Sztuka układania.pdf

Sztuka układania

Mozaiki są znane w sztuce od wieków. Obrazy z drobniutkich kolorowych elementów

zawsze przyciągały oko. Można je układać z kamieni, kawałków płytek ceramicznych,

skorupek jajek lub... zdjęć.

Nie ma krztyny przesady w sformułowaniu, że ludzie od wieków zajmowali się

układaniem mozaik. Najstarsze znane archeologom mają ponad 5 tys. lat. Już w czasach

antycznej Grecji opracowano wiele ciekawych technik, które przetrwały do dziś. We

Włoszech są nawet specjalne szkoły, gdzie młodzi adepci układania kolorowych

obrazków poznają tajniki sztuki. Nie ma przesady w sformułowaniu, że wraz z epoką

komputerów nastała nowa era mozaiki. Możliwość elektronicznej manipulacji obrazem

dała w tej dziedzinie nieskończone wprost możliwości. To co będzie naszym tworzywem

jest tylko kwestią wyobraźni. A żmudnym dopasowywaniem kawałeczków zajmą się

maszyny. Nic nie stoi na przeszkodzie, by maszyna dopasowała do siebie zdjęcia, tak by

stały się one elementem większej całości. Jedyne czego potrzeba to raptem kilkaset

fotografii, by było w czym wybierać.

Akurat kilkaset zdjęć w dobie fotografii cyfrowej to żaden problem. Praktycznie każdy

właściciel cyfrówki przechowuje zdjęcia gdzieś na dysku komputera albo na płytkach CD.

I nie wiadomo kiedy zbiera się ich kilka tysięcy. Nawet jeśli nie jesteśmy w stanie

wymyślić dla nich innego zastosowania, stanowią znakomity

materiał do zrobienia mozaiki.

W niniejszym artykule opowiadamy, jak przerobić naszą kolekcję

zdjęć na przykuwające oko układanki. Do opisu użyjemy

programu Mazaika 2.4 napisanego przez Rosjanina Borysa

Glazera. Program ma ogromne możliwości i jest bardzo prosty w

użyciu.

Po i przed

Pomysł i worek zdjęć

Instalacja programu (który zamieściliśmy na naszej płycie) jest banalnie prosta i

sprowadza się do uruchomienia instalatora mazsetup.exe i ewentualnie wskazania, w

jakim katalogu program ma być nagrany.

Obraz Van Gogha, portret

Armanda Roulin,

przerobiony na

mozaikę.Tu program miał

do dyspozycji 7 tys.

zdjęćz czego wybrał 1200

klatek. Obraz mistrza

trzeba było wykadrować,

tak by głowa zajmowała

większą część klatki. Bez

tego mozaika nie byłaby

wyraźna.

Zdjęcie psa składa sięz

1344 fotografii zwierząt.

Program miałdo wyboru

kolekcję 5 tys. fotografii.

Zdjęciebyło tak wybierane

by głowa

zwierzęciaodcinała się od

tła.

Ogromna

mozaikaskładająca się z

3200 zdjęć. Program miał

do wyboru kolekcję

przeszło 9 tys. fotografii.

Tyle mniej więcej zdjęć

uzbiera każdywłaściciel

cyfrówki w ciągu roku -

półtora.

1600 zdjęć wybranych z

kolekcji 3200. Ważne było

by pierwotne zdjęcie

zawierało duży i wyraźny

motyw. Na pierwszy rzut

oka nie widać co jest na

zdjęciu. Dopiero

odsunięcie go na długość

wyciągniętych rąk

pozwala zobaczyć

zwierzaka .

Gdy rozpoczynamy pracę z programem, wita nas kreator mozaik. Warto przynajmniej na

początku skorzystać z jego usług. W przyszłości można wyłączyć raz na zawsze,

odznaczając kratkę z napisem "Show this Wizard evry time Mazaika starts". W

pierwszym okienku kreatora mamy trzy czynności do wyboru: "Create new tile library",

"Open an already existing tile library and create mozaic",

"Save mosaic". Opcje oznaczają po kolei: stworzenie

nowej biblioteki cegiełek, otwarcie istniejącej biblioteki i

stworzenie mozaiki oraz jej zapisanie. Oczywiście za

pierwszym razem musimy wybrać pierwszą opcję (między

kolejnymi oknami przechodzimy, naciskając klawisz Next).

Nawet mocne

zmniejszenieobrazu

zachowuje ogólny

kontur obiektu i

można się domyślić, z

czym mamydo

czynienia.

Biblioteka cegiełek to zbiór fotografii, które posłużą do

tworzenia mozaik. Najprostszym wyborem jest wskazanie

katalogu, w którym trzymamy wszystkie nasze zdjęcia. Ale

można też inaczej wybierać - wszystko zależy od tego, z

czego chcemy zrobić mozaikę. Gdy robimy na przykład

mozaikę z krajobrazu, możemy wybrać fotografie z

naszych wojaży itp. Wyborem katalogu zdjęć musi

kierować jedna zasada - musi być ich naprawdę dużo i

muszą być bardzo zróżnicowane kolorystycznie. By

program dobrał sobie właściwe zdjęcia do średniej

wielkości mozaiki, np. 30 x 30 cegiełek, musi mieć do

dyspozycji ok. 2 tys. zdjęć. Inaczej trudno będzie mu

stworzyć wyraźny obraz.

Do testowania zdjęć

znakomicie nadaje się

polecenie ''Image

Size'' z Photoshopa,

w którym możemy

zmniejszyć pierwotną

fotografię do

kilkudziesięciu pikseli.

Tworzenie biblioteki zdjęć jest stosunkowo czasochłonne.

Gdy komputer już nam stworzy bibliotekę, czas zabrać się

do tworzenia właściwej mozaiki. Trzeba teraz wczytać

obraz, który będzie stanowić podstawę układanki. Robimy

to, wybierając z menu polecenie "File->Open Source

Image". W oknie dialogowym, które się pojawi, możemy

ustalić, z ilu cegiełek będzie składała się mozaika i który

fragment zdjęcia ma zostać przerobiony. Program

automatycznie dobiera proporcje cegiełek, w zależności od

tego, co zawiera biblioteka.

W tym przypadku

zmniejszenie obrazu

sprawia, że nie

wiadomo tak

naprawdę co jest na

zdjęciu.

Ostatni szlif

Teraz już można uruchomić proces tworzenia mozaiki.

Mazaika 2.4 oferuje trzy tryby pracy. Wierszowy (Mosaic

all), losowy (Random mosaic) i inteligentny (Smart

mosaic). W pierwszym przypadku program po prostu

jedzie od lewego górnego rogu zdjęcia przez kolejne

kwadraty wyznaczone przez cegiełki, aż dojdzie do

prawego dolnego rogu. Takie podejście może

spowodować, że cegiełki będą się dość regularnie

powtarzały, a co za tym idzie mozaika będzie dziwnie

Jeśli mamy

wystarczająco dużo

zdjęć jednego motywu

możemy pokusić się o

zrobienie mozaiki

wyglądać. Sposobem na to jest tryb losowy, gdzie program na chybił trafił wybiera

kolejność układania cegiełek. Ale najlepsze efekty daje tryb inteligentny, w którym

program najpierw dobiera zdjęcia wzdłuż krawędzi obiektu na fotografii wyjściowej, a

dopiero potem wypełnia resztę obszaru. W przypadku zdjęcia z białym jednolitym tłem

warto jeszcze usunąć cegiełki, które tworzą tło.

Warto jeszcze wspomnieć o prezentowaniu efektów pracy. W zasadzie bez wydruku się

nie obejdzie - monitory komputerowe mają zbyt małą rozdzielczość, by można było w

pełni docenić wynik naszej pracy. Natomiast wydruk na fotograficznej drukarce

atramentowej daje bardzo dobre rezultaty nawet już przy formacie 10 x 15 cm.

Z czego zrobić mozaikę

Wybór zdjęcia, które posłuży do zrobienia mozaiki, jest stosunkowo trudny. Główny

motyw musi być duży, dominujący na zdjęciu. Pierwszym kryterium, jakim możemy

sprawdzić, czy zdjęcie się nadaje, jest proporcjonalne zmniejszenie go tak, by miało

szerokość zaledwie kilkudziesięciu pikseli. Jeśli po takiej operacji domyślamy się, co jest

głównym motywem zdjęcia, możemy uczynić je podstawą mozaiki. Jeśli nie - trzeba

szukać innej fotografii.

Za podstawę mogą posłużyć portrety, pod warunkiem że są robione na kontrastowym tle.

Dobrym pomysłem są również znaki firmowe i innego rodzaju logo.

{{dalej:zoom}} Tworzenie mozaiki

1 Na początku pracy program uruchamia kreatora, który pomaga stworzyć bibliotekę

cegiełek, z których będzie układał mozaiki.

2 Zaczynamy od podania lokalizacji katalogu, z którego program będzie czerpał zdjęcia.

Zaznaczenie kratki przy "Include subfolders" sprawi, że program odczyta zdjęcia we

wszystkich podkatalogach.

3 Informujemy, jaki rodzaj plików program ma brać pod uwagę.

4 Wybieramy rodzaj cegiełek - kwadratowe (Square), prostokątne pionowe (Portrait) lub

prostokątne poziome (Landscape). Wartość "margin" pozwala uciąć białe marginesy, jeśli

zdjęcia je zawierają.

5 Teraz program prosi o pokazanie miejsca, gdzie ma przechowywać bazę danych z

cegiełkami.

6 Gdy klikniemy na guzik "Create", program rozpocznie tworzenie cegiełek.

7 Proces trwa dość długo. Wyprodukowanie dobrej biblioteki, złożonej z kilku tysięcy

fotografii, może trwać nawet kilka godzin.

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: