia odkupu, a wiec instrumenty o minimalnym stopniu ryzyka.

Klasyfikacja ze względu na wysokość i sposób pobierania opłaty manipulacyjnej

1. Typu load

Pobierają opłaty manipulacyjne. Opłata naliczana jest od inwestowanej kwoty i najczęściej wynosi od 3,5% do 8%.

2. Typu no-load

Nie pobierają opłaty manipulacyjnej.

Klasyfikacja ze względu na specjalizację

1. Branżowe

Wyspecjalizowane fundusze o podwyższonym ryzyku, inwestujące w wybrane branże przemysłowe.

2. Venture capital

Zamknięte fundusze inwestujące w przedsięwzięcia o wysokim stopniu ryzyka.

3. Multifundusze

Ich portfel składa się z innych funduszy.

Co to jest hedging? – oficjalnie ten termin oznacza zabezpieczanie się przed ryzykiem ewentualnych strat, czyli takie podejmowanie działań aby uchronić kapitał przed niekorzystnymi wahaniami cen.

Termin ten został jednak przygarnięty przez tzw. inwestycje alternatywne. Co to oznacza?
Przede wszystkim inwestor musi mieć świadomość, że na przykład fundusze hedgingowe stosują odmienne strategie inwestycyjne od tzw. klasycznych funduszy które w statucie mają określone w co inwestować (a najczęsciej jest to o różnym natężeniu w portfelu, dobór akcji i instrumentów dłużnych).
Natomiast fundusze hedgingowe wykorzystują oprócz klasycznych form inwestowania np. w akcje, również mechanizmy pozwalające korzystać min. z dźwigni finansowej, krótkiej sprzedaży, opcji zabezpieczających. Ze względu na potencjalnie możliwe stosowanie np. dużych dźwigni finansowych, niektóre fundusze mogą być bardzo ryzykowne. Z reguły jednak fundusze hedgingowe podają mechanizmy jakie korzystają, tak aby klient czuł się bezpiecznie.

Z racji tego, że cała idea hedgingu opiera się na większej niż to jest w standardowych funduszach liczbie transakcji, również koszty związane z uczestnictwem w takim funduszu są wyższe niż w przypadku np. funduszy akcji. Ale to nie jedyny czynnik wpływający na koszty. Kolejnym jest wynagrodzenie dla zarządzających. Na pewno trudniej jest zarządzać takim funduszem niż funduszem klasycznym, stąd też i wyższe tutaj opłaty. Niemniej, zarządzającym zależy na tym, aby osiągnąć jak najlepszy wynik, gdyż często po prostu dzielą się zyskami z inwestorem.

Kilka ciekawych aspektów

– Ciekawym rozwiązaniem jest to, iż inwestor może zarabiać np. gdy giełda spada
– Fundusze typu hedge nie są ograniczone do jednego rodzaju inwestycji, dlatego są bardziej elastyczne w podejmowaniu decyzji. Same fundusze, mogą sobie wyznaczyć oczywiście aktywność tylko na wybranych rynkach (np. waluty, kontrakty, akcje).
– Raczej nie stosują ograniczeń lokalizacyjnych (szukają dobrych okazji inwestycyjnych na całym świecie)
– Najczęsciej informacje o polityce inwestycyjnej są zamknięte dla określonej grupy uczestników funduszu.
– Prowizja jest pobierana od uzyskanego wyniku (klient dzieli się zyskami z np. zarządzającym funduszami)
– Nie ma tzw. benchmarków, czyli nie ma żadnego porównywania do określonych indeksów, konkretnych rynków.
– Inwestycja w tego typu fundusz jest inwestycją na dłuższy okres czasu. Istnieje tu duże ograniczenie w zbywalności środków które są w funduszu.
Zaletami funduszy hedgingowych niewątpliwie są:

·         duża odmienność i niezależność wyników funduszy hedgingowych od sytuacji np. na giełdzie;

·         duża różnorodność instrumentów finansowych, w które inwestuje fundusz typu hedge: akcje, waluty, kontrakty terminowe, opcje; dodatkowo mogą inwestować także na rynku towarowym – np. w ropę naftową, złoto, srebro, miedź, diamenty;

·         wykorzystywanie dźwigni finansowej umożliwiającej inwestowanie mniejszej części kapitału i generującej zyski tak, jakby była inwestowana większa kwota;

·         zarządzający funduszem często posiadają w nim własne oszczędności, co dodatkowo zwiększa ich motywację do pracy;

·         fundusze hedgingowe, podobnie jak klasyczne fundusze, pobierają opłatę za zarządzanie oraz opłatę od wyników na koniec danego okresu rozliczeniowego; działa to jak dodatkowa motywacja dla zarządzających.

Na co zwracać uwagę, wybierając fundusz inwestycyjny?

1. Zastanów się, jakie ryzyko jesteś skłonny zaakceptować.
2. Określ, na jak długo chcesz zamrozić pieniądze.
3. Sprawdź dokładnie, jaka jest strategia funduszu.
4. Zapoznaj się z informacjami na temat zarządzającego - jakie ma doświadczenie i osiągnięcia (szczególnie istotne w wypadku funduszy zagranicznych, zamkniętych i hedgingowych).
5. Zwróć uwagę na przejrzystość funduszu - czy i jak często udziela szczegółowych informacji (szczególnie istotne w wypadku funduszy zagranicznych, zamkniętych i hedgingowych).
6. Zapoznaj się z wynikami funduszu, szczególnie w długim okresie.
7. Sprawdź opłaty pobierane przy zakupie i sprzedaży jednostek.
8. Poszukaj sposobu na obniżenie opłat - łatwo ich uniknąć zwłaszcza przy wejściu do funduszu.
9. Sprawdź, jak często dokonywana jest wycena jednostek (szczególnie istotne w wypadku funduszy zagranicznych, zamkniętych i hedgingowych).
10. Zapytaj o sposoby wycofania się z funduszu(szczególnie istotne w wypadku funduszy zagranicznych, zamkniętych i hedgingowych).

Fundusz inwestycyjny – osoba prawna, z usług której może skorzystać każdy podmiot, w celu pomnażania kapitału. Jest to majątek klientów zarządzany przez specjalistów. Zadaniem specjalisty (licencjonowanego doradcy inwestycyjnego) jest inwestowanie powierzonych mu pieniędzy w taki sposób, aby osiągnąć jak największy zysk dla uczestników funduszu. Najczęściej, dla każdej firmy zarządzającej pieniędzmi (towarzystwo funduszy inwestycyjnych – TFI) pracuje wiele analityków, oraz kilku zarządzających. Istotny, jest także fakt, że Fundusz Inwestycyjny i TFI, które nim zarządza mają oddzielne osobowości prawne. Skutkuje to tym, że w razie upadku TFI aktywa zgromadzone w funduszach nie wchodzą w skład masy upadłościowej TFI. A więc aktywa uczestników funduszu są bardzo bezpieczne i ponoszą tylko ryzyko inwestycyjne. W bankach natomiast mamy sytuację odwrotną. Aktywa banku w przypadku jego upadłości zostają spożytkowane na zaspokojenie zobowiązań banku.

Każdy pieniądz, który jest wpłacany na konto w funduszu jest przeliczany na tzw. jednostki uczestnictwa (fundusz otwarty) lub certyfikaty inwestycyjne (fundusz zamknięty). Ich liczba pokazuje udział w majątku funduszu. Otwarty fundusz inwestycyjny ma obowiązek codziennie wyceniać ile jest warta jednostka uczestnictwa. Wartość jednostki jest podawana do publicznej wiadomości. Obecnie można śledzić wartość jednostek, przez internet, codzienną lekturę dzienników, telegazetę, czy nawet telefon komórkowy. Jest to bardzo wygodna forma kontroli nad inwestycjami. W zależności od ryzyka jakie akceptujemy, oraz od długości czasu inwestowania, można wybierać spośród różnych ofert Towarzystw Funduszy Inwestycyjnych.

Fundusze inwestycyjne różnią się między sobą poziomem ryzyka i związanym z nim rodzajem instrumentu finansowego, w który lokują swoje aktywa. Różnice dotyczą także horyzontu czasowego inwestycji i celów inwestycyjnych. Nie ma dwóch identycznych funduszy inwestycyjnych.

Fundusze inwestycyjne stanowią coraz popularniejszą formę oszczędzania. w styczniu 2007 roku kwota zgromadzona przez wszystkie działające w Polsce TFI przekroczyła 100 mld złotych.

Towarzystwa Funduszy Inwestycyjnych mogą przystępować do Izby Zarządzających Funduszami i Aktywami.

W chwili obecnej na naszym rynku działają 22 towarzystwa funduszy
inwestycyjnych:

·         AIG TFI

·         INVESTORS TFI

·         SEB TFI

·         ALLIANZ TFI

·         KBC TFI

·         SKOK TFI

·         BPH TFI

·         LEGG MASON TFI

·         SUPERFUND TFI

·         CU TFI

·         MILLENIUM TFI

·         PZU TFI

·         DWS TFI

·         OPERA TFI

·         SKARBIEC TFI

·         IDEA TFI

·         PIONEER PEKAO TFI

·         ARKA BZWBK

·         ING TFI

·         PKO CREDIT SUISSE

·         UNION INVESTMENT

·         NOBLE FUNDS TFI

Jakie opłaty i za co ponosi uczetnik funduszu inwestycyjnego? Jaka jest ich wysokość i kto ustala stawki?

Struktura kosztów obciążających Uczestnika funduszy inwestycyjnych jest prosta i czytelna. Istnieją dwa rodzaje opłat, które płaci uczestnik funduszu:

·         opłata manipulacyjna oraz,

·         opłata za zarządzanie.

Opłata manipulacyjna bezpośrednio "dotyka" inwestora, gdyż Towarzystwo pobiera ją w momencie dokonania wpłaty środków do funduszu. Jest to procent wpłacanej sumy. Wysokość opłaty manipulacyjnej jest ustalana przez Towarzystwo i musi mieścić się w granicach określonych w statucie każdego funduszu. O aktualnej wysokości tej opłaty inwestor może dowiedzieć się w każdym punkcie obsługi klienta oferującym dany fundusz lub sprawdzić na stronach internetowych Towarzystwa. Dość często fundusze ogłaszają specjalne promocyjne obniżki tej opłaty, a czasem znoszą ją na pewien okres.

Drugi rodzaj opłaty - opłata za zarządzanie - jest codziennie pobierana przez Towarzystwo od całości aktywów zgromadzonych  w danym funduszu. Przekłada się to oczywiście na cenę jednostki uczestnictwa, czyli na potencjalny zysk każdego inwestora - fizycznie jednak inwestor "nie widzi" tej opłaty.

Z pewnością obydwa rodzaje opłat pobieranych przez TFI są elementem konkurencji rynkowej, dlatego przed podjęciem decyzji, w którym funduszu będziemy oszczędzać warto sprawdzić na jakim poziomie kształtują się te opłaty u różnych towarzystw.

Jakie opłaty w funduszach inwestycyjnych?

29.07.2007 14:09 niedziela

 

Wiemy, że każda inwestycja kosztuje. Dlatego decydując się na wybór funduszu inwestycyjnego, warto dowiedzieć się, jakimi opłatami będziemy obarczeni, jak się one kształtują na rynku i jak można ich uniknąć.

Każdy inwestor jest obciążony opłatą manipulacyjną. Płaci się również za zarządzanie funduszem, ale koszt ten jest już uwzględniony w codziennej wycenie jednostki.
Kosztem jest nie tylko ryzyko utraty kapitału, ale również prowizje pobierane przez poszczególne fundusze inwestycyjne.

Wszystkie fundusze pobierają dwa rodzaje opłat, takie jak:

1. Opłatę manipulacyjną (nazwaną również dystrybucyjną lub prowizją) - jest pobierana przez TFI najczęściej przy kupowaniu jednostek uczestnictwa lub certyfikatów inwestycyjnych funduszy zamkniętych. Pieniądze są potrącane z kwoty wpłacanej na zakup jednostek, a to oznacza mniejszą kwotę przeznaczoną na inwestycje. Największe opłaty są pobierane przez fundusze najbardziej agresywne, czyli akcyjne.

Najmniejsze - przez fundusze bezpieczne. Inwestujące na rynku pieniężnym w większości przypadków z prowizji tej zrezygnow...